ฉันชอบอาชีพเทรนเนอร์ ไม่มีสูตรสำเร็

ฉันชอบอาชีพเทรนเนอร์ ไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว ไม่มีตำราไหนบอกว่าเราต้องทำอะไร จึงจะประสบความสำเร็จกับชีวิตแบบนี้ แต่กลับเป็นชีวิตที่ผมรู้สึกมีความสุขเหลือเกิน เพราะเป็นการตัดสินใจด้วยหัวใจของตัวเองจริงๆเป็นครั้งแรก ความสุขที่เกิดจากความมุ่งมั่น ความเด็ดเดี่ยว ความกล้า หรือแม้แต่ความบ้าบิ่น ซึ่งผมชอบอาชีพนี้ ที่ได้สร้างความรู้สึกถึง”คุณค่า”ของตัวเอง จากคนที่เคยคิดเข้าข้างตัวเองมาตลอดว่า เราอุตส่าห์ทำงานเราต้องการรายได้ดีๆ พอไม่ได้อย่างที่หวังก็รู้สึกเซ็ง ความทุกข์ใจก็เกิดขึ้น แต่ในวันนี้ ในอาชีพที่ผมขออนุญาตเรียกตัวเองใหม่ว่า”คุณครู” กลับทำให้ผมรับรู้ว่า สิ่งที่ทำให้ทุกข์ ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ไม่จริงทั้งสิ้น แต่การให้ความรู้ การที่ผมมองเห็นนักเรียนของตัวเองกำลังพัฒนาต่างหาก

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

I love the profession trainer There is no fixed formula. There are no textbooks, so naibok that we have to do to be successful with this kind of life, but the life that I feel happy too, because it is a decision with my own heart, really for the first time. Happiness arises from the commitment Resolute courage or even the Berserker, which I like for this profession that has created a sense of "value" itself. From the people who have thought themselves along the side that we want to work our holiday!, income, straightforwardly. Hope is not enough, however, it feels like the suffering diversions occur today in the profession, but I ask permission to call themselves as "teachers" makes me know what makes plain, but the suffering is not totally true, but to educate. I see the students in developing their own separate

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

I like professional trainer There is no fixed formula No texts that tell us what to do. To be successful with this life. But back to the life that I feel so happy. The heart of the decision by myself for the first time. The joy of commitment. The resolute courage or foolhardiness. I like this profession That has created a sense of "value" of their own. From people who had thought all along that the Palestinians themselves. We work diligently, we would like to be good. It was not that I felt sick. Distress, but it happened on this day in a career that I asked permission to call themselves as "teachers" to make that recognition. What makes the pain But it is not true at all. But educating I see that my own students are developing separately.