บรรลุธรรมที่ใจ "
การบรรลุธรรมบรรลุที่ใจ ไม่ได้บรรลุที่อื่น การบรรลุธรรมนั้นไม่ใช่อื่นไกล คือดูใจตัวเองทันทุกความรู้สึกเป็นพระอรหันต์ เกิดความรู้สึก แล้วเราสามารถติดตาม ดูความรู้สึกทันทุกความรู้สึก ไม่หลงลืมในการสังเกตความรู้สึก เรียกว่าพระอรหันต์แล้ว พอมีความรู้สึกเกิดขึ้นต้องไม่หลงลืม
รู้สึกทางตา ก็ไม่หลงลืมสังเกต เสียงมารู้สึกทางหู ก็ต้องไม่หลงลืมสังเกต มีกลิ่นใจก็รู้สึกไม่หลงลืมสังเกต พอลิ้มรสอาหารใจรู้สึก ก็ไม่หลงลืมสังเกต เย็น ร้อน อ่อน แข็ง หย่อน ตึง กระทบกาย ให้ใจได้รู้สึก เราก็ไม่ลืมสังเกต เมื่อมีความรู้สึกทางใจคิดไปถึงอดีต อนาคต ทุกๆความคิด เราไม่หลงลืมในการสังเกตดู
พระอรหันต์ท่านตามดูได้ทั้งหมดในความรู้สึก ทุกๆ ความรู้สึก เมื่อท่านไปตามดูความรู้สึก ได้ทุกความรู้สึก ท่านจึงไม่ปล่อยจิตให้ไปเกาะติดกับอารมณ์ ที่ทำให้ใจเป็นทุกข์ อุปาทานเลยไม่เข้าไปเกาะติด จิตของพระอรหันต์เลยไม่เป็นทุกข์
ท่านมองเห็นภาวะจิตที่ท่านตามดู รู้สึกแล้ว ก็ดับไป แล้วรู้สึกตัวใหม่ก็มาแทน แล้วท่านก็ดูอีก แล้วก็ดับไป รู้สึกตัวใหม่ก็มาแทนอีก ท่านก็ดูอีก จะเห็นความรู้สึกเปลี่ยนให้ท่านดูอยู่เรื่อยๆ พอดูทัน ใจนั้นจะเปลี่ยนมาเปลี่ยนไป มาแล้วไป จะเป็นอย่างนี้ มีอะไรๆ จรเข้ามาให้ใจรู้สึกแล้วก็จากไป ท่านก็ไปมองเห็นทุกอย่าง ที่เข้ามาแล้ว ก็ออกไป
..........................วิมุตติ ธรรม..........................