เรื่องที่น่าอาย
ครั้งหนึ่งฉันไปซูเปอร์มาร์เก็ตกับพ่อและแม่
ในขณะที่กำลังเลือกซื้อซอสปรุงรสอาหาร พ่อพูดขึ้นมาว่า "พ่อขอไปดูยาสีฟัน และ แชมพู ก่อนนะ"
ฉันพยักหน้า
ฉันรู้เพียงว่าขณะที่เลือกซื้อซอส ฉันยืนพูดกับผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้านข้าง นั่นคือแม่ฉัน
ฉันพูดถึงเรื่องปริมาณและความคุ้มค่าของซอสปรุงรสแต่ละยี่ห้อพร้อมกับถามคำถามกับแม่ด้วย
แต่แม่ไม่ตอบคำถามฉัน แม่ขยับตัวหนีฉันไปทีละนิดฉันก็ขัยบตาม และก็พูดคุยกับแม่เช่นเดิม
สักพักแม่ก็เดินหนีฉัน ฉันรู้สึกแปลกใจจึงวิ่งตามแม่และพยายามจับแขนแม่
ฉันหันหน้าไปถามแม่ว่า "แม่เดินหนีทำไม"
ทันใดนั้นเอง ฉันก็ตกใจ!!! ผู้หญิงคนที่ฉันจับแขนไว้หัวเราะเสียงดัง และพูดขึ้นมาว่า "เธอไม่ใช่ลูกฉัน ฉันเป็นหมัน"
ฉันรีบปล่อยมือที่จับแขนและกล่าวคำขอโทษอย่างมากมาย พร้อมกับรีบวิ่งไปหาพ่อกับแม่ที่กำลังเลือกซื้อยาสีฟัน
ฉันเจอคุณผู้หญิงที่หน้าซุปเปอร์มาเก็ตอีกครั้ง เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ฉัน
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าตลก แต่สำหรับฉันเป็นเรื่องที่น่าอายมาก
จากเหตุการณ์นี้ ถ้าฉันจะพูดกับคนข้างๆฉันต้องมองหน้าให้มั่นใจก่อนว่าคนๆนั้นคือคนที่ฉันรู้จักจริงๆ