จักสาน
การทำเครื่องจักสานพื้นบ้านภาคเหนือ หรือล้านนาไทยนั้น ทำสืบต่อกันมาแต่โบราณ ชาวล้านนาจะสานเปี้ยดใช้มานานนับร้อยปี นอกจากนี้ วัฒนธรรมการบริโภคข้าวเหนียวของชาวเหนือ ก็เป็นองค์ประกอบสำคัญอีกประการหนึ่ง ที่ทำให้เกิดเครื่องจักสาน ที่เกี่ยวเนื่องกับการบริโภคข้าวเหนียวหลายอย่าง เช่น ลังถึง ก๋วยซ้าหวด ก่องข้าว กระติบข้าว แอบ ข้าว ขันโตก ฯลฯ เครื่องจักสานเหล่านี้หลายชนิดมีลักษณะเฉพาะถิ่น นอกจากนี้ ภาคเหนือยังมีวัตถุดิบหลายชนิด ที่นำมาทำเครื่องจักสานได้ เช่น กก แหย่ง ใบลาน และไม้ไผ่ โดยเฉพาะ อย่างยิ่งไม้ไผ่ ซึ่งมีหลายชนิด ที่ใช้ทำเครื่องจักสานได้ดี
ปั้นน้ำต้น
น้ำต้น หรือที่ภาคกลางเรียกว่า คนโทใส่น้ำ เป็นงานศิลปหัตถกรรมพื้นบ้านที่ถือว่าเป็นเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาวล้านนาในแง่ประโยชน์ใช้สอยแล้วน้ำต้นใช้สำหรับใส่น้ำไว้ใช้ดื่มบนเรือนและใช้รับแขกโดย วางไว้ที่เติน (อ่าน เติ๋น) หรือห้องอเนกประสงค์ นอกจากนี้ น้ำต้นยังใช้สำหรับใส่น้ำไว้บนหอเจ้าทรง หอผีปู่ย่าด้วย ส่วนความเชื่อเกี่ยวกับน้ำต้น เชื่อว่าน้ำต้นเป็นของสูงจึงใช้สำหรับใส่น้ำในพิธีกรรมต่าง ๆ หรือกิจกรรมที่มีเกียรติ เช่น ต้อนรับแขก ตั้งไว้บนหอผีหอเจ้าทรง เวลาฟ้อนผีก็ใช้น้ำต้นสำหรับใส่น้ำเพื่อบวงสรวงเซ่นไหว้ผี เป็นต้น
เพ้นท์ร่ม
ชาวบ้านที่ประกอบอาชีพทำร่มส่วนใหญ่ไม่ได้เรียนวาดภาพจากที่ไหนมา เพียงแต่ได้ฝึกมาจากผู้ใหญ่ที่เคย วาดมาก่อน ที่หมู่บ้านบ่อสร้างนี้เอง โดยฝึกกันมาตั้งแต่เป็นเด็กในการวาดลวดลาย ดอกไม้ ช่างวาดจะใช้พู่กันจิ้มสี 2 สี ข้างละสีในการวาดแต่ละครั้งซึ่งนับว่าเป็นของแปลก ภาพที่ได้นั้นจะดูสวยงาม สีกลมกลืนกันดีดอกไม้ที่วาดส่วนมากจะเป็น ดอกกุหลาบ การวาดก้าน และใบจะวาด เมื่อภาพดอกไม้ที่วาดก่อนหน้านั้น ได้นำ ไปตากให้แห้งแล้ว ภาพสัตว์ต่างๆ นั้นก็วาดขึ้นจากจินตนาการตามที่เห็นสวยงาม เช่นผีเสื้อ นก มังกร เป็นต้น
ทอผ้า
ผ้าทอสมัยโบราณได้กำเนิดในกลุ่มชาวไทยโยนก หรือไทยยวน และชาวไทยลื้อ ซึ่งเป็นกลุ่มชนดั้งเดิมของล้านนาในปัจจุบันนี้ ยังรักษาวัฒนธรรมการทอผ้า ในรูปแบบ และลวดลายที่สืบทอดกันมา โดยเฉพาะการทอ ซิ่นตีนจก ผ้าขิต และผ้าที่ใช้เทคนิค "เกาะ" วัฒนธรรมการทอผ้าซึ่งส่วนใหญ่ เป็นผ้าฝ้าย การทอผ้าไหมยกดอก และการทอซิ่นไหม ต่อตีนจก ยกดิ้นเงินดิ้นทองนั้น รู้จักกันในหมู่เจ้านายชั้นสูงในภาคเหนือ ซึ่งได้ฝึกอบรมให้หญิงชาวบ้านตามหมู่บ้านหลายแห่ง เช่น ในจังหวัดเชียงใหม่ และลำพูน รู้จักทอ จนทำกันเป็นอุตสาหกรรมในหมู่บ้านหลายแห่ง จนถึงทุกวันนี้