เรื่องราวของหญิงไทยส่วนหนึ่งในเยอรม

เรื่องราวของหญิงไทยส่วนหนึ่งในเยอรมัน จากอดีต สว.ไทย
Delight Moment(37) / สุมิตรา จันทร์เงา
“หนังสือพิมพ์ประชาไทม์” เป็นหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเล็กๆ ในจังหวัดระยอง
สื่อนอกสายตาคนเมืองหลวง แต่ก็กว้างขวางในหมู่ชาวระยองผู้รักถิ่น และต้องการเห็นสังคมไทยพัฒนาอย่างบูรณาการ ฉันพบกับ “ทวีป ขวัญบุรี” ในเฟซบุ๊ค เมื่อไม่นานมานี้ เราเป็นเพื่อนกันเพราะถูกจริตในทัศนคติ โดยที่ไม่เคยเห็นหน้าตากันมาก่อน เขาเป็นอดีตสมาชิกวุฒิสภา(2543-2549) โดยช่วงนั้นดำรงตำแหน่งโฆษกคณะกรรมาธิการกิจการสตรี เยาวชน และผู้สูงอายุ วุฒิสภา
ปัจจุบันทวีปเป็นวิทยากรอิสระและนักจัดรายการวิทยุ ทำงานต่อเนื่องมาประมาณ 30 ปีแล้ว แน่นอนเขาต้องเชี่ยวชาญในเรื่องสตรี เยาวชน และผู้สูงอายุ กว่าสิ่งใด ระหว่างดำรงตำแหน่งในกรรมาธิการฯ ทวีป ขวัญบุรี ได้ไปร่วมประชุมเรื่องการกิจการสตรีที่นครมิวนิค ประเทศเยอรมนี และพบเห็นเรื่องราวของผู้หญิงไทยที่ถูกกระทำย่ำยีทั้งทางร่างกายและจิตใจ เพื่อแลกเปลี่ยนกับความฝันและความหวังที่พวกเธอหอบไปจากเมืองไทย พวกเธอจากบ้านไปพร้อมปีกความฝันที่จะโบยบินสู่ฟ้ากว้าง แต่ทวีปกลับไปพบกับพวกเธอบางคน เป็นนกหลงทางอยู่ที่เยอรมนี เขาเขียนเล่าเรื่องนี้ลงในคอลัมน์ "บันทึกบนเส้นทาง" ของหนังสือพิมพ์ “ประชาไทม์” เมื่อวันที่ 1 กันยายน 2553 มันทั้งงดงามและสะเทือนอารมณ์ สมควรที่จะแบ่งปันให้คนนอกจากหวัดระยองได้อ่านอย่างทั่วถึง เชิญติดตามค่ะ
ผมพบเธอที่วัดไทยในมิวนิค เยอรมัน ใครๆ เรียกขานเธอสั้นๆว่า อร ผู้หญิงผอมบาง สวยเศร้า นัยน์ตาเหงาเหมือนนกหลงทาง เมื่อพูดคำว่า “วัด” ผมก็นึกภาพของโบสถ์ วิหาร เจดีย์ ช่อฟ้าใบระกา หางหงส์ อะไรพวกนั้น แต่เมื่อเราไปถึง “วัด”เข้าจริงๆ ผมพบว่ามันเป็นเพียงห้องหนึ่งของตึกแถว
มีเพียงป้ายที่ประตูที่เขียนไว้ว่า WAT THAI ภายในห้องแคบๆ มีเพียงพระพุทธรูปตั้งคู่กับธงชาติไทยอยู่ที่มุมหนึ่ง มีพระสงฆ์อยู่สามรูปที่ทำให้เรารู้สึกว่าที่นั่นคือวัด และเมื่อพูดถึงวัดเราจะนึกถึงที่อันสงบเพื่อการบำเพ็ญภาวนาของพระคุณเจ้า แต่วัดไทยที่มิวนิคกลับเป็นทั้งที่เรียนภาษาสำหรับคนไทยที่เพิ่งมาอยู่ที่นี่ เป็นที่เรียนการศึกษานอกโรงเรียน เป็นที่เรียนเพิ่มวิทยฐานะกับมหาวิทยาลัยเปิดในเมืองไทย และเป็นเสมือนบ้านพักฉุกเฉินของคนทุกข์จากเมืองไทย พระมหาวิเชียร พระธรรมทูตผู้ทำหน้าที่เจ้าอาวาส, คุณบุญนิ่ม เลขานุการของวัด , คุณจินตนา สามีเป็นชาวเยอรมันผู้ให้การช่วยเหลือผู้หญิงจากเมืองไทยมาตลอด, คุณประไพศรี จากกลุ่มไทยช่วยไทย, คุณจันดี ผู้หญิงไทยที่อยู่ในมิวนิคมาเกือบยี่สิบปี, คุณก้อย นักศึกษาปริญญาเอก และอีกหลายคน ผลัดกันเล่าถึงปัญหาของผู้หญิงไทยในเยอรมัน “....กว่าร้อยละ 80 ของผู้หญิงไทยที่มาตกระกำลำบากเป็นคนมีการศึกษาน้อย บางคนอยู่ในสถานะหย่าร้าง มีลูกติด ต้องการหาเงินส่งลูกและครอบครัว ต้องการมีชีวิตที่คิดว่าดีกว่าการอยู่ที่เมืองไทย ส่วนมากโดนหลอก ที่จะพบความสำเร็จกับหนุ่มเยอรมันมีบ้างแต่เป็นส่วนน้อย....เมื่อไม่ได้เป็นอย่างที่หวังบางคนซมซานกลับเมืองไทย นั่นยังถือว่าโชคดี บางคนไม่มีโอกาสกลับไปฝังร่างยังแผ่นดินแม่ !
“....รูปแบบที่ซ้ำซากคือโดนหลอกว่าจะแต่งงานอยู่กินด้วย แต่กฎหมายเยอรมันไม่ให้สมรสกันทันที ต้องอยู่ด้วยกันเกินสามเดือนก่อน ระหว่างสามเดือนนั้นพวกเธอต้องกลายเป็นทาส ต้องทำงานบ้านทุกอย่างโดยไม่ได้ออกไปไหนเลย เมื่อครบสามเดือนหนุ่มเยอรมันก็จะบอกว่าให้เธอกลับเมืองไทยก่อนแล้วจะกลับไปรับมาแต่งงานกัน แล้วก็จะหายไป คนเยอรมันคนนั้นจะกลับไปที่เมืองไทยใหม่ แต่ไปที่หมู่บ้านอื่นหรือจังหวัดอื่น แล้วก็รับผู้หญิงไทยคนใหม่มา แบบนี้หมุนเวียนไปเรื่อย พวกนี้เสียค่าเครื่องบินไม่มากนัก แลกกับการได้คนใช้และคนบำเรอ แถมบางคนยังบังคับให้หญิงเคราะห์ร้ายขายตัวถอนทุนค่าเครื่องบินอีกด้วย! ”อร จากแผ่นดินที่ราบสูง กับความหวังอันเลิศหรู
คิดว่าจะเป็นเหมือนเพื่อนสาวที่ได้สมรสกับหนุ่มเยอรมัน ลูกติดแม่ได้เรียนหนังสือดีๆ พ่อแม่ปลูกบ้านใหม่ ใหญ่เกือบเท่าวัดในหมู่บ้าน แล้วเธอได้รู้ว่าสวรรค์มีสำหรับบางคนที่ไม่ใช่เธอการศึกษาที่มีเพียงน้อยนิด ภาษาอังกฤษแบบสื่อสารแทบไม่ได้ ใช้ภาษามือเป็นหลักบ้านของหนุ่มเยอรมันที่เธอตั้งความหวังกับเขาได้เลิศหรูอย่างที่คิด อาหารการกินที่ไม่คุ้นลิ้น บ้านเมืองที่หนาวเหน็บ งานบ้านที่แสนหนัก ต้องบำเรอกามซึ่งนอกจากคนที่เธอคิดว่าเป็นสามีแล้ว บางคนต้องบำเรอให้เพื่อนของสามี ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันเก็บค่าตัวเธอเป็นค่าเครื่องบินและค่าเลี้ยงดูด้วยหรือเปล่า นอนร้องไห้ทุกคืนด้วยความคิดถึงบ้าน แต่เธอไม่รู้จะกลับอย่างไร แม้กระทั่งพาสปอร์ตก็ถูกยึดไว้ จนวันหนึ่งเธอถูกสามีทุบตีและไล่ออกจากบ้านท่ามกลางอากาศหนาวจับกระดูก และเธอไม่รู้จะไปที่ไหน....
คุณประไพศรีและเพื่อนพบเธอนั่งร้องไห้อยู่ริมถนนและพาเธอมาที่วัด
ที่นี่เธอพบเพื่อนหญิงไทยอีกหลายคนที่ประสบปัญหาแบบเดียวกับเธอ
วัดไทยในมิวนิค กลายเป็นที่นอนอันอบอุ่น อย่างน้อยก็มีอาหารกิน มีคนที่พูดภาษาเดียวกันและพร้อมให้การช่วยเหลือ ผมถามว่าทำไมไม่ขอความช่วยเหลือจากสถานทูต คุณประไพศรีบอกว่าสถานทูตอยู่ไกลถึงเบอร์ลิน และเจ้าหน้าที่สถานกงสุลในมิวนิคแทบไม่ช่วยอะไรแถมมีบางคำพูดที่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวด
“ดิฉันสงสัยว่าทำไมเจ้าหน้าที่เหล่านั้นจึงกุลีกุจอกับการต้อนรับผู้หลักผู้ใหญ่จากเมืองไทยมากกว่าการช่วยเหลือคนไทยที่กำลังไร้ทางไป”คุณประไพศรีและอีกหลายคนในห้องนั้นระบายความน้อยใจ และบอกว่าการช่วยเหลือคนไทยที่มาตกระกำลำบากที่นี่ของพวกเขาเป็นการช่วยเหลือด้วยสายเลือดของความเป็นคนไทย มีคนไทยหลายกลุ่มทำงานลักษณะอาสาสมัครแบบนี้ แต่พอนานเข้ารับภาระไม่ไหวก็เลิกลาไปเพราะไม่มีทุน ไม่มีแรงสนับสนุน ช่วยกันไปตามมีตามเกิดที่ทำไปเพราะเห็นแก่คนไทยตาดำๆ ผมลาจากที่นั่นมาด้วยความรู้สึกเหงาเศร้ากราบพระพุทธรูปและธงชาติไทยเล็กๆ ที่ตั้งอยู่คู่กันที่มุมห้องแล้วผมมีความรู้สึกว่าผมไม่เคยเห็นพระพุทธรูปที่ไหนหรือธงชาติผืนไหนสวยเท่าที่นี่มาก่อนเลย ทวีปอาจมิได้ตั้งคำถามใดๆรุกเร้าเอาคำตอบจากผู้ใด แต่ทันทีที่อ่านเรื่องนี้จบคำถามมากมายกลับก้องอยู่ในใจของพวกเรา ใคร? จะต้องทำอะไรอีกมากมายแค่ไหน เพื่อให้นกหลงทางทุกตัวหาทางกลั

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The story of a woman from the former German part in Thailand during a Thailand.Delight Moment (37)/shadow Moon badge crabapple."A Times newspaper", is a small local newspaper. In Rayong province.Media outside the capital, but the eyes wide to Rayong and lovers want to see an integrated social development Thailand. How do I find a "gift to the continent buri" on Facebook? Recently. We are friends because it was honestly never seen attitude in front of eyes before. He is a former Senators (2543 (2000)-2549 (2006)) By the women's Affairs Commissioner spokesman position. Youth and seniors in the SenateThe present continents is an independent lecturer and radio work because about 30 years ago. Of course, he must specialize in women's stories. The youth and the elderly than what position in the continent, between the กรรมาธิการฯ buri gift attended a meeting regarding the Affairs of women at Munich. Country Germany and Thailand found women's stories that were made to trample all over body and mind. To swap with dreams and hope that they go from wheezing. They go home with wings from the dream to fly to sky but they thawipklap to meet some people that Germany lost a bird. He wrote this narrative into the column "notes" on the path of "tea-time" newspaper when it's both gorgeous and 2553 September 1 emotional suspension. Deserves to share in addition to the flu have read thoroughly invited in. track.I found her at the measured in Thailand Munich, Germany, she call anybody that short women's pretty sad eyes, thinning Orn lonely like a stray bird. When they say "Wat", I think of the churches, the pagoda leaf gable rooster. What's on them, but the Swans tail when we go to "measure" is really. I find that it is just one of the tenement rooms. There is just a label that says THAI WAT door inside the room, there is only a narrow, Buddha set together with the flag of Thailand located at one corner. There are three priests that make us feel that there is a temple, and when it comes to Recalling the peaceful watraocha to the practice of the prayer of grace Lord, but Thailand WAT khoklap at Munich is both language learning for people who just come to Thailand are here as students outside of the school area is education.Additional accreditations with the Open University in Thailand, and is the home of the people suffering from emergency accommodation. Phra Maha wichian The diplomatic agent, Abbot of the temple Secretary, soft bun you you imagine. Her husband is a German provider of assistance to women from throughout Thailand, Thailand group help you braphai SI, from Thailand, you Chan is good. Women who are in Thailand for almost twenty years, khama Munich you tails. PhD students and many people take turns to women's issues in Thailand ".... more than 80 percent of German women who come to Thailand to fall harder as people have studied Wintergreen at least some people are in a divorce have to find money to send a child a ball and wanted to have a family life that think that is better than being the most hit in Thailand will find success with the young German is a minority .... but when not as fast as some people hope, it also considered a prodigy in sanklap cm. Luckily, some people don't have the opportunity to go back to mother earth body embedded!“....รูปแบบที่ซ้ำซากคือโดนหลอกว่าจะแต่งงานอยู่กินด้วย แต่กฎหมายเยอรมันไม่ให้สมรสกันทันที ต้องอยู่ด้วยกันเกินสามเดือนก่อน ระหว่างสามเดือนนั้นพวกเธอต้องกลายเป็นทาส ต้องทำงานบ้านทุกอย่างโดยไม่ได้ออกไปไหนเลย เมื่อครบสามเดือนหนุ่มเยอรมันก็จะบอกว่าให้เธอกลับเมืองไทยก่อนแล้วจะกลับไปรับมาแต่งงานกัน แล้วก็จะหายไป คนเยอรมันคนนั้นจะกลับไปที่เมืองไทยใหม่ แต่ไปที่หมู่บ้านอื่นหรือจังหวัดอื่น แล้วก็รับผู้หญิงไทยคนใหม่มา แบบนี้หมุนเวียนไปเรื่อย พวกนี้เสียค่าเครื่องบินไม่มากนัก แลกกับการได้คนใช้และคนบำเรอ แถมบางคนยังบังคับให้หญิงเคราะห์ร้ายขายตัวถอนทุนค่าเครื่องบินอีกด้วย! ”อร จากแผ่นดินที่ราบสูง กับความหวังอันเลิศหรูคิดว่าจะเป็นเหมือนเพื่อนสาวที่ได้สมรสกับหนุ่มเยอรมัน ลูกติดแม่ได้เรียนหนังสือดีๆ พ่อแม่ปลูกบ้านใหม่ ใหญ่เกือบเท่าวัดในหมู่บ้าน แล้วเธอได้รู้ว่าสวรรค์มีสำหรับบางคนที่ไม่ใช่เธอการศึกษาที่มีเพียงน้อยนิด ภาษาอังกฤษแบบสื่อสารแทบไม่ได้ ใช้ภาษามือเป็นหลักบ้านของหนุ่มเยอรมันที่เธอตั้งความหวังกับเขาได้เลิศหรูอย่างที่คิด อาหารการกินที่ไม่คุ้นลิ้น บ้านเมืองที่หนาวเหน็บ งานบ้านที่แสนหนัก ต้องบำเรอกามซึ่งนอกจากคนที่เธอคิดว่าเป็นสามีแล้ว บางคนต้องบำเรอให้เพื่อนของสามี ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันเก็บค่าตัวเธอเป็นค่าเครื่องบินและค่าเลี้ยงดูด้วยหรือเปล่า นอนร้องไห้ทุกคืนด้วยความคิดถึงบ้าน แต่เธอไม่รู้จะกลับอย่างไร แม้กระทั่งพาสปอร์ตก็ถูกยึดไว้ จนวันหนึ่งเธอถูกสามีทุบตีและไล่ออกจากบ้านท่ามกลางอากาศหนาวจับกระดูก และเธอไม่รู้จะไปที่ไหน....You and a friend found her sitting, Sri braphai crying and she came by that measure. Here she met many people that Thailand female friends experiencing the same with her. Thailand Temple in Munich became a warm mattress at least have food to eat. There are people speaking the same language and are ready to help. I asked why not seek assistance from the Embassy. SI braphai, you said that the Embassy is far to Berlin and consulate officials in Munich khathaep not help anything plus some words that make her feel the pain.“ดิฉันสงสัยว่าทำไมเจ้าหน้าที่เหล่านั้นจึงกุลีกุจอกับการต้อนรับผู้หลักผู้ใหญ่จากเมืองไทยมากกว่าการช่วยเหลือคนไทยที่กำลังไร้ทางไป”คุณประไพศรีและอีกหลายคนในห้องนั้นระบายความน้อยใจ และบอกว่าการช่วยเหลือคนไทยที่มาตกระกำลำบากที่นี่ของพวกเขาเป็นการช่วยเหลือด้วยสายเลือดของความเป็นคนไทย มีคนไทยหลายกลุ่มทำงานลักษณะอาสาสมัครแบบนี้ แต่พอนานเข้ารับภาระไม่ไหวก็เลิกลาไปเพราะไม่มีทุน ไม่มีแรงสนับสนุน ช่วยกันไปตามมีตามเกิดที่ทำไปเพราะเห็นแก่คนไทยตาดำๆ ผมลาจากที่นั่นมาด้วยความรู้สึกเหงาเศร้ากราบพระพุทธรูปและธงชาติไทยเล็กๆ ที่ตั้งอยู่คู่กันที่มุมห้องแล้วผมมีความรู้สึกว่าผมไม่เคยเห็นพระพุทธรูปที่ไหนหรือธงชาติผืนไหนสวยเท่าที่นี่มาก่อนเลย ทวีปอาจมิได้ตั้งคำถามใดๆรุกเร้าเอาคำตอบจากผู้ใด แต่ทันทีที่อ่านเรื่องนี้จบคำถามมากมายกลับก้องอยู่ในใจของพวกเรา ใคร? จะต้องทำอะไรอีกมากมายแค่ไหน เพื่อให้นกหลงทางทุกตัวหาทางกลั

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The story of a Thai woman part in Germany from the former congressman).Delight Moment (37) / sumitra moon shadow."หนังสือพิมพ์ประชาไท Hamm." A small local newspapers in Rayong province.City sight media capital. But it is spacious among the Rayong who loves dialects. And I want to see the society develop integrated, I met with a "continent. Gifts." on Facebook, เมื่อไม่นาน here. We're friends because of the jury in the attitude. Without ever seen before. He is a former Senator (2543-2549). By the deputy spokesman Affairs Commission on women, youth and the elderly, the Senate.At present, the continent as a lecturer and independent radio producers continued work about 30 years. Of course he specializes in women, youth and the elderly than anything between maintain position in aggregation continent. A gift. To attend the meeting on women affairs's Munich. Germany and seen the story of Thai women be humiliated both mentally and physically. To share with the hopes and dreams that they carried over from Thailand. Are you from the house with wings dream to fly to the sky. But the continents back to see you some. A bird lost in Germany. He wrote this story into the column "notes on the path" of the newspaper "Hamlet Hamm." when the day 1 September 2553 is both beautiful and emotional. Deserve to share an outsider of Rayong province read thoroughly. Please follow me.I met her at the Thai Temple in Munich, Germany, everyone calls her short, thin, beautiful woman ORN about many things recently. His lonely like a lost bird. When speaking. " "Temple". I picture Temple Pagoda, sofa vaporizer deterrent and stuff, but when we reach the "Temple" in it, I found that it is only one room of a building.Only the signs at the door that says WAT THAI inside a small room with only the pair set with Thai flag in one corner. Monks are three photos that make us feel that is measured. When talking about the measure and we are reminded of the peaceful to practice prayer of God. But a temple at Munich is both language for.