ในกระแสยุคโลกาภิวัตน์ สังคมโลกมีการ

ในกระแสยุคโลกาภิวัตน์ สังคมโลกมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรอบด้าน ปัจจัยสำคัญที่เป็นสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวคือ การดำเนินนโยบายการพัฒนาในลักษณะของการพึ่งพา ซึ่งมีลักษณะสำคัญดังนี้ คือ
1.เศรษฐกิจรอบนอกอยู่ภายในสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศ ระบบเศรษฐกิจของประเทศรอบนอกถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของระบบทุนนิยม โลกภายนอกนั้นไม่สามารถเข้าใจได้ ถ้าไม่อ้างอิงถึงแรงกระตุ้นทางเศรษฐกิจของระบบเศรษฐกิจทุนนิยมของประเทศพัฒนา ซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบต่อการสะสมทุนในประเทศทุนนิยมรอบนอก และต่อการดึงเอาระบบเศรษฐกิจดั้งเดิม (ที่ยังไม่ได้เป็นระบบทุนนิยม) เข้ามารวมอยู่ในระบบทุนนิยมโลก
2ในการเชื่อมโยงระหว่างชนชั้นนาในประเทศกับระหว่างประเทศ การเชื่อมโยงทางโครงสร้างระหว่างชนชั้นนาภายในประเทศกับภายนอกประเทศนี้ ไม่เพียงแต่ขึ้นอยู่กับรูปแบบภายนอกของการกอบโกยผลประโยชน์และบีบบังคับเท่านั้น แต่มีรากฐานอยู่ที่การมีผลประโยชน์ร่วมกันระหว่างชนชั้นนาภายในกับภายนอกประเทศอีกด้วย ชนชั้นนำหรือชนชั้นปกครองในประเทศรอบนอกจะเป็นพันธมิตรและรับเอาแบบอย่างการดารงชีวิตของประเทศศูนย์กลางมาเป็นของตนเอง
3.ความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมนำไปสู่ความไม่เท่าเทียมกันมากขึ้น ผลต่อเนื่องในระยะยาวของความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศ ชนชั้น ภาค และกลุ่มชนจะเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันที่มีอยู่เดิมให้มากยิ่งขึ้น อันนาไปสู่ช่องว่างที่กว้างไกลขึ้นระหว่างคนรวยกับคนจน ความขัดแย้งทางชนชั้นและความแตกแยกกันภายในสังคมภายใต้วิถีการผลิตแบบทุนนิยมนี้เป็นการไม่ชอบด้วยเหตุผลที่จะหวังว่า การสะสมทุนและความเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศรอบนอกจะช่วยแก้ปัญหาพื้นฐานสำหรับประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศได้
โลกาภิวัตน์เป็นสถานการณ์ที่ซับซ้อน ไม่สามารถบอกได้ว่า “ศัตรูที่มองไม่เห็น” นั่นคือ ผู้ร้ายมิอาจแก้ไขสถานการณ์ได้ หากจะอาศัยเพียงการกล่าวโทษภายนอกเท่านั้น แต่ต้องใช้การมองมากกว่าสายตาปกติจะเห็นถึงความซับซ้อนที่มีอยู่และหลายส่วนเป็นความซับซ้อนที่ไม่สามารถมองจากมุมเดียวได้ สำหรับสังคมไทย ได้เล็งผลเลิศจากโลกาภิวัตน์จนเกินไป โดยหวังเป็นศูนย์กลางเอเชียอาคเนย์เป็นศูนย์กลางของการเงินในอนุทวีปเอเชีย เป็นศูนย์กลางหลายๆ อย่างของภูมิภาค ในอีกด้านหนึ่ง สถานการณ์กลับทำให้ไทยกลายเป็นศูนย์กลางอีกหลายๆ อย่างที่คาดไม่ถึงและไม่อยากเป็น เช่น ศูนย์กลางการค้าโลกีย์ การค้ายาเสพติด ศูนย์กลางการค้ามนุษย์ ท่ามกลางความประมาทนั้นไทยจึงประสบปัญหาวิกฤติที่ยังหาทางออกที่ชัดเจนไม่ได้ในปัจจุบัน
ขณะนี้สังคมเริ่มได้สติว่า โลกาภิวัตน์ไมใช่สิ่งที่สมควรโผเข้าหาอย่างสุดตัว และต้องตั้งหลักคิดว่า จะตัดสินอย่างไร คำตอบไม่น่าจะอยู่ที่การสนับสนุนให้โบกมือลาโลกาภิวัตน์ เพราะอย่าลืมว่า เศรษฐกิจของเกือบทุกภาคการผลิตและกว่าครึ่งหนึ่งของโลกาภิวัตน์ กลับเป็นการเพิ่มพูนความเสี่ยงสาหรับประเทศไทยมากเกินไป ทางออกที่น่าจะเหมาะสมในโลกที่เปลี่ยนแปลงคือ ต้องปรับปรุงความรู้ทำความรู้จักตนเองและรู้จักโลกควบคู่กันไปขณะเดียวกันก็ต้องปรับระบบสังคมเพื่อจัดการกับสิ่งที่ซับซ้อนนี้อย่างรู้เท่าทันสังคมไทยในยุคโลกาภิวัตน์ มีข้อดี ข้อเสีย ดังนี้
ข้อดี ทำให้สามารถรับรู้ข่าวสารได้รวดเร็ว ประหยัดเวลาและค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปเสาะแสวงหาข้อมูล ขจัดความลับในโลกนี้ เพราะข้อมูลข่าวสารจะกระจายทั่วถึงกันหมดไม่ว่าจะอยู่แห่งหนตำบลใด หรืออยู่ในมุมใดของโลก และข้อเสีย สังคมยุคโลกาภิวัตน์ ทำให้เกิดปัญหาต่างๆ ตามมา ได้แก่
1.สมาชิกในสังคมเกิดความเครียดมากขึ้น ความเครียดในยุคโลกาภิวัตน์ มาจากสภาพแวดล้อมที่เร่งรัดและมีการแข่งขันกันสูง
2.ระบบครอบครัวอ่อนแอลง ในสภาพการแข่งขันกันมากคนจะใช้เวลาทำงานมากขึ้น มีเวลาอยู่ด้วยกันในครอบครัวน้อยลง การสื่อสารภายในครอบครัวลดลง ผู้ที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดก็คือ ลูก เด็กในยุคโลกาภิวัตน์มีเวลาอยู่กับพ่อแม่น้อยลงความผูกพันและความสัมพันธ์ทางใจลดลง เด็กจะเรียนรู้บทบาทพ่อแม่ได้น้อยลง และเมื่อโตขึ้นเป็นพ่อแม่เองก็จะเป็นพ่อแม่เหมือนอย่างที่เคยประสบมา ระบบครอบครัวจะอ่อนแอและลงเอยด้วยการแตกสลายหย่าร้างแยกทางกันมากขึ้น เมื่อพื้นฐานความสำคัญในครอบครัวไม่ดีพัฒนาการทางจิตใจของเด็กก็แปรปรวนไปด้วย
3.มนุษย์จะห่างธรรมชาติมากขึ้น ทำให้มนุษย์ขาดธรรมชาติ ชีวิตจะอยู่กับตึก อาคาร คอมพิวเตอร์ เครื่องจักร เครื่องมือ และเครื่องอำนวยความสะดวก ไม่เห็นต้นไม้ นำ้ตก นกร้อง ฯลฯ ซึ่งช่วยคลายจิตใจได้ สังเกตได้ว่าในที่ทำงานจะนำธรรมชาติเข้ามาเสริมตกแต่ง ทำให้รู้สึกสดชื่นสบายน่าทำงานอย่างมาก คนไทยมักจะมองข้ามความสำคัญของธรรมชาติมากกว่าชาติอื่นๆ
4.ความคิดของคนในยุคโลกาภิวัตน์อาจจำกัดอยู่ในเรื่องของตนเอง ขาดการคิดเพื่อผู้อื่น หรือเพื่อส่วนรวม เมื่อถึงจุดหนึ่งจะเกิดความรุนแรงต่อกัน เพื่อแย่งชิงเอาทรัพยกรธรรมชาติ คนที่ได้เปรียบคือ คนที่มีข้อมูลข่าวสารมากและสามารถเอาเปรียบผู้อื่นได้เก่งกว่า
5.มนุษย์จะเคลื่อนไหวน้อยลงในยุคที่มนุษย์สามารถได้ข้อมูลข่าวสารอย่างรวดเร็วและมีเครื่องอำนวยความสะดวก การเคลื่อนไหวของคนจะลดลง ไม่ต้องเดินทางไกลๆ เพื่อการเรียนหรือเพื่อธุรกิจ ความเจริญทางเทคโนโลยีทาให้ไม่ต้องเคลื่อนไหวร่างกายมากมายเหมือนสมัยก่อน เมื่อมนุษย์เคลื่อนไหวน้อยลงจะส่งผลให้ระบบการทำงานของร่างกายทั่วๆ ไปลดลงด้วย ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและความทนทานของระบบหายใจและหัวใจจะน้อยลง ทำให้มนุษย์อ่อนแอและความต้านทานโรคต่ำลง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

ในกระแสยุคโลกาภิวัตน์สังคมโลกมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรอบด้านปัจจัยสำคัญที่เป็นสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวคือการดำเนินนโยบายการพัฒนาในลักษณะของการพึ่งพาซึ่งมีลักษณะสำคัญดังนี้คือ 1.เศรษฐกิจรอบนอกอยู่ภายในสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศ ระบบเศรษฐกิจของประเทศรอบนอกถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของระบบทุนนิยมโลกภายนอกนั้นไม่สามารถเข้าใจได้ถ้าไม่อ้างอิงถึงแรงกระตุ้นทางเศรษฐกิจของระบบเศรษฐกิจทุนนิยมของประเทศพัฒนาซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบต่อการสะสมทุนในประเทศทุนนิยมรอบนอกเข้ามารวมอยู่ในระบบทุนนิยมโลกและต่อการดึงเอาระบบเศรษฐกิจดั้งเดิม (ที่ยังไม่ได้เป็นระบบทุนนิยม) 2ในการเชื่อมโยงระหว่างชนชั้นนาในประเทศกับระหว่างประเทศ การเชื่อมโยงทางโครงสร้างระหว่างชนชั้นนาภายในประเทศกับภายนอกประเทศนี้ไม่เพียงแต่ขึ้นอยู่กับรูปแบบภายนอกของการกอบโกยผลประโยชน์และบีบบังคับเท่านั้นแต่มีรากฐานอยู่ที่การมีผลประโยชน์ร่วมกันระหว่างชนชั้นนาภายในกับภายนอกประเทศอีกด้วยชนชั้นนำหรือชนชั้นปกครองในประเทศรอบนอกจะเป็นพันธมิตรและรับเอาแบบอย่างการดารงชีวิตของประเทศศูนย์กลางมาเป็นของตนเอง 3.ความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมนำไปสู่ความไม่เท่าเทียมกันมากขึ้น ผลต่อเนื่องในระยะยาวของความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศชนชั้นภาคและกลุ่มชนจะเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันที่มีอยู่เดิมให้มากยิ่งขึ้นอันนาไปสู่ช่องว่างที่กว้างไกลขึ้นระหว่างคนรวยกับคนจนความขัดแย้งทางชนชั้นและความแตกแยกกันภายในสังคมภายใต้วิถีการผลิตแบบทุนนิยมนี้เป็นการไม่ชอบด้วยเหตุผลที่จะหวังว่าการสะสมทุนและความเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศรอบนอกจะช่วยแก้ปัญหาพื้นฐานสำหรับประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศได้ โลกาภิวัตน์เป็นสถานการณ์ที่ซับซ้อนไม่สามารถบอกได้ว่า "ศัตรูที่มองไม่เห็น" นั่นคือผู้ร้ายมิอาจแก้ไขสถานการณ์ได้หากจะอาศัยเพียงการกล่าวโทษภายนอกเท่านั้นแต่ต้องใช้การมองมากกว่าสายตาปกติจะเห็นถึงความซับซ้อนที่มีอยู่และหลายส่วนเป็นความซับซ้อนที่ไม่สามารถมองจากมุมเดียวได้สำหรับสังคมไทยได้เล็งผลเลิศจากโลกาภิวัตน์จนเกินไปโดยหวังเป็นศูนย์กลางเอเชียอาคเนย์เป็นศูนย์กลางของการเงินในอนุทวีปเอเชียเป็นศูนย์กลางหลาย ๆ อย่างของภูมิภาคในอีกด้านหนึ่งสถานการณ์กลับทำให้ไทยกลายเป็นศูนย์กลางอีกหลาย ๆ อย่างที่คาดไม่ถึงและไม่อยากเป็นเช่นศูนย์กลางการค้าโลกีย์การค้ายาเสพติดศูนย์กลางการค้ามนุษย์ท่ามกลางความประมาทนั้นไทยจึงประสบปัญหาวิกฤติที่ยังหาทางออกที่ชัดเจนไม่ได้ในปัจจุบัน ขณะนี้สังคมเริ่มได้สติว่าโลกาภิวัตน์ไมใช่สิ่งที่สมควรโผเข้าหาอย่างสุดตัวและต้องตั้งหลักคิดว่าจะตัดสินอย่างไรคำตอบไม่น่าจะอยู่ที่การสนับสนุนให้โบกมือลาโลกาภิวัตน์เพราะอย่าลืมว่าเศรษฐกิจของเกือบทุกภาคการผลิตและกว่าครึ่งหนึ่งของโลกาภิวัตน์กลับเป็นการเพิ่มพูนความเสี่ยงสาหรับประเทศไทยมากเกินไปทางออกที่น่าจะเหมาะสมในโลกที่เปลี่ยนแปลงคือต้องปรับปรุงความรู้ทำความรู้จักตนเองและรู้จักโลกควบคู่กันไปขณะเดียวกันก็ต้องปรับระบบสังคมเพื่อจัดการกับสิ่งที่ซับซ้อนนี้อย่างรู้เท่าทันสังคมไทยในยุคโลกาภิวัตน์มีข้อดีข้อเสียดังนี้ข้อดีทำให้สามารถรับรู้ข่าวสารได้รวดเร็วประหยัดเวลาและค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปเสาะแสวงหาข้อมูลขจัดความลับในโลกนี้เพราะข้อมูลข่าวสารจะกระจายทั่วถึงกันหมดไม่ว่าจะอยู่แห่งหนตำบลใดหรืออยู่ในมุมใดของโลกและข้อเสียสังคมยุคโลกาภิวัตน์ทำให้เกิดปัญหาต่าง ๆ ตามมาได้แก่1.สมาชิกในสังคมเกิดความเครียดมากขึ้น ความเครียดในยุคโลกาภิวัตน์มาจากสภาพแวดล้อมที่เร่งรัดและมีการแข่งขันกันสูง2.ระบบครอบครัวอ่อนแอลง ในสภาพการแข่งขันกันมากคนจะใช้เวลาทำงานมากขึ้นมีเวลาอยู่ด้วยกันในครอบครัวน้อยลงการสื่อสารภายในครอบครัวลดลงผู้ที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดก็คือลูกเด็กในยุคโลกาภิวัตน์มีเวลาอยู่กับพ่อแม่น้อยลงความผูกพันและความสัมพันธ์ทางใจลดลงเด็กจะเรียนรู้บทบาทพ่อแม่ได้น้อยลงและเมื่อโตขึ้นเป็นพ่อแม่เองก็จะเป็นพ่อแม่เหมือนอย่างที่เคยประสบมาระบบครอบครัวจะอ่อนแอและลงเอยด้วยการแตกสลายหย่าร้างแยกทางกันมากขึ้นเมื่อพื้นฐานความสำคัญในครอบครัวไม่ดีพัฒนาการทางจิตใจของเด็กก็แปรปรวนไปด้วย3.มนุษย์จะห่างธรรมชาติมากขึ้น ทำให้มนุษย์ขาดธรรมชาติชีวิตจะอยู่กับตึกอาคารคอมพิวเตอร์เครื่องจักรเครื่องมือและเครื่องอำนวยความสะดวกไม่เห็นต้นไม้นำ้ตกนกร้องฯลฯ ซึ่งช่วยคลายจิตใจได้สังเกตได้ว่าในที่ทำงานจะนำธรรมชาติเข้ามาเสริมตกแต่งทำให้รู้สึกสดชื่นสบายน่าทำงานอย่างมากคนไทยมักจะมองข้ามความสำคัญของธรรมชาติมากกว่าชาติอื่น ๆ4.ความคิดของคนในยุคโลกาภิวัตน์อาจจำกัดอยู่ในเรื่องของตนเอง ขาดการคิดเพื่อผู้อื่นหรือเพื่อส่วนรวมเมื่อถึงจุดหนึ่งจะเกิดความรุนแรงต่อกันเพื่อแย่งชิงเอาทรัพยกรธรรมชาติคนที่ได้เปรียบคือคนที่มีข้อมูลข่าวสารมากและสามารถเอาเปรียบผู้อื่นได้เก่งกว่า5.มนุษย์จะเคลื่อนไหวน้อยลงในยุคที่มนุษย์สามารถได้ข้อมูลข่าวสารอย่างรวดเร็วและมีเครื่องอำนวยความสะดวก การเคลื่อนไหวของคนจะลดลงไม่ต้องเดินทางไกล ๆ เพื่อการเรียนหรือเพื่อธุรกิจความเจริญทางเทคโนโลยีทาให้ไม่ต้องเคลื่อนไหวร่างกายมากมายเหมือนสมัยก่อนเมื่อมนุษย์เคลื่อนไหวน้อยลงจะส่งผลให้ระบบการทำงานของร่างกายทั่ว ๆ ไปลดลงด้วยความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและความทนทานของระบบหายใจและหัวใจจะน้อยลงทำให้มนุษย์อ่อนแอและความต้านทานโรคต่ำลง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

ในกระแสยุคโลกาภิวัตน์สังคมโลกมีการ เปลี่ยนแปลงอย่างรอบด้านปัจจัยสำคัญที่เป็นสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวคือการดำเนินนโยบายการพัฒนาในลักษณะของการพึ่งพาซึ่งมีลักษณะสำคัญดังนี้คือ
1. เศรษฐกิจรอบนอกอยู่ภายในสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศ ระบบ เศรษฐกิจของประเทศรอบนอกถูกมองว่า เป็นส่วนหนึ่งของระบบทุนนิยมโลกภายนอกนั้นไม่สามารถเข้าใจได้ถ้าไม่อ้างอิงถึงแรงกระตุ้นทางเศรษฐกิจของระบบเศรษฐกิจทุนนิยมของประเทศพัฒนาซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบต่อการสะสมทุนในประเทศทุนนิยมรอบนอกและ ต่อการดึงเอาระบบเศรษฐกิจดั้งเดิม (ที่ยังไม่ได้เป็นระบบทุนนิยม) เข้ามารวมอยู่ในระบบทุนนิยมโลก
2 ในการเชื่อมโยงระหว่างชนชั้นนาใน ประเทศกับระหว่างประเทศการเชื่อมโยงทางโครงสร้างระหว่างชนชั้นนาภายในประเทศกับภายนอกประเทศ นี้ไม่เพียง แต่ขึ้นอยู่กับรูป แบบภายนอกของการกอบโกยผลประโยชน์และบีบบังคับเท่านั้น แต่มีรากฐานอยู่ที่การมีผลประโยชน์ร่วมกันระหว่างชนชั้นนาภายในกับภายนอกประเทศอีกด้วยชนชั้นนำหรือชนชั้นปกครองในประเทศรอบนอกจะเป็นพันธมิตร และรับเอาแบบอย่างการดารงชีวิต ของประเทศศูนย์กลางมาเป็นของตนเอง
3. ความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมนำไปสู่ ความไม่เท่าเทียมกันมากขึ้นผลต่อเนื่องในระยะยาวของความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศชนชั้นภาคและกลุ่ม ชนจะเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันที่ มีอยู่เดิมให้มากยิ่งขึ้นอันนาไปสู่ช่องว่างที่กว้างไกลขึ้นระหว่างคนรวยกับคนจนความขัดแย้งทางชนชั้นและความแตกแยกกันภายในสังคมภายใต้วิถีการผลิตแบบทุนนิยมนี้เป็นการไม่ชอบ ด้วยเหตุผลที่จะหวังว่าได้หัวเรื่อง: การสะสมทุนและความสามารถเติบโตทางเศรษฐกิจในห้างหุ้นส่วนจำกัดออกประเทศรอบนอกจะช่วยแก้ปฐมวัยพื้นฐานสำหรับประชาชนส่วนใหญ่ของออกประเทศได้
โลกาภิวัตน์เป็นสถานการณ์ที่ซับซ้อนไม่ด้านนี่เพื่อดูรูปภาพได้ว่าได้ "ศัตรูที่มองไม่เห็น" นั่นคือผู้ร้าย มิอาจแก้ไขสถานการณ์ได้หากจะอาศัย เพียงการกล่าวโทษภายนอกเท่านั้น แต่ต้องใช้การมองมากกว่าสายตาปกติจะเห็นถึงความซับซ้อนที่มีอยู่และหลายส่วนเป็นความซับซ้อนที่ไม่สามารถมองจากมุมเดียวได้สำหรับสังคมไทยได้เล็งผลเลิศ จากโลกาภิวัตน์จนเกินไปโดยหวังเป็นศูนย์กลาง เอเชียอาคเนย์เป็นศูนย์กลางของการเงินในอนุทวีปเอเชียเป็นศูนย์กลางหลาย ๆ อย่างของภูมิภาคในอีกด้านหนึ่งสถานการณ์กลับทำให้ไทยกลายเป็นศูนย์กลางอีกหลาย ๆ อย่างที่คาดไม่ถึงและไม่อยากเป็นเช่นศูนย์กลางการค้า โลกีย์หัวเรื่อง: การค้ายาเสพติดศูนย์กลางหัวเรื่อง: การค้ามนุษย์ท่ามกลางความสามารถประมาทนั้นไทย English จึงประสบปฐมวัยวิกฤติที่ยังหาทางออกที่ชัดเจนไม่ได้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดปัจจุบัน
ขณะนี้สังคมเริ่มได้สติว่าได้โลกาภิวัตน์ไมใช่สิ่งที่สมควรโผเข้าหาอย่างคุณสุดคุณตัวและคุณต้องตั้ง หลักคิดว่าจะตัดสินอย่างไรคำตอบ ไม่น่าจะอยู่ที่การสนับสนุนให้โบกมือลาโลกาภิวัตน์เพราะอย่าลืมว่าเศรษฐกิจของเกือบทุกภาคการผลิตและกว่าครึ่งหนึ่งของโลกาภิวัตน์กลับเป็นการเพิ่มพูนความเสี่ยงสาหรับประเทศไทยมากเกินไปทางออกที่น่า จะเหมาะสมในห้างหุ้นส่วนจำกัดโลกที่เปลี่ยนแปลงคือคุณต้องปรับปรุงความสามารถรู้ทำความรู้จักตนเองและรู้จักโลกควบคู่กันไปขณะเดียวกันก็คุณต้องปรับระบบผู้ซื้อสินค้าสังคมเพื่อจัดการกับสิ่งที่ซับซ้อนนี้อย่างรู้เท่าทันสังคมไทย English ในห้างหุ้นส่วนจำกัดยุคโลกาภิวัตน์มีข้อดีข้อเสียดังนี้
ข้อดีทำให้ด้าน รับรู้ข่าวสารได้รวดเร็วประหยัดเวลาและ ค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปเสาะแสวงหาข้อมูลขจัดความลับในโลกนี้เพราะข้อมูลข่าวสารจะกระจายทั่วถึงกันหมดไม่ว่าจะอยู่แห่งหนตำบลใดหรืออยู่ในมุมใดของโลกและข้อเสีย สังคมยุคโลกาภิวัตน์ทำให้เกิดปัญหาต่างๆตาม มา ได้แก่
1. สมาชิกในสังคมเกิดความเครียดมากขึ้นความเครียด ในยุคโลกาภิวัตน์มาจากสภาพแวดล้อมที่เร่งรัดและมีการแข่งขันกันสูง
2. ระบบครอบครัวอ่อนแอลงในสภาพการแข่งขัน กันมากคนจะใช้ เวลาทำงานมากขึ้นมีเวลาอยู่ด้วย กันในครอบครัวน้อยลงการสื่อสารภายในครอบครัวลดลงผู้ที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดก็คือลูกเด็กในยุคโลกาภิวัตน์มีเวลาอยู่กับพ่อแม่น้อยลงความผูกพันและความสัมพันธ์ทางใจลด ลงเด็กจะเรียนรู้บทบาทพ่อแม่ ได้น้อยลงและเมื่อโตขึ้นเป็นพ่อแม่เองก็จะเป็นพ่อแม่เหมือนอย่างที่เคยประสบมาระบบครอบครัวจะอ่อนแอและลงเอยด้วยการแตกสลายหย่าร้างแยกทางกันมากขึ้นเมื่อพื้นฐานความ สำคัญในครอบครัวไม่ดีพัฒนาการทางจิตใจ ของเด็กก็แปรปรวนไปด้วย
3. มนุษย์จะห่างธรรมชาติมากขึ้นทำให้มนุษย์ ขาดธรรมชาติชีวิตจะอยู่กับตึกอาคารคอมพิวเตอร์เครื่องจักรเครื่องมือและเครื่องอำนวยความสะดวกไม่เห็นต้นไม้นำ้ตกนกร้อง ฯลฯ ซึ่งช่วย คลายจิตใจได้สังเกตได้ว่าในที่ ทำงานจะนำธรรมชาติเข้ามาเสริมตกแต่งทำให้รู้สึกสดชื่นสบายน่าทำงานอย่างมากคนไทยมักจะมองข้ามความสำคัญของธรรมชาติมากกว่าชาติอื่น ๆ
4. ความคิดของคนในยุคโลกาภิวัตน์อาจ จำกัด อยู่ ในเรื่องของตนเองขาดการคิดเพื่อ ผู้อื่นหรือเพื่อส่วนรวมเมื่อถึงจุดหนึ่งจะเกิดความรุนแรงต่อกันเพื่อแย่งชิงเอาทรัพยกรธรรมชาติคนที่ได้เปรียบคือคนที่มีข้อมูลข่าวสารมากและสามารถเอาเปรียบผู้อื่นได้เก่งกว่า
5 . มนุษย์จะเคลื่อนไหวน้อยลงในยุคที่ มนุษย์สามารถได้ข้อมูลข่าวสารอย่างรวดเร็วและมีเครื่องอำนวยความสะดวกการเคลื่อนไหวของคนจะลดลงไม่ต้องเดินทางไกล ๆ เพื่อการเรียนหรือเพื่อธุรกิจความเจริญทางเทคโนโลยีทาให้ไม่ต้องเคลื่อนไหวร่างกาย มากมายเหมือนสมัยก่อนเมื่อมนุษย์เคลื่อนไหวน้อย ลงจะส่งผลให้ระบบการทำงานของร่างกายทั่วๆไปลดลงด้วยความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและความทนทานของระบบหายใจและหัวใจจะน้อยลงทำให้มนุษย์อ่อนแอและความต้านทานโรคต่ำลง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

ในกระแสยุคโลกาภิวัตน์สังคมโลกมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรอบด้านปัจจัยสำคัญที่เป็นสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวคือการดำเนินนโยบายการพัฒนาในลักษณะของการพึ่งพาซึ่งมีลักษณะสำคัญดังนี้ความ1 . เศรษฐกิจรอบนอกอยู่ภายในสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศระบบเศรษฐกิจของประเทศรอบนอกถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของระบบทุนนิยมโลกภายนอกนั้นไม่สามารถเข้าใจได้ถ้าไม่อ้างอิงถึงแรงกระตุ้นทางเศรษฐกิจของระบบเศรษฐกิจทุนนิยมของประเทศพัฒนาซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบต่อการสะสมทุน ในประเทศทุนนิยมรอบนอกและต่อการดึงเอาระบบเศรษฐกิจดั้งเดิม ( ที่ยังไม่ได้เป็นระบบทุนนิยม ) เข้ามารวมอยู่ในระบบทุนนิยมโลก2 ในการเชื่อมโยงระหว่างชนชั้นนาในประเทศกับระหว่างประเทศการเชื่อมโยงทางโครงสร้างระหว่างชนชั้นนาภายในประเทศกับภายนอกประเทศนี้ไม่เพียงแต่ขึ้นอยู่กับรูปแบบภายนอกของการกอบโกยผลประโยชน์และบีบบังคับเท่านั้นแต่มีรากฐานอยู่ที่การมีผลประโยชน์ร่วมกันระหว่างชนชั ้นนาภายในกับภายนอกประเทศอีกด้วยชนชั้นนำหรือชนชั้นปกครองในประเทศรอบนอกจะเป็นพันธมิตรและรับเอาแบบอย่างการดารงชีวิตของประเทศศูนย์กลางมาเป็นของตนเอง3 . ความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมนำไปสู่ความไม่เท่าเทียมกันมากขึ้นผลต่อเนื่องในระยะยาวของความสัมพันธ์ที่ไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศชนชั้นภาคและกลุ่มชนจะเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันที่มีอยู่เดิมให้มากยิ่งขึ้นอันนาไปสู่ช่องว่างที่กว้างไกลขึ้นระหว่างคนรวยกับค นจนความขัดแย้งทางชนชั้นและความแตกแยกกันภายในสังคมภายใต้วิถีการผลิตแบบทุนนิยมนี้เป็นการไม่ชอบด้วยเหตุผลที่จะหวังว่าการสะสมทุนและความเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศรอบนอกจะช่วยแก้ปัญหาพื้นฐานสำหรับประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศได้โลกาภิวัตน์เป็นสถานการณ์ที่ซับซ้อนไม่สามารถบอกได้ว่า " ศัตรูที่มองไม่เห็น " นั่นคือผู้ร้ายมิอาจแก้ไขสถานการณ์ได้หากจะอาศัยเพียงการกล่าวโทษภายนอกเท่านั้นแต่ต้องใช้การมองมากกว่าสายตาปกติจะเห็นถึงความซับซ้อนที่มีอยู่และหลายส่วนเป็นความซับซ้อนที่ไม่สามารถ มองจากมุมเดีย