เมื่อ 5 ปีที่แล้ว ฉันขึ้นชั้นประถมศ

เมื่อ 5 ปีที่แล้ว ฉันขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ที่โรงเรียนชื่อดังย่านนครปฐม โรงเรียนนั้นมีชื่อว่า “โรงเรียนยอแซฟอุปถัมภ์” ครั้งแรกที่ฉันได้ยินชื่อโรงเรียนนี้ ฉันก็รู้สึกดี แต่บ้านของฉันอยู่ใกล้กับ “โรงเรียนอัสสัมชัญธนบุรี” ฉันจึงอยากที่เข้าเรียนในโรงเรียนนี้มากกว่า แต่ก็ช่วยไม่ได้ เพราะ พ่อกับแม่ฉันอยากให้เรียนที่นี้ แต่ด้วยเหตุผลอะไรนั้น ฉันก็ไม่อาจทราบได้
ในวันเปิดเทอม ฉันแกล้งตื่นสายเผื่อที่จะได้ไม่ไปเรียน แต่สุดท้ายพ่อก็พาฉันมาส่งจนได้ ฉันเดินเข้าไปในห้องเรียนที่ครูกำลังแนะนำเรื่องการเรียนต่างๆ ทุกคนหันมามองฉันเป็นตาเดียวอาจเป็นเพราะฉันมาสาย ว่าแล้วฉันก็เลยเดินไปนั่งหลังห้องที่ที่ยังว่างอยู่ จากนั้นคุณครูก็เริ่มพูดต่อไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็ถึงเวลาพักฉันนั่งอยู่เฉยๆไม่ออกไปไหนจนคนในห้องเหลือฉันกับเด็กคนหนึ่งที่นั่งข้างๆกัน เด็กคนนั้นเริ่มพูดคุยกับฉันแต่ฉันทีมีอคติจึงไม่ค่อยได้ตอบอะไรเธอมากไป จนวันหนึ่งฉันโดนเพื่อนรุมแกล้ง แล้วอยู่ๆเด็กคนนี้ก็เข้ามาช่วยฉันอย่างกล้าหาญ ซึ่งนั่นทำให้ฉันรู้สึกเลิกอคติแล้วเริ่มคุยกับเธอมากขึ้น ซึ่งนั่นเป็นผลดีถึงการเรียนของฉันด้วย เพราะเธอชวนฉันเรียน แล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มสนิทกันเรื่อยๆ
จากวันจนวันนี้เราก็ยังคงเป็นเพื่อนกัน แม้จะไม่ได้อยู่ด้วยเรียนด้วยกันเหมือนเพื่อนสนิทคนอื่นๆ แต่ฉันก็รับรู้ได้ว่าความสัมพันธ์ของฉันกับเธอจะไม่มีทางจางหายไป และต้องขอบคุณพ่อและแม่ของฉันจริงๆ ที่ช่วยให้ฉันเจอเพื่อนที่แสนดีและได้รู้จักคำว่ามิตรภาพที่ดีๆแบบนี้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

5 years ago I and Grade 1 at school celebrated the Pathom. School is named "School Joseph Foster," The first time I heard this school. I feel good It is close to my home.I would like to attend this school over. However, it was not because my parents I want to study here. But for whatever reason, then I may not know it
.In open I pretend not to be late for class. But it took my father to send him. I walk into the classroom, teachers are introduced to the various classes. Everyone turned to look at me simultaneously, probably because I'm late.Then the teacher started talking to me. Finally, it's time to sit around my room not go out until the guy left me in the room with the child sitting beside each other.One day I hit the crowd pretend friends. And behold this child came to me at brave. That made me stop and then start talking to her more objectively. That is good to my classes as well. She invited me toFrom day to day we are still friends. Despite not classes together as close friends with other people. But I also recognize that my relationship with her will never fade. And thanks to my parents, really.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

When 5 years ago, I made a grade 1 school district, Nakhon Pathom. The school was named "school yo San ฟอุปถัมภ์" the first time I heard the name of this school, I feel good, but my house is near. I would like to attend this school, but it cannot help because my mother I'd like to study, but what reason is, I may not know
. In the start date. How do I get to annoy the margin line up is not to learn, but finally my father took me to pass through. I walked into the classroom that the teachers are the students instructions. All eyes turned to look at me once, it might be because I'm late. Then the teachers started speaking anyway, until at last it's time and I'm sitting out thus far in my hand with one child seats side-by-side. Until one day I got a friend to annoy crowd. Laeoayu this child come help me bravely, that makes me feel bad and start off with her prejudice. That it is good to learn of me because she invited me to study. From the day until today we still are friends. Even if you are not with the students together as close friends, but I've realized other people that my relationship with her will never fade. And thanks to my father and my mother, really.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

5 years ago, when I was in Grade 1 at school district of Nakhon Pathom eminent schools, there is a school called, "terror" Sapphic to help the first time I heard this, I felt better school name, but my house is close toI wanted to study in the school, but it was more than this cannot be helped because my father and my mother, I wanted to study, but with a reason that I could not know what is
On the day I pretended to wake up call on terms that will not go to school just in case but in the end I took me to send it. I walked into the classroom, teachers are recommended to study Everybody turned and looked at me lying there, perhaps it was because I was.Then he began to speak. Khun until at last it is time I sit still does not stay where he was until I left in the room with one of the children who sat beside him.until one day, when I have been plagued with pretended friends, and it is, this child came in to help me with courage, that I felt no longer prejudice, and then began to talk to her more, it was as a result of the study, because she gave me my dearFrom this day until the day we will still be a friend, even if it is not a study with each other like best friends others, but I know that my relationship with her is not a faded and have to thank my father and my mother.