ประวัติคุณตัน ภาสกรนที เจ้าของโออิช

ประวัติคุณตัน ภาสกรนที เจ้าของโออิชิ กรุ๊ป


ตัน ภาสกรนที หรือที่บรรดาสื่อมวลชนจะถนัดเขียนถึงเขาว่า ตัน โออิชิ
เขา เติบโตมาในครอบครัวที่ยากจน เริ่มต้นสร้างทุกอย่างจากจุดที่เรียกว่า…ศูนย์ ถึงแม้เส้นทางเดินบนถนนสายธุรกิจของเขาในวันนี้อาจจะไม่ยิ่งใหญ่ระดับที่ เรียกว่าเป็นตำนาน”
… หากแต่ว่าเขาเริ่มต้นจากการเป็นพนักงานขายของ แบกของ กินเงินเดือนไม่ถึงพันบาท สู่การบริหารงานธุรกิจระดับพันล้านในเครือโออิชิกรุ๊ป ไม่ว่าจะเป็น สตูดิโอถ่ายภาพแต่งงาน, โออิชิ, โออิชิ กรีนที, ฯลฯ โดยกลยุทธ์ทางธุรกิจของเขาไม่ได้มีปริญญาด้านการตลาดจากสถาบันใดมาการันตี แต่เขาเป็นนักธุรกิจที่เป็นทั้งนักคิด นักถาม นักวางแผน นักการตลาด ที่ประสบความสำเร็จในถนนสายธุรกิจได้อย่างไม่เป็นรองใคร
จากพนักงาน กินเงินเดือนไม่กี่ร้อย จนมีอาณาจักรภายใต้แบรนด์โออิชิ สู่ความเป็นมหาชน ตัน ภาสกรนที บอกว่า…จุดเริ่มต้นของเขา คือจุดที่ใคร ๆ ก็เริ่มต้นได้ ที่ผ่านมาเพิ่งมีกรณีข่าวเกี่ยวกับเครื่องดื่มโออิชิ กรีนทีที่ลูกค้าดื่มแล้วมีปัญหา เขาสรุปออกมาว่าชาเขียวที่มีปัญหาที่ลูกค้าซื้อไปเป็นกรดเกลือ ซึ่งเป็นกรดเกลือที่ในวงการอุตสาหกรรมอาหารไม่มีใครใช้ กระทรวงสาธารณสุขและ อย. เขาเข้าไป ตรวจแล้วไม่ได้อยู่ที่การผลิต แต่ทั้งหมดนี้เราคงไม่กล่าวโทษใคร เพราะเราไม่มีหลักฐาน และมันต้องใจเขาใจเรา
มีคำพูดว่าใน ‘วิกฤต’ บางทีก็มี ‘โอกาส’
ครับ ผมมองในแง่ดีว่าการมีวิกฤตทำให้เราได้เห็นว่าเรามีลูกค้าเยอะแค่ไหน มีคนเข้ามาให้กำลังใจเยอะ ผมรับโทรศัพท์แทบจะไม่ไหว รับทั้งต่างประเทศ ต่างจังหวัด มีเจ้าของสินค้าที่เคยเจอวิกฤตแบบนี้โทร.มาให้กำลังใจ ให้คำแนะนำ เขาเคยเจอเหมือนกันนะเมื่อปีนี้ ๆ เขาโทร.มาว่า เคยเจอปัญหาคล้าย ๆ กัน แต่ผมหนักกว่าตรงที่สื่อสมัยนี้เร็ว หนังสือพิมพ์ลงแค่หนึ่งฉบับ ทีวี 3,5,7,9 อ่านครบทุกช่องเลย แล้วลงติดต่อกัน 3-4 วัน ถึงแม้อ่านหัวข่าวแล้วปรากฏว่าข้างในไม่มีอะไร บางทีอ่านแค่หัวข่าว ข้างในข่าวไม่ได้อ่าน แต่ทุกคนตกใจไปหมดแล้ว
กว่า ที่คุณตันจะมาถึงจุดที่มีธุรกิจเป็นพันล้านแบบนี้ ชีวิตเริ่มจากศูนย์ พอเรียนจบมศ.3 อายุ 17 ปี ผมตัดสินใจออกมาทำงานเลย ผมเป็นคนเรียนหนังสือไม่เก่ง และมีจิตใจอยากเป็นนักธุรกิจ ตอนเด็ก ๆ เห็นคนทำงานแล้วอยากไปทำ เวลาปิดเทอมผมจะไปทำงานช่วยเสิร์ฟบะหมี่ ไปช่วยเขาลวกบะหมี่ ไปขายเฉาก๊วย เลี้ยงไก่ยังเคยเลย มีญาติของเพื่อนเขาเลี้ยงไก่ เราก็ขอไปดูไปช่วย ชอบทำงาน มีความสุข ในการทำงาน ไม่เคยคิดว่าเหนื่อย ทำได้เรื่อย ๆ
ย้อนวัยเ็ด็ก “ตัน โออิชิ”
ในวัย 17 ปี ก็ค่อนข้างคิดต่างจากวัยรุ่นทั่วไปแล้ว ซึ่งวัยเท่านี้ส่วนใหญ่กำลังเที่ยวเล่นเลยนะคะ
ผมเป็นคนรูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย เรียนไม่เก่ง ถ้าผมยังทำตัวเที่ยวเล่น วันนี้ผมก็แย่สิ สิ่งเดียวที่ผมมีคือต้องตั้งใจทำงานให้ดีกว่าคนอื่น…ตอนผมอายุ 17 ปี ผมรู้สึกว่าสู้เพื่อนไม่ได้ แพ้เพื่อนเด็ดขาดเลย ผมบอกเพื่อนว่า ผมไม่เรียนแล้ว ผมจะออกไปทำธุรกิจ อีก 10 ปีข้างหน้า ผมจะมาพบเพื่อน ๆ ใหม่ 10 ปียังไม่สาย เหมือนหนังจีนไหม ดูหนังมากไปหน่อย (ยิ้ม) แต่เป็นอย่างนั้นจริง ๆ พออีก 10 ปี ผมกลับไปหาเพื่อน ๆ ที่สนิทกัน เพื่อนที่ผมรู้สึกว่าตอนนั้นเราสู้เขาไม่ได้ เราเป็นบ๊วยอยู่คนเดียวกลับไปก็ยังสู้เขาไม่ได้อยู่นะ (หัวเราะ) บางคนเขามีธุรกิจใหญ่กว่าผม แต่ว่าผมดีกว่าเดิมเยอะ วันที่ผมกลับไป ผมไม่ใช่ที่หนึ่งแต่ผมไม่ได้บ๊วยแล้ว ผมมีธุรกิจเป็นของตัวเอง แต่อย่างน้อยถ้าวันนั้นผมไม่สู้ ผมไม่มีวันนี้
การที่ต้องทำมากกว่า คนอื่น ทำให้คุณตันผ่านการทำงานมาหลายอย่าง
การที่ไม่มีความรู้ทำให้ผม ต้องทำทุกอย่าง ช่วงแรก ๆ ผมใช้แรงงานเป็นหลัก เป็นพนักงานแบกของ ส่งของ ผมไม่ได้ทำเพื่อเงินอย่างเดียว ทำเพราะถือว่าทำมากได้ประสบการณ์มาก
ผม เริ่มต้นการทำงานด้วยเงินเดือน 700 บาท ทำงานส่งของ แบกของมาเรื่อย ๆ จนมีโอกาสได้เป็นพนักงานขาย…พอผมออกจากการเป็นพนักงาน ธุรกิจแรกที่ผมเริ่มเอง คือแผงขายหนังสือพิมพ์ ช่วงแรก ๆ เหนื่อย เพราะเราแลกด้วยเหงื่อ เราไม่มีทุน พอออกมาเปิดแผงขายหนังสือ ผมนำเงินไปซื้อหนังสือรอบแรก หมดตัวตั้งแต่ 5 หมื่นแรกเลย เพราะฝนตกหนังสือเปียกน้ำทั้งหมด เจ๊งตั้งแต่วันที่ยังไม่เปิดร้าน แต่ผมไม่ยอมแพ้ เอาใหม่ ผมอยู่ได้ด้วยการทำงานมากกว่าคนอื่น ร้านขายหนังสือซ้ายขวาขายหนังสือน้อยกว่าผมเยอะ เขาขาย 8 ชั่วโมง ผมขาย 18 ชั่วโมง เขาตื่น 7 โมงเช้า แต่ตี 5 ผมตื่นมาขายแล้ว คุณปิด 2 ทุ่ม ผมปิดตี 2 ปิดแค่ 3 ชั่วโมง ลูกค้ามาผมก็ขาย ลูกค้าไม่มาผมเดินไปหาลูกค้า…หนทางเดียวที่จะประสบความสำเร็จผมต้องทำงาน ให้มากกว่าคนอื่น เพราะความสำเร็จไม่ได้หล่นลงมาจากฟ้าแล้วเราออกไปเก็บได้
เพราะ ทำมากกว่าคนอื่น ทำให้เป็นเจ้าของธุรกิจได้เร็ว
ผมเขยิบมาเปิดร้าน กิ๊ฟช็อป ร้านกาแฟ ร้านอาหาร แล้วก็มาทำธุรกิจเรียลเอสเตท…กำลังจะมีเงิน 100-200 ล้านบาท พอรัฐบาลประกาศค่าเงินบาทลอยตัว กลายเป็นผมมีหนี้ร้อยกว่าล้าน ตายตอนปี 2539 แต่ผมพยายามแก้ปัญหา ผมมีทั้งหนี้ธนาคารและหนี้นอกระบบ ค่อย ๆ แก้วิกฤต เจรจาประนอมหนี้ ค่อย ๆ ใช้หนี้ไป ผมเริ่มต้นใหม่ ผมว่าทุก ๆ ช่วงของชีวิตเหมือนฟ้าทดสอบเรา หรือถ้าพูดอีกแบบชีวิตมันมีวิกฤตอยู่ ว่าแต่จะเจอตอนไหน แล้วคุณจะยอมแพ้หรือเปล่า
ตอนเปิดโออิชิสาขาแรกคุณตันก็ยังทำงานอยู่ เบื้องหลัง
ตอนเปิดโออิชิวันแรกผมซ่อมก๊อกน้ำอยู่ในห้องน้ำ จะเห็นว่า 2-3 ปีแรกผมไม่เคยออกข่าว เป็นคนที่ดูแลงานเบื้องหลังมากกว่า คุณสรยุทธ สุทัศนะจินดา เขาเล่าให้ฟังว่า เจอผมครั้งแรกเห็นผมใส่ขาสั้นเช็ดโต๊ะอยู่ในร้าน ตอนนี้ไม่มี เวลาไปทำแล้ว ถึงไปทำก็ไม่มีประโยชน์เพราะมีคนทำอยู่แล้ว แต่ผมต้องพร้อมที่จะทำได้ เราบอกว่าห้องน้ำเหม็นใช่ไหม เราชี้ให้คนอื่นทำ ถ้าเรายังรู้สึกรังเกียจ เราจะไปเรียกให้คนอื่นทำไม่ได้หรอก ถ้าเรากล้าที่จะล้างห้องน้ำ ไม่มีใครไม่กล้าไม่ทำหรอก สมัยก่อนผมจะทำบ่อย แต่เดี๋ยวนี้ไม่จำเป็นต้องทำ แต่ผมพร้อมจะทำ ผมทำให้ได้
ทุกวันนี้ยังเสียเหงื่อกับการทำงาน เหมือนเมื่อ 20 ปี ที่แล้วไหมคะ
ต่างกันครับ สมัยก่อนผมทำเอง มีลูกน้องไม่กี่คนแต่เดี๋ยวนี้เป็นมหาชน มีการบริหารที่เป็นระบบ มีการแบ่งหน้าที่ชัดเจน ผมยังต้องทำงานอยู่ แต่ว่าหน้าที่บางอย่างไม่ต้องทำแล้ว เดี๋ยวนี้ทำงานเป็นทีมมากขึ้น ทำงานแบบ

ผลลัพธ์ (จีน) 1:

历史的 phatkronthi 你奥石川组吨谭 phatkronthi 或那些大众传播媒体宁愿写信给他，奥石川吨。他在一个贫困的家庭长大。开始创建一切从名为中心点......虽然要今天走在路上他的生意的路径可能不是最大的等级，被称为一个神话，"他说。......，但，他开始作为一名销售人员的一只熊吃俸禄，尽管数以千计 THB。对商业管理本科毕业在石川亿元的集团。无论是婚纱摄影工作室，o 石川县石川-格林豪泰等通过他的经营策略，保证没有任何机构市场营销学位。但他是一个商人，是这两个学生的思维。更多 q &规划师在商业街的成功营销不是一个孩子的人。从有几百名受薪员工，从吃下品牌王国，成为一家公众公司与石川吨 phatkronthi 说......他的出发点是的点，谁都可以开始在过去已经例关于饮料石川的新闻。格林豪泰在酗酒问题。他得出结论绿茶具有客户购买到酸盐，是一种酸盐在食品工业中的问题，没有人使用。他补充说： 公共卫生部，FDA 批准。检查然后又不是在所有但我们不会怪任何人因为我们没有任何的证据，而且这会使他 ；就像俗话说的 '危机 '也许' 的机会。是的我有是有危机的乐观，我们已经看到我们有做的机会吗？那里是对人民的鼓舞。我拿起电话几乎不能得到所有的海外省。是这一项目，打那种用来给建议的所有者吗？他有同样的经历去年我泥。他们称，类似以往较重，但我同意此介质速度。只有一家报章，电视 3，5，7，9，阅读所有的通道 3 4 连续了几天，甚至读了报纸头条，并似乎是里面什么也没有。也许只是读的标题在新闻中不能读取，但人人都感到震惊。比你吨到达，还有点在哪里这些数十亿美元的业务。生活开始从零刚毕业年龄 17 岁 3.mot 要在所有。我不是专家的研究，有的心上，如一家企业，年轻人想要做的工作。年龄时间我会去工作帮助服务面帮他卖面条鸡加注午餐曾经然而仙草。与他的朋友相对的鸡饲料，我们要看起来像在工作中，永远不会认为这样做之后高兴地工作。回到童年"奥石川吨"在 17 年的时代，它是不同于典型的青少年思维。这是青年的广大在哪里打属性。我不会投。我的父亲是丰富的。亲爱的不好如果我不得不做一出戏 ！今天我是可怕的 ！我拥有过的唯一事物是需要专注于工作，比别人更好......我现在 17 岁老感觉像战斗的朋友根本并没有失去任何朋友。我告诉我的朋友，我学到的会出去它再一次，做生意 10 年后的未来，我会去找新朋友 10 年前已不像中国电影尚未有线吗？很多看电影太 （微笑），但实际上它的只是再过 10 年，我回到发现都是紧密的朋友。我觉得这种权利，现在我们打他的朋友。我们是杏独自回战斗，他不属于我 （笑）一些较大的企业，他拥有我，但是我被更好。我回去我不是那个，但我没有杏。我有我自己的生意，但至少如果我不战那一天。今天我没有。需要做比别人更多。让你更多的工作来吨。那里有没有知识的原因，必须做一切习惯了早期劳动的主要是作为一个尽职的员工，我提交的取得不只收现金。这样做被认为是更多的极端体验。ผม เริ่มต้นการทำงานด้วยเงินเดือน 700 บาท ทำงานส่งของ แบกของมาเรื่อย ๆ จนมีโอกาสได้เป็นพนักงานขาย…พอผมออกจากการเป็นพนักงาน ธุรกิจแรกที่ผมเริ่มเอง คือแผงขายหนังสือพิมพ์ ช่วงแรก ๆ เหนื่อย เพราะเราแลกด้วยเหงื่อ เราไม่มีทุน พอออกมาเปิดแผงขายหนังสือ ผมนำเงินไปซื้อหนังสือรอบแรก หมดตัวตั้งแต่ 5 หมื่นแรกเลย เพราะฝนตกหนังสือเปียกน้ำทั้งหมด เจ๊งตั้งแต่วันที่ยังไม่เปิดร้าน แต่ผมไม่ยอมแพ้ เอาใหม่ ผมอยู่ได้ด้วยการทำงานมากกว่าคนอื่น ร้านขายหนังสือซ้ายขวาขายหนังสือน้อยกว่าผมเยอะ เขาขาย 8 ชั่วโมง ผมขาย 18 ชั่วโมง เขาตื่น 7 โมงเช้า แต่ตี 5 ผมตื่นมาขายแล้ว คุณปิด 2 ทุ่ม ผมปิดตี 2 ปิดแค่ 3 ชั่วโมง ลูกค้ามาผมก็ขาย ลูกค้าไม่มาผมเดินไปหาลูกค้า…หนทางเดียวที่จะประสบความสำเร็จผมต้องทำงาน ให้มากกว่าคนอื่น เพราะความสำเร็จไม่ได้หล่นลงมาจากฟ้าแล้วเราออกไปเก็บได้因为他们挣得比别人快是企业的所有者。我......推动开源商店礼品商店、 咖啡厅、 餐馆和房地产业务要有 1 亿。够了，政府宣布泰铢浮动变得超过 1 亿的债务，我现在死了今年试图解决这个问题，但我 2539年 (1996 年)债务和银行债务从系统中取出了逐步解决债务危机逐渐洽谈债务 pranom。我开始我的新生活的时刻，每一次考验我们说话，或如果闪电击中再次 — — 它有生命危机是，你现在，但会放弃一点或不吗？现在开放的第一个腿影响-你做大量的工作。在幕后。现在开放的第一天石川我修理水龙头在浴室里，看到 2-3 年，我永远不会释放一个背景已经关心你 sonyuthot 清真寺在钦达。他告诉我遇到的第一次见到我穿短的短裤，擦拭书桌位于店。现在还有没有时间，使它通过让它很有用，因为还有人一起参加工作，但我想要做。我们说我们不是臭的浴室我指出其他人。如果我们仍然觉得偏见我们要得到，有些则没有。如果我们敢于去洗厕所。没有人不敢做。过去，我常常做，但现在还有没有必要做，但我准备好去做。我做。今天，汗水就忙得像 20 年前，当你。不同吗？"之前我做了我自己。有几个狗腿子，但是现在作为一个公众。有是一个管理系统。明确分页符我还需要继续工作，但是，有些功能不工作。现在作为一个团队，更多的工作工作

ผลลัพธ์ (จีน) 2:

传吨Passakornnatee所有者大石吨Passakornnatee或媒体经济学家写信给他一吨大石，他在一个贫穷的家庭长大。开始创建一切从一个叫...零点。而走在他的商业街上今天可能不是最大的。所谓神话“ ...... 但如果他开始了作为熊的业务员吃不到一千泰铢的工资。在企业管理十亿的大石，无论是婚纱摄影工作室，大石，大石绿茶等的经营策略，他没有有一定程度的市场营销。任何机构担保 他是一个商人，谁既是一个思想家，要求规划者成功市场的道路业务没有任何员工。几百薪水 并根据大石王国。公众的... Passakornnatee说，他是他们开始什么开始。过去刚刚得到有关饮料大石的消息。绿茶饮用和客户有问题。他们认为，绿茶有一个问题，即客户购买到盐酸。盐酸，这是不在食品工业中使用。卫生部和FDA的。他不能让它生产。但是，我们不能责怪任何人。没有证据 攻心，它必须有发言权的“危机”或许是一个“机会” 我很乐观，出现了危机，我们已经看到，我们有你有客户。很多人前来捧场。我几乎把它。外国的国家，一个产品，已经疲于应付这一呼吁，要鼓励，建议，他遇到了像今年一样，他的电话。我有相似，但比更重。早期的现代传媒 刚读报纸每天电视频道3,5,7,9呢。然后，连续3-4天甚至阅读的头条新闻，看来，在什么都没有。我刚刚看了一个消息提示 我没有读新闻 但是每个人都震惊了过来。T优走到一个地步，一个企业是一个数十亿。从无到有生活 我毕业于冰，3，17，我决定出来的。我是不是好学校。心里希望看到跑业务作为一个孩子的人，想要做的事。我要脱掉的工作，服务面。帮他煮鸡肉面条果冻已出售呢。他的朋友的鸡的亲戚。我们想上班快乐地工作，我不这么认为年轻的孩子“T.大石，” 17岁的还以为是从典型的青少年有很大不同。在这个年龄段，因为大部分都是挂出错误的，我不是有钱人的父亲投它，如果我不够好打。今天，我有一个可怕的 我唯一拥有的是工作，甚至比别人......当我17岁的时候，我觉得我没有朋友更好。然而，决定性地击败同胞 我告诉你 我学会了 我会走出去的企业10年，我遇到了10年来的新朋友不是有线的中国丝绸。看太多了（笑），但它确实够再过10年，我回到找到朋友谁是亲密的朋友，我觉得我们不反对他们。我们单独梅打他不（笑）有的人有业务，他比我大。不过，我比以往任何时候都好 那天我回来 我不是一个，但我没有梅花。我有自己的公司。但至少，如果我不打了。今天，我不得不需要做的比别人多，让你吨的工作许多谁也不认识我。我要做的一切早劳动密集型。如熊的员工，不单单钱去做。因为他们有很多的经验做了。先从700泰铢的薪水努力工作来进行，直到我们有一个销售......当我离开的工作人员。我开始自己的事业第一 是在报摊开始累了，因为我们没有足够的资金，我们可以出汗了书摊。我用这笔钱买了第一轮。从5000本书的第一次因为下雨，全身都湿透了用尽。从不开放毁了。但我没有放弃，我有比别人更多的工作。书店销售权书比我，所以我卖了8个小时，18个小时，他醒了过来，在早上7点，但我醒了早上5点，然后关闭下午2点到凌晨2点我关闭3小时的客户，我被卖了。客户不来，我去给客户......只有这样，才能取得成功，我要工作。为了比别人多 成功不会从天上掉下来，我们开始着手收集它。做到比别人多 做出更快企业老板我轻移开一家礼品店，咖啡厅，餐厅，那么你就房地产......将有100-200亿铢，当政府出台泰铢浮动。我有一百多万在2539死了债务，但我试图解决。我同时拥有银行债务和对外债务危机逐步取消债务谈判，我认为我必须重新开始人生的每一个阶段，我们喜欢蓝色测试。换言之，生命，或者如果它是一个危机。但是，当我遇到 那么你会放弃或第一分公司正式开业大石你吨仍然有效。背后开上好佳第一天我在浴室水龙头维修看出，最初的2-3年里，我从来没有公布过。是负责幕后比你Sorayuth Suthassanachinda他告诉我说。我第一次发现我穿着短裤在商店擦桌子，现在有时间做它做了也没用，因为人们已经在做。但是，我必须准备好这样做。我们说卫生间太臭权利。我们指出别人 如果我们觉得厌恶 我们会打电话给其他人不具备的。如果我们敢冲马桶。谁都不敢做的。起初，我常发 但现在我不需要 但我已经准备好做 我把今天的工作了汗水就像20年前我喜欢这一点。起初我做 有几个，但现在公开支持者。该系统的管理 有明确的责任分工 我还有工作 但是，某些功能不这样做。现在，作为一个团队工作更多的工作。

ผลลัพธ์ (จีน) 3:

记录你ภาสกรนที业主Oishi集团ภาสกรนที
吨或媒体会写信给他-
吨。他出生在贫困家庭。开始从中心点……虽然路商业街，他今天可能不会很大程度被称为神话。
……但是他从销售人员的工资不到千元结到企业管理水平亿-无论是网络集团婚礼工作室，-，-格林，等他的商业策略没有学位的营销机构先达.但他是个思想家问规划者是营销成功地ถนนส业务。
员工工资几百到王国-品牌化公共空间吨年他开始说……是指每个人都开始刚刚过去的情况-关于饮料。他总结了绿茶的客户购买了盐酸盐酸是行业食品卫生和食品药品管理局没有他已经不在生产。但这一切我们不怪谁，因为我们没有证据，这ใจเขาใจเรา
说“危机”是“机会”。我乐观地认为，危机使我们看到，我们的客户有多少人来鼓励我不能接电话。接受国外农村商品有见过这样的危机。为支持建议。当他遇到他。今年，遇到类似的问题，但我比现在在媒体。一份报纸，电视3,5,79读每一通道，连续3-4天。虽然读标题，似乎里面什么也没有，也许只是阅读新闻标题里面看不懂，但都震惊了。比你的业务将达到数十亿生命从零开始毕业，教授。3年龄17年我决定了我学习不好的工作。心里想，小商人看到工人，想去做暑假我去工作帮助服务员帮他煮面条，面条卖凉粉有亲戚朋友，我们去看他养的鸡去帮助喜欢快乐的工作没有คิดว่าเหนื่อย被动
做对孩子的“吨
-”时代17年比较，认为不同于一般的青少年在这个时代，大多数玩。