ปีกนางฟ้ากับแม่มดอารีกาลครั้งหนึ่ง

ปีกนางฟ้ากับแม่มดอารี

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ดินแดนแห่งหนึ่งอันไกลโพ้น เต็มไปด้วยปุยเมฆสีขาวและสายรุ้งหลากสี เหล่านางฟ้าตัวน้อยๆ ในชุดสีชมพูฟูฟ่องถือกระเป๋าหนังสือเข้ามาเรียนในโรงเรียนฝึกหัดนางฟ้าเพื่อรําเรียนวิชาการต่างๆ ซึ่งทางโรงเรียนจะฝึกฝนให้เป็นนางฟ้าที่สมบูรณ์ และปีนี้ทางโรงเรียนไม่ได้รับเฉพาะนางฟ้าเท่านั้น แต่ยังรับ อารี แม่มดน้อยทที่สามารถผ่านการทดสอบเข้าเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ได้ อารี เป็นแม่มดเพียงคนเดียวในโรงเรียนนางฟ้า ดังนั้นไม่ว่าเธอจะทำอะไร จึงมักเป็นที่สนใจของทุกคนเสมอ ด้วยทั้งหน้าตาของเธอที่แปลกไปกว่าคนอื่นๆ คือ มีคางที่ยาวแหลม จมูกงองุ้ม ผมยุ่งตลอดเวลา อีกทั้งเสือผ้าที่เธอสวมใส่เป็นชุดสีดำ แตกต่างจาก ฟ้าใส เพือนนางฟ้าและเพื่อนคนอื่นๆ ที่สวมชุดสีสวย อารีและฟ้าใส เป็นเพื่อนที่รักกันมาก แม้ว่าทั้งสองคนจะมีรูปลักษณ์ที่แตกต่างกัน แต่ทั้งคู่มีนิสัยที่เหมือนกัน คือ คอยช่วยเหลือเด็กบนโลกที่ได้รับความเดือดร้อน

โดยทั้งสองจะแปลงกายลงไปช่วยเหลือ นอกจากนั้น อารีและฟ้าใส ยังอาสาช่วยงานคุณครูใจดีทุกอย่าง ไม่ว่าการเก็บสะเก็ดดาวบนท้องฟ้าสะสมไว้ เพื่อทำฝนดาวตก การกวาดก้อนเมฆเล็กๆ มารวมกันให้เป็นก้อนใหญ่เพื่อทำเมฆฝน หรือการทำความสะอาดสายรุ้งสีสวยให้มีสีสันสดใส เพื่อจะได้นำไปวางไว้ให้เด็กๆ บนโลกได้ดูยามฝนซา ทั้งคู่ได้รับความไว้วางใจจากคุณครูใจดีที่มอบหน้าที่ให้เป็นเจ้าหน้าที่ธนาคารของโรงเรียน คอยรับเงินทอนเงิน ฝึกเด็กคนอื่นๆ ให้รู้จักความประหยัด จึงทำให้ทั้งคู่เป็นที่รักของคุณครูใจดีและเพื่อนๆทุกคน

วันหนึ่งเป็นงานประจำปี ของโรงเรียนนางฟ้า ทุกๆ ปี พระอินทร์จะมาเป็นประธานเพื่อมอบปีกนางฟ้าและคทาดาว สำหรับนางฟ้าที่สะสมความดีไว้มากๆ ในแต่ละปี จะมีผู้ได้รับรางวัลเพียงคนเดียว ดังนั้นจึงเป็นที่ใฝ่ฝันของเหล่านางฟ้า เพราะหากใครได้รับปีกนางฟ้าและคทาดาว บุคคลเหล่านันจะสามารถเหาะเหินไปยังสถานที่ต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว และคทาดาวสามารถเนรมิตสิ่งต่างๆ ที่ต้องการได้ ในปีนี้ผู้ที่ได้รับรางวัลปีกนางฟ้าและคทาดาวได้แก่ ฟ้าใส
"ยินดีด้วยนะฟ้าใส ทีเธอได้รับรางวัล" อารีเอ่ยกับเพื่อนรัก
"ขอบใจจ้ะ...ปีต่อไปน่าจะเป็นโอกาสของเธอบ้าง" ฟ้าใสให้กำลังใจเพื่อน
"ไม่หรอก...ฉันไม่ได้เป็นนางฟ้า ฉันเป็นแม่มด ไม่มีรางวัลสำหรับแม่มดหรอก" อารีพูดขึ้น จากนั้นทั้งสองและกลุ่มเพื่อนต่างพากันไปเล่นน้ำที่สระน้ำกลางก้อนเมฆใหญ่กลุ่มนางฟ้าและอารี มุ่งหน้าไปยังจุดหมาย ฟ้าใสถอดปีกนางฟ้าและวางคทาดาวไว้ข้างโขดหินแล้ววิงลงน้ำพร้อมกับเพื่อนๆ ...หลังจากสนุกกันอย่างเต็มที่ทั้งอารีและเพื่อนๆ นางฟ้าต่างขึ้นมาร่ำลากันเพื่อจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ทว่า...
"เอ๊ะ ปีกนางฟ้ าและคทาดาวของฉันหายไปไหน" ฟ้าใสพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ
"ฉันเห็นเธอวางไว้ตรงนี้นี่นา" อารีชี้ไปยังโขดหิน
"เมืองของเราไม่เคยมีของหาย" เพื่อนคนหนึ่งโพล่งขึ้น
"เมืองนางฟ้าและโรงเรียนนางฟ้าไม่เคยมีของหาย" เพื่อนอีกคนสมทบ
"แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปเพราะโรงเรียนของเรารับแม่มดเข้ามาเรียน" เสียงเพื่อนคนสุดท้ายพูดจบ สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่อารี
"ฉันไม่ได้ทำอย่างนั้นแน่ๆ ฉันจะเอาไปทำอะไร ในเมื่อไม่ใช่ของๆ ฉัน" อารีโต้
"ก็ไม่รู้ว่าเธอจะเอาไปทำอะไรหรอกนะ แต่ที่แน่ๆ มันหายไป และเธอเป็นคนเดียวทีไม่ใช่นางฟ้า... เธอน่าสงสัยที่สุด" เสียงเพื่อนคนเดิมพูด
"ถึงฉันจะเป็นแม่มด ฉันก็ไม่คิดจะทำเรื่องแย่ๆ อย่างนั้นหรอกปีกนางฟ้าและคทาดาว ไม่มีความสำคัญอะไรกับฉันเลย" อารีตัดพ้อ
"เอาละทุกคน ฉันในฐานะเจ้าของปีกนางฟ้าและคทาดาวที่หายไปฉันขอบอกว่าอารีไม่เอาไปหรอก เราเป็นเพี่อนกันนะ เล่นด้วยกัน เรียนด้วยกันแล้วอารีก็เล่นน้ำกับพวกเราด้วย จะมีเวลาที่ไหนไปขโมยล่ะ...ยังไงๆ ค่อยหากัน วันนี้พวกเรากลับบ้านกันก่อนเถอะ ทางบ้านคงเป็นห่วงจะแย่แล้ว" ฟ้าใสพูดจบทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้าน ยกเว้นอารีที่หันมาขอบใจฟ้าใส ที่เชื่อใจเธอระหว่างทางที่กลับบ้าน อารีเห็นเจ้าตูบ และเจ้าเหมียว สุนัขและแมวแสนรู้ของคุณครูใจดี คาบปีกนางฟ้าและคทาดาววิ่งเล่น อารีร่ายมนตร์ของแม่มดสะกดให้เจ้าตูบและเจ้าเหมียวหยุดวิ่ง อารีเดินไปหยิบปีกนางฟ้าและคทาดาวมองดูของสองสิ่งที่อยู่ในมือ พลางคิดในใจว่า...ทำไมนะ เพื่อนคนอื่นๆ ถึงคิดว่าเราจะต้องขโมยไป หรือเห็นว่าเราเป็นแม่มดจะต้องทำสิ่งที่ชั่วร้ายเสมอ หากเราจะขโมยไปก็ง่ายนิดเดียวแค่ใช้เวทมนตร์ ของทั้งสองสิ่งนี้ก็จะมาอยู่ในมือของเราอย่างง่ายๆ แต่นี้ไม่ใช่ของของเราสักหน่อย ถ้าเราเอามาฟ้าใสจะเดือดร้อนแค่ไหน...คิดพลางก็นึกไปถึงภาพของฟ้าใสเพื่อนรัก ที่ป่านนี้คงเสียใจมากที่รางวัลที่ได้รับหายไป

เช้าวันต่อมา อารีได้นำปีกนางฟ้าและคทาดาวไปคืนให้ฟ้าใส พร้อมทั้งเล่าเหตุการณ์ต่างๆ ที่ได้พบมา ฟ้าใสดีใจมากกล่าวขอบคุณอารี ขณะนั้นคุณครูใจดีเดินเข้ามาได้ยินเรื่องราวที่เกิดขึ้น คุณครูใจดีบอกกับอารีและฟ้าใสว่า จะไปสั่งสอนเจ้าตูบกับเจ้าเหมียว และจะไปบอกเพื่อนๆ ทุกคนให้เข้าใจอารีใหม่ก่อนที่คุณครูจะแยกตัวไป ได้บอกกับเด็กทั้งสองว่า บ่ายวันนี้พระอินทร์จะประชุมนักเรียนทุกคน แต่จะประชุมเรื่องอะไรนั้นให้ทุกคนรอฟังพร้อมกันเมื่อถึงเวลานัดหมาย อารีและเหล่านักเรียนนางฟ้าได้มาพร้อมกันที่ห้องประชุมของโรงเรียน พระอินทร์ได้เอ่ยกับทุกคนว่า
"เอาล่ะ ทุกคนที่เราเรียกพวกเจ้ามาในวันนี้ เพราะเราเห็นว่ามีนักเรียนคนหนึ่ง สมควรจะได้รับรางวัลแห่งความดีนี้บ้าง" ที่ประชุมฮือฮาตื่นเต้น พระอินทร์ยังพูดต่อไปอีกว่า
"เราจะไม่มอบปีกนางฟ้าและคทาดาวให้หรอกนะ เพราะคนทีจะได้รับรางวัลไม่ได้เป็นนางฟ้า" ฟ้าใสเอื่อมมือไปจับอารี เด็กทั้งสองหันหน้าสบตากันด้วยความยินดี พระอินทร์ยังพูดต่ออีกว่า
"รางวัลที่จะมอบให้นี้คือ ไม้กวาดวิเศษ สามารถเหาะเหินเดินอากาศและเนรมิตสิ่งต่างๆ ได้ดังใจปรารถนา เทียบเท่ากับปีกนางฟ้าและคทาดาว ...เราขอมอบรางวัลนี้ให้อารี" แม่มดน้อยอารีดีใจเป็นที่สุด คุณครูใจดีและเพื่อนๆ ทุกคนหันมาแสดงความยินดีกับอารี อารีกล่าวขอบคุณคุณครูใจดีและขอบใจเพื่อนๆ ทุกคน พร้อมทั้งบอกกับทุกคนว่า
"นี้คือรางวัลแห่งความซื่อสัตย์ และความเพียรในการสร้างความดี ฉันจะทำความดีเป็นแบบอย่างให้เด็กๆ บนโลก แม้ว่าฉันจะเป็

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปีกนางฟ้ากับแม่มดอารีกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วณดินแดนแห่งหนึ่งอันไกลโพ้นเต็มไปด้วยปุยเมฆสีขาวและสายรุ้งหลากสีเหล่านางฟ้าตัวน้อย ๆ ในชุดสีชมพูฟูฟ่องถือกระเป๋าหนังสือเข้ามาเรียนในโรงเรียนฝึกหัดนางฟ้าเพื่อรําเรียนวิชาการต่าง ๆ ซึ่งทางโรงเรียนจะฝึกฝนให้เป็นนางฟ้าที่สมบูรณ์และปีนี้ทางโรงเรียนไม่ได้รับเฉพาะนางฟ้าเท่านั้นแต่ยังรับอารีแม่มดน้อยทที่สามารถผ่านการทดสอบเข้าเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ได้อารีเป็นแม่มดเพียงคนเดียวในโรงเรียนนางฟ้าดังนั้นไม่ว่าเธอจะทำอะไรจึงมักเป็นที่สนใจของทุกคนเสมอด้วยทั้งหน้าตาของเธอที่แปลกไปกว่าคนอื่น ๆ คือมีคางที่ยาวแหลมจมูกงองุ้มผมยุ่งตลอดเวลาอีกทั้งเสือผ้าที่เธอสวมใส่เป็นชุดสีดำแตกต่างจากฟ้าใสเพือนนางฟ้าและเพื่อนคนอื่น ๆ สวมชุดสีสวยอารีและฟ้าใสเป็นเพื่อนที่รักกันมากแม้ว่าทั้งสองคนจะมีรูปลักษณ์ที่แตกต่างกันแต่ทั้งคู่มีนิสัยที่เหมือนกันคือคอยช่วยเหลือเด็กบนโลกที่ได้รับความเดือดร้อนโดยทั้งสองจะแปลงกายลงไปช่วยเหลือนอกจากนั้นอารีและฟ้าใสยังอาสาช่วยงานคุณครูใจดีทุกอย่างไม่ว่าการเก็บสะเก็ดดาวบนท้องฟ้าสะสมไว้เพื่อทำฝนดาวตกการกวาดก้อนเมฆเล็ก ๆ มารวมกันให้เป็นก้อนใหญ่เพื่อทำเมฆฝนหรือการทำความสะอาดสายรุ้งสีสวยให้มีสีสันสดใสเพื่อจะได้นำไปวางไว้ให้เด็ก ๆ บนโลกได้ดูยามฝนซาทั้งคู่ได้รับความไว้วางใจจากคุณครูใจดีที่มอบหน้าที่ให้เป็นเจ้าหน้าที่ธนาคารของโรงเรียนคอยรับเงินทอนเงินฝึกเด็กคนอื่น ๆ ให้รู้จักความประหยัดจึงทำให้ทั้งคู่เป็นที่รักของคุณครูใจดีและเพื่อนๆทุกคนวันหนึ่งเป็นงานประจำปีของโรงเรียนนางฟ้าทุก ๆ ปีพระอินทร์จะมาเป็นประธานเพื่อมอบปีกนางฟ้าและคทาดาวสำหรับนางฟ้าที่สะสมความดีไว้มาก ๆ ในแต่ละปีจะมีผู้ได้รับรางวัลเพียงคนเดียวดังนั้นจึงเป็นที่ใฝ่ฝันของเหล่านางฟ้าเพราะหากใครได้รับปีกนางฟ้าและคทาดาวบุคคลเหล่านันจะสามารถเหาะเหินไปยังสถานที่ต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็วและคทาดาวสามารถเนรมิตสิ่งต่าง ๆ ที่ต้องการได้ในปีนี้ผู้ที่ได้รับรางวัลปีกนางฟ้าและคทาดาวได้แก่ฟ้าใสอารีเอ่ยกับเพื่อนรัก "ยินดีด้วยนะฟ้าใสทีเธอได้รับรางวัล""ขอบใจจ้ะ...ฟ้าใสให้กำลังใจเพื่อนปีต่อไปน่าจะเป็นโอกาสของเธอบ้าง""ไม่หรอก...ฉันไม่ได้เป็นนางฟ้าฉันเป็นแม่มดไม่มีรางวัลสำหรับแม่มดหรอก"อารีพูดขึ้นจากนั้นทั้งสองและกลุ่มเพื่อนต่างพากันไปเล่นน้ำที่สระน้ำกลางก้อนเมฆใหญ่กลุ่มนางฟ้าและอารีมุ่งหน้าไปยังจุดหมายฟ้าใสถอดปีกนางฟ้าและวางคทาดาวไว้ข้างโขดหินแล้ววิงลงน้ำพร้อมกับเพื่อน ๆ ...หลังจากสนุกกันอย่างเต็มที่ทั้งอารีและเพื่อน ๆ นางฟ้าต่างขึ้นมาร่ำลากันเพื่อจะแยกย้ายกันกลับบ้านทว่า..."เอ๊ะปีกนางฟ้าและคทาดาวของฉันหายไปไหน" ฟ้าใสพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจอารีชี้ไปยังโขดหิน "ฉันเห็นเธอวางไว้ตรงนี้นี่นา"เพื่อนคนหนึ่งโพล่งขึ้น "เมืองของเราไม่เคยมีของหาย"เพื่อนอีกคนสมทบ "เมืองนางฟ้าและโรงเรียนนางฟ้าไม่เคยมีของหาย""แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปเพราะโรงเรียนของเรารับแม่มดเข้ามาเรียน" เสียงเพื่อนคนสุดท้ายพูดจบสายตาทุกคู่จับจ้องไปที่อารีอารีโต้ "ฉันไม่ได้ทำอย่างนั้นแน่ ๆ ฉันจะเอาไปทำอะไรในเมื่อไม่ใช่ของ ๆ ฉัน""ก็ไม่รู้ว่าเธอจะเอาไปทำอะไรหรอกนะแต่ที่แน่ ๆ มันหายไปและเธอเป็นคนเดียวทีไม่ใช่นางฟ้า... เธอน่าสงสัยที่สุด"เสียงเพื่อนคนเดิมพูดอารีตัดพ้อ "ถึงฉันจะเป็นแม่มดฉันก็ไม่คิดจะทำเรื่องแย่ ๆ อย่างนั้นหรอกปีกนางฟ้าและคทาดาวไม่มีความสำคัญอะไรกับฉันเลย""เอาละทุกคนฉันในฐานะเจ้าของปีกนางฟ้าและคทาดาวที่หายไปฉันขอบอกว่าอารีไม่เอาไปหรอกเราเป็นเพี่อนกันนะเล่นด้วยกันเรียนด้วยกันแล้วอารีก็เล่นน้ำกับพวกเราด้วยจะมีเวลาที่ไหนไปขโมยล่ะ...ยังไง ๆ ค่อยหากันวันนี้พวกเรากลับบ้านกันก่อนเถอะทางบ้านคงเป็นห่วงจะแย่แล้ว"ฟ้าใสพูดจบทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้านยกเว้นอารีที่หันมาขอบใจฟ้าใสที่เชื่อใจเธอระหว่างทางที่กลับบ้านอารีเห็นเจ้าตูบและเจ้าเหมียวสุนัขและแมวแสนรู้ของคุณครูใจดีคาบปีกนางฟ้าและคทาดาววิ่งเล่นอารีร่ายมนตร์ของแม่มดสะกดให้เจ้าตูบและเจ้าเหมียวหยุดวิ่งอารีเดินไปหยิบปีกนางฟ้าและคทาดาวมองดูของสองสิ่งที่อยู่ในมือพลางคิดในใจว่า...ทำไมนะเพื่อนคนอื่น ๆ ถึงคิดว่าเราจะต้องขโมยไปหรือเห็นว่าเราเป็นแม่มดจะต้องทำสิ่งที่ชั่วร้ายเสมอหากเราจะขโมยไปก็ง่ายนิดเดียวแค่ใช้เวทมนตร์ของทั้งสองสิ่งนี้ก็จะมาอยู่ในมือของเราอย่างง่าย ๆ แต่นี้ไม่ใช่ของของเราสักหน่อยถ้าเราเอามาฟ้าใสจะเดือดร้อนแค่ไหน...คิดพลางก็นึกไปถึงภาพของฟ้าใสเพื่อนรักที่ป่านนี้คงเสียใจมากที่รางวัลที่ได้รับหายไปเช้าวันต่อมาอารีได้นำปีกนางฟ้าและคทาดาวไปคืนให้ฟ้าใสพร้อมทั้งเล่าเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ได้พบมาฟ้าใสดีใจมากกล่าวขอบคุณอารีขณะนั้นคุณครูใจดีเดินเข้ามาได้ยินเรื่องราวที่เกิดขึ้นคุณครูใจดีบอกกับอารีและฟ้าใสว่าจะไปสั่งสอนเจ้าตูบกับเจ้าเหมียวและจะไปบอกเพื่อน ๆ ทุกคนให้เข้าใจอารีใหม่ก่อนที่คุณครูจะแยกตัวไปได้บอกกับเด็กทั้งสองว่าบ่ายวันนี้พระอินทร์จะประชุมนักเรียนทุกคนแต่จะประชุมเรื่องอะไรนั้นให้ทุกคนรอฟังพร้อมกันเมื่อถึงเวลานัดหมายอารีและเหล่านักเรียนนางฟ้าได้มาพร้อมกันที่ห้องประชุมของโรงเรียนพระอินทร์ได้เอ่ยกับทุกคนว่าพระอินทร์ยังพูดต่อไปอีกว่าที่ประชุมฮือฮาตื่นเต้น "เอาล่ะทุกคนที่เราเรียกพวกเจ้ามาในวันนี้เพราะเราเห็นว่ามีนักเรียนคนหนึ่งสมควรจะได้รับรางวัลแห่งความดีนี้บ้าง""เราจะไม่มอบปีกนางฟ้าและคทาดาวให้หรอกนะเพราะคนทีจะได้รับรางวัลไม่ได้เป็นนางฟ้า" ฟ้าใสเอื่อมมือไปจับอารีเด็กทั้งสองหันหน้าสบตากันด้วยความยินดีพระอินทร์ยังพูดต่ออีกว่า"รางวัลที่จะมอบให้นี้คือไม้กวาดวิเศษสามารถเหาะเหินเดินอากาศและเนรมิตสิ่งต่าง ๆ ได้ดังใจปรารถนาเทียบเท่ากับปีกนางฟ้าและคทาดาว...เราขอมอบรางวัลนี้ให้อารี"แม่มดน้อยอารีดีใจเป็นที่สุดคุณครูใจดีและเพื่อน ๆ ทุกคนหันมาแสดงความยินดีกับอารีอารีกล่าวขอบคุณคุณครูใจดีและขอบใจเพื่อน ๆ ทุกคนพร้อมทั้งบอกกับทุกคนว่า"นี้คือรางวัลแห่งความซื่อสัตย์และความเพียรในการสร้างความดีฉันจะทำความดีเป็นแบบอย่างให้เด็ก ๆ บนโลกแม้ว่าฉันจะเป็

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ณ ดินแดนแห่งหนึ่? งอันไกลโพ้น เหล่านางฟ้าตัวน้อย ๆ แต่ยังรับอารี อารี ดังนั้นไม่ว่าเธอจะทำอะไรจึงมักเป็นที่สนใจของทุกคนเสมอ คือมีคางที่ยาวแหลมจมูกงองุ้มผมยุ่งตลอดเวลา แตกต่างจากฟ้าใสเพื? อนนางฟ้าและเพื่อนคนอื่น ๆ ที่? สวมชุดสีสวยอารีและฟ้าใสเป็นเพื่อนที่รักกันมาก แต่ทั้งคู่มีนิสัยที่เหมือนกันคือ นอกจากนั้นอารีและฟ้าใสยังอาสาช่วยงานคุณครูใจดีทุกอย่าง เพื่อทำฝนดาวตกการกวาดก้อนเมฆเล็ก ๆ เพื่? อจะได้นำไปวางไว้ให้เด็ก ๆ บนโลกได้ดูยามฝนซา คอยรับเงินทอนเงินฝึกเด็กคนอื่น ๆ ให้รู้จักความประหยัด ของโรงเรียนนางฟ้าทุกๆปี สำหรับนางฟ้าที่? สะสมความดีไว้มาก ๆ ในแต่ละปีจะมีผู้ได้รับรางวัลเพียงคนเดียว ได้อย่างรวดเร็วและคทาดาวสามารถเนรมิตสิ่งต่างๆที่ต้องการได้ ฟ้าใส"ยินดีด้วยนะฟ้าใสที? เธอได้รับรางวัล" ฉันเป็นแม่มดไม่มีรางวัลสำหรับแม่มดหรอก "อารีพูดขึ้น มุ่งหน้าไปยังจุดหมาย ทว่า ... "เอ๊ะปีกนางฟ้าและคทาดาวของฉันหายไปไหน" เสียงเพื่อนคนสุดท้ายพูดจบ ฉันจะเอาไปทำอะไรในเมื่อไม่ใช่ของ ๆ ฉัน " แต่ที่แน่ ๆ มันหายไปและเธอเป็นคนเดียวที? ไม่ใช่นางฟ้า ... เธอน่าสงสัยที่สุด " ฉันก็ไม่คิดจะทำเรื่องแย่ ๆ อย่างนั้นหรอกปีกนางฟ้าและคทาดาวไม่มีความสำคัญอะไรกับฉันเลย "อารีตัดพ้อ"เอาละทุกคน เราเป็นเพี่อนกันนะเล่นด้วยกัน จะมีเวลาที่ไหนไปขโมยล่ะ ... ยังไง ๆ ค่อยหากันวันนี้พวกเรากลับบ้านกันก่อนเถอะทางบ้านคงเป็นห่วงจะแย่แล้ว "ฟ้าใสพูดจบทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้านยกเว้นอารีที่? หันมา ขอบใจฟ้าใส อารีเห็นเจ้าตูบและเจ้าเหมียวสุนัขและแมวแสนรู้ของคุณครูใจดีคาบปีกนางฟ้าและคทาดาววิ่? งเล่น พลางคิดในใจว่า ... ทำไมนะเพื่อนคนอื่น ๆ ถึงคิดว่าเราจะต้องขโมยไป แต่นี้ไม่ใช่ของของเราสักหน่อย พร้อมทั้งเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่ได้พบมาฟ้าใสดีใจมากกล่าวขอบคุณอารี คุณครูใจดีบอกกับอารีและฟ้าใสว่าจะไปสั่งสอนเจ้าตูบกับเจ้าเหมียวและจะไปบอกเพื่อน ๆ ได้บอกกับเด็กทั้งสองว่า พระอินทร์ได้เอ่ยกับทุกคนว่า"เอาล่ะทุกคนที่เราเรียกพวกเจ้ามาในวันนี้เพราะเราเห็นว่ามีนักเรียนคนหนึ่? ง ที่ประชุมฮือฮาตื่นเต้น ฟ้าใสเอื่อมมือไปจับอารี ไม้กวาดวิเศษ ได้ดัง? ใจปรารถนาเทียบเท่ากับปีกนางฟ้าและคทาดาว ... เราขอมอบรางวัลนี้ให้อารี "แม่มดน้อยอารีดีใจเป็นที่? สุดคุณครูใจดีและเพื่อน ๆ ทุกคนหันมาแสดงความยินดีกับอารี ทุกคน และความเพียรในการสร้างความดีฉันจะทำความดีเป็นแบบอย่างให้เด็ก ๆ บนโลกแม้ว่าฉันจะเป็

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปีกนางฟ้ากับแม่มดอารี

กาลครั้งหนึ่  งนานมาแล้วณดินแดนแห่งหนึ่  งอันไกลโพ้นเต็มไปด้วยปุยเมฆสีขาวและสายรุ้งหลากสีเหล่านางฟ้าตัวน้อยๆซึ่งทางโรงเรียนจะฝึกฝนให้เป็นนางฟ้าที่สมบูรณ์และปีนี้ทางโรงเรียนไม่ได้รับเฉพาะนางฟ้าเท่านั้นแต่ยังรับอารีแม่มดน้อยทที่สามารถผ่านการทดสอบเข้าเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ได้อารีดังนั้นไม่ว่าเธอจะทำอะไรจึงมักเป็นที่สนใจของทุกคนเสมอด้วยทั้งหน้าตาของเธอที่แปลกไปกว่าคนอื่นๆความมีคางที่ยาวแหลมจมูกงองุ้มผมยุ่งตลอดเวลาอีกทั้งเสือผ้าที่เธอสวมใส่เป็นชุดสีดำแตกต่างจากฟ้าใสที่  สวมชุดสีสวยอารีและฟ้าใสเป็นเพื่อนที่รักกันมากแม้ว่าทั้งสองคนจะมีรูปลักษณ์ที่แตกต่างกันแต่ทั้งคู่มีนิสัยที่เหมือนกันความคอยช่วยเหลือเด็กบนโลกที่ได้รับความเดือดร้อน

โดยทั้งสองจะแปลงกายลงไปช่วยเหลือนอกจากนั้นอารีและฟ้าใสยังอาสาช่วยงานคุณครูใจดีทุกอย่างไม่ว่าการเก็บสะเก็ดดาวบนท้องฟ้าสะสมไว้เพื่อทำฝนดาวตกการกวาดก้อนเมฆเล็กๆมารวมกันให้เป็นก้อนใหญ่เพื่อทำเมฆฝนเพื่  อจะได้นำไปวางไว้ให้เด็กๆบนโลกได้ดูยามฝนซาทั้งคู่ได้รับความไว้วางใจจากคุณครูใจดีที่  มอบหน้าที่ให้เป็นเจ้าหน้าที่ธนาคารของโรงเรียนคอยรับเงินทอนเงินฝึกเด็กคนอื่นๆให้รู้จักความประหยัด
วันหนึ่งเป็นงานประจำปีของโรงเรียนนางฟ้าทุกๆพระอินทร์จะมาเป็นประธานเพื่อมอบปีกนางฟ้าและคทาดาวสำหรับนางฟ้าที่  สะสมความดีไว้มากๆในแต่ละปีจะมีผู้ได้รับรางวัลเพียงคนเดียว .เพราะหากใครได้รับปีกนางฟ้าและคทาดาวบุคคลเหล่านันจะสามารถเหาะเหินไปยังสถานที่ต่างๆได้อย่างรวดเร็วและคทาดาวสามารถเนรมิตสิ่งต่างๆที่ต้องการได้ในปีนี้ผู้ที่ได้รับรางวัลปีกนางฟ้าและคทาดาวได้แก่ฟ้าใส
" ยินดีด้วยนะฟ้าใสที  เธอได้รับรางวัล " อารีเอ่ยกับเพื่อนรัก
" ขอบใจจ้ะ . . . . . . . ปีต่อไปน่าจะเป็นโอกาสของเธอบ้าง " ฟ้าใสให้กำลังใจเพื่อน
" ไม่หรอก . . . . . . .ฉันไม่ได้เป็นนางฟ้าฉันเป็นแม่มดไม่มีรางวัลสำหรับแม่มดหรอก " อารีพูดขึ้นจากนั้นทั้งสองและกลุ่มเพื่อนต่างพากันไปเล่นน้ำที่สระน้ำกลางก้อนเมฆใหญ่กลุ่มนางฟ้าและอารีมุ่งหน้าไปยังจุดหมาย.. . . . . . . หลังจากสนุกกันอย่างเต็มที่ทั้งอารีและเพื่อนๆนางฟ้าต่างขึ้นมาร่ำลากันเพื่อจะแยกย้ายกันกลับบ้านทว่า . . . . . . .

" เอ๊ะปีกนางฟ้าและคทาดาวของฉันหายไปไหน " ฟ้าใสพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ" ฉันเห็นเธอวางไว้ตรงนี้นี่นา " อารีชี้ไปยังโขดหิน
" เมืองของเราไม่เคยมีของหาย " เพื่อนคนหนึ่งโพล่งขึ้น

" เมืองนางฟ้าและโรงเรียนนางฟ้าไม่เคยมีของหาย " เพื่อนอีกคนสมทบ" แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปเพราะโรงเรียนของเรารับแม่มดเข้ามาเรียน " เสียงเพื่อนคนสุดท้ายพูดจบสายตาทุกคู่จับจ้องไปที่อารี
" ฉันไม่ได้ทำอย่างนั้นแน่ๆฉันจะเอาไปทำอะไรในเมื่อไม่ใช่ของๆฉัน " อารีโต้
" ก็ไม่รู้ว่าเธอจะเอาไปทำอะไรหรอกนะแต่ที่แน่ๆมันหายไปและเธอเป็นคนเดียวที  ไม่ใช่นางฟ้า . . . . . . . เธอน่าสงสัยที่สุด " เสียงเพื่  อนคนเดิมพูด
" ถึงฉันจะเป็นแม่มดฉันก็ไม่คิดจะทำเรื่องแย่ๆอย่างนั้นหรอกปีกนางฟ้าและคทาดาวไม่มีความสำคัญอะไรกับฉันเลย " อารีตัดพ้อ
" เอาละทุกคนฉันในฐานะเจ้าของปีกนางฟ้าและคทาดาวที่หายไปฉันขอบอกว่าอารีไม่เอาไปหรอกเราเป็นเพี่อนกันนะเล่นด้วยกันเรียนด้วยกันแล้วอารีก็เล่นน้ำกับพวกเราด้วยจะมีเวลาที่ไหนไปขโมยล่ะ . . . . . . .ยังไงๆค่อยหากันวันนี้พวกเรากลับบ้านกันก่อนเถอะทางบ้านคงเป็นห่วงจะแย่แล้ว " ฟ้าใสพูดจบทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้านยกเว้นอารีที่  หันมาขอบใจฟ้าใสที่เชื่อใจเธอระหว่างทางที่  กลับบ้านอารีเห็นเจ้าตูบสุนัขและแมวแสนรู้ของคุณครูใจดีคาบปีกนางฟ้าและคทาดาววิ่  งเล่นอารีร่ายมนตร์ของแม่มดสะกดให้เจ้าตูบและเจ้าเหมียวหยุดวิ่งอารีเดินไปหยิบปีกนางฟ้าและคทาดาวมองดูของสองสิ่งที่อยู่ในมือพลางคิดในใจว่า .. . . . . . .ทำไมนะเพื่อนคนอื่นๆถึงคิดว่าเราจะต้องขโมยไปหรือเห็นว่าเราเป็นแม่มดจะต้องทำสิ่งที่ชั่วร้ายเสมอหากเราจะขโมยไปก็ง่ายนิดเดียวแค่ใช้เวทมนตร์ของทั้งสองสิ่งนี้ก็จะมาอยู่ในมือของเราอย่างง่ายๆถ้าเราเอามาฟ้าใสจะเดือดร้อนแค่ไหน .คิดพลางก็นึกไปถึงภาพของฟ้าใสเพื่อนรักที่ป่านนี้คงเสียใจมากที่รางวัลที่ได้รับหายไป

. . . . . . .เช้าวันต่อมาอารีได้นำปีกนางฟ้าและคทาดาวไปคืนให้ฟ้าใสพร้อมทั้งเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่ได้พบมาฟ้าใสดีใจมากกล่าวขอบคุณอารีขณะนั้นคุณครูใจดีเดินเข้ามาได้ยินเรื่องราวที่เกิดขึ้นจะไปสั่งสอนเจ้าตูบกับเจ้าเหมียวและจะไปบอกเพื่อนๆทุกคนให้เข้าใจอารีใหม่ก่อนที่คุณครูจะแยกตัวไปได้บอกกับเด็กทั้งสองว่าบ่ายวันนี้พระอินทร์จะประชุมนักเรียนทุกคนอารีและเหล่านักเรียนนางฟ้าได้มาพร้อมกันที่ห้องประชุมของโรงเรียนพระอินทร์ได้เอ่ยกับทุกคนว่า
" Cadillac Records ทุกคนที่เราเรียกพวกเจ้ามาในวันนี้เพราะเราเห็นว่ามีนักเรียนคนหนึ่  งสมควรจะได้รับรางวัลแห่งความดีนี้บ้าง " ที่ประชุมฮือฮาตื่นเต้นพระอินทร์ยังพูดต่อไปอีกว่า
" เราจะไม่มอบปีกนางฟ้าและคทาดาวให้หรอกนะเพราะคนที  จะได้รับรางวัลไม่ได้เป็นนางฟ้า " ฟ้าใสเอื่อมมือไปจับอารีเด็กทั้งสองหันหน้าสบตากันด้วยความยินดีพระอินทร์ยังพูดต่ออีกว่า
" รางวัลที่จะมอบให้นี้คือไม้กวาดวิเศษสามารถเหาะเหินเดินอากาศและเนรมิตสิ่  งต่างๆได้ดัง  ใจปรารถนาเทียบเท่ากับปีกนางฟ้าและคทาดาว . . . . . . .เราขอมอบรางวัลนี้ให้อารี " แม่มดน้อยอารีดีใจเป็นที่  สุดคุณครูใจดีและเพื่อนๆทุกคนหันมาแสดงความยินดีกับอารีอารีกล่าวขอบคุณคุณครูใจดีและขอบใจเพื่อนๆทุกคนพร้อมทั้งบอกกับทุกคนว่า
" นี้  คือรางวัลแห่งความซื่  อสัตย์และความเพียรในการสร้างความดีฉันจะทำความดีเป็นแบบอย่างให้เด็กๆบนโลกแม้ว่าฉันจะเป็