การสอนพ่อนั้นคงไม่มีกฎหรือทฤษฎีที่ตายตัว แต่พ่อมักยกตัวอย่างข้อผิดพลาดที่เกิดจาก ตัวท่านเอง หรือเกิดจากผู้อื่นมาสอนฉันและความผิดของฉันด้วย ทำให้ฉันต้องทำงานมีข้อผิดพลาดน้อยที่สุด พ่อ คือ ผู้สอนวิชาดำเนินชีวิต แต่ท่านก็ไม่เคยทิ้งการเรียนในห้องเรียน เพราะท่านพูดเสมอว่า”ความรู้เท่านั้นที่ใช้ในการอยู่รอดในสังคมที่วุ่นวาย นี้ได้ “ ท่าน ทุ่มสุดตัวเพื่อให้ลูกเรียนรู้ในสิ่งที่ดี แม้ต้องทำงานหนักเพียงใด ท่านก็ต้องดูแลต้นไม้สองต้นนี้ คือ ลูกๆของท่านให้เติบโตเป็นต้นไม้พันธุ์ดีต่อไปในอนาคต สุดท้ายนี้ลูกคงไม่มีคำหวานคำใดที่ลูกจะมอบให้พ่อ นอกจากคำว่า “ลูกรักพ่อ”และพ่อคงไม่ใช่ผู้ชายในฝันของฉัน เพราะฉันเกิดมาก็เห็นหน้าพ่อที่แสนดีของฉันแล้ว
พ่อ ผู้ให้กำเนิดชีวิตของลูก เมื่อลูกถือกำเนิดเป็นสมาชิกใหม่ของครอบครัว พ่อก็เริ่มเตรียมตัวสร้างอนาคตไว้คอยท่า แต่พ่อก็ยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น พ่อยังสานฝันพัฒนาความเจริญเติบโตทั้งร่างกาย และจิตใจตลอดจนสติปัญญา พ่อต้องการให้ลูกเป็นคนดี เป็นคนฉลาด หวังให้ชีวิตของลูกประสบความสำเร็จในชีวิต และรอดพ้นจากทุกข์โศกโรคภัย