ที่มาของกฎหมายอิสลามถูกเรียกว่า หลั

ที่มาของกฎหมายอิสลามถูกเรียกว่า หลักฐานทางศาสนบัญญัติ (اَلأَدِلَّةُ الشَّرْعِيَّةُ)      หรือ หลักมูลฐาน  (اَلأُصُوْلُ)  ซึ่งนักกฎหมายอิสลามส่วนใหญ่มีความเห็นตรงกันว่ามี  4  ประการ  คือ

1.  อัล-กุรฺอาน  (اَلْقُرْآن)

2.  อัล-หะดีษ  (اَلْحَدِيْثُ)

3.  อัล-อิจญฺมาอฺ  (اَلإِجْمَاعُ)

สามประการนี้เรียกว่า  หลักฐานอันเป็นตัวบทที่มีการรายงานสืบเนื่องกันมา (اَلأَدِلَّةُ النَّقْلِيَّةُ) 

4.  อัล-กิยาส   (اَلْقِيَاسُ)  หลักข้อนี้จัดอยู่ในหมวดหลักฐานที่ใช้การวิเคราะห์ทางสติปัญญา  (اَلأَدِلَّةُ الْعَقْلِيَّةُ)  ซึ่งนักกฎหมายอิสลามได้ผนวกประเภทของหลักฐานในหมวดนี้เอาไว้แตกต่างกัน  เช่น  อัล-อิสติหฺสาน  อัล-อิสติสหาบฺ  อัลอุรฺฟ และอัล-มะศอลิฮุลมุรฺสะละฮฺ  เป็นต้น

นักวิชาการเรียกที่มาของกฎหมายอิสลามทั้ง  4  ประการนี้ว่า     หลักฐานปฐมภูมิ              (اَلأَدِلَّةُ الأَسَاسِيَّةُ)     และเรียกประเภทอื่น ๆ ที่ถูกจัดอยู่ในหมวดของหลักฐานที่ใช้การวิเคราะห์ทางสติปัญญาว่า  หลักฐานสืบเนื่อง  (اَلأَدِلَّةُ التَّابِعِيَّةُ)  หรือ  หลักฐานทุติยภูมินั่นเอง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The Islamic law is called an ecumenical way, the law of evidence (اَلأَدِلَّةُ الشَّرْعِيَّةُ) or base (اَلأُصُوْلُ), which is the main lawyer of Islam, most have agreed that there are four:1. Al-Quran (اَلْقُرْآن)2. Al-Hadith (اَلْحَدِيْثُ)3. Al-sur (اَلإِجْمَاعُ) came to ichon.This is called the evidence of three of the reported sequel (اَلأَدِلَّةُ النَّقْلِيَّةُ). 4. Al-ya (اَلْقِيَاسُ), Japan. This is the main category of evidence using analytical intelligence (اَلأَدِلَّةُ الْعَقْلِيَّةُ), which is the Islamic lawyers was the kind of evidence in this category is different, for example, Al-hasan Al-Eastin-the Eastin sahap Al un and Al-Ma Li hun MUI rasa each so a ton.The Islamic legal scholars called the four reasons as the primary evidence (اَلأَدِلَّةُ الأَسَاسِيَّةُ) and other categories that are classified in the category of evidence using analytical intellect that evidence (اَلأَدِلَّةُ التَّابِعِيَّةُ) or secondary evidence themselves.