(Fourth )บทที่ 5คำอธิษฐานสุดท้ายวัน

(Fourth )
บทที่ 5
คำอธิษฐานสุดท้าย
วันถัดไปมีจดหมายฉบับหนึ่งเขียนว่าแม่ของพวกเด็กๆกำลังมาบ้านช่วงบ่ายนี้ ดังนั้นเด็กๆเลือกที่จะขอพรบางสิ่งสำหรับแม่ของพวกเขา พวกเขาวุ่นวายกับการพยายามที่จะคิดถึงบางสิ่งเมื่อมาร์ธาเข้ามาในห้อง ซึ่งตื่นเต้นมาก
มาร์ธาพูดว่า “มีขโมยมาที่เลดี้ ชิดเทนเดนท์เมื่อคืนที่ผ่านมา” “พวกเขาขโมยเพชรพลอยทั้งหมดของเธอไป! เธอมีเพชรจำนวนมาก ฉันได้ยินมาว่า “พวกเขาเสียเงินไปหลายพันปอนด์”
โรเบิร์ตพูดว่า “เมื่อฉันโตขึ้น ฉันจะซื้อเพชรพลอยของแม่เหมือนอย่างนั้น”
เจนพูดว่า “ตอนนี้ ฉันอยากให้แม่ของฉันมีร้านเพชรพลอยที่สวยงามที่ชื่อว่าเลดี้ ชิดเทนเดนท์ทั้งหมด” “ฉันอธิษฐานให้แม่มี”
โรเบิร์ตพูดว่า “ก็ดี เธอจะมีสิ่งเหล่านั้น” “คุณได้อธิษฐานแล้ว!” ทุกคนจะคิดว่าเธอขโมยสิ่งเหล่านั้นมา! พวกเราจะพยายามหาแซมมีดและถามมันเพื่อที่จะนำคำอธิษฐานกลับมา”
พวกเขาจึงรีบลงไปที่บ่อกรวด แต่พวกเขาไม่สามารถหาแซมมีดได้ ดังนั้นพวกเขาจึงรีบกลับบ้านอีกครั้งและมองเข้าไปในห้องของแม่ของพวกเขาเพื่อดูเพชรพลอย แต่พวกเขาไม่เจออะไรที่นั่นเลย
แอนเธียร์พูดว่า “ดี พวกเราจะบอกแม่เกี่ยวกับแซมมีด และเธอจะให้เพชรกลับมา เมื่อพวกเขามา”
ไซริลสั่นหัวของเขาอย่างช้าๆ “เธอจะไม่เชื่อพวกเรา” “ทุกๆคนก็สามารถเชื่อในเรื่องแซมมีดหรือไม่พวกเขาไม่เห็นมันเลย” และผู้ใหญ่ก็ไม่เคยเชื่อ่ในสิ่งนั้นเลย ไม่ เธอจะคิดว่าพวกเราเป็นขโมยและพวกเราทั้งหมดไปที่คุกและทุกๆสิ่งจะน่ากลัว!
และตอนบ่ายนั้น เมื่อแม่มาที่บ้านเด็กๆก็วิ่งมาที่เธอและเอาแขนของพวกเขาไปกอดรอบๆเธอ และพยายามที่จะห้ามเธอที่จะเดินไปชั้นบนของห้องของเธอ
แม่ร้องและหัวเราะ แต่ฉันจะต้องถอดเสื้อนอกของฉัน และซักด้วยมือของฉัน! “และเธอก็ขึ้นไปที่ห้องของเธอ
เด็กๆขึ้นไปหลังจากเธอ บนโต๊ะมีกล่องสีเขียว แม่เปิดมันออกมา
แม่ร้องว่า “โฮ้ ทำไมมันสวยงามอย่างนี้”
มันเป็นแหวน แหวนเพชรที่สวยงาม
แม่พูดว่า “บางทีมันอาจจะเป็นของขวัญที่แปลกๆจากพ่อ” “แต่มันอยู่ที่นี่ได้อย่างไร”
แต่จากนั้นเธอก็พบสร้อยคอเพชรเส้นหนึ่ง เข็มกลัดและกำไลข้อมือ มีเพชรในทุกๆตู้ในห้องของเธอ เด็กๆก็เริ่มดูเหมือนไม่มีความสุขและเจนก็เริ่มร้องไห้
แม่ก็ไม่ได้ยิ้มนานนัก เธอพูดอย่างช้าๆว่า “เจน คุณรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง” “มันเป็นเรื่องจริง”
เจนพูดว่า “แม่ พวกเราเจอเทพธิดาห่งทราย”
แม่พูดอย่างโมโหว่า “เจน เธออย่าโง่ไปหน่อยเลย”
ไซริลพูอย่างทันทีว่า “ขโมยบางคนขโมยเพชรพลอยทั้งหมดของLady Chittenden’s จากบ้านของเธอเมื่อคืนที่ผ่านมา” “บางทีสิ่งนี้อาจจะเป็นเพชรพลอยของเธอ”
แม่เรียกมาร์ธาและถามเธอว่า “มีคนแปลกหน้าเข้ามาในห้องนี้ไหม”
มาร์ธาตอบอย่างกลัวว่า “ใช่ แต่มันเป็นชายหนุ่มของฉันเอง” “เขากำลังย้ายตู้ที่หนักให้ฉัน” (ใช่เลย มิสเตอร์บีล ชายหนุ่มที่เป็นคนรับใช้ของไวการ์ ผู้ซึ่งเป็นมิตรกับมาร์ธามากในตอนนี้)
ใช่เลย แม่คิดว่าเขาเป็นหนึ่งในขโมย เธอจะไม่ฟังเด็กๆและเลือกที่จะไปที่เมืองเมืองหนึ่งเพื่อที่จะบอกตำรวจ เด็กๆมาสามารถห้ามเธอได้
แอนเธียร์พูดว่า “มันเป็นสิ่งที่แย่” “มาร์ธาผู้น่าสงสาร!และบีลผู้ยากจน พวกเขาไม่ใช่ขโมย! พวกเรากำลังจะทำอะไรกัน” จากนั้นเธอร้องว่า “มานี่ พวกเราจะต้องหาแซมมีดให้เจอ!”
พวกเราทั้งหมดลงไปที่บ่อกรวด และเวลานี้พวกเขาเจอแซมมีด กำลังนั่งอยู่บนทรายและกำลังสนุกกับดวงอาทิตย์ในตอนเย็น เมื่อมันเห็นพวกเด็กๆ มันก็พยายามที่จะออกมา แต่แอนเธียร์เอามือของเธอกอดไปรอบๆตัวของมัน เธอก็เริ่มพูดว่า “ที่รัก แซมมีดผู้ใจดี...”
มันพูดว่า “โอ้ คุณต้องการบางสิ่งใช่หรือไม่”
แอนเธียร์ถามว่า “คุณจะไม่ให้คำอวยพรแล้วหรือ”
มันพูดว่า “ไม่นะ ฉันไม่....” “ออกไปและปล่อยฉันให้อยู่ลำพังเถิด!”
แต่แอนเธียร์เดินนำหน้า เธอพูดว่า “ฟังฉัน” “ถ้าคุณทำในสิ่งที่พวกเราต้องการวันนี้ พวกเราจะไม่ขอร้องคุณสำหรับคำอธิษฐานอื่นๆอีก”
มันพูดว่า “ฉันจะทำสิ่งต่างๆสำหรับสิ่งนี้” “ฉันไม่ชอบจริงๆกับการอวยพร มันเป็นงานที่หนักมากๆ คุณรู้และฉันก็เหนื่อยมากๆ”
ครั้งแรกฉันอธิษฐานว่า “เลดี้ ชิดเทนเดนท์จะรู้ว่าเธอไม่เคยทำเพชรพลอยของเธอหายเลย”
มันพูดว่า “จัดการเลย” แซมมีดตัวใหญ่ขึ้นและจากนั้นก็กลับมาตัวเล็กอีกครั้ง “ฉันอธิษฐานว่าแม่จะไปถึงตำรวจ”
แซมมีดพูดอีกครั้งว่า “จัดการ!”
เจนพูดขึ้นมาทันทีว่า “และฉันก็อธิษฐาน” “อธิษฐานว่าแม่และมาร์ธาจะลืมเรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับเพชรพลอย!”
แซมมีดพูดว่า “จัดการ” แต่เสียงของมันเหนื่อย “ตอนนี้” มันเดินนำหน้าไป “คุณจะอวยพรให้ฉันใช่ไหม”
ไซริลถามว่า “คุณไม่สามารถที่จะให้คำอวยพรของคุณแล้วใช่ไหม”
แซมมีดตอบว่า “แน่นอน ไม่ให้” “อยากให้คุณไม่บอกใครเลยเกี่ยวกับเรื่องของฉัน”
โรเบิร์ตถามว่า “ทำไม”
“เด็กๆมักจะถามในสิ่งที่ไร้สาระ แต่ผู้ใหญ่ไม่ได้เหมือนเด็ก ถ้าพวกเขาได้จับฉัน พวกเขาจะต้องการคำอวยพรที่เป็นจริง มันเป็นสิ่งสำคัญ เหมือนบ้านที่อิสระสำหรับคนจน และโรงเรียนใหม่สำหรับเด็กๆทุกๆที่ในชนบท และเงินที่จะจ่ายให้คนชราเป็นสิ่งที่น่าเบื่อมาก และพวกเขาจะหาวิธีที่จะดูมันหลังจากที่ดวงอาทิตย์ตก และจะเกิดอะไรขึ้นกับโลกถ้าทุกสิ่งเหล่านี้เปลี่ยนแปลงไปอีกครั้งหนึ่ง ที่นั้นจะเป็นปัญหาแย่มาก นั้นไปอธิษฐานกันเถอะ เร็วๆ!”
แอนเธียร์ขอคำอธิฐานจากแซมมีด และมันก็ให้พรที่สำคัญมากๆ เมื่อมันตัวเล็กอีกครั้งมันพูดว่า “ตอนนี้ฉันเหนื่อยมากๆ คุณต้องการคำอธิษฐานสุดท้าย1ข้อใช่หรือไม่”
เจนพูดว่า “ขอบคุณสำหรับทุกๆสิ่ง” “นอนหลับนานๆและฉันอธิษฐานว่าพวกเราเห็นคุณอีกครั้งในวันใดวันหนึ่ง”
จากนั้นเวลาผ่านไป แซมมีดตัวใหญ่ขึ้น จากนั้นก็ตัวเล็กอีกครั้ง มันมองไปที่พวกเด็กๆทุกคนครั้งหนึ่งกับสายตาที่ยาวของมัน และจากนั้นมันก็ใช้ตัวของมันขุดทรายอย่างรวดเร็ว
และเมื่อพวกเด็กๆกลับมาถึงบ้านอีกครั้ง ทุกๆสิ่งก็ลงตัว แม่มาที่บ้าน เธอและมาร์ธาจำอะไรไม่ได้เลย และเลดี้ ชิดเทนเดนท์พบว่าเพชรพลอยของเธอไม่ได้หายไปไหน
เจนพูดกับคนอื่นๆว่า “พวกเราจะได้เห็นแซซมีดอีกครั้งไหม คุณคิดเช่นนั้นไหม” ต่อมาก็ไปที่สวน
และแน่นอน พว

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

(Fourth )Chapter 5The last prayers.The next day, with one letter says, the mother of the children are coming home this afternoon. They choose to ask for blessings, something for their mother. They were busy with trying to think of something, when Martha came into the room, which is very excited.Martha said, "has stolen the Lady chid pouring last night" naden "they stole all her jewelery! She has a lot of diamonds. I've heard that "they were losing thousands of pounds."Robert says, "when I grow up I'm going to buy a jewel of a mother like that."Jane said, "now I want to give my mother a beautiful jewellery shop named Lady aligned all the" I "pour naden pray that mother has."Robert says, "well, she'll have those things," "do you pray!" everyone will think she stole those things! We will try to find the repair knives and asked it to bring prayer back. "They hurry down to the bokruat, but they can not find SHAZAM knife. So they were gone home again and looked into the room of their mother to see the jewels, but they can't find anything there now.Nathia app say "well we'll tell mom about Sam and her kitchen knife will give phachenklap when they come."Lasan head of his slowly. "she will not believe us," everyone can believe in the story or not, they do not repair knives, see it now, "and the adults were never เชื่อ่ in something. Does she think we are stealing, and we all go to jail, and every thing is awesome!And then the afternoon. When mom came home they ran at her, and then remove their arms to kotrop her. And try to forbid her to walk to the top floor of her room.Mae sings and laughs But I have to take off my coat and my hand wash! "and she was up to her room.The kids go up after her on tables with the green box. Mother opened it outMom said, "why is it beautiful ho."It is a ring. Beautiful diamond ringMom said, "maybe it will be a strange gift from his father," but it is here? "But then she found a diamond necklace, one path. Bracelets and brooches There are diamonds in every cabinet in her room, the children began to seem a joyless and Jane began to cry.She is not smiling for very long. She spoke slowly saying, "Jane, you know anything about this?", "is it true"Jane said, "mother, we come across the sand was the goddess."The mother spoke of anger that "Jane she dont stupid too."Laphu of example "steal some stolen jewels, all of the Lady's Chittenden. From her home last night, "" perhaps, this may be the jewel of her. "The mother called Martha and ask her that "there are strangers coming into this room?"Marta thatop example is afraid that "Yes, but it is the young men of my own", "he's the toughest move for me" (Yes Mister Bin is a young servant of the garden. Who is friendly with Martha.)Yes Mom thought he was one of the thieves. She will not listen to the children and choose to go to one city to tell police. Children can be banned her.แอนเธียร์พูดว่า “มันเป็นสิ่งที่แย่” “มาร์ธาผู้น่าสงสาร!และบีลผู้ยากจน พวกเขาไม่ใช่ขโมย! พวกเรากำลังจะทำอะไรกัน” จากนั้นเธอร้องว่า “มานี่ พวกเราจะต้องหาแซมมีดให้เจอ!”พวกเราทั้งหมดลงไปที่บ่อกรวด และเวลานี้พวกเขาเจอแซมมีด กำลังนั่งอยู่บนทรายและกำลังสนุกกับดวงอาทิตย์ในตอนเย็น เมื่อมันเห็นพวกเด็กๆ มันก็พยายามที่จะออกมา แต่แอนเธียร์เอามือของเธอกอดไปรอบๆตัวของมัน เธอก็เริ่มพูดว่า “ที่รัก แซมมีดผู้ใจดี...” มันพูดว่า “โอ้ คุณต้องการบางสิ่งใช่หรือไม่”แอนเธียร์ถามว่า “คุณจะไม่ให้คำอวยพรแล้วหรือ”มันพูดว่า “ไม่นะ ฉันไม่....” “ออกไปและปล่อยฉันให้อยู่ลำพังเถิด!”แต่แอนเธียร์เดินนำหน้า เธอพูดว่า “ฟังฉัน” “ถ้าคุณทำในสิ่งที่พวกเราต้องการวันนี้ พวกเราจะไม่ขอร้องคุณสำหรับคำอธิษฐานอื่นๆอีก”มันพูดว่า “ฉันจะทำสิ่งต่างๆสำหรับสิ่งนี้” “ฉันไม่ชอบจริงๆกับการอวยพร มันเป็นงานที่หนักมากๆ คุณรู้และฉันก็เหนื่อยมากๆ”ครั้งแรกฉันอธิษฐานว่า “เลดี้ ชิดเทนเดนท์จะรู้ว่าเธอไม่เคยทำเพชรพลอยของเธอหายเลย”มันพูดว่า “จัดการเลย” แซมมีดตัวใหญ่ขึ้นและจากนั้นก็กลับมาตัวเล็กอีกครั้ง “ฉันอธิษฐานว่าแม่จะไปถึงตำรวจ”แซมมีดพูดอีกครั้งว่า “จัดการ!”เจนพูดขึ้นมาทันทีว่า “และฉันก็อธิษฐาน” “อธิษฐานว่าแม่และมาร์ธาจะลืมเรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับเพชรพลอย!”แซมมีดพูดว่า “จัดการ” แต่เสียงของมันเหนื่อย “ตอนนี้” มันเดินนำหน้าไป “คุณจะอวยพรให้ฉันใช่ไหม”ไซริลถามว่า “คุณไม่สามารถที่จะให้คำอวยพรของคุณแล้วใช่ไหม”แซมมีดตอบว่า “แน่นอน ไม่ให้” “อยากให้คุณไม่บอกใครเลยเกี่ยวกับเรื่องของฉัน”โรเบิร์ตถามว่า “ทำไม”“เด็กๆมักจะถามในสิ่งที่ไร้สาระ แต่ผู้ใหญ่ไม่ได้เหมือนเด็ก ถ้าพวกเขาได้จับฉัน พวกเขาจะต้องการคำอวยพรที่เป็นจริง มันเป็นสิ่งสำคัญ เหมือนบ้านที่อิสระสำหรับคนจน และโรงเรียนใหม่สำหรับเด็กๆทุกๆที่ในชนบท และเงินที่จะจ่ายให้คนชราเป็นสิ่งที่น่าเบื่อมาก และพวกเขาจะหาวิธีที่จะดูมันหลังจากที่ดวงอาทิตย์ตก และจะเกิดอะไรขึ้นกับโลกถ้าทุกสิ่งเหล่านี้เปลี่ยนแปลงไปอีกครั้งหนึ่ง ที่นั้นจะเป็นปัญหาแย่มาก นั้นไปอธิษฐานกันเถอะ เร็วๆ!”แอนเธียร์ขอคำอธิฐานจากแซมมีด และมันก็ให้พรที่สำคัญมากๆ เมื่อมันตัวเล็กอีกครั้งมันพูดว่า “ตอนนี้ฉันเหนื่อยมากๆ คุณต้องการคำอธิษฐานสุดท้าย1ข้อใช่หรือไม่”เจนพูดว่า “ขอบคุณสำหรับทุกๆสิ่ง” “นอนหลับนานๆและฉันอธิษฐานว่าพวกเราเห็นคุณอีกครั้งในวันใดวันหนึ่ง”จากนั้นเวลาผ่านไป แซมมีดตัวใหญ่ขึ้น จากนั้นก็ตัวเล็กอีกครั้ง มันมองไปที่พวกเด็กๆทุกคนครั้งหนึ่งกับสายตาที่ยาวของมัน และจากนั้นมันก็ใช้ตัวของมันขุดทรายอย่างรวดเร็วและเมื่อพวกเด็กๆกลับมาถึงบ้านอีกครั้ง ทุกๆสิ่งก็ลงตัว แม่มาที่บ้าน เธอและมาร์ธาจำอะไรไม่ได้เลย และเลดี้ ชิดเทนเดนท์พบว่าเพชรพลอยของเธอไม่ได้หายไปไหนเจนพูดกับคนอื่นๆว่า “พวกเราจะได้เห็นแซซมีดอีกครั้งไหม คุณคิดเช่นนั้นไหม” ต่อมาก็ไปที่สวน
และแน่นอน พว

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

(Fourth).Chapter 5.The last wishThe next day there is a letter to write that the mother of my children are coming home this afternoon. So the children choose to wish for something for their mother. They are busy trying to think of something when Martha came into the room, which is very exciting.Martha said, "there is a thief to lady close ten dent last night." "They stole all her jewels! You have a lot of diamonds, I heard that." they lost thousands of pounds. "Robert said, "when I grow up, I"ll buy the jewels of mother like that."Jane said, "now I want to give my mother a beautiful jewellery shop named lady close ten den / all." "I wish I had."Robert said, "good, you have those things." "you wish!" everyone will think เธอข โมยสิ่ง them!! We will try to find the Sammy and ask it to lead the prayers come back. "They hurried down to บ่อก row. But they can"t find the Sammy be saved. So they hurried back home again and look into their mother to see the jewels. But they didn"t find anything there.Ann thear said, "well, we"ll tell you about Sammy, and she"ll give the diamond back. When they come."Cyril shaking his head in his slowly. "You don"t believe us." "Everyone can believe in Sammy) or they don"t see it." And adults didn"t believe in that. Don"t you think we"re thieves and we all prison and everything is awesome!And in the afternoon. When I come home, the children ran to her and put their arms to hold around her. And try to stop her to walk upstairs to her room.You can cry and laugh, but I have to take my outside, and wash my hands! "And she went to her room.The children went up after her on the table, the green box. I opened it.I cried, "Oh, why is it so beautiful."It is a beautiful diamond ringI said, "maybe it was the strange gifts from you." "But it"s here?"But then she found a diamond necklace needle back one.