นิทานอาเซียน ประเทศเวียดนาม เรื่อง

นิทานอาเซียน ประเทศเวียดนาม เรื่อง จอมกะล่อน

กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง คนพากันเรียกว่า จอมกะล่อน เขาเป็นเด็กฉลาด แต่ก็เหมือนกับชื่อของเขาที่บอกกล่าวไว้ล่วงหน้า คือ เขาใช้ความฉลาดส่วนใหญ่ไปในการเที่ยวพูดโป้ปดมดเท็จต่างๆนานา เขาสนุกสนานกับการหลอกคนอื่นได้รอบบ้าน ไม่มีผู้ใดรอดจากการเป็นเหยื่อให้เขาหลอกต้มไปได้เลย แม้แต่ป้าและลุงผู้ซึ่งเลี้ยงเขามาจนเติบใหญ่หลังจากพ่อแม่ของเขาตายจากไป

วันหนึ่งลุงของเขาออกไปไถนา ซึ่งอยู่ห่างจากบ่านไปไม่ไกลนัก ส่วนป้าก็อยู่บ้านทำงานบ้าน ขณะที่เขาเฝ้าดูป้าทำอะไรง่วนอยู่ในครัว พ่อจอมกะล่อนก็เกิดความคิดแวบขึ้นมา นึกกลวิธีที่จะล้อป้าและลุงของตนออกมาได้อย่างหนึ่ง เขารีบย่องออกจากบ้านวิ่งไปท้องนาที่ลุงกำลังไถอยู่

"ลุงครับ ลุง" เขาตะโกนเรียกลุงเมื่อเขาวิ่งไปถึงนา

"กลับบ้านเดี๋ยวนี้เร็วๆเข้า ป้าตกกระไดลงมา เลือดโชกทีเดียว ผมไม่รู้จะทำอย่างไรดี"

ลุงเผ่นผลุงกลับบ้านทันทีโดยไม่ทันพูดอะไรสักคำ แต่พ่อจอมมุสากลับวิ่งไปตามทางลัดตัดถึงบ้านก่อนหน้าลุงจะไปถึง เขาวิ่งถลันเข้าไปในบ้าน ตะโกนลั่น

"ป้าครับป้า ลุงถูกควายขวิดที่ท้องนาแน่ะ ดูเหมือนขวิดเอาท้องทะลุเลย ไปเร็วๆเถอะครับเดี๋ยวลุงจะตายเสีย"

เขาพูดยังไม่ทันจบ ป้าก็วิ่งถลาออกจากบ้านไปแล้ว เขามองตามหลังป้าไปแล้วก็หัวเราะยิงฟันสนุกสุขใจเป็นกำลัง และเข้าไปหลบซ่อนอยู่หลังบ้าน

ป้าออกวิ่ง วิ่งอย่างเร็วที่สุดเท่าที่ขาจะพาตัวแกไปไหว กระนั้นก็ยังรู้สึกว่ายังไม่ทันใจ พอถึงหัวเลี้ยวตรงมุมถนน ป้าก็ชนโครมเข้าให้กับใครคนหนึ่ง สามีของป้านั่นเอง กำลังหอบแฮ่กๆเหงื่อโซมกาย ทั้งคู่มองดูกันอย่างตะลึงพรึงเพริดพูดไม่ออก

"ไอ้จอมโกหกนั่นอีกแล้ว" ทั้งสองคนรู้ทันทีว่าโดนเล่ห์เก๊ของเจ้าหลานชายเข้าอีกแล้ว ทั้งลุงและป้าโมโหโกรธาใหญ่

"ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายเสียทีที่จะยอมให้อ้ายตัวร้ายมันหลอกเรา" ลุงพูดออกมา

แล้วทั้งสองคนก็เข้าบ้าน พบพ่อจอมกะล่อนซ่อนอยู่หลังบ้าน จึงลากตัวมาใส่ลงในกรงไม้ไผ่กรงใหญ่ ปิดฝาเสียแน่นหนา

"อยู่ในนี้แหละ จนกว่าตะวันจะตกดิน" ลุงว่า "แล้วป้าของเจ้ากับข้าจะลากกรงไปโยนลงแม่น้ำ เจ้าจะได้ไม่เที่ยวพูดโกหกพกลมหลอกใครๆอีก"
ตกเย็นป้าและลุงก็หามกรงไปที่แม่น้ำ ขณะที่โยนลงในแม่น้ำ พ่อจอมกะล่อนก็ร้องออกมาว่า

"คุณลุงคุณป้าครับ ผมรู้ตัวว่าผิดไปแล้ว ผมก็พร้อมแล้วที่จะก้มหน้ารับโทษ แต่ได้โปรดทำอะไรให้ผมสักอย่างเป็นครั้งสุดท้ายเถิดครับ ผมมีหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อศิลปะแห่งการพูดปด ผมแอบเก็บไว้ข้างหลังกระบุงข้าวที่ในบ้าน ขอหนังสือเล่มนั้นให้ผมก่อนเถิดครับ ผมจะได้เอาไปอ่านในนรกด้วย"

ทั้งลุงทั้งป้าต่างก็ไม่ใจร้ายที่จะปฎิเสธคำขอร้องสุดท้ายของหลานชายได้ลงคอ นอกจากนั้นลุงก็ชักอยากจะรู้ว่าหนังสือเล่มนั้นบอกไว้ว่ากระไรบ้าง ลุงและป้าจึงกลับบ้านไปเอาหนังสือมาให้หลานชาย ขณะที่ยอดกระล่อนคอยอยู่ในกรง ชายตาบอดคนหนึ่งก็เดินมาตามริมแม่น้ำ เด็กหนุ่มก็ตะโกนเรียก

"คุณตาบอดครับ โปรดมาทางนี้หน่อยครับ ถ้าคุณอยากให้นัยน์ตามองเห็นอีก"

ชายตาบอดได้ยินเสียงเรียกก็คลำทางมาที่กรงไม้ไผ่ เด็กหนุ่มก็บอกว่า

"เร็วๆหน่อยครับ รีบแก้เชือกที่ฝากรงก่อน แล้วผมจะบอกวิธีรักษาตาของคุณให้หายบอด"

ชายตาบอดเอามือคลำๆกรงไป จนในที่สุดก็จัดการเปิดฝาออกมาได้ ทันทีที่ฝากรงเปิด พ่อจอมกระล่อนก็กระโดดผลุงออกจากกรงวิ่งอ้าวไปเสียแล้ว เมื่อลุงกับป้ากลับมาหมายจะบอกหลานชายว่าหาหนังสือไม่พบ หลานชายก็หายไปจากกรงเสียแล้ว เห็นแต่ชายตาบอดมายืนอยู่แทนที่ คอยรับรู้ว่าจะรักษานัยน์ตาด้วยวิธีใด ทั้งสามคนโดนตุ๋นอีกครั้งหนึ่งจนได้

ยอดกระล่อนวิ่งฝ่าเข้าไปในกอไม้ไผ่กอหนาใกล้แม่น้ำนั้น ขณะที่เขาเดินเที่ยวสำรวจหาทางออกจากกอไผ่ บังเอิญไปพบหม้อเก่าๆเข้าใบหนึ่ง ในหม้อมีทองคำเต็ม โชคดีเสียนี่กระไร เขาเอาทองกลับบ้านไปให้ป้ากับลุง

น่าขอบใจมหาสมบัตินั่นแท้ๆ ครอบครัวของเขาร่ำรวยกลายเป็นเศรษฐีไปแล้ว ตอนนี้ป้ากับลุงยอมรับแล้วว่า ยิ่งดุด่าหลานชายเท่าใด ก็ไม่ทำให้เด็กคนนั้นเปลี่ยนนิสัยของเขาได้เลย ทั้งสองคนจึงคิดว่า บางทีถ้าเราหาผู้หญิงที่ดีๆ ให้แต่งงานกับมันสักคนหนึ่ง เจ้าเด็กหนุ่งนี่อาจยุติการปั้นน้ำเป็นตัว เลิกเที่ยวเตร่ไม่ทำการทำงานเสียได้กระมัง

แกจึงให้หลานชายแต่งงานกับสาวนางหนึ่งในหมู่บ้าน ดูท่าว่าการแต่งงานจะช่วยแก้ปัญหาไปได้ระยะหนึ่ง แต่สองสามเดือนต่อมาป้าและลุงเกิดตายลง พ่อจอมกระล่อนเริ่มเที่ยวโป้ปดมดเท็จหลองโกงผู้คนต่อไปเหมือนอย่างเคยอีก

วันหนึ่งเขาเข้าไปเตร็ดเตร่อยู่ในป่า ไปพบเอาลูกเสือสองสามตัวนอนอยู่บนหญ้า เนื่องจากเขาเป็นหนุ่งนิสัยเลว จึงจับลูกเสือเหล่านั้นมาหักอุ้งเท้ามันเสีย ลูกเสือพากันร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด พลัน เขาก็ได้ยินเสียงคำรามอย่างน่าสะพึงกลัวออกมาจากที่ใดที่หนึ่งใกล้ๆ คงเป็นแม่ของลูกเสือเหล่านั้นนั่นเอง จอมมุสาจึงรีบวิ่งไปแอบอยู่หลังพุ่มไม้..........

ชั่วครู่ต่อมาเสือแม่ลูกอ่อนก็วิ่งมาหาลูก พอเห็นลูกกำลังเจ็บปวดทุรนทุรายเพราะอะไร มันก็คาบลูกไปที่โคนต้นไม้เล็กๆต้นหนึ่ง ซึ่งมีใบสีเขียวๆ มันทึ้งใบไม้สองสามใบจากต้นใส่ปากเคี้ยว แล้วก็คาบใบไม้ในปากออกใส่อุ้งเท้าของลูกๆ แล้วพ่อยอดกระล่อนก็อัศจรรย์ใจเหลือ ที่ภายในไม่กี่นาทีแผลของลูกเสือก็หายเป็นปลิดทิ้งเจ้าหนุ่มคอยทีอยู่จนเสือทั้งแม่ลูกไปแล้ว เขาก็ขุดต้นไม้นั้นนำมาบ้าน เอามาปลูกในสนาม ตั้งชื่อว่า ต้นไทร

นับแต่วันนั้นมา เขาเฝ้าดูแลต้นไม้อย่างระวังระไว บอกแก่ภรรยาว่า เทพเจ้าให้ต้นไม้นี้แก่เขา ใบของมันรักษาแผลได้ทุกชนิด รักษาโรคภัยได้สารพัดแม้กระทั่งช่วยคนตายแล้วให้ฟื้นขึ้นมาก็ยังได้ ขอให้ภรรยาของเขาคอยรักษาต้นไม้ให้สะอาดสะอ้าน

" อย่าเอาขยะมูลฝอยไปเทที่โคนต้นนะ ถ้าขืนทำต้นไม้จะเหาะหนีไปเสีย เขาพร่ำเตือนแล้วเตือนอีก

แรกๆภรรยาก็ทำตามที่สามีบอก แต่ไม่ช้านางก็ขัดใจกับสามีที่รักต้นไม้มากกว่าตัวนาง นางเบื่อที่จะฟังคำเตือนครั้งแล้วครั้งเล่าของสามีอลู่แล้วด้วย วันหนึ่งเกิดวิวาทกันขึ้นเรื่องต้นไม้ นางจึงอารมณ์เสียสุดจะยับยั้ง ตะโกนใส่เขาว่า " ข้าจะเอาขยะไปเทใส่ต้นไม้เสียเมื่อไ

ผลลัพธ์ (เวียดนาม) 1:

เรื่องราวของอาเซียน. แห่งชาติเวียดนาม. จอมกะล่อนเรื่อง. กาลครั้งหนึ่งชายหนุ่มคนหนึ่งของครอบครัวมีชื่อภาษาฝรั่งเศสเป็นขโมยหลบ. เขาเป็นเด็กฉลาด แต่มันก็เป็น เหมือนชื่อของแจ้งให้ทราบล่วงหน้าของการบริการที่เขาจะใช้ที่ฉลาดที่สุดในเส้นทางที่แตกต่างยืนยันได้. เขาสนุกที่จะหลอกคนอื่น ๆ รอบ ๆ บ้าน. ไม่มีใครรอดชีวิตมาได้กลายเป็นเหยื่อ เขาได้โกงต้ม. แม้ป้าและลุงซึ่งเป็นลูกบุญธรรมเขาจนเพื่อนของฉันได้รับการพัฒนาหลังจากที่พ่อแม่ของเขาเสียชีวิต. วันหนึ่งลุงของเธอออกไปไถจัดสรรหลัก ระยะไกล. มันทำงานที่ป้าเป็นส่วนหนึ่งที่บ้านในขณะที่เขาดูหมกมุ่นในการทำห้องครัวป้า? พ่อจอมหลบเลี่ยงความคิดของการกระพริบขึ้นจินตนาการป้าและลุงของยุทธวิธีล้อของพวกเขาของฉัน ออกมาจากหนึ่ง. เขาก็รีบวิ่งไปแอบออกจากบ้านวิ่งไปจ่ายกำลังไถหน้าท้อง. "ลุงลุงเซอร์." ลุงของเขาเมื่อเขารีบวิ่งไปที่ลูกเห็บนา"ตอนนี้รีบกลับบ้านTai-Kadai ป้าลงในฤดูใบไม้ร่วง. เลือดหยดเปียกและทุกครั้ง. ผมไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร. " หมายเหตุ phlungklap บ้านโดยไม่ต้องเผ่นทันทีพูดในสิ่งที่หนึ่ง. แต่พ่อ จอม musaklap ลัดพร้อมตัดหมอก่อนหน้านี้. เขาวิ่งจะวิ่งเข้าไปในบ้านตะโกนสำหรับการผจญเพลิง. "ป้าป้าฮ่า ๆ . ลุงของเขาเป็นท้องถิ่นบัฟฟาโลนากอร์จริง. ดูเหมือนว่า ท่านที่เคารพกอร์ที่ถูกลบออกท้องจะเร็ว ๆ นี้เกินลุงของเขาตาย " เขาบอกว่าเขายังคงพลาดที่จะเสร็จสิ้น. ป้าของฉันวิ่งออกมาจากบ้านเพื่อถลาลงในแล้ว. เขาได้มองหลังยิงฟันป้ายิ้มคือความสุขและความสุขในบ้านที่ซ่อนอยู่หลัง . เธอวิ่งและวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่เท้าแกรี่ยังคงรู้สึกว่าจำไม่ได้. พอที่จะหันหัวของเส้นมันฮิตป้า. " นักเรียนต่อสามีของป้า. ลำลูกกา Hae Jung ร่างกายขับเหงื่อและกระดาษ รูปแบบทั้งดูในเวลาเดียวกันไม่ได้พูดออกมาตกตะลึง. "นั่นเป็นเรื่องโกหกที่พิลึกขโมย." ทั้งสองคนรู้ได้ทันทีเจ้าของหลานชายของดอนเข้าถึงปลอมเคล็ดลับ. แจ้งให้ทราบและเธอเติบโต krotha. "นี่คือครั้งสุดท้ายที่มีคนที่ดีจริงๆที่จะหลอกเรา." บันทึกการพูดออกมาแล้วทั้งสองก็กลับบ้าน. พ่อจอมพบหลบหลังบ้านเพื่อดึงกรงไม้ไผ่ขนาดใหญ่ไปที่กรง. ปิดฝาให้แน่นเสีย"อยู่ทางทิศตะวันออกไปทางทิศตะวันตกจนกระทั่ง" บันทึก "ป้าของเจ้าสาวกับ lakkrong ผมไปโยนลงไปในแม่น้ำ. พระเจ้าไม่ได้โกหกลมโกงใครพกพา." ป้าและลุงของฉันในเย็นวันนั้นที่มหาวิทยาลัยกรงกับแม่น้ำ. ใน เมื่อโยนลงไปในแม่น้ำ. พ่อของฉันร้องออกมาว่าขโมยหลบชั่วครู่ต่อมาเสือแม่ลูกอ่อน ก็วิ่งมาหาลูกพอเห็นลูกกำลังเจ็บปวดทุรนทุรายเพราะอะไรมันก็คาบลูกไปที่โคนต้นไม้เล็ก ๆ ต้นหนึ่งซึ่งมีใบสีเขียว ๆ มันทึ้งใบไม้สองสามใบจากต้น ใส่ปากเคี้ยวแล้วก็คาบใบไม้ใน ปากออกใส่อุ้งเท้าของลูก ๆ แล้วพ่อยอดกระล่อนก็อัศจรรย์ใจเหลือที่ภายในไม่กี่นาทีแผลของลูกเสือก็หายเป็นปลิดทิ้งเจ้าหนุ่มคอยทีอยู่จนเสือทั้งแม่ลูกไปแล้วเขา นำมาก็นั้นขุดต้นไม้ปลูกมาร้านบ้านในห้างหุ้นส่วนจำกัดเอาต้นไทรชื่อว่าตั้งสนามแรก ๆ ภรรยาก็ทำตามที่สามี บอก แต่ไม่ช้านางก็ขัดใจกับสามีที่รักต้นไม้มากกว่าตัวนางนางเบื่อที่จะฟังคำเตือนครั้งแล้วครั้งเล่าของสามีอลู่แล้วด้วยวันหนึ่งเกิดวิวาทกันขึ้นเรื่องต้นไม้นางจึง อารมณ์เสียสุดจะยับยั้งตะโกนใส่เขา ว่า "ข้าจะเอาขยะไปเทใส่ต้นไม้ เสียเมื่อไ "คุณจำเป็นต้องคน. ฉันรู้แล้วฉันก็พร้อมที่จะเผชิญกับการลงโทษ แต่ได้ลดลงโปรดบอกฉันสิ่งที่ผ่านช่วงเวลาของเรา. ฉันมีหนังสือ. ชื่อเรื่อง ศิลปะโกหก. ฉันแอบเก็บไว้กลับขนาดของข้าวในบ้าน. เพื่อขอหนังสือที่ให้ฉันเป็นครั้งแรกที่ผมได้อ่านในนรก ". ทั้งป้าและลุงของผมทั้งสองคนจะ จำไว้ว่าจะปฏิเสธคำขอท่าข้ามสุดท้ายหลานคอ. นอกจากนี้ลุงของเขาเขาอยากจะรู้ว่าทำไมมันบอกว่าหนังสือเล่มนี้? ลุงและป้าจึงไปที่บ้านและเอาหนังสือเล่มนี้ หลานชาย. ในขณะที่รออยู่ในกรงคนตาบอด yotkra ต่อไปใครจะไปริมน้ำ. เด็กมันลูกเห็บ"ชายตาบอดที่คุณโปรดมาทางนี้. ถ้าคุณต้องการที่จะทำให้การมองเห็นในสายตา . " ชายตาบอดคนหนึ่งได้ยินเสียงเรียกเขารู้สึกว่ากรงไม้ไผ่. เขากล่าวว่า " รีบขึ้นรีบโปรดแก้ไขโครงการแรกและจากนั้นฉันส่งลวดจะแจ้งให้ทราบ วิธีการรักษาดวงตาตาย. " คนตาบอดเอามือของ khlam รังจนในที่สุดผู้จัดการเพื่อเปิดออกไป. เร็วที่สุดเท่าที่ตะกอนโครงการแตงโมเปิดพ่อกระโดดกระจอม Sprint ออกจากกรง phlung การแข่งขัน. เมื่อป้าและลุงหลังของฉันจะบอกว่าหลานชายของเขาพบว่า. เธอหายไปจากกรง. แต่คนตาบอดยืนแทนที่จะรอให้ดวงตาทั้งหมด สามวิธีแรกที่ขยับขึ้นอีกครั้งจนกว่า. Yotkra ตัดเป็นขอบหนากอคลัสเตอร์ไม้ไผ่ใกล้แม่น้ำว่า. ตอนนี้เขากำลังเดินสำรวจพบวิธีออกจากป่าไผ่ได้. บังเอิญ แต่หม้อเก่าที่พบในหนึ่งของเหล่านี้. ในหม้อทองที่เต็มไปด้วยโชคดีที่มันจะเสียนี่. เขามี thongklap ที่บ้านกับลุงป้าน้าอาเทรเชอร์ที่น่ารักจริงๆขอบคุณครอบครัว ที่อุดมไปด้วยกลายเป็นเศรษฐีเป็น. ตอนนี้ป้าลุงเห็นว่ารุนแรงมากขึ้นแล้วลูกหลานของวิธีการสาปแช่งไม่ให้เด็กเปลี่ยนนิสัยของพวกเขาตลอด. คนสองคนที่คิดว่า ว่าบางทีหากเราพบว่าผู้หญิงที่ดีที่จะแต่งงานกับมัน. เจ้าของที่นี่คุณสามารถบอกเลิกรูปปั้นดินเผา. ชำระบัญชีธุดงค์ไม่ได้มีการทำงานมากเกินไปฉันจึงแต่งงานกับหญิงสาวในท้องถิ่น. ก็เป็นที่ชัดเจนว่าการแต่งงานจะแก้ปัญหานี้ได้ระยะหนึ่ง. แต่ไม่กี่เดือนต่อมาป้าและลุงของฉันตายเกิดขึ้นฝ้ากระจอมชะอำเริ่มต้นแตงโมยืนยันคน ngakong ยังคงอยู่เช่นเคยอีกครั้ง. วันหนึ่งเขาจะไปในป่าเพื่อเอาสามลูกสองพบนอนอยู่บนพื้นหญ้าเพราะ ฯพณฯ เป็นนิสัยที่ไม่ดีดังนั้นการจัดการ Nung ลูกเสือรูดมันลง. ลูกเสือของนักร้องที่ยิงเขาด้วยอาการปวดเฉียบพลันที่น่าประทับใจได้ยินคำรามกว้าง Ave. , ความกลัวมาจากที่ไหนสักแห่ง ที่อยู่ใกล้เคียงที่นั่นก็จะเป็นแม่ของลูกได้. จอมดังนั้นเขาจึงรีบวิ่งไปซ่อนอยู่หลังพุ่มไม้ ... เวลาต่อมาแม่เสือวิ่งไปบอล. เห็นลูกอยู่ในความเจ็บปวด thuronthurai สิ่งที่ มันเป็นลูกคาบสมุทรต้นไม้ต้นไม้ขนาดเล็กซึ่งหนึ่งในนั้นมีสีเขียวใบใบฉีกขาดในสองหรือสามใบจากต้นไม้เคี้ยวปากแล้วใส่ใบเข้าไปในปากเด็กรูดเกาะ และจากนั้นประหลาดใจแตงโมพ่อ yotkra ภายในไม่กี่นาทีของลูกเสือก็เอาวิ่งออกไปถอนเจ้าของป่วยเด็กทั้งแม่และลูกสาวเสือทีเป็น. เขาได้ขุดบ้านต้นไม้ยกเลิกปลูกในสนาม. ไทรทองตั้งแต่วันที่. เขาตรวจดูต้นไม้เช่นดูบอกภรรยาของคุณว่าพระเจ้าต้นไม้ชนิดนี้. มันจะออกทุกชนิดของบาดแผล. การรักษาใด ๆ แม้แต่สิ่งที่ช่วยให้คนตายฟื้นคืนชีพ. ถามเธอเพื่อให้ต้นไม้ที่โอ่อ่า"ทิ้งขยะที่เท้าเริ่ม 50170. หากต้นไม้ที่จะทำที่จะย้ายออกไปเสีย. เขาไม่มีขีด จำกัด และคำเตือน กดอีกครั้ง. เร็ว ๆ นี้สามีและภรรยาก็บอกว่า แต่ลำตัวเร็ว ๆ นี้หัวใจของเธอขัดมากขึ้น สามีของเธอ. เธอน่าเบื่อที่จะฟังคำเตือนอีกครั้งและอีกครั้งของ Alu. หนึ่งทะเลาะวิวาทวัน เรื่องต้นไม้เป็นเรื่องน่าเศร้าที่เธอจะยับยั้งการตะโกนของเขา "ผมจะกำจัดของเสียที่เกิดขึ้นเป็นต้นไม้ที่เสียหาย

ผลลัพธ์ (เวียดนาม) 2:

นิทานของอาเซียนความคล่องกลางของเวียดนามครั้งเดียว. ชายหนุ่มคนหนึ่งเรียกเขาว่าคนกะล่อนเห็นว่าเขาเป็นเด็กที่สดใส. แต่เช่นเดียวกับชื่อของเขาว่าเขาได้กล่าวก่อนอย่างชาญฉลาด ฉลาดที่สุดที่จะพูดคุยกับการเรียกร้องที่แตกต่างกัน. เขาสนุกที่จะหลอกว่าเป็นคนอื่นรอบ ๆ บ้าน. ไม่มีใครรอดชีวิตจากผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการหลอกลวงของเขาให้กับพวกเขา. แม้ป้าและลุงที่เลี้ยง พ่อแม่ของเขาหลังจากการตายของระเบิดจนวันหนึ่งลุงของเขาทำไร่ไถนาออก. ระยะทางจากไหล่กับระยะทาง. ป้าที่บ้านทำงานบ้าน. เมื่อเขามองไปที่ป้าของเขาในห้องครัวยุ่ง. พ่อวงศ์คิด อายคิดประกาย. กลยุทธ์เหล่านี้จะล้อออกป้าและลุงของพวกเขามี. เขาได้อย่างรวดเร็วเล็ดรอดออกมาจากบ้านและวิ่งไปที่สนามที่เขาได้รับในการไถ"ลุงลุง" เขาเรียกผมว่าเมื่อเขา สัญญาหมด"เร็ว ๆ นี้จะกลับบ้านตอนนี้. ลงมาร่วงโรยเลือดแช่มันผมไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร" เขาก็หนีกลับบ้านทันทีก่อนที่คำ. แต่เขาวิ่งไปทางทิศใต้ เป็นทางลัดในการตัดที่บ้านก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาใน. เขาวิ่งไปเครื่องร่อนตะโกน"ฉันป้ามันเป็นเขาควายคำแนะนำ. กอร์ดูเหมือนจะใช้เวลามันผ่านกระเพาะอาหารเมื่อเร็ว ๆ นี้ผมไปตาย ลุงของฉัน " เขาเสร็จ. ฉันวิ่งออกจากบ้านก็หายไป. เขาเอาดูแลของฉันแล้วฉันมีความสุขหัวเราะมีความสุขหัวเราะ. และเดินออกไปหลังจากที่เธอวิ่งหนีไป. ทำงานให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาจะนำไป แก้มัน. แต่ผมยังไม่ได้รู้สึกอย่างรวดเร็ว. พอที่จะเปิดมุมเขาชนเข้ากับมันกับใครสักคน. สามีของคุณที่หอบมีแหลมดูดซับเหงื่อ. ทั้งคู่มองหน้ากันอึ้งอื่น ๆ ในความหวาดกลัว"เขาเป็นคนโกหกและ" ทั้งสองคนบอกว่าล้อเลียนที่น่าสนใจของหลานชายของฉันเขาอีกครั้ง. ทั้งลุงและป้าของความไม่พอใจที่ดี"นี่คือเวลาที่จะอนุญาตให้ คนร้ายแพ้บอกว่ามันจะหลอกลวงเรา "เขากล่าวว่าหลังจากที่ชายสองคนได้เข้าไปในบ้าน. พ่อวงศ์พบที่ซ่อนอยู่หลังกะล่อนได้. ลากไปยังกรงไม้ไผ่กรงขนาดใหญ่. ปก ส่วนแน่น"ในลักษณะนี้. จนกระทั่งดวงอาทิตย์ลงไป" เขากล่าวว่า "แล้วฉันจะดึงฉันเข้าไปในกรงที่จะโยนลงไปในแม่น้ำ. ฉันไม่สามารถพูดเที่ยวบิน UE เข้าใจผิดคนอื่น" ป้าและลุงเย็นไป . กรงแม่น้ำเมื่อโยนลงไปในแม่น้ำNam พ่อกะล่อนอุทาน: "ป้าและลุงของฉัน. ฉันรู้ว่ามีผมก็พร้อมที่จะเผชิญกับการลงโทษ. แต่โปรดอย่าบอกฉันบางสิ่งบางอย่างไป ปล่อยให้มันเป็นครั้งสุดท้าย. ฉันมีหนังสือเล่มหนึ่งตั้งชื่อศิลปะโกหก. ฉันแอบเก็บไว้อยู่ข้างหลังรถเข็นข้าวในบ้าน. กรุณาใส่ฉันก่อนที่ฉันไป. ฉันจะไม่ไปลงนรก "สำหรับ กล่าวว่าลุงและป้าของเขาไม่ใจร้ายที่จะปฏิเสธคำร้องขอของหลานชายของเขาลงคอ. นอกจากนี้ผมต้องการที่จะใช้หนังสือที่ผมบอกว่า. ลุงและเธอกลับบ้านไปใช้หนังสือเพื่อเด็ก ลูกชายของเขา. ในขณะที่ไนลอนจะถูกเก็บไว้ในกรง. คนตาบอดเดินเลียบแม่น้ำ. เด็กร้องไห้"คุณไม่ได้เป็นคนตาบอด. มาถึงหัวข้อนี้ถ้าคุณต้องการที่ดวงตาของคุณ ที่จะเห็น " คนตาบอดเป็นได้ยินกรงไม้ไผ่เงอะงะโทร. หนุ่มยังกล่าวว่า" เร็ว ๆ นี้ i. คลายตำแหน่งเงินฝากก่อน. ฉันจะบอกคุณวิธีการรักษาดวงตาของคุณจะถูกเปิด " คนตาบอดคลำด้วยมือของเขาไปรอบ ๆ กรง. ในที่สุดเขามีการจัดการที่จะเปิดประตู. เมื่อส่งโดยตรงเปิดหนังกำพร้าวงศ์ทำเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของเขาออกจากกรงที่ผมวิ่งอีกครั้ง. เมื่อ ป้าและลุงให้หลานหมายถึงการบอกว่าหนังสือที่ไม่สามารถพบได้. หลานชายหายไปจากกรงแห่งความตาย. แต่คนตาบอดยืนแทน. ฉันตระหนักว่าเพื่อให้ดวงตาของคุณในการใด ๆ วิธี. สามหม้อไอน้ำตีอีกครั้งจนคลื่นแสงสูงสุดวิ่งผ่านฝุ่นหนาของป่าไผ่ใกล้แม่น้ำ. เมื่อเขาไปสำรวจวิธีออกจากไม้ไผ่. ค้นพบโดยบังเอิญในหม้อเก่า . ในหม้อเต็มไปด้วยทองคำโชคดีเสียความสนใจของเขาเอาบ้านทองสำหรับป้าและลุงสมบัติขอบคุณพระเจ้าเป็นของแท้. ครอบครัวของเขากลายเป็นมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยอยู่แล้ว. ตอนนี้ป้าและลุงที่จะยอมรับมันวิธีการหลายหลานถาวรมากขึ้นมันไม่ได้ทำให้เขาเปลี่ยนนิสัยของเขาที่ทุกคน. ทั้งสองคนคิดว่าบางทีถ้าเราพบว่าผู้หญิงที่ดี. ที่แต่งงานกับชายคนหนึ่งคุณอาจยุติการเป็นส่วนหนึ่งของตำนานของเรานี้. ใส่ไม่ได้แขวนงานของคุณอาจจะมีการสูญเสียหลานชายเพื่อให้เขาได้แต่งงานกับหญิงสาวคนหนึ่งในหมู่บ้าน. ดูการแต่งงาน จะแก้ปัญหาสำหรับบางเวลา. แต่ไม่กี่เดือนต่อมาป้าและลุงเสียชีวิต. วงศ์ทำทางของเขาได้รับการยืนยันล่อนเริ่มพยายามที่จะหลอกลวงประชาชนเป็นค่าเฉลี่ย มักจะต่อไปวันที่เขากำลังหลงทางอยู่ในป่า. เพื่อหาข้อมูลหลายลาดตระเวนนอนอยู่บนพื้นหญ้า. เพราะเขาเป็นส่วนหนึ่งของนิสัยที่ไม่ดีของเรา. ลูกเสือเอาเท้าร้าวมัน. ทิศทาง ลูกเสือใช้เวลาในการกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเขาก็ได้ยินเสียงคำรามน่ากลัวจากที่ไหนสักแห่งในบริเวณใกล้เคียง. เป็นแม่ของลูกเสือมี. วงศ์นอนเหยียดยาวรีบวิ่งไปแอบอยู่ข้างหลังพุ่มไม้ ... ....... แม่เสือภายหลังวิ่งไปบอล. ฉันเห็นสิ่งที่คุณกำลังเจ็บที่เกิด. มันทำให้ลูกกับต้นไม้เป็นต้นไม้ขนาดเล็ก. ใบมีสีเขียวฉีกมันทิ้งไว้ไม่กี่ จากการเคี้ยวยาสูบ. ใบตัดในปากของมันและวางเท้าของเขาในบอล. แล้วฉันราดเหมืองล่อนรู้สึกประหลาดใจที่เหลือ. ภายในไม่กี่นาทีสำหรับลูกเสือเยียวยาบาดแผล สมบูรณ์เยาวชนมีสุขภาพดีมีความกระตือรือร้นที่แม่เสือมี. ต้นเชอร์รี่จะนำกลับบ้าน. เขาปลูกต้นไทรในเขตที่มีชื่อหลังจากที่พวกเขา. เขามองไปที่ต้นไม้เฝ้าระวัง. บอกภรรยาของคุณที่พระเจ้ามอบให้ต้นไม้ นี้ใบมันมีทุกชนิดของบาดแผล. การรักษาไม่ให้คนตายฟื้นคืนชีพ. ถามภรรยาของคุณจะมีโรงบำบัดในการทำความสะอาด"ไม่ต้องเสียกลับเข้ามาในสิ่งอำนวยความสะดวกหากต้นไม้ที่ถูกยกขึ้นจงใจหลบหนี. เขาเตือนซ้ำ ๆ แล้วเตือนอื่น ๆภรรยาคนแรกเป็นสามีกล่าวว่า. แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่พอใจกับสามีของเธอมากกว่าที่เธอรักพืช. เธอก็เหนื่อยกับการฟัง คำเตือนซ้ำแล้วซ้ำอีกกับสามีของเธอพอล. วันหนึ่งในฤดูใบไม้ร่วงในแต่ละเหม็นของต้นไม้. ไม่พอใจที่จะยับยั้ง. เขาตะโกน "ฉันจะเอาขยะที่จะนำต้นไม้ขึ้นกับพวกเขา