บทที่4 ทำงานวันแรก & เจอกันวันแรก “

บทที่4 ทำงานวันแรก & เจอกันวันแรก
“คชาคิวงานวันนี้ของฉันมีอะไรบ้าง” ชายหนุ่มหน้าตาดี รูปร่างสูงโปร่ง หุ่นนักกีฬา กำลังเรียกดูตารางงานของเขาจากชายวัยกลางคนที่ทำงานกับเขามาตั้งแต่รุ่นพ่อจนพ่อเขาเกษียณ คชาจึงมาทำงานกับเขาต่อ คชาเปิดสมุดพกเล่มเล็ก “วันนี้ตอนเช้าคุณโจมีนัดคุยกับลูกค้า ต่อด้วยออกตรวจโรงงาน ตอนกลางวันประชุมต่อที่บริษัท จนถึงเย็น ตอนเย็นมีนัดสัมภาษณ์งานเด็กใหม่ที่จะมาทำงานแบ่งหน้าที่กับผมที่จะคอยดูแลเรื่องทั่วไปของคุณโจ ส่วนผมจะได้มีเวลามาดูแลงานช่วยคุณโจ อย่างเต็มที่” นายโจสัน “มีเด็กใหม่มาสมัครแล้วหรอ หวังว่าคนนี้คงจะอยู่นานหน่อยน่ะ” คชาฟังแล้วขำออกมานิดๆ “คุณโจก็ลดความเอาแต่ใจลงบ้างสิครับ อย่างนี้ไงถึงยังไม่มีหญิงข้างกายสักที” โจสันไม่เห็นว่ามันจะเป็นเรื่องสำคัญต่อไหนเพราะเขาไม่คิดที่จะมีแฟนตอนนี้อยู่แล้วเพราะแค่นี้เวลาทานข้าวเขาก็จะไม่มีอยู่แล้ว อีกอย่างตอนนี้ธุรกิจเขากำลังไปได้ดี เขายังไม่อยากเอาเรื่องอื่นมาคิดให้ปวดหัว “คุณคชางั้นเราออกไปพบลูกค้ากันเลยดีกว่าออกเช้ารถจะได้ไม่ติดด้วย” คชา “ได้ครับแต่คุณโจจะไมทานอะไรก่อนหรอครับ” โจสันส่ายหน้าก่อนจะตอบว่า “ผมยังไม่หิว” คชาอ่อนใจกับความมุ่งมั่นและเอาแต่ใจของเขาจริงๆ “งั้นเชิญครับ รถพร้อมแล้ว” วันนี้ทั้งวันโจสันแทบไม่ได้หยุดพักเพระต้องไปงานหลายที่ จนในที่สุดตอนเย็นเขาเลิกประชุมก็ตรงกลับบ้านเพื่อสัมภาษณ์งานเด็กใหม่ที่นัดไว้ ถึงแม้เขาจะเหนื่อยแต่เมื่อยังไม่เสร็จงาน เค้าก็จะไม่พักเพราะ นิสัยส่วนตัวชอบทำไรให้เสร็จหมดก่อนแล้วเขาถึงจะพักทีเดียว
ส่วนจริงใจเมื่อได้รับโทรศัพท์ให้มาสัมภาษณ์งานก็เตรียมตัวมาอย่างดี แต่งตัวให้เหมือนผู้ชาย ของใช้กระเป๋าก็เปลี่ยนเป็นแบบผู้ชายหมด “รู้สึกแปลกแปลกแหะที่ต้องมาใช้ของผู้ชาย ท่องไว้เงิน เงิน เงิน เงิน เรื่องแค่นี้ทำได้อยู่แล้ว” หลังจากที่ให้กำลังใจตัวเองจริงใจก็ออกจากหอพัก มุ้งตรงไปบ้านเจ้านายที่นัดสัมภาษณ์งานไว้
จริงใจหยดอยู่ห้องประตูรั้วบ้านของเศรษฐีหนุ่มอย่างตกตะลึง บ้านอะไรจะหลังใหญ่ขนาดนี้ เธอเดินไปกดกริ่งที่หน้าประตูสักพักมีผู้ชายวัยกลางคนมาเปิดประตูให้ “ใช่เด็กที่นัดสัมภาษณ์งานรึเปล่า” จริงใจตอบแบบทำเสียงใหญ่ๆ “ใช่ครับ” คชามองสำรวจเด๊กหนุ่มก่อนจะพาเข้าไปหาโจสันที่รออยู่ในห้องทำงานแล้ว
ณห้องทำงานโจสัน จริงใจเดินเข้ามาแบบเกร็งๆเพราะตลอดทางทั้งบ้านเงียบมากเหมือนไม่มีคนอยู่ ทั้งๆที่บ้านหลังออกจะใหญ่โต พอมาหยุดยืนอยยู่ข้างหน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่ จริงใจเห็นผู้ชายอีกคนคนนั่งอยู่บนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงานตัวนั้นกำลังก้มหน้าก้มตาเขียนอะไรในกระดาษอยู่ไม่รู้ ถึงกับว่าจริงใจกับคชาเข้ามายังไม่รู้สึกตัว “คุณโจครับเด็กที่นัดสัมภาษณ์มาแล้วครับ” โจสันเมื่อได้ยินเสียงคชาก็รู้สึกตัวว่ามีคนเข้ามาในห้อง จึงวางปากกาแล้วเงยหน้าขึ้นมองผู้มาเยือน เมื่อต่างคนต่างสบตากัน จริงใจ ทำไมผู้ชายคนนี้หล่อจังไม่น่าเป็นเกย์เลย เสียดายจัง จริงใจได้แต่คิดเสียดายในใจ ส่วนโจสันเห็นจริงใจแล้วขำออกมาคิดในใจว่าผู้ชายอะไรเตี้ยชะมัด หน้าก็ออกหวานยังกะผู้หญิง คงจะเป็นผู้ชายเรียบร้อยละสิน่ะเมื่อจริงใจเห็นโจสันหัวเราะตนเองก็ไม่พอใจถามเสียงเข้ม “ผมมีอะไรผิดปกติให้คุณต้องหัวเราะไม่ทราบ” พูดจบแล้วจริงใจก็ก้มสำรวจตัวเองว่ามีอะไรผิดปกติ หรือดูไม่เหมือนผู้ชายแต่ก่อนออกบ้านเธอจำได้ว่าก็สำรวจดูแล้วก็เหมือนผู้ชายทุกอย่าง โจสันเมื่อได้ยินจริงใจพูดขึ้นมาก็หยุดขำกลับมาทำหน้าเข้ม คชาที่ยืนดูอยู่ห่างๆก็อดขำโจสันไม่ได้ ที่นานๆทีจะเห็นเขายิ้มและหัวเราะทุกทีคิ้วชนกันตลอดเวลา โจสันเมื่อดึงอารมณ์กลับมาก็เริ่มสัมภาษณ์งานทันที “ชื่อไรละเรา” จริงใจเมื่อเจอคำถามนี้เข้า เออจริงสิลืมคิดชื่อผู้ชายไปเลยแหะ ชื่อไรดีว่ะ โจสันเมื่อเห็นว่าถามไปแล้วไม่ตอบก็ทำเสียงเข้มถามย้ำ “ถามได้ยินไหมชื่อไร” จริงใจเมื่อได้ยินเสียงตะคอกก็ตกใจตอบอย่างรวดเร็ว “น้อยครับ!!” โจสันเห็นอาการของจริงใจหรือ นายน้อยก็จะขำออกมาอีกรอบแต่ต้องกลั้นไว้ไม่อยากให้ใครรู้เดี๋ยวอายเขาแย่ ทำไมไอ่เด็กนี่ตลกจังว่ะ แต่งตัวก็เชย ชื่อแถมยังเชยอีก “ อายุเท่าไรแล้วเราอ่ะ” นายน้อยตอบแบบเสียงเบา “22ครับ” โจสัน “อะไรน่ะไม่ได้ยินเลยพูดให้มันเสียงดังๆหน่อย” จริงใจคิดในใจว่าหน้าตาก็หล่อดีอยู่หรอกแต่ทำไมดุจัง คิดถูกคิดผิดที่อยากได้เงินเนี่ย “22 ครับ” คราวนี้จริงใจแทบตะโกนใส่หน้าเลยทีเดียว โจสันถามต่อด้วยเสียงเข้ม “เริ่มงานวันนี้ได้เลยไหม รู้รึยังทำงานนี้ต้องย้ายมาอยู่นี่นะ” จริงใจดูจะตกใจกับประโยคของโจสันที่ให้เริ่มงานวันนี้และให้ย้ายมาอยู่เลย จนเผลอทำหน้าตาโต อ้างปากค้าง โจสันเห็นแล้วอดขำไม่ได้แต่ต้องทำหน้าเข้มกล่าวเสียงดุ “สรุปนายได้ยินที่ฉันพูดไหม แล้วก็หุปปากด้วยแมลงบินเข้าไปแล้ว” จริงใจเรียกสติกลับมาได้ก็หุบปากทันที “ดะได้ครับ งั้นผมขอตัวกลับไปเก็บเสื้อผ้าแล้วกลับมาน่ะครับ” “ไม่ต้องเดี๋ยวค่อยไปฉันจะให้นายพิสุทธ์งานนายว่าทำได้รึป่าวถ้าไม่ผ่านก็ไม่ต้องกลับไปเก็บเสื้อผ้ามาที่นี่เพราะฉันไม่รับถือว่านายไม่มีคุณสมบัติที่จะทำงานได้ เอาละงานที่จะทดสอบ ไปทำอาหารเย็นมาให้ฉันคิดขอเป็นอาหารอิตเลี่ยนน่ะ ทำได้รึเปล่า อ่อแล้วอีกอย่างค่าจ้างฉันจ้างแพงน่ะควรทำให้สมกับเงินที่จะได้หน่อย” จริงใจเมื่อได้ยินโจสันพูดแบบนั้นก็รู้สึกโกรธที่มาดูถูกเธอ ได้เดี๋ยวเธอจะทำให้ตะลึงอ้าปากค้างเลยทีเดียว “ได้สิครับไม่มีปัญหาอยู่แล้ว รับรองคุณโจสันไม่เสียดายเงินที่จ้างผมแน่ครับ” พูดเสร็จจริงใจก็ขอตัวไปพิสูทธ์งานที่ได้รับมอบหมาย โดยคชาบอกทางไปครัว และทิ้งจริงใจไว้ในครัวเพียงลำพัง เมื่อจริงใจออกไปแล้ว คชากลับเข้ามาเห็นเจ้านายตัวเองนั่งหัวเราะ ก็ยิ้มขำๆออกมา ส่วนโจสันเมื่อเห็นคชาเข้ามาหยุดหัวเราะ ทำหน้าขรึมดั่งเดิม “เจ้านายครับยิ้มบ้าง หัวเราะบ้างก็ดีน่ะครับ ไม่ต้องอายหรอก ฮ่าๆๆ” โจสันเมื่อได้ยินคชาแซวก็พูดขึ้นว่า “ฉันไม่มีเวลามาหัวเราะหรอกคชางานฉันเยอะจะตายดูสิ” “ครับเชื่อครับ” คชาพูดอย่างเหนื่อยใจกับความเอาแต่ใจของเจ้านาย “คุณโจคิดว่าเด็กคนนี้ผ่านไหมครับ จะอยู่ทนคุณโจได้รึเปล่า” โจสันคิดไปถึงใบหน้าเรียบร้อย หน้าซื่อๆของนายน้อยก็อดที่จะขำไม่ได้ “

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Chapter 4 Work the first day & first day! “คชาคิวงานวันนี้ของฉันมีอะไรบ้าง” ชายหนุ่มหน้าตาดี รูปร่างสูงโปร่ง หุ่นนักกีฬา กำลังเรียกดูตารางงานของเขาจากชายวัยกลางคนที่ทำงานกับเขามาตั้งแต่รุ่นพ่อจนพ่อเขาเกษียณ คชาจึงมาทำงานกับเขาต่อ คชาเปิดสมุดพกเล่มเล็ก “วันนี้ตอนเช้าคุณโจมีนัดคุยกับลูกค้า ต่อด้วยออกตรวจโรงงาน ตอนกลางวันประชุมต่อที่บริษัท จนถึงเย็น ตอนเย็นมีนัดสัมภาษณ์งานเด็กใหม่ที่จะมาทำงานแบ่งหน้าที่กับผมที่จะคอยดูแลเรื่องทั่วไปของคุณโจ ส่วนผมจะได้มีเวลามาดูแลงานช่วยคุณโจ อย่างเต็มที่” นายโจสัน “มีเด็กใหม่มาสมัครแล้วหรอ หวังว่าคนนี้คงจะอยู่นานหน่อยน่ะ” คชาฟังแล้วขำออกมานิดๆ “คุณโจก็ลดความเอาแต่ใจลงบ้างสิครับ อย่างนี้ไงถึงยังไม่มีหญิงข้างกายสักที” โจสันไม่เห็นว่ามันจะเป็นเรื่องสำคัญต่อไหนเพราะเขาไม่คิดที่จะมีแฟนตอนนี้อยู่แล้วเพราะแค่นี้เวลาทานข้าวเขาก็จะไม่มีอยู่แล้ว อีกอย่างตอนนี้ธุรกิจเขากำลังไปได้ดี เขายังไม่อยากเอาเรื่องอื่นมาคิดให้ปวดหัว “คุณคชางั้นเราออกไปพบลูกค้ากันเลยดีกว่าออกเช้ารถจะได้ไม่ติดด้วย” คชา “ได้ครับแต่คุณโจจะไมทานอะไรก่อนหรอครับ” โจสันส่ายหน้าก่อนจะตอบว่า “ผมยังไม่หิว” คชาอ่อนใจกับความมุ่งมั่นและเอาแต่ใจของเขาจริงๆ “งั้นเชิญครับ รถพร้อมแล้ว” วันนี้ทั้งวันโจสันแทบไม่ได้หยุดพักเพระต้องไปงานหลายที่ จนในที่สุดตอนเย็นเขาเลิกประชุมก็ตรงกลับบ้านเพื่อสัมภาษณ์งานเด็กใหม่ที่นัดไว้ ถึงแม้เขาจะเหนื่อยแต่เมื่อยังไม่เสร็จงาน เค้าก็จะไม่พักเพราะ นิสัยส่วนตัวชอบทำไรให้เสร็จหมดก่อนแล้วเขาถึงจะพักทีเดียว Best sincere when they receive phone calls, interviews, prepare yourself well dressed like a guy's case, as all men are "surprised by strange men to hae's tour of the silver Silver's story make." after that, the real self and psyche from a dormitory to house the nets boss short interview. Sincerely, door drops is to secure the fence either at home young millionaire, shocking. What is this big house. She walked to the front door bell presses there are middle-age men, some men came to open the door, "Yes baby, that strikes me as" sincerity interview respondents made a big voice, "Yes, Sir," the young, before commanding a view of exploring the dek will go to find out the wait in San Jo. ณห้องทำงานโจสัน จริงใจเดินเข้ามาแบบเกร็งๆเพราะตลอดทางทั้งบ้านเงียบมากเหมือนไม่มีคนอยู่ ทั้งๆที่บ้านหลังออกจะใหญ่โต พอมาหยุดยืนอยยู่ข้างหน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่ จริงใจเห็นผู้ชายอีกคนคนนั่งอยู่บนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงานตัวนั้นกำลังก้มหน้าก้มตาเขียนอะไรในกระดาษอยู่ไม่รู้ ถึงกับว่าจริงใจกับคชาเข้ามายังไม่รู้สึกตัว “คุณโจครับเด็กที่นัดสัมภาษณ์มาแล้วครับ” โจสันเมื่อได้ยินเสียงคชาก็รู้สึกตัวว่ามีคนเข้ามาในห้อง จึงวางปากกาแล้วเงยหน้าขึ้นมองผู้มาเยือน เมื่อต่างคนต่างสบตากัน จริงใจ ทำไมผู้ชายคนนี้หล่อจังไม่น่าเป็นเกย์เลย เสียดายจัง จริงใจได้แต่คิดเสียดายในใจ ส่วนโจสันเห็นจริงใจแล้วขำออกมาคิดในใจว่าผู้ชายอะไรเตี้ยชะมัด หน้าก็ออกหวานยังกะผู้หญิง คงจะเป็นผู้ชายเรียบร้อยละสิน่ะเมื่อจริงใจเห็นโจสันหัวเราะตนเองก็ไม่พอใจถามเสียงเข้ม “ผมมีอะไรผิดปกติให้คุณต้องหัวเราะไม่ทราบ” พูดจบแล้วจริงใจก็ก้มสำรวจตัวเองว่ามีอะไรผิดปกติ หรือดูไม่เหมือนผู้ชายแต่ก่อนออกบ้านเธอจำได้ว่าก็สำรวจดูแล้วก็เหมือนผู้ชายทุกอย่าง โจสันเมื่อได้ยินจริงใจพูดขึ้นมาก็หยุดขำกลับมาทำหน้าเข้ม คชาที่ยืนดูอยู่ห่างๆก็อดขำโจสันไม่ได้ ที่นานๆทีจะเห็นเขายิ้มและหัวเราะทุกทีคิ้วชนกันตลอดเวลา โจสันเมื่อดึงอารมณ์กลับมาก็เริ่มสัมภาษณ์งานทันที “ชื่อไรละเรา” จริงใจเมื่อเจอคำถามนี้เข้า เออจริงสิลืมคิดชื่อผู้ชายไปเลยแหะ ชื่อไรดีว่ะ โจสันเมื่อเห็นว่าถามไปแล้วไม่ตอบก็ทำเสียงเข้มถามย้ำ “ถามได้ยินไหมชื่อไร” จริงใจเมื่อได้ยินเสียงตะคอกก็ตกใจตอบอย่างรวดเร็ว “น้อยครับ!!” โจสันเห็นอาการของจริงใจหรือ นายน้อยก็จะขำออกมาอีกรอบแต่ต้องกลั้นไว้ไม่อยากให้ใครรู้เดี๋ยวอายเขาแย่ ทำไมไอ่เด็กนี่ตลกจังว่ะ แต่งตัวก็เชย ชื่อแถมยังเชยอีก “ อายุเท่าไรแล้วเราอ่ะ” นายน้อยตอบแบบเสียงเบา “22ครับ” โจสัน “อะไรน่ะไม่ได้ยินเลยพูดให้มันเสียงดังๆหน่อย” จริงใจคิดในใจว่าหน้าตาก็หล่อดีอยู่หรอกแต่ทำไมดุจัง คิดถูกคิดผิดที่อยากได้เงินเนี่ย “22 ครับ” คราวนี้จริงใจแทบตะโกนใส่หน้าเลยทีเดียว โจสันถามต่อด้วยเสียงเข้ม “เริ่มงานวันนี้ได้เลยไหม รู้รึยังทำงานนี้ต้องย้ายมาอยู่นี่นะ” จริงใจดูจะตกใจกับประโยคของโจสันที่ให้เริ่มงานวันนี้และให้ย้ายมาอยู่เลย จนเผลอทำหน้าตาโต อ้างปากค้าง โจสันเห็นแล้วอดขำไม่ได้แต่ต้องทำหน้าเข้มกล่าวเสียงดุ “สรุปนายได้ยินที่ฉันพูดไหม แล้วก็หุปปากด้วยแมลงบินเข้าไปแล้ว” จริงใจเรียกสติกลับมาได้ก็หุบปากทันที “ดะได้ครับ งั้นผมขอตัวกลับไปเก็บเสื้อผ้าแล้วกลับมาน่ะครับ” “ไม่ต้องเดี๋ยวค่อยไปฉันจะให้นายพิสุทธ์งานนายว่าทำได้รึป่าวถ้าไม่ผ่านก็ไม่ต้องกลับไปเก็บเสื้อผ้ามาที่นี่เพราะฉันไม่รับถือว่านายไม่มีคุณสมบัติที่จะทำงานได้ เอาละงานที่จะทดสอบ ไปทำอาหารเย็นมาให้ฉันคิดขอเป็นอาหารอิตเลี่ยนน่ะ ทำได้รึเปล่า อ่อแล้วอีกอย่างค่าจ้างฉันจ้างแพงน่ะควรทำให้สมกับเงินที่จะได้หน่อย” จริงใจเมื่อได้ยินโจสันพูดแบบนั้นก็รู้สึกโกรธที่มาดูถูกเธอ ได้เดี๋ยวเธอจะทำให้ตะลึงอ้าปากค้างเลยทีเดียว “ได้สิครับไม่มีปัญหาอยู่แล้ว รับรองคุณโจสันไม่เสียดายเงินที่จ้างผมแน่ครับ” พูดเสร็จจริงใจก็ขอตัวไปพิสูทธ์งานที่ได้รับมอบหมาย โดยคชาบอกทางไปครัว และทิ้งจริงใจไว้ในครัวเพียงลำพัง เมื่อจริงใจออกไปแล้ว คชากลับเข้ามาเห็นเจ้านายตัวเองนั่งหัวเราะ ก็ยิ้มขำๆออกมา ส่วนโจสันเมื่อเห็นคชาเข้ามาหยุดหัวเราะ ทำหน้าขรึมดั่งเดิม “เจ้านายครับยิ้มบ้าง หัวเราะบ้างก็ดีน่ะครับ ไม่ต้องอายหรอก ฮ่าๆๆ” โจสันเมื่อได้ยินคชาแซวก็พูดขึ้นว่า “ฉันไม่มีเวลามาหัวเราะหรอกคชางานฉันเยอะจะตายดูสิ” “ครับเชื่อครับ” คชาพูดอย่างเหนื่อยใจกับความเอาแต่ใจของเจ้านาย “คุณโจคิดว่าเด็กคนนี้ผ่านไหมครับ จะอยู่ทนคุณโจได้รึเปล่า” โจสันคิดไปถึงใบหน้าเรียบร้อย หน้าซื่อๆของนายน้อยก็อดที่จะขำไม่ได้ “

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Chapter 4 working days & Things First
"Kacha queue today, I have some" handsome young man. Tall and slender Athletic browsing his schedule from middle-aged man who worked with his father until his father since he retired. Kacha came to work with him. Kacha open pocketbook small volumes "This morning, Joe had an appointment to talk with customers. With a factory inspection At the lunch meeting at the company until cool evening with a job interview, a new division that will work with me to take care of you, Joe. I will not have time to care for you, Joe. Fully, "said Joe Wilson," I have a new baby coming years. Hopefully this one will stay a little longer, "Kacha sound out a little giggle. "Joe was reduced headstrong down to her, too. This is not the woman next to me anymore, "Joe was not that it was important to me because he does not think that will have fans now, because this time they eat it no longer exists. In other business, now they are going well. He did not want others to think that factored headache. "You Kacha So we set out to find customers better off renting a car is not equipped with a" Kacha "Yes, but you do not eat anything before it's Joe," Joe Jackson shook his head before that. "I'm not hungry," Kacha reinstated to his commitment and his overbearing really. "I invite my car ready," Today is the day Joe was barely breaks annulled task to many. Eventually he quit the evening meeting, it falls back to a job interview, a new appointment. Although he was tired, but not yet completed. He will not stay because Personal habits do not like to finish before then he will stay quite
sincere when I get the phone interviews were well prepared. Dress Like a Man Of the bag turned out to be a man. "It feels weird to use a haul of men surf the money, money, money, money that I already do this" after cheer myself going out of the dorm. Head to the house to interview the boss
is a good drop gate house of a wealthy young flames. What is behind this big house. She went to ring the bell at the front door while a middle-aged man came to the door. "Yes, children who interview me" sincere responses to sound big "Yes" Dead Boy Kacha explored before taking into Joe's waiting in the office and
at Joe's studio. Sincere entered a contraction, because throughout the whole house is very quiet as there are people. That house would be great. Boy was subjected enough to stand in front of a large desk. We saw another man sitting on a chair behind the desk were laboriously write anything on paper is not. With that sincerity Kacha into unconsciousness. "Joe's an interview you already have," Kacha heard Joe's when it felt like someone enters the room. Thus putting pen then looked up visitors. When people exchanged cordial why this handsome guy is not gay, but I think I sincerely pity in his heart. Joe had already seen a good laugh out thought, what a terribly low. Page was out like a sweet woman. I think it would be a neat when we see Joe Jackson is not satisfied, ask yourself laughing a deep voice. "I have nothing wrong to you, do not laugh," he said, then bowed his sincere self-exploration that there is nothing wrong. Or does not look like men, but before leaving the house, she recognized that it was examining everything like men. Joe was able to speak up when hearing loss to make it stop darker. Kacha, a bystander away from God's not funny, Joe. A long time to see him smile and laugh eyebrows collide all the time. Joe's pull-back mood began to interview immediately. "Our name is a" sincere when he encountered this question. Well, actually I do not think a man to truly gain a good idea to ask to see that Joe Jackson did not answer a deep voice asked. "I heard my name was" sincerely shocked when I heard the shouting was answered quickly "than you !!" Joe's or symptoms of heart. Mr. Little will laugh out again, but had to hold not want anyone to know I had a terrible shame. Why kid is funny blanking dress was fashioned name also fashioned a "how old we do," said the little voice soft "22's" Joe's "What I can not hear them say it out loud but" we think. in my mind that he was handsome, but I feel really good. I was wrong to think I would have paid "22 am" This time, hardly ever yell. Joe Anderson asked with a deep voice. "Starting today, you know. I also know this work must move in this thing? "Joe's going to be shocked by the sentence that was to begin today and to move in yet. Until I accidentally made ​​a big mouth he could see Joe's goofy, but do not say a fierce intensity. "In conclusion, I hear you say. Then share the mouth by a flying insect into a "sincere call consciousness back then shut immediately," Okada was not so I returned to collect clothes and then come back, "says" Do not I'll go, I'll let Mr. wholesome. Mr. Pao If that did not pass, you do not need to store clothes came here because I was not qualified to be considered viable. Now the task is to test To make dinner for my request is Italian greasy, you can do me Oh, and also pay me to hire expensive it should give the money to me, "sincere, having heard Joe had to say that I was angry. Source abusing her I was stunned gasp, she would make it. "I have no problem anyway. I guarantee you, Joe Jackson does not have the money to hire me, "said sincerity was asked to complete a health suite pin assignments. On the way to the kitchen Kacha Sincere and left alone in the kitchen. When going out Kacha back into the master himself laugh. I smile, laugh out Joe's on the Kacha to stop laughing. Do nonsense primordial "Boss, smile Some good laughs too Hahaha do not be shy, "Joe Jackson said when he heard Kacha tease. "I have no time for me I would die laughing, but the Kacha Look," "I believe," says Kacha said with a tired overbearing boss. "Joe thought that this child through it. You will not have me, Joe "Joe's thinking to successfully face. Page's little naive, God will not laugh. "

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Chapter 4 first day on the job. & met the first day
."Gajah job queue my today?" the young man, handsome shape tall, athletic, are getting his schedule from a middle-aged man working with him since the father until he retired. Gajah is to work with him."This morning you she's meeting with customers, to check out the factory. In meetings at the company until the evening. The evening had a job interview recruits to work assign to me to take care of your general Jo.Fully. "You Joson." there's a new kid already? I hope this will be for a long time? "" Gaja listen and laugh out a little bit. "You Jo reduce headstrong down บ้างสิค. That is why you have no female beside it. "And now, his business is going well. He didn't want to bring another thinking to headache. "Mr. Gaja then we went to see the client let out early will not stick with" Gaja "yes but คุณโจ's ass what first?""I'm not hungry." Gajah fatigue with commitment and his wayward. "Then please, your car is ready." today, both the Joson hardly breaks because to many.Even though he is tired, but also do not work, he will not rest because. Personal habits like something done before he can stay.
.Real part when received a phone call to a job interview, it's prepared well, dress like men of storage is changed into a man. "Weird, strange to use of a man. You're money, money, money, money.After to cheer myself sincere out of the dormitory. The nets go straight home a boss arranged an interview for
.