เหนือตัณหา พ้นอุปทาน " ปริศนาธรรมเห

เหนือตัณหา พ้นอุปทาน " ปริศนาธรรม
เหนือตัณหา คือ เหนือกว่าความอยาก มันเหนือกว่าทั้งความอยากและไม่อยากทั้งภาวะตัณหา และวิภาวะตัณหาใดๆ ทั้งมวล เหนือแล้วจากความอยากและไม่อยากได้ทั้งสองส่วน เหนืออุปทาน คือ เหนือกว่าความยึดมั่นถือมั่น ยึดก็ได้ ไม่ยึดก็ได้ แต่ไม่ตกอยู่ใต้ภาวะยึดและไม่ยึด เรียกว่าเหนืออุปทาน คือ พ้นแล้วจากทั้งภาวะยึดและไม่ยึด ย่อมใช้หรือไม่ใช้ความยึดและไม่ยึดเป็นบริวารได้
เหนือตัณหา เหนืออุปทาน ย่อมพ้นแล้ว คือ อยากก็ได้ ไม่อยากก็ได้ มันไม่เหนือเรา คือ จะยึดก็...ได้ ไม่ยึดก็ได้ มันไม่ใช่นายเหนือเรา เราใช้มันเป็นเหมือนเครื่องมือหนึ่ง เราไม่ใช่ทาสมัน คนที่ไม่หลุดพ้นจากตัณหา ย่อมเป็นทาสแห่งตัณหา ตัณหาคือความทะยานอยาก ย่อมกำหนดบงการเขาไปดุจนายผู้ขี่ม้า นั่งแล้วขับม้าให้โลดแล่นไปตามใจตนฉะนั้น เมื่อตัณหาครอบงำบุคคลได้ เขากลายเป็นม้าให้ตัณหานั้นขี่คนที่ไม่หลุดพ้นจากอุปทาน ย่อมเป็นทาสแห่งอุปทาน อุปทาน คือ ความยึดมั่นถือมั่นตัวตนของตนไว้ สิ่งนี้ย่อมครอบงำดุจนายผู้ขี่ลาโง่ฉะนั้น อุปทานเป็นคนขี่ลา ผู้ยึดเป็นลา ผู้ตกอยู่ใต้อำนาจแห่งตัณหา อุปทาน ย่อมเป็นทาสเขาเสียแล้วซึ่งอิสรภาพ ไม่อาจทำได้ดังใจอิสระ เขาย่อมถูกตัณหาและอุปทานขับเคลื่อนขี่ไป เพราะตกอยู่ใต้อำนาจตัณหาและอุปทานนั้น
เหนือตัณหา ย่อมใช้ความอยากและไม่อยากเป็นบริวารได้ เมื่อหลุดพ้นแล้ว ไม่จำเป็นต้องพุ่งตรงสู่นิพพาน หันกลับมาขี่ตัณหา เป็นดั่งม้าศึกก็ได้ เรียกว่า “ผู้อยู่เหนือตัณหา” เหนืออุปทาน ย่อมใช้ความยึดมั่นของคนให้เป็นบริวารได้ เมื่อหลุดพ้นแล้ว ไม่จำเป็นต้องตรงสู่นิพพาน หันกลับมาขี่อุปทาน เป็นดั่งลาโง่ก็ได้ เรียกว่า “ผู้อยู่เหนืออุปทาน” ผู้หลุดพ้นแล้วจากอำนาจแห่งตัณหาและอุปทานถึงพระนิพพานแล้วมีกำลังหวนกลับมาได้ คือ พุทธะหรือยูไลผู้อยู่เหนือมนุษย์ ชาวคริสต์เรียกเขาว่า “พระเจ้า”
................................วิมุตติ ธรรม...............................


" เหนืออารมณ์ พ้นรู้สึก " ปริศนาธรรม
ผู้ตกอยู่ใต้อำนาจแห่งอารมณ์ความรู้สึก ย่อมถูกอารมณ์ความรู้สึกพัดพาไปโดยง่าย
ไม่เป็นอิสระได้ ไม่เป็นตัวของตัวเองอย่างแท้จริง แม้จะคิดว่าเป็นตัวของตัวเองแล้ว ที่ปล่อยใจตามอารมณ์ ผู้อยู่เหนืออารมณ์ พ้นแล้วจากความรู้สึกหาใช่ว่าไม่มีอารมณ์หรือความรู้สึก แต่มีอยู่ในระดับที่ไม่อยู่เหนือตน ดังลมพัดพาแต่ไม่ใช่พายุ อารมณ์รัก, ชัง, โกรธ, เกลียด มันย่อมเป็นนายเมื่อเราน้อมยอมรับมันความเป็นทาสย่อมเกิดขึ้นแก่เราในทันที จึงควรอยู่เหนืออารมณ์และคว...ามรู้สึกผัสสะและเวทนาคือที่มาของอารมณ์และความรู้สึก ดุจลมที่พัดทำให้ใบไม้ไหวไปตามมันฉะนั้น เมื่อเราไหลตามกระแสอารมณ์ไปแล้ว อารมณ์ก็ควบคุมเราเป็นทาสมันผัสสะและเวทนาย่อมเกิดขึ้นเป็นธรรมดา ผู้อยู่เหนืออารมณ์และความรู้สึกแล้วย่อมไม่ตกเป็นทาสของสิ่งเหล่านี้ ย่อมมีผัสสะและเวทนาอันปกติ ผู้มีผัสสะและเวทนาอันไหลไป มิได้อยู่ในครรลองครองธรรม ตามปกติดุจใบไม้ที่หลุดตามแรงลมเพราะขาดรากยึด
บุคคลผู้มีปัญญาแจ้งชัดถึงที่สุดแห่งธรรม ย่อมมีปัญญาเป็นรากเหง้าพื้นฐานดุจหญ้าที่มีรากหยั่งลงในดินลึก ไม่หลุดลอยตามแรงลมพัด ผัสสะและเวทนามิใช่ปัญหา แต่เป็นเพียงธรรม ปัญหาอยู่ที่บุคคลไหลไปตามผัสสะและเวทนา เมื่อบุคคลไม่ไหลไปตามผัสสะและเวทนาแล้ว ย่อมเป็นผู้มีผัสสะและเวทนาอันปกติเป็นธรรมบุคคลผู้มีผัสสะและเวทนา อันปกติเป็นธรรม เป็นผู้ที่อยู่เหนืออารมณ์ พ้นความรู้สึกแล้วย่อมมีอารมณ์และความรู้สึกได้ตามปกติและมีผัสสะและเวทนาที่ไม่ก่อชาติภพ
..............................วิมุตติ ธรรม..................................


" เหนือนาม พ้นรูป " ปริศนาธรรม
บ้างนิยมฝึกแยกรูปแยกนาม ดูรูปดูนาม ฝึกไปไม่จบสิ้น วนอยู่แต่ในเรื่องรูปนาม
แต่ก็ยังไม่เกิดปัญญา นามคือฝั่งผู้รู้, รูปคือฝั่งที่ถูกรู้ เมื่อมีตัวผู้รู้ ก็มีตัวผู้ที่ถูกรู้ตามมา เมื่อหยินสร้างหยาง หยางก็สร้างหยินก่อเกิดอย่างนี้ ย่อมไม่ดับสนิท ไม่นิพพาน
...
เหนือนาม คือ เหนือฝั่งผู้รู้ เหนือจิต เหนือเจตสิก เหนือวิญญาณ จิตผู้รู้ เจตสิกผู้บดบัง วิญญาณผู้แต่งเสริมสามสิ่งนี้ ไม่อาจเหนือได้ พ้นแล้ว เหนือขึ้นไปแล้ว
เหนือรูป คือ เหนือฝั่งที่ถูกรู้ เหนือรูปธรรมใดๆ ที่ปรากฏผ่านอายตนะ รูป, รส, กลิ่น, เสียง, สัมผัสโผฏฐัพพะ, ธรรมารมณ์ สิ่งเหล่านี้ไม่อาจเหนือได้ พ้นแล้ว เหนือขึ้นไปแล้ว ดุจบัวพ้นน้ำ เหนือนาม ย่อมไม่หลงความรู้ภายในตน เหนือรูป ย่อมไม่หลงความรู้ ในธรรมรอบตน เหนือทั้งรูปและนาม ย่อมไม่หลงทั้งในและนอกโคจรอยู่ได้ทั้งในและนอก ไม่ติดทั้งในและนอกดังนี้
เหนือนาม ย่อมไม่ถูกนามธรรมหลอกหลอนครอบงำ พ้นแล้ว หลุดแล้วเสียจากพันธนาการในตัวเอง จึงไม่จำกัด ไม่คับแคบอยู่ในภายในตน นามธรรมใด จิตหรือผู้รู้ก็ไม่สำคัญ เหนือรูป ย่อมไม่ถูกรูปหลอกหลอน ครอบงำ กำหนดพ้นแล้ว หลุดแล้วจากพันธนาการ เป็นอิสระไม่จำกัด ไม่คับแคบในรูปธรรมใดๆ รูปธรรมใด ก็ล้วนอยู่ในกำมือ เหนือนาม เหนือรูป พ้นจากรูปนามไม่ต้องวนอยู่กับการดูรูปนามเพราะพ้นแล้ว อิสระแล้วไม่ต้องระวังกังวลอีก ผู้ไม่พ้นเสียจากรูปนาม ย่อมเพียรจมอยู่ เขาย่อมวนอยู่ แช่อยู่ ดองอยู่ในรูปนามนั้นไม่อาจทำนิพพานให้แจ้ง พรหมจรรย์ให้สิ้นได้ตกอยู่ในอำนาจของรูปนามนั้น ไม่อาจหลุดพ้นได้
...................................วิมุตติ ธรรม..................................



" เหนือสังขาร พ้นวิญญาณ " ปริศนาธรรม
เหนือสังขาร คือ สามารถใช้สังขารใดก็ได้ จิตวิญญาณในร่างกายเราจรไปได้
แล้วแทรกเข้าในสังขารผู้อื่น เพื่อใช้งานสังขารนั้นๆ
...
เหนือวิญญาณ คือ สามารถใช้จิตวิญญาณได้ จิตวิญญาณในร่างของเราจรออกไปได้ แล้วทำงานต่างๆ ได้โดยกายไม่ไป นี่จึงเรียกว่า “เหนือจิตวิญญาณ”
เหนือสังขาร เหนือวิญญาณ พิสดารแท้ กายสังขารผู้อื่นก็เหมือนสังขารของเรา
กายสังขารของเรา เหมือนไม่ใช่เรามีจิตวิญญาณผู้อื่นเข้ามาใช้ได้ด้วย เหนือสังขาร คือ แม้ไม่มีสังขารก็ทำกิจได้ ไม่มีสังขารใดๆ มาเป็นกรอบขีดขั้นอำนาจแห่งเรา
สังขารอื่นก็ดำเนินไปด้วยอำนาจแห่งธรรมเหนือสังขาร แม้สังขารของเราแตกตายไป ก็ไม่มีปัญหา เพราะเหนือแล้ว
จิตวิญญาณมีอำนาจและปัญญาต่างกัน เรามีจิตวิญญาณในกายจำกัด ทำงานอยู่
เหนือวิญญาณ คือ นำวิญญาณมาสู่ร่างได้ ทำให้ใช้งานจิตวิญญาณเหล่านั้นในร่างตนได้ เมื่อต้องการความสามารถในแบบพรหม ในกายสังขารไม

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 1:

在過去"供應錯拼圖激情它上面是激發熱情高於一切超越激發好色，不想對付所有這些國家和從激發激情，任何北部城市，我不想有兩個供應最好是超越只是持有人堅定地承諾。不要依賴它，但它不屬於條件預留位置並不基於。北部有被稱為過去的供貨條件是一個預留位置，並不依賴于名譽或不使用預留位置和並不遵循主題公園。在過去，作為理所當然的供應是上面像它一樣的激情。他不想去。它還沒有結束，我們將抓住它......不要依賴它。它不是諾思先生，我們用它作為一種工具。我們不是奴隸 ！生死攸關的熱情肯定會飆升，而不擺脫奴役的好色激情的人，好像確定嘴先生 ' 坐冷板凳，駕車的馬，因此根據及其啟示。當一個人有無法抵擋的激情。他成為了那個騎著馬的人，貨源供應的奴隸會供應不好色追求是致力於堅持你自己的自我。這肯定為主，仿佛先生所以騎供應這頭蠢驢基地誰騎驢屁股的人。那些屬於激情的力量是他不能自由的奴隸供應浪費取得獨立。他肯定是一種激情和供應驅動的乘坐屬於激情和供應的力量。朝鮮想要用他們的熱情與肯定做不想要一顆衛星。當抬起，然後無需直接到涅槃，回頭騎馬螺栓是激情的敵人。被稱為"超越激情"在供應應抓住的人，作為施泰納。當抬起時，則無需直接向涅槃更多騎頭蠢驢是供應它。被稱為"上面的供應"。他們已從電源和激情升到涅槃，回來了。是要離開還是人以上賴玉嗎？基督徒被他稱為"上帝"。................................วิมุตติ ธรรม..............................."對過去感到感慨，"佛法拼圖遊戲。那些屬於下情感的力量是情緒很容易採取的打擊。並不是自由。不是自己真正甚至能把自己當成情感釋放。那些出不感覺有沒有情緒或情感，但是沒有風的情緒之上吹以上宮殿本身，而不是風暴。花樣年華，憎恨，憤怒，憎恨，據說，當我們謙恭地接受奴隸制，而當它發生在我們身上立即應該是上面的情感和 คว...marusuek sparśa 和憐憫的情緒、 情感。像把樹葉要這麼吹的風。當我們流沿流動的情感和情緒控制，奴役，它肯定要同情和 sparśa ；上述的情緒和感覺，當然不會淪為奴隸的這些東西有通常是一個同情的 sparśa，sparśa 和可憐的湧入。Khanlong 中不存在主導的公平。像往常一樣，像一片葉子在風的力量由於缺少根基地而丟棄。具有對我們最明顯的忠告，智慧的人須有基地像草根階層的智慧有根深藏在地球的人民。不浮動，風吹滅了強以及不能同情 sparśa 是唯一公平 sparśa 與憐憫那人流動。當一個人不流沿 sparśa 遺憾的是，有一個相當正常的遺憾 sparśa 和憐憫和 sparśa 的人。一個正常的人的錯是超越情感。他的感受和情緒，有的感情像往常一樣，還有一位沒有憐憫之心和 sparśa 的國家。..............................วิมุตติ ธรรม.................................."在過去的總統作為"佛法拼圖遊戲。有些人喜歡到實踐分離圖像擴展外掛程式。請參閱視圖的業務實踐，沒有結束存在迴圈，但是使用一個名稱但它是還不知道誰一邊是智慧，正如海岸知道。當有一些人知道他們有所承認的人。當陰、 洋洋創建概念證明出生，這不是完全公平，涅槃。...北方的北邊是北部北知道心理精神心理因素精神認識精神，那些晦澀的心理因素增強作者不可能是更多出於北方，北方的三件事。上面的圖是在北邊的任何圖片、 氣味、 味道、 阿亞坦聲音、 觸摸 photthappha 出現的主觀知識 thammarom 這些事情可能不會通過了北到水面上，然後，好像他的名字是不是理所當然的蟒蛇北襲擊當地知識，他肯定不輸在我們的知識，在附近結束整個圖像和名稱不必倒在內外軌道內外。非易燃，如下：เหนือนาม ย่อมไม่ถูกนามธรรมหลอกหลอนครอบงำ พ้นแล้ว หลุดแล้วเสียจากพันธนาการในตัวเอง จึงไม่จำกัด ไม่คับแคบอยู่ในภายในตน นามธรรมใด จิตหรือผู้รู้ก็ไม่สำคัญ เหนือรูป ย่อมไม่ถูกรูปหลอกหลอน ครอบงำ กำหนดพ้นแล้ว หลุดแล้วจากพันธนาการ เป็นอิสระไม่จำกัด ไม่คับแคบในรูปธรรมใดๆ รูปธรรมใด ก็ล้วนอยู่ในกำมือ เหนือนาม เหนือรูป พ้นจากรูปนามไม่ต้องวนอยู่กับการดูรูปนามเพราะพ้นแล้ว อิสระแล้วไม่ต้องระวังกังวลอีก ผู้ไม่พ้นเสียจากรูปนาม ย่อมเพียรจมอยู่ เขาย่อมวนอยู่ แช่อยู่ ดองอยู่ในรูปนามนั้นไม่อาจทำนิพพานให้แจ้ง พรหมจรรย์ให้สิ้นได้ตกอยู่ในอำนาจของรูปนามนั้น ไม่อาจหลุดพ้นได้...................................วิมุตติ ธรรม.................................."過去的過去的 saṅkhāra 精神"在我們的難題。以上被允許任何 saṅkhāra saṅkhāra。體內的靈魂，我們休息了內容。然後插入對方運行 saṅkhāra saṅkhāra。...北部的靈魂是能夠使用它在我們的靈魂的精神中休息，工作，然後用它被稱為"北方的靈魂"真正的北 phitdan 北精神 saṅkhāra就像任何人 saṅkhāra saṅkhāra ；也是我們的 saṅkhāra它不是，我們擁有以及對他人的精神。北部是，即使沒有了躲藏的 saṅkhāra saṅkhāra。不是任何舞蹈的框架 saṅkhāra 供電 ；其他 saṅkhāra 在一起我們的力量在我們死了，甚至不同的 saṅkhāra saṅkhāra，那裡是沒有問題，因為北方。長征精神具有不同智慧財產權權利和權力。我們一直本著身體是有極限。北部的靈魂是通過對身體的精神。使使用的那些靈魂在他們的屍體。為提供體內不 saṅkhāra 舞會的能力。

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 3:

在熱衷出於供應」Dhamma
的奧秘在這熱衷結束，我想要它在狀態和熱衷，并且不想要其中任一辨證熱衷臉紅從，然後慾望，并且不要有結束供應舉行在托架的兩個。