เรื่องที่ฉันจะเล่าเป็นเรื่องที่น่าอ

เรื่องที่ฉันจะเล่าเป็นเรื่องที่น่าอายมาก เกิดขึ้นประมาณเดือนที่เเล้ว เมื่อแม่ของฉันได้ใช้ให้ฉันไปซูปเปอร์มาเก็ต ขณะที่กำลังจะจ่ายเงินพนังงานที่คิดตังอยู่นั้น เพมื่อพนักงานบอกจำนวนเงินที่ฉันต้องจ่าย ฉันจึงรีบล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อจะจ่ายเงินและยื่นให้พนักงานคิดเงินแต่สิ่งที่ฉันยื่นให้พนักงานคือ กระดาษ ไม่ใช่เงิน แย่ไปกว่านั้นคือ มึคนจำนวนมากที่รอจ่ายเงินเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดทำให้พวกเขาหัวเราะและฉันเองก็อดขำตัวเองไม่ได้ หลังจากวันนั้นฉันจึงไม่ไปซื้อของที่ซุปเปร์มาเก็ตนั่นอีกเลย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The story I'll tell it's embarrassing. Occurred for about a month. When my mom used to let me go to the super market and sup. While that is a great idea, will be paid a gluten. A page when an employee told him the amount that I have to pay. I got Pocket pants in order to settle and make employees think, but what I submit, an employee is not paper money is worse muekhon a lot of cash waiting to see all events, make them laugh and I own the payment itself is not. After that day I went shopping at the super market and pe that chats.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The story I tell is very embarrassing. Took about a month to me. When my mother sent me to a Super Target. While going to pay flap is then considered. Perry told employees when the amount I have to pay. I hurried in his pockets to pay and file employees, but what I think is extended to the staff paper, not the worse it is. Got a lot of people waiting to pay the entire event, make them laugh and laugh to myself, I could not. Later that day, I do not go shopping at the Super Target is coming again.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

What I said is very embarrassing. Happened about a month ago. When my mother take me to the supermarket. While are paying jobs that Tang was. So when employees tell the amount of money I have to pay.The paper, not the money. Even worse. There a lot of people waiting to pay to see all the events make them laugh and I was laughing at himself. After that day, I will not go shopping at the supermarket เปร์ soup that again.