มีอยู่ในวันหนึ่ง ได้มีเต่าตัวหนึ่งค

มีอยู่ในวันหนึ่ง ได้มีเต่าตัวหนึ่งคลานอย่างช้าๆ มาตามวิสัยของมัน และที่ตรงอีกทางด้านหนึ่งก็ได้มีกระต่ายตัวหนึ่งวิ่งผ่านมา ทางนั้นเข้าอย่างบังเอิญด้วยความรวดเร็ว “ฮิฮิ! นี่เจ้าเต่า นายชอบ ที่จะเดินต่วมเตี้ยม ๆ อยู่อย่างนี้เสมอ ๆ ทำไมนายถึงได้เดินได้ช้าอย่างนั้นเล่า? ” เต่าจึงได้พูดว่า ” ถึงแม้ว่าข้าจะเดินได้ช้า แต่ถ้าพูดถึงเรื่องของความอดทนแล้วข้าไม่เคยแพ้ใคร ”
” นายลองมาแข่งขันวิ่งไปที่บนยอดเขานั่นกับข้าดูเอาไหมล่ะ ? ” กระต่ายเมื่อได้ยินอย่างนั้น ก็หัวเราะลั่นง “ฮ่ะ ฮ้า น่าสนใจมาก เลยทีเดียว แต่รับรองได้ว่าไม่มีทางที่เจ้าจะ เอาชนะข้าไปได้หรอก มันเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย” กระต่ายเที่ยวไปเรียกพวกพ้องให้มาชุมนุมกันอย่างทันทีทันใด รวมทั้งให้เป็นกรรมการใน การแข่งขันอีกด้วย ” ทุก ๆ คนมาดูและเป็นสักขีพยานว่าใครจะเป็นผู้ชนะ ในการแข่งขันวิ่งเร็ว ระหว่างเต่าโง่กับตัวข้า..ฮ่ะฮ่ะ ”
” เตรียมพร้อม !,ไป ” พอสิ้นเสียงบอกสัญญาณเริ่มการแข่งขันโดยสุนัขจิ้งจอก แล้วทั้งเต่าและกระต่ายก็เริ่มออกวิ่งไปพร้อม ๆ กัน ” ปิย้อง ปิย้อง ” กระต่าย กระโดดออกวิ่งนำหน้าไปด้วยความเร็วสูง เผลอแผลบเดียวมันก็วิ่งมาจนถึงที่ตรงจุดกึ่งกลาง ของทางระหว่างภูเขา มันจึงได้หยุดวิ่ง ” เจ้าเต่ามันมาถึงไหนแล้วล่ะ ? ” พูดแล้วมันก็ได้หันไปดู และก็ได้เห็นว่าเต่านั้นยังคงคลานตามมาอย่างช้า ๆ มองเห็นไกล ๆ
พวกผู้ชมที่มาชุมนุมกันต่างก็หัวเราะและได้พูดว่า ” ท่านเต่า..ท่านเต่า ท่านนี่ ช่างวิ่งได้ช้ามาก อาจที่จะพูดได้ว่าเดินได้ช้าที่สุดในโลกเลยก็ได้..ฮ่ะฮ่ะ ” แม้ว่าจะได้ยินแบบนั้นแต่เต่าก็ไม่สนใจอะไรยังคงคลานของมันต่อไปด้วยความเงียบสงบอย่าง ตั้งใจเพื่อที่จะให้ไปถึงที่บนยอดเขาโดยไม่คิดที่จะหยุดพักผ่อน ข้างฝ่ายกระต่ายเมื่อรอเท่าไหร่ ๆ ก็ไม่เห็นมีทีท่าว่าเจ้าเต่าจะตามมาทันมันสักที…มันจึงเริ่ม นึกเบื่อกับการรอคอย ” เจ้าเต่ามันยังคงคลานอยู่อีกตั้งไกล นอนรอซักงีบหนึ่งคงได้.. ถึงยังไงมันก็ไม่มีทางที่ตามมาทันได้หรอก” มันพูดแล้วก็ล้มตัวลงนอน แล้วหลับไปตรง ที่กลางทางตรงภูเขานั่นเอง
ในขณะที่กระต่ายกำลังหลับอยู่อย่างสนิท เต่าซึ่งได้เดินมาอย่างไม่คิดที่ จะหยุดพักผ่อนนั้น ” ถึงแม้ว่าขาของข้าจะสั้นเดินได้ช้าก็จริงแต่เรื่องของ ความอดทนแล้วข้าไม่เคยยอมแพ้ให้ใคร ข้าจะต้องทำดีที่สุดเท่าที่ข้าจะทำได้!” หลังจากที่ในขณะที่เต่าได้เดิน มาจนถึงที่ตรงจุดกึ่งกลางของภูเขา พลันมันก็ได้ ยินเสียงหนึ่งซึ่งเป็นเหมือนกับเสียงกรนจากในที่แห่งหนึ่ง ” เสียงกรนที่ไหนนี่… อะฮ้า เจ้ากระต่ายนี่ มันมาแอบนอนหลับอยู่ที่นี่เอง”
ที่ใกล้ ๆ ตรงนั้นกระต่ายกำลังนอนหลับอยู่อย่างสุขสบาย ส่วนเต่านั้น ยังคงที่จะ เดินต่อไป…ทีละก้าว..ทีละก้าวอย่างจริงจังและอดทน และแล้วหลังจากนั้นชั่ว ขณะหนึ่งกระต่ายก็เริ่มรู้สึกตัวและสะดุ้งตื่นขึ้นมา ” เฮ้..เจ้าเต่า มันคลานมาจนถึงที่ไหนแล้วนี่?? ” มันรีบกวาดสายตามองหา แต่ก็ช้าและสายไปเสียแล้ว เพราะเมื่อมันมองไปที่ตรงจุดเส้นชัยที่อยู่บนยอดเขาโน่น มันก็ได้เห็นว่าเจ้าเต่ากำลังแสดง ความยินดีที่ได้รับชัยชนะอยู่อย่างมีความสุข..อยู่ในขณะนั้นเสียแล้ว
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น”

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Terkandung dalam sehari Jadilah crawls Penyu yang perlahan-lahan di sepanjang yang lurus itu dan satu lagi mempunyai arnab berlari melepasi. Cara sama ada kemalangan itu dengan cepat "Punggung pinggul!, antara pegawai-pegawai lain, Kura-Kura Encik suka berjalan kaki adalah mengapa tuam, Encik tiam berjalan perlahan-lahan cerita? "Tao telah berkata," walaupun saya berjalan perlahan-lahan, tetapi jika anda bercakap tentang perkara kesabaran, saya tidak pernah hilang sesiapa. ”"Encik Mari kita berlari ke puncak bukit, bahawa saya Papar mengambil arnab?" Bilakah Sutera mendengar jadi mereka berlatih untuk melepaskan ' Yap Hei menyejukkan sangat menarik satu, tetapi tidak ada cara untuk mengatasinya dan mahu saya mempunyai pengumpulan sama. " Arnab untuk mendapatkan orang ramai untuk datang ke perhimpunan tersebut dengan serta-merta. Serta Pengarah perlumbaan. "Semua orang datang untuk melihat dan menyaksikan yang akan menjadi pemenang. Dalam perlumbaan antara Penyu dengan bodoh yang lari cepat saya... Yap Yap. ”"Bersedia!", "cukup untuk memberi isyarat akhir siangbok mula perlumbaan oleh Kura-Kura dan arnab, Fox, kedua-duanya mula dijalankan pada masa yang sama," PI PI yong yong. "Arnab melompat keluar Naib-juara yang terkemuka dengan kelajuan yang tinggi. Badiao luka itu secara tidak sengaja berlari sehingga pertengahan dari perlawanan antara pergunungan itu telah berhenti menjalankan talk "di mana ia datang kepada Penyu?", ia menoleh untuk melihat dan menyaksikan bahawa Kura-Kura yang masih merangkak perlahan-lahan dilihat di sana.Mereka datang ke lokasi penonton, dia ketawa dan berkata, ".. .Kesemua Kura-Kura Penyu anda. Penjimatan di sini. Jurutera berlari lebih perlahan-lahan mungkin boleh dikatakan untuk berjalan perlahan-lahan di dunia... Yap Yap. "Malah jika mereka mendengarnya, tetapi mereka tidak peduli apa Kura-Kura masih merangkak ia berikutan dengan tenang. Bercadang untuk pergi ke puncak bukit tanpa memikirkan percutian. Sisi Faikratai apabila waktu tunggu yang tidak melihat harga rai yang ia akan mengejar apabila Penyu... ia mula boleh berfikir bosan menunggu. "Ianya masih Penyu yang merangkak pada lie kawasan pedalaman lain yang menunggu untuk mencuci satu petang... Ia juga tidak mempunyai kursus ini." Ia bercakap, jatuh lurus ke bawah, dan kemudian tidur di tengah-tengah pergunungan diri mereka sendiri.Semasa arnab tidur nyenyak adalah. Penyu, yang telah datang untuk berehat, walaupun kaki saya pendek, berjalan perlahan-lahan, tetapi satu perkara yang kesabaran, saya tidak pernah berputus asa, yang yang aku perlu lakukan yang terbaik yang boleh saya lakukan!" Selepas beberapa ketika Penyu telah datang terus sampai tengah-tengah pergunungan, untuk mempercepatkan ia. Salah satu daripadanya adalah sama kerana berbunyi menyinggung dari dalam. "Menyinggung perasaan?... di sini ia datang arnab Putera aha menyelinap tidur."Bunnies yang sedang tidur berhampiran. gembira ada bahagian terus bergerak... satu demi satu, langkah demi langkah, mestilah serius dan sabar, dan kemudian selepas itu, kejahatan. Manakala salah satu arnab itu sendiri mula merasa kejutan dan bangun yang. "Hei Momma Kura-Kura merangkak dengan pemilik mana-mana sahaja sehingga maka ini?? "Ia mempunyai ripkwat mata melihat, tetapi ia adalah perlahan dan lambat hilang, kerana apabila mereka melihat di mana garisan penamat baris atas Bukit sana, ia telah dilihat bahawa Kura-Kura adalah mengucapkan tahniah kepada pemenang hidup bahagia... pada masa itu.Moral pengajaran, tahu"Usaha yang ada."