ดิฉันชื่อ นางสาวมลฤดี กาญจนสาร ชื่อ

ดิฉันชื่อ นางสาวมลฤดี กาญจนสาร ชื่อเล่น น้ำมนต์ เพื่อนๆ มักจะชอบเรียกว่า มนต์ เกิดวันเสาร์ที่ 16 ธันวาคม พุทธศักราช 2538 อายุ 20 ปี กรุ๊ปเลือด A เกิดปีกุล ราศีธนูสัญชาติไทย เชื้อชาติไทย นับถือศาสนาพุทธ เกิดที่โรงพยาบาลสุรินทร์เวลา 20 นาฬิกา 14 นาทีอาศัยอยู่บ้านเลขที่ 61/2 หมู่ 8 บ้านดงมัน ตำบลคอโค อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ รหัสไปรษณีย์ 32000 บิดาชื่อ พนมวรรณ สุวรรณทอง อายุ 46 ปี อาชีพรับจ้างทั่วไป เบอร์โทรติดต่อ 081-6552181 มารดาชื่อ นางอ่อนอุมา กาญจนสาร อายุ 32 ปีอาชีพแม่บ้าน เบอร์โทรติดต่อ 086-8930381 มีพี่น้องร่วมสายเลือด 2 คน ชื่อ นางสาวกาญจนา สุวรรณทอง อายุ 17 ปี และ เด็กหณิงกาญจนิจ สุวรรณทอง อายุ 13 ปีมีเพื่อนสนิท 1 คน ชื่อนางสาวอนุศรา ชัยสุริโย

ประวัติด้านการศึกษาของดิฉัน ตอนอายุได้ 1-3 ปี ได้เข้าเรียนที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กแถวหมู่บ้าน ต่อมาได้เข้าเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 ที่โรงเรียนบ้านดงมัน อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ เป็นเวลา 6 ปี ตั้งแต่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1- 6 และเข้าศึกษาต่อในชั้นปวส.ปีที่ 1-2 ที่วิทยาลัยเทคโนโลยีกิตติบริหารธุรกิจ ซึ่งปัจจุบันกำลังศึกษาอยู่ชั้น ปวส.1คุณครูประจำชั้นชื่อ อาจารย์ยูงทอง จากที่ได้ทราบประวัติเล็กๆ น้อยๆ ของดิฉันมาพอสังเขป ดิฉันจะมาเล่าเกี่ยวกับโรงเรียนที่ดิฉันกำลังศึกษาอยู่ในปัจจุบันค่ะ หลังจากที่ดิฉันได้เข้าเรียนวิทยาลัยนี้มาเป็นเวลาพอสมควร ดิฉันรู้สึกประทับใจกับวิทยาลัยนี้เป็นอย่างมาก เพราะมีการจัดระบบภายในวิทยาลัยที่ทันสมัย และมีคุณภาพ ทั้งในด้านเนื้อหาหลักสูตรการเรียนการสอน ด้านอาจารย์และบุคคลากรภายในโรงเรียน ท่านทุกคนต่างมีความรู้ความสามารถที่มากมาย แตกต่างกันออกไป มีวิธีการสอนที่ดึงดูดให้เด็กนักเรียนสนใจในการเรียนมากขึ้น สอนเข้าใจมีวิธีคิดลัด มีข้อสอบแบบฝึกหัดให้ทำอยู่บ่อยๆ สิ่งไหนไม่เข้าใจก็จะพยายามเน้นในเรื่องนั้นให้ รวมไปถึงด้านเทคโนโลยีทันสมัยวิทยาลัยนี้มีเทคโนโลยีที่ก้าวไกล เพราะปัจจุบันหนังสือบางเล่มมีเนื้อหาที่น้อย ไม่ค่อยเข้าใจจึงจำเป็นต้องพึ่งเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการศึกษาหาข้อมูลการเรียนการสอนเพิ่มเติมมากขึ้น และสุดท้ายก็คือด้านสภาพแวดล้อมของโรงเรียน ซึ่งโรงเรียนนี้มีตึกอาคารที่ล้อมรอบไปด้วยต้นไม้ จึงทำให้มีอากาศที่บริสุทธิ์เย็นสบายและเหมาะแก่การเริ่มต้นที่จะเรียนรู้ด้วยค่ะ

มาถึงเรื่องส่วนตั๊วส่วนตัวกันค่ะ นิสัยส่วนตัวเป็นคนเรียบร้อยพูดน้อยน่ารัก ฮ่าๆ ไม่ใช่ละๆ เป็นคนค่อนข้างเงียบไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ จะนิ่งๆกับคนที่ไม่รู้จักหรือคนที่ไม่ค่อยสนิทกัน จนคนอื่นเขามองว่าหยิ่งเลยค่ะ แต่ในทางกลับกันคือถ้าอยู่กับคนที่สนิทกันมากๆจะเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย ทั้งพูดมากบ้าๆ บอๆ เฮฮาตามประสาเด็กๆ เป็นคนขี้สงสารเจ้าน้ำตาจอมดราม่าที่หนึ่งเลย เป็นคนใจดีเหมือนแม่พระเลย (อันนี้เพื่อนบอกมาค่ะ) คนเดียวแต่มีตั้ง 2 บุคลิกนึกดูแล้วมันแปลกๆเหมือนโรคจิตเลย แต่ในความคิดของดิฉันคือมันเป็นการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์มากกว่า ดิฉันเชื่อว่าหลายๆ คนก็คงเคยเป็นเหมือนกัน ต่อหน้าพ่อแม่ครูบาอาจารย์ หรือญาติผู้ใหญ่ ต้องเรียบร้อยระมัดระวังการพูดการจาจะทำอะไรก็ทำให้ถูกต้องตามกาลเทศะ มีสติรู้ตัวอยู่เสมอว่าสิ่งไหนควรทำ สิ่งไหนไม่ควรทำ จากที่ได้ทราบนิสัยส่วนตั๊วส่วนตัวของดิฉันมาส่วนหนึ่งแล้ว ดิฉันก็จะมาเล่าเกี่ยวกับความฝันของดิฉันเองค่ะ ดิฉันเชื่อว่าคนเราทุกคนเกิดมาต้องมีความฝัน ต้องเคยตั้งคำถามตัวเองอยู่บ่อยๆ หรือต้องคุ้นเคยกับคำถามที่ว่า โตขึ้นมาอยากเป็นอะไร ? ซึ่งหลายๆ คนคงจะยังตอบคำถามนี้ไม่ได้ และหนึ่งในนั้นก็คือดิฉันเอง ดิฉันเคยตั้งคำถามกับตัวเองอยู่หลายๆ ครั้งว่าความฝันที่แท้จริงคืออะไรกันแน่ ? ดิฉันก็ยังตอบไม่ได้สักที จนได้มาเจออาจารย์ท่านหนึ่ง ท่านเป็นเหมือนแรงผลักดันในชีวิต เหมือนเป็นแรงบันดาลใจในการจะทำสิ่งต่างๆ ทำให้ได้ค้นพบกับเป้าหมายในชีวิตจริงๆ ทำให้บางคนที่ไม่คิดจริงจังกับความฝันเปลี่ยนความคิดจนมีความฝันที่แน่นอนจริงๆ ท่านผู้นั้นก็คือครูออมเองค่ะ ส่วนความฝันของดิฉันก็คือ พยาบาล นั่นเองค่ะ แล้วพยาบาลคืออะไร? ทำหน้าที่อะไร สำหรับตัวดิฉันเอง ดิฉันคิดว่าพยาบาลอาจทำหน้าที่เป็นลูกน้องของหมอในการดูแลรักษาผู้ป่วยในโรงพยาบาล ต้องวิ่งไปวนมาในหลายๆแผนก ต้องเอาใจใส่คนไข้ทุกคนที่อยู่ในโรงพยาบาล พยาบาลคือผู้หญิงที่กล้าหาญ เข้มแข็งอดทน และใจดีต่อคนทุกคนที่เข้ามา ต้องยิ้มแย้ม และมีน้ำใจต่อผู้ป่วยทุกคน อาชีพพยาบาล เป็นอาชีพที่แฝงด้วยเกียรติและศักดิ์ศรี เป็นอาชีพที่ดูมีค่าและสูงส่งไม่แพ้กับหมอ เพราะอาชีพพยาบาลเป็นอาชีพที่เรียกได้ว่า เสียสละส่วนตัวเพื่อส่วนรวมเป็นส่วนใหญ่ ต้องทุ่มเทและใส่ใจชีวิตและจิตใจของผู้ป่วยที่ต้องเข้ารับการรักษาอย่างสม่ำเสมอ ต้องอดทนต่อสิ่งที่รุมเร้า ไม่ว่าจะเป็นโรคภัยไข้เจ็บของผู้ป่วย สิ่งปฏิกูล ความวุ่นวาย ความเจ็บปวด อารมณ์ของผู้ป่วยต่างๆนานา สำหรับเส้นทางความฝันของดิฉัน การสอบเข้าคณะพยาบาลศาสตร์ให้ได้นั้น ถือเป็นเพียงแค่การก้าวขึ้นไปยังขั้นบันไดเพียงขั้นแรก และเมื่อก้าวขึ้นไปขั้นแรกได้แล้ว ขั้นสูงสุดของความฝันคือ การที่ได้เป็นพยาบาลจริงๆ การได้ทำให้คนไข้หายจากการเจ็บป่วย ได้ทำให้พวกเขามีรอยยิ้ม มีความสุข ได้ทำให้พ่อแม่ภาคภูมิใจในอาชีพของดิฉัน และได้ประสบความสำเร็จในการทำหน้าที่พยาบาลที่ดีต่อผู้ป่วยแล้ว นี่ก็ถือเป็นบันไดขั้นสูงสุดที่ฉันได้ตั้งเป้าหมายเอาไว้ ขอบคุณค่ะ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My name is Ms. Monridi Kanchonsan nickname is holy water, often called magic like friends occurred Saturday December 16 1997 2538 under 20 years occurred A virtuous blood Sagittarius Thailand nationality. Buddhist Thailand races occurred at the hospital in Surin, 20 clock 14 minutes live house number 61/2 Moo 8 Dong sub-district, Muang District, it co Surin province postal code name of father Andrea 32000 one golden age of 46 years, phanom, career, casual contact phone: [phone] mothers name Mrs. UMA age 32 substances kanchanadit weak year career housewife contact phone: [phone] with brother blood, 2 people, Ms. Kanchana Suwanthong name. A 17-year-old, and children Andrea gold yotnit GA haning 13-year-old with a close friend, one person named Mrs. Sawonutra Chaisuriyo. ประวัติด้านการศึกษาของดิฉัน ตอนอายุได้ 1-3 ปี ได้เข้าเรียนที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กแถวหมู่บ้าน ต่อมาได้เข้าเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 ที่โรงเรียนบ้านดงมัน อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ เป็นเวลา 6 ปี ตั้งแต่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1- 6 และเข้าศึกษาต่อในชั้นปวส.ปีที่ 1-2 ที่วิทยาลัยเทคโนโลยีกิตติบริหารธุรกิจ ซึ่งปัจจุบันกำลังศึกษาอยู่ชั้น ปวส.1คุณครูประจำชั้นชื่อ อาจารย์ยูงทอง จากที่ได้ทราบประวัติเล็กๆ น้อยๆ ของดิฉันมาพอสังเขป ดิฉันจะมาเล่าเกี่ยวกับโรงเรียนที่ดิฉันกำลังศึกษาอยู่ในปัจจุบันค่ะ หลังจากที่ดิฉันได้เข้าเรียนวิทยาลัยนี้มาเป็นเวลาพอสมควร ดิฉันรู้สึกประทับใจกับวิทยาลัยนี้เป็นอย่างมาก เพราะมีการจัดระบบภายในวิทยาลัยที่ทันสมัย และมีคุณภาพ ทั้งในด้านเนื้อหาหลักสูตรการเรียนการสอน ด้านอาจารย์และบุคคลากรภายในโรงเรียน ท่านทุกคนต่างมีความรู้ความสามารถที่มากมาย แตกต่างกันออกไป มีวิธีการสอนที่ดึงดูดให้เด็กนักเรียนสนใจในการเรียนมากขึ้น สอนเข้าใจมีวิธีคิดลัด มีข้อสอบแบบฝึกหัดให้ทำอยู่บ่อยๆ สิ่งไหนไม่เข้าใจก็จะพยายามเน้นในเรื่องนั้นให้ รวมไปถึงด้านเทคโนโลยีทันสมัยวิทยาลัยนี้มีเทคโนโลยีที่ก้าวไกล เพราะปัจจุบันหนังสือบางเล่มมีเนื้อหาที่น้อย ไม่ค่อยเข้าใจจึงจำเป็นต้องพึ่งเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการศึกษาหาข้อมูลการเรียนการสอนเพิ่มเติมมากขึ้น และสุดท้ายก็คือด้านสภาพแวดล้อมของโรงเรียน ซึ่งโรงเรียนนี้มีตึกอาคารที่ล้อมรอบไปด้วยต้นไม้ จึงทำให้มีอากาศที่บริสุทธิ์เย็นสบายและเหมาะแก่การเริ่มต้นที่จะเรียนรู้ด้วยค่ะ มาถึงเรื่องส่วนตั๊วส่วนตัวกันค่ะ นิสัยส่วนตัวเป็นคนเรียบร้อยพูดน้อยน่ารัก ฮ่าๆ ไม่ใช่ละๆ เป็นคนค่อนข้างเงียบไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ จะนิ่งๆกับคนที่ไม่รู้จักหรือคนที่ไม่ค่อยสนิทกัน จนคนอื่นเขามองว่าหยิ่งเลยค่ะ แต่ในทางกลับกันคือถ้าอยู่กับคนที่สนิทกันมากๆจะเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย ทั้งพูดมากบ้าๆ บอๆ เฮฮาตามประสาเด็กๆ เป็นคนขี้สงสารเจ้าน้ำตาจอมดราม่าที่หนึ่งเลย เป็นคนใจดีเหมือนแม่พระเลย (อันนี้เพื่อนบอกมาค่ะ) คนเดียวแต่มีตั้ง 2 บุคลิกนึกดูแล้วมันแปลกๆเหมือนโรคจิตเลย แต่ในความคิดของดิฉันคือมันเป็นการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์มากกว่า ดิฉันเชื่อว่าหลายๆ คนก็คงเคยเป็นเหมือนกัน ต่อหน้าพ่อแม่ครูบาอาจารย์ หรือญาติผู้ใหญ่ ต้องเรียบร้อยระมัดระวังการพูดการจาจะทำอะไรก็ทำให้ถูกต้องตามกาลเทศะ มีสติรู้ตัวอยู่เสมอว่าสิ่งไหนควรทำ สิ่งไหนไม่ควรทำ จากที่ได้ทราบนิสัยส่วนตั๊วส่วนตัวของดิฉันมาส่วนหนึ่งแล้ว ดิฉันก็จะมาเล่าเกี่ยวกับความฝันของดิฉันเองค่ะ ดิฉันเชื่อว่าคนเราทุกคนเกิดมาต้องมีความฝัน ต้องเคยตั้งคำถามตัวเองอยู่บ่อยๆ หรือต้องคุ้นเคยกับคำถามที่ว่า โตขึ้นมาอยากเป็นอะไร ? ซึ่งหลายๆ คนคงจะยังตอบคำถามนี้ไม่ได้ และหนึ่งในนั้นก็คือดิฉันเอง ดิฉันเคยตั้งคำถามกับตัวเองอยู่หลายๆ ครั้งว่าความฝันที่แท้จริงคืออะไรกันแน่ ? ดิฉันก็ยังตอบไม่ได้สักที จนได้มาเจออาจารย์ท่านหนึ่ง ท่านเป็นเหมือนแรงผลักดันในชีวิต เหมือนเป็นแรงบันดาลใจในการจะทำสิ่งต่างๆ ทำให้ได้ค้นพบกับเป้าหมายในชีวิตจริงๆ ทำให้บางคนที่ไม่คิดจริงจังกับความฝันเปลี่ยนความคิดจนมีความฝันที่แน่นอนจริงๆ ท่านผู้นั้นก็คือครูออมเองค่ะ ส่วนความฝันของดิฉันก็คือ พยาบาล นั่นเองค่ะ แล้วพยาบาลคืออะไร? ทำหน้าที่อะไร สำหรับตัวดิฉันเอง ดิฉันคิดว่าพยาบาลอาจทำหน้าที่เป็นลูกน้องของหมอในการดูแลรักษาผู้ป่วยในโรงพยาบาล ต้องวิ่งไปวนมาในหลายๆแผนก ต้องเอาใจใส่คนไข้ทุกคนที่อยู่ในโรงพยาบาล พยาบาลคือผู้หญิงที่กล้าหาญ เข้มแข็งอดทน และใจดีต่อคนทุกคนที่เข้ามา ต้องยิ้มแย้ม และมีน้ำใจต่อผู้ป่วยทุกคน อาชีพพยาบาล เป็นอาชีพที่แฝงด้วยเกียรติและศักดิ์ศรี เป็นอาชีพที่ดูมีค่าและสูงส่งไม่แพ้กับหมอ เพราะอาชีพพยาบาลเป็นอาชีพที่เรียกได้ว่า เสียสละส่วนตัวเพื่อส่วนรวมเป็นส่วนใหญ่ ต้องทุ่มเทและใส่ใจชีวิตและจิตใจของผู้ป่วยที่ต้องเข้ารับการรักษาอย่างสม่ำเสมอ ต้องอดทนต่อสิ่งที่รุมเร้า ไม่ว่าจะเป็นโรคภัยไข้เจ็บของผู้ป่วย สิ่งปฏิกูล ความวุ่นวาย ความเจ็บปวด อารมณ์ของผู้ป่วยต่างๆนานา สำหรับเส้นทางความฝันของดิฉัน การสอบเข้าคณะพยาบาลศาสตร์ให้ได้นั้น ถือเป็นเพียงแค่การก้าวขึ้นไปยังขั้นบันไดเพียงขั้นแรก และเมื่อก้าวขึ้นไปขั้นแรกได้แล้ว ขั้นสูงสุดของความฝันคือ การที่ได้เป็นพยาบาลจริงๆ การได้ทำให้คนไข้หายจากการเจ็บป่วย ได้ทำให้พวกเขามีรอยยิ้ม มีความสุข ได้ทำให้พ่อแม่ภาคภูมิใจในอาชีพของดิฉัน และได้ประสบความสำเร็จในการทำหน้าที่พยาบาลที่ดีต่อผู้ป่วยแล้ว นี่ก็ถือเป็นบันไดขั้นสูงสุดที่ฉันได้ตั้งเป้าหมายเอาไว้ ขอบคุณค่ะ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

My name is Ms. Kanchana Monluedee holy name of my mantra was always like that on Saturday, 16 December BE 2538, aged 20 years, blood type A Sagittarius born Gul ethnic nationality Thailand Thailand Buddhist. Surin was born at the hospital at 20 o'clock 14 minutes live house number 61/2 Moo 8 Tambon Dong's neck Coast Muang Surin ZIP code 32000 Father Tony Wan Golden Age gold 46-year career, General Contractors. Contact 081-6552181 young mother named Mrs. Uma Kanjanakul of 32 years old housewife. Contact 086-8930381 had two blood brothers named Ms.Kanchana gold gold for children 17 years old and the Ni Kan gold ever gold age 13 years, with one close friend named Ms. Petty Professor. Aberdeen Suriyodorn history education at the age of 1-3 years, he has attended child development center in the village. Later attended grade school at 1-6 Ban Dong Muang Surin It is six years since the seventh grade 1- 6 and admission to vocational classes. Last year at 1-2. Kitti College of Business Administration Currently studying in class Vocational. First teacher's name. Professor Yung Thong As you know a little history of his brief. I will tell about my school education in the present. After he attended college for a time. I was impressed with the college is huge. It is organized by the College of modern and quality both in terms of course content, teaching. The faculty and staff within the school. You all have a lot of knowledge. Different away There are teaching methods that encourage students interested in learning more. I think there is a way to teach shortcuts The practice tests are done frequently. I do not understand what it is trying to focus on that. The technology has advanced college technological progress. Because the books are less content. I understand the need to rely on technology to help educators find teaching more. And finally, it is the school environment. The school building, which is surrounded by trees. As a result, the fresh air and a cool place to start to learn it comes to matters of a more personal too. Personality is a neat little cute lol Not saying it was a relatively quiet not talk much. Are still people who do not know or had never been close. The others he viewed as arrogant to me. But on the other hand, if the people who are very close to turning into a different person. Both speak very cranky kids hilarious manner. Be sympathetic tears Central dramatic one yet. As kind as it depicts. (This friend told me) alone, there are two personalities imagine, it's not like bugs. But in my opinion, is that it is adaptable to the situation over. I believe that many People would never be the same. The presence of parents, teachers Or relative Have been careful to say it's going to do it right by circumstance. Consciousness was always aware that what I should do. What you should not do The note specifically the aging I was part of it. I was told about a dream of my own. I believe that we are all born to dream. You have to question yourself a lot. Or be familiar with that question. What was growing up like? Many people would not have to answer this question. And one of them is my own. I had to question myself in many ways. The real dream is what exactly? I still can not answer them. I have come across a teacher. It is a driving force in his life. He was inspired to do something different. Discovers a purpose in life really. Some people do not think seriously about a dream I had a dream that changed his mind, of course, really. That person is a teacher saving it. The My dream is that my nurse and the nurse is? What act For myself I think that nurses may serve as a supporter of doctors to care for patients in hospitals. I had to run to the various departments. Pay attention to every patient in the hospital. Hospital is a courageous, strong and generous tolerance towards all the people who came to smile and kindness to every patient as a potential nurse with honor and dignity. A profession that is noble and not the doctor. The nursing profession is a profession called. Personal sacrifice for the common good of the majority. Requires dedication and attention to the life and mind of the patient to be treated consistently. Endured the debilitating. Whether it is a disease of the patient's pain, emotional turmoil sewage patient sundry. For directions My dream Admission to the Faculty of Nursing. Is just a step up the ladder, just the first step. The first step has already stepped up. The ultimate dream is That was really a nurse The patient has recovered from the illness. It makes them smile, make them happy, proud parent of my career. And has succeeded in serving the patient and the nurse. This was a step up, I have set my thanks.