9ธันวาคม2015 มันเป็นวันที่แย่ที่สุด

9ธันวาคม2015 มันเป็นวันที่แย่ที่สุดในชีวิตของฉัน เวลา8.00น.ฉันและแม่กำลังเดินทางไปที่โรงพยาบาบวิชัยเวชอ้อมน้อยฉันอยู่บนรถด้วยความโศกเศร้า สักครู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นโทรศัพท์ของพยาบาลบอกให้รีบไป 2-3นาทีต่อมาฉันก็เดินทางมาถึงโรงพยาบาล พ่อของฉันก็จวนที่จะสิ้นใจแล้ว ทุกคนเสียใจมาก แม่และฉันก็กอดพ่ออยู่นานมาก เพราะพ่อยังพอสื่อสารได้ ต่อมาพ่อก็เสียชีวิตไปอย่างสงบ และหลังจากนั้นเวลาสั้นๆครอบครัวของฉันก็มากันครบและนำพ่อออกจากโรงพยาบาล สุดท้าย อย่างไรก็ตามถึงวันนั้นมันจะแย่และผ่านมาอย่างยากเย็นสำหรับฉัน แต่ฉันต้องผ่านไปให้ได้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

December 9, 2015. It is the worst day in my life. At 8.00 am and me and Mommy are going to at least try BA OM my medical bawichai on the tractor with sadness. For a moment it sounds louder, a nurse's phone telling rushed to 2-3 minutes later I had arrived at a hospital. My father, it virtually to the end. Everybody's gutted, I was hugging my mom and dad are very long. Because the father could communicate. Later the father suddenly died peacefully a short time and after that my family came together and bring dad out of the hospital. The last However, to date, it will be worse and the past hard for me, but I must.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

December 9, 2015, it was the worst day of my life. 8:00. My mother and I went to the hospital on Vichaivej little detour on my car with grief. Moment, the phone rang. The nurse told me to come to the phone. 2-3 minutes later, I arrived at the hospital. My father almost to death already. Everyone was very sad I hugged my mother and father for a long time. It's enough to communicate Following his father died peacefully. After a short time, my family was well integrated and father left the hospital last, however, that it would be a terrible and very difficult for me. But I need to get.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

9 December 2015 it the worst day in my life. Time 8.00. I and my mother was going to the hospital wichai medical om I was on the bus with grief. For a moment the phone rang. Is a phone call from the nurse told to go. 2-3 minutes later I arrive at the hospital. My father is virtually to die, everyone was very sad. She and I hug you for a long time, because I ยังพอ communication. Later, he passed away peacefully. And after a short time of my family have everyone and brought you out of the hospital. Finally, however that it and the past as difficult for me. But I have to go through.