บทที่2 หนทางสู่การมีงานทำ เมื่อฉันต

บทที่2 หนทางสู่การมีงานทำ
เมื่อฉันตัดสินใจที่จะเดินกลับหอพักฉันก็ออกเดินเรื่อยๆเดินดูขยองขายข้างทางที่ตอนเย็นจะมีแม่ค้ามาตั้งโต๊ะขายของไม่ว่าจะเป็น อาหาร ผลไม้ ของใช้ มีให้เลือกเยอะแยะ ตาม2ข้างทางเดิน แต่สำหรับฉันผู้มีเงินน้อยนิดก็ได้แค่มองตาละห้อย เพระอยากได้แต่ซื้อไม่ได้ ด้วยเงินอันมีจำกัดที่ฉันก็ยังไม่รู้ว่าจะต้องใช้ไปอื่นกี่เดือนระหว่างที่รองานทำ จึงไม่ขอเสี่ยงเอาเงินมาซื้อดีกว่า ฉันเดินไปเรื่อยๆเกือบครึ่งทางกลับบ้านเวลานี้ท้องฟ้าก็มืดสนิทมีแต่แสงไฟจากบ้านเรือน จากร้านขายของข้างทางมี่คอยให้แสงสว่างตลอดทางกลับหอพักฉัน เมื่อเดินมาเรื่อยๆท้องก็เริ่มรู้สึกหิว จะกลับไปต้มมาม่าที่ห้องก็อีกใกล้ ตอนนี้หิวมาตาลายเพราะวันนี้ทั้งวันยังไม่ได้ทานอะไรเลย ต้องไปสัมภาษณ์งานแต่เช้า และรอนานอีกหลายชั่วโมง จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย เดินต่อไปไม่ไหวแล้ว และแล้วจมูกก็ได้กลิ่นหอมลอยมาตามลม ฉันเดินไปอีกนิดก็เจอร้านขายลูกชิ้นทอดราคาแสนถูก ไม่รอช้าฉันเดินเข้าไปเลือกลูกชิ้นซื้อมันมากินตลอดทางกลับหอพัก เดินมาสักพักใกล้ถึงหอพักแล้ว เย้ดีใจจัง ฉันก็มองไปเห็นคุณลุงขอทานคนหนึ่งมองลูกชิ้นในมือฉันที่กำลังจะเอาเข้าปาก ด้วยความเห็นใจและสะเทือนใจจึงไม่กล้าเอาเข้าปากต่อเลย คุณลุงแกคงจะหิวสิน่ะ แต่ฉันก็ยังไม่อิ่มนิ ฉันเถียงกับตัวเองในใจจะเป็นคนดีแบ่งลูกชิ้นให้ลุงขอทานกินหรือเป็นคนไม่ดีทำเป็นไม่เห็นแล้วเดินต่อไปอีกนิดเดียวจะถึงหอพักแล้วด้วย เอาไงดีละ!!! และเมื่อจิตสำนึกการเป็นคนดีมีมาเกินไปและฉันก็เป็นคนสวย คนสวยก็ต้องจิตใจดีไม่งั้นฉันจะชื่อนางสาวจริงใจ รักดีได้ยังไง ฉันตัดใจจากลูกชิ้นที่เหลือเดินเข้าไปหาคุณลุงขอทานนั่งลงข้างๆแก ยื่นถุงลูกชิ้นที่เหลือให้แกทั้งหมด แกมองหน้าเหมือนไม่เชื่อ คงเห็นฉันเถียงกับตัวเองเมื่อกี้แน่ๆ ฮ่าๆๆๆน่าอายจัง “ลุงเอาไปกินเถอะจ๊ะฉันอิ่มแล้ว” ยิ้มให้ลุงขอทานอย่างจริงใจที่สุดหวังว่าหน้าใจคงจะจริงใจน่ะ ดูเหมือนลุงแกยังดูไม่แน่ใจ “จริงรึจ๊ะหนู หนูอิ่มแล้วจริงๆน่ะ” ฉันผู้มีความจริงใจอย่างสุดซึ้งตอบไปว่า “จริงจ้า ทีเหลือฉันให้ลุง ลุงเอาไปกินเถอะ” ลุงขอทานรับถุงลูกชิ้นฉันไปและไม่รีรอแกหยิบลูกชิ้นขึ้นมากินอย่างหิวโหย ลุงขอททานสักเกตเห็นฉันที่ยังไม่ลุกไปไหนจึงถาม “ไปไหนมาหรอหนู ดูเหนื่อยๆน่ะ เล่าให้ลุงฟังได้น่ะ เพราะลุงก็ไม่มีเพื่อนคุยและก็คงไม่มีใครอยากคุยกับขอทานอย่างลุงหรอก แม่หนูนี่ใจดีน่ะ ยังแบ่งลูกชิ้นให้ลุงกิน ขอบใจมากๆน่ะ ลุงไม่มีเงินเลย ข้าวก็ยังไม่ได้กินตั้งแต่เมื่อวาน “ ลุงแกพูดด้วยใบหน้ายิ้มเหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องธรรมดา เกิดขึ้นกับลุงขอทานบ่อยๆ ฉันเห็นรอยยิ้มลุงขอทานก็คิดได้ว่า ขนาดแกเจอเรื่องหนักกว่าไม่มีเงินไม่มีข้าวกินแกยังยิ้มได้ แล้วฉันละ เจอเรื่องแค่นี้จะสิ้นหวังทำไม “ลุงค่ะ ลุงเก่งจังเลยน่ะค่ะ ที่ยิ้มได้แม้เจอเรื่องแย่ๆ หนูอยากทำเหมือนลุงได้บ้างจัง ตอนนี้หนูตกงาน เงินก็แทบจะไม่มีใช้แล้วใครไหนจะภาระที่ต้องใช้เงินมากมาย งานก็ไม่มีหนูไม่รู้จะทำอย่างไรดีค่ะ” พูดแล้วก็อดที่จะถอนหายใจไม่ได้ ลุงขอทานก็ยังยิ้มให้เหมือนเดิม และพูดปลอบใจฉัน “ถึงตอนนี้จะยังไม่มีงานทำ แต่เร็วๆนี้หนูจะมีงานทำ และ มีเงินใช้จ๊ะ ลุงเชื่ออย่างนั้น “ ฉันซึ่งไม่เข้าใจถามไปว่า “ทำไมละค่ะ หนูสมัครไปทุกที่แต่เขาไม่รับเลย แล้วหนูจะมีงานทำได้อย่างไรค่ะ” เพราะหนูให้ลูกชิ้นลุงมาไงจ๊ะ” ฉันซึ่งไม่เข้าใจในคำตอบของลุงขอทานอยู่ดีก็ได้แต่หัวเราะให้กับคำตอบและกับชีวิตของตัวเอง “ หนูขอตัวกลับละน่ะค่ะ หนุพักหายเหนื่อยแล้ว ขอบใจคุณลุงมากน่ะค่ะ ที่ฟังหนู ฮ่าๆๆๆ หนูขอให้ลุงมีชีวิตที่ดีขึ้นเหมือนกันน่ะค่ะ บายบ๊ายค่ะ” ฉันเมื่อกล่าวลาก็เดินกลับหอพักที่อยู่อีกไม่ไกลด้วยจิตใจที่ดีขึ้นว่าวันพรุ่งนี้ต้องมีงานทำ เมื่อเดินมาถึงหน้าหอพัก ฉันก็ล้วงหากุญแจในกระเป๋าสะพายใบเล็กเพื่อไขประตู แต่พอล้วงก็ไปเจอกับใบปลิวเข้า เป็นใบปลิวที่เก็บมาตอนไปนั่งคุยกับลุงขอทานเห็นสีสวยจึงเก็บมาไว้ยังไม่ได้อ่าน ฉันจึงหยิบขึ้นมาดูว่ามีไรน่าสนใจมั้งเพื่อมีบริษัทรับสมัครงานฉันจะได้ไปสมัคร และมันก็เป็นจริงมันคือใบรับสมัครงาน!!!!!
ฉันใจเต้นแรงมากกับจำนวนเงินค่าจ้างที่จะได้รับในแต่ละเดือน ฉันยืนตะลึงตาค้างอยู่หน้าหอพักโดยไม่สนใจใคร พอเรียกสติกลับมาจากที่หายไปกับเงิน เอ๊ะรึป่าว! ฉันอ่านรายละเอียดต่างๆเกี่ยวกับงาน ก็ไม่มีอะไรมากออกจะงานสบายจัดการเรื่องอาหารให้เจ้านาย เตรียมชุด ขับรถให้เจ้านายเมื่อเจ้านายต้องการ และก็งานอีกนิดหน่อยที่เจ้านายเรียกใช้ มันก็งานสบาย ทำไมค่าจ้างมันถึงได้เยอะจัง สงสัยนายจ้างต้องรวยมากๆๆแน่เลย แต่พอมาอ่านถึงบรรทัดสุดท้ายใจแทบสลาย หมายเหตุรับแต่ผู้ชายเท่านั้น แงๆ ฉันพลาดงานได้เงินเยอะอีกแล้ว เมื่อกี้อารามณ์ดีใจสุดๆตอนนี้อารามณ์เสียใจสุดๆเช่นกัน ขณะที่ฉันทำหน้าเศร้าหมาหงอยก็มีทอมบอยที่อยู่ห้องข้างๆเดินเข้ามาทัก “อ้าวเจ๊มาทำไรหน้าหอ ไม่เข้าไปละ กุญแจหายรึไงครับ” ฉันมองหน้าผู้หญิงที่จิตใจเป็นชาย ตัดผมทรงผู้ชาย แต่งตัวเสื้อผ้าผู้ชาย ถ้าไม่รู้จักกันมาก่อนคงคิดว่าเป็นผู้ชายแน่ๆ เอ๊ะ!! เป็นผู้ชายยยยยยยยยย จริงด้วยยย ฉันที่คิดได้กระโดดกอดทอมที่เป็นเพื่อนห้องข้างๆแล้วบอกว่า “ขอบใจน่ะ ขอบใจ ขอบใจมากๆเลย” ฉันรู้แล้วว่าจะทำอย่างไรเพื่อให้ได้งานนี้ งานที่มีค่าจ้างมหาศาล ฉันคิดด้วยอารมณ์ดีก็ไขกุญแจเข้าหอไปแบบหน้าบานสุดๆ ส่วนทอมที่อยู่ห้องข้างๆก็งงกับอาราณ์ของฉัน “สงสัยวันนี้เจ๊แกประจำเดือนมาแน่เลย อะไรของเขา”

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Chapter 2 Guide to jobs เมื่อฉันตัดสินใจที่จะเดินกลับหอพักฉันก็ออกเดินเรื่อยๆเดินดูขยองขายข้างทางที่ตอนเย็นจะมีแม่ค้ามาตั้งโต๊ะขายของไม่ว่าจะเป็น อาหาร ผลไม้ ของใช้ มีให้เลือกเยอะแยะ ตาม2ข้างทางเดิน แต่สำหรับฉันผู้มีเงินน้อยนิดก็ได้แค่มองตาละห้อย เพระอยากได้แต่ซื้อไม่ได้ ด้วยเงินอันมีจำกัดที่ฉันก็ยังไม่รู้ว่าจะต้องใช้ไปอื่นกี่เดือนระหว่างที่รองานทำ จึงไม่ขอเสี่ยงเอาเงินมาซื้อดีกว่า ฉันเดินไปเรื่อยๆเกือบครึ่งทางกลับบ้านเวลานี้ท้องฟ้าก็มืดสนิทมีแต่แสงไฟจากบ้านเรือน จากร้านขายของข้างทางมี่คอยให้แสงสว่างตลอดทางกลับหอพักฉัน เมื่อเดินมาเรื่อยๆท้องก็เริ่มรู้สึกหิว จะกลับไปต้มมาม่าที่ห้องก็อีกใกล้ ตอนนี้หิวมาตาลายเพราะวันนี้ทั้งวันยังไม่ได้ทานอะไรเลย ต้องไปสัมภาษณ์งานแต่เช้า และรอนานอีกหลายชั่วโมง จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย เดินต่อไปไม่ไหวแล้ว และแล้วจมูกก็ได้กลิ่นหอมลอยมาตามลม ฉันเดินไปอีกนิดก็เจอร้านขายลูกชิ้นทอดราคาแสนถูก ไม่รอช้าฉันเดินเข้าไปเลือกลูกชิ้นซื้อมันมากินตลอดทางกลับหอพัก เดินมาสักพักใกล้ถึงหอพักแล้ว เย้ดีใจจัง ฉันก็มองไปเห็นคุณลุงขอทานคนหนึ่งมองลูกชิ้นในมือฉันที่กำลังจะเอาเข้าปาก ด้วยความเห็นใจและสะเทือนใจจึงไม่กล้าเอาเข้าปากต่อเลย คุณลุงแกคงจะหิวสิน่ะ แต่ฉันก็ยังไม่อิ่มนิ ฉันเถียงกับตัวเองในใจจะเป็นคนดีแบ่งลูกชิ้นให้ลุงขอทานกินหรือเป็นคนไม่ดีทำเป็นไม่เห็นแล้วเดินต่อไปอีกนิดเดียวจะถึงหอพักแล้วด้วย เอาไงดีละ!!! และเมื่อจิตสำนึกการเป็นคนดีมีมาเกินไปและฉันก็เป็นคนสวย คนสวยก็ต้องจิตใจดีไม่งั้นฉันจะชื่อนางสาวจริงใจ รักดีได้ยังไง ฉันตัดใจจากลูกชิ้นที่เหลือเดินเข้าไปหาคุณลุงขอทานนั่งลงข้างๆแก ยื่นถุงลูกชิ้นที่เหลือให้แกทั้งหมด แกมองหน้าเหมือนไม่เชื่อ คงเห็นฉันเถียงกับตัวเองเมื่อกี้แน่ๆ ฮ่าๆๆๆน่าอายจัง “ลุงเอาไปกินเถอะจ๊ะฉันอิ่มแล้ว” ยิ้มให้ลุงขอทานอย่างจริงใจที่สุดหวังว่าหน้าใจคงจะจริงใจน่ะ ดูเหมือนลุงแกยังดูไม่แน่ใจ “จริงรึจ๊ะหนู หนูอิ่มแล้วจริงๆน่ะ” ฉันผู้มีความจริงใจอย่างสุดซึ้งตอบไปว่า “จริงจ้า ทีเหลือฉันให้ลุง ลุงเอาไปกินเถอะ” ลุงขอทานรับถุงลูกชิ้นฉันไปและไม่รีรอแกหยิบลูกชิ้นขึ้นมากินอย่างหิวโหย ลุงขอททานสักเกตเห็นฉันที่ยังไม่ลุกไปไหนจึงถาม “ไปไหนมาหรอหนู ดูเหนื่อยๆน่ะ เล่าให้ลุงฟังได้น่ะ เพราะลุงก็ไม่มีเพื่อนคุยและก็คงไม่มีใครอยากคุยกับขอทานอย่างลุงหรอก แม่หนูนี่ใจดีน่ะ ยังแบ่งลูกชิ้นให้ลุงกิน ขอบใจมากๆน่ะ ลุงไม่มีเงินเลย ข้าวก็ยังไม่ได้กินตั้งแต่เมื่อวาน “ ลุงแกพูดด้วยใบหน้ายิ้มเหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องธรรมดา เกิดขึ้นกับลุงขอทานบ่อยๆ ฉันเห็นรอยยิ้มลุงขอทานก็คิดได้ว่า ขนาดแกเจอเรื่องหนักกว่าไม่มีเงินไม่มีข้าวกินแกยังยิ้มได้ แล้วฉันละ เจอเรื่องแค่นี้จะสิ้นหวังทำไม “ลุงค่ะ ลุงเก่งจังเลยน่ะค่ะ ที่ยิ้มได้แม้เจอเรื่องแย่ๆ หนูอยากทำเหมือนลุงได้บ้างจัง ตอนนี้หนูตกงาน เงินก็แทบจะไม่มีใช้แล้วใครไหนจะภาระที่ต้องใช้เงินมากมาย งานก็ไม่มีหนูไม่รู้จะทำอย่างไรดีค่ะ” พูดแล้วก็อดที่จะถอนหายใจไม่ได้ ลุงขอทานก็ยังยิ้มให้เหมือนเดิม และพูดปลอบใจฉัน “ถึงตอนนี้จะยังไม่มีงานทำ แต่เร็วๆนี้หนูจะมีงานทำ และ มีเงินใช้จ๊ะ ลุงเชื่ออย่างนั้น “ ฉันซึ่งไม่เข้าใจถามไปว่า “ทำไมละค่ะ หนูสมัครไปทุกที่แต่เขาไม่รับเลย แล้วหนูจะมีงานทำได้อย่างไรค่ะ” เพราะหนูให้ลูกชิ้นลุงมาไงจ๊ะ” ฉันซึ่งไม่เข้าใจในคำตอบของลุงขอทานอยู่ดีก็ได้แต่หัวเราะให้กับคำตอบและกับชีวิตของตัวเอง “ หนูขอตัวกลับละน่ะค่ะ หนุพักหายเหนื่อยแล้ว ขอบใจคุณลุงมากน่ะค่ะ ที่ฟังหนู ฮ่าๆๆๆ หนูขอให้ลุงมีชีวิตที่ดีขึ้นเหมือนกันน่ะค่ะ บายบ๊ายค่ะ” ฉันเมื่อกล่าวลาก็เดินกลับหอพักที่อยู่อีกไม่ไกลด้วยจิตใจที่ดีขึ้นว่าวันพรุ่งนี้ต้องมีงานทำ เมื่อเดินมาถึงหน้าหอพัก ฉันก็ล้วงหากุญแจในกระเป๋าสะพายใบเล็กเพื่อไขประตู แต่พอล้วงก็ไปเจอกับใบปลิวเข้า เป็นใบปลิวที่เก็บมาตอนไปนั่งคุยกับลุงขอทานเห็นสีสวยจึงเก็บมาไว้ยังไม่ได้อ่าน ฉันจึงหยิบขึ้นมาดูว่ามีไรน่าสนใจมั้งเพื่อมีบริษัทรับสมัครงานฉันจะได้ไปสมัคร และมันก็เป็นจริงมันคือใบรับสมัครงาน!!!!! ฉันใจเต้นแรงมากกับจำนวนเงินค่าจ้างที่จะได้รับในแต่ละเดือน ฉันยืนตะลึงตาค้างอยู่หน้าหอพักโดยไม่สนใจใคร พอเรียกสติกลับมาจากที่หายไปกับเงิน เอ๊ะรึป่าว! ฉันอ่านรายละเอียดต่างๆเกี่ยวกับงาน ก็ไม่มีอะไรมากออกจะงานสบายจัดการเรื่องอาหารให้เจ้านาย เตรียมชุด ขับรถให้เจ้านายเมื่อเจ้านายต้องการ และก็งานอีกนิดหน่อยที่เจ้านายเรียกใช้ มันก็งานสบาย ทำไมค่าจ้างมันถึงได้เยอะจัง สงสัยนายจ้างต้องรวยมากๆๆแน่เลย แต่พอมาอ่านถึงบรรทัดสุดท้ายใจแทบสลาย หมายเหตุรับแต่ผู้ชายเท่านั้น แงๆ ฉันพลาดงานได้เงินเยอะอีกแล้ว เมื่อกี้อารามณ์ดีใจสุดๆตอนนี้อารามณ์เสียใจสุดๆเช่นกัน ขณะที่ฉันทำหน้าเศร้าหมาหงอยก็มีทอมบอยที่อยู่ห้องข้างๆเดินเข้ามาทัก “อ้าวเจ๊มาทำไรหน้าหอ ไม่เข้าไปละ กุญแจหายรึไงครับ” ฉันมองหน้าผู้หญิงที่จิตใจเป็นชาย ตัดผมทรงผู้ชาย แต่งตัวเสื้อผ้าผู้ชาย ถ้าไม่รู้จักกันมาก่อนคงคิดว่าเป็นผู้ชายแน่ๆ เอ๊ะ!! เป็นผู้ชายยยยยยยยยย จริงด้วยยย ฉันที่คิดได้กระโดดกอดทอมที่เป็นเพื่อนห้องข้างๆแล้วบอกว่า “ขอบใจน่ะ ขอบใจ ขอบใจมากๆเลย” ฉันรู้แล้วว่าจะทำอย่างไรเพื่อให้ได้งานนี้ งานที่มีค่าจ้างมหาศาล ฉันคิดด้วยอารมณ์ดีก็ไขกุญแจเข้าหอไปแบบหน้าบานสุดๆ ส่วนทอมที่อยู่ห้องข้างๆก็งงกับอาราณ์ของฉัน “สงสัยวันนี้เจ๊แกประจำเดือนมาแน่เลย อะไรของเขา”

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Chapter 2 road to have a job
when I decided to walk back to the dorm, I went up to look Kiag sold by the evening, there will be vendors to the desktop of whether the fruits of the offer. Select Galore The two side aisles But for me, there was just a little downcast. I have purchased but not annulled. With a limited amount that I did not know that it will take another few months while waiting for a job to do. Therefore no risk money to buy better. I went to it almost half way home this time, the sky was dark, but the lights from the houses. From shops to light the way forward all the way back to my dorm. Walk on the stomach began to feel hungry. Return to a boil come to my room, it's close. Now hungry dizzy because this has not eaten anything all day. But having a job interview And wait for several hours So far, it has nothing to fall pregnant yet. Walk anymore And then the nose aromas float through the air. I went to a little shop selling fried meatballs, I found a cheap price. Without any delay, I went to buy your meat and eat it all the way back to the dorm. While walking near the dormitory, then yeah, I was glad to see my uncle begging for a ball in one hand, I was going to put into your mouth. With sympathy and depression, so do not dare to take it into his mouth. I think your uncle would be hungry. But I'm also not new. I argued with myself in mind to be a good ball breaks to eat or a bad uncle begging not to be seen walking next to the dorm, and then with a little good out of it !!! When the consciousness of the people are too good, and I was pretty. Beautiful People just have a good heart, or I will name Ms. sincere. I love it I'm from the ball goes to Uncle beggar sits down beside her. Ball left handed bags to all. Looks like a skeptical I argued with myself that I did it. Hahaha embarrassing. "My uncle took me to, I'm going to eat it," smiled Uncle beggar most sincere hope that I would be able to face it. It seems he was still uncertain. "I will be true I'm already really, "I am a sincere, deeply replied," Actually, my uncle left me. I want to eat my "uncle begging me to get a bag of balls and balls hesitation I picked up eating very hungry. Let's review a few uncle noticed that I have not asked him to do. "I just go out I'm tired I have told my uncle Because I had no friends and no one would want to talk to the uncle begging you. This Mother's Heart Ball breaks to eat, thank you very much to my uncle had no money. Rice had not eaten since yesterday, "uncle said with a smile like that happens is common. Often come up with beggars I see the smile I think that was a beggar. Size was having hard than no money, no food to eat, I was still smiling at me about why this is hopeless, "my uncle, Uncle Wally's wrong. The smile even come across bad. I want to do it like he does. I now unemployed Money is rarely used and who would be required to spend lots of money. I do not know what to do, it is no good, "said Godfrey, who would not sigh. He was smiling like a beggar. And I say Solace "Up to now there is no work to do. But soon I will have a job and have money, I will believe that, "I do not understand, ask:" Why was not I subscribe to all of that, but he did not know. Then I'll have to do it here, "because I make meatballs Uncle I will," which I do not understand the answer, I beg me, but I give the answer and with his own life: "I asked back at him. Sihanouk then rest room Thank you uncle very much for listening to me lol I wish I had a better life like it Bye bye me, "When I said goodbye walked back to the dorm, on the other a short distance with a good mind up that day. I have work to do When it comes to hostels I fumbled for the keys to unlocking small shoulder bag. But he fumbled it away against the Flyers. The Flyers kept coming at me, begging to sit down with the beautiful colors, so keep it unread. I picked up that there was great interest for a company to get a job I will have to apply. And it is true, it is the receipt of a job !!!!!
I am very excited with the amount of wages that will get each month. I stand in front of stunned shock dormitory without anyone interested. When the consciousness back from missing the money eh Pao! I read the details about the job. It's nothing much to work out a deal with a boss prepared to drive to the boss when the boss wants. And it's a little more work to master it and run with it, why pay a lot to me. Employers must be very rich, but I doubt it. But to read the last line that barely break. NOTE been agreed, but only men I miss a lot of money again. Monastery on top just glad now regret monastery on top as well. While I do depressingly sad dog is a tomboy who live next door came to say hello. "Hey, Jay, do not go in front of the Hall of keys lost it again," I am a spiritual man. Men's haircut Dress Fashion If not known before, I think a certain eh !! Men's         actually allowed me to think, jump embraced Tom's friends in the next room and said, "Thank you thank you thank you very much," I already know what to do to get the job. this The enormous wages I think the mood is key to a door to the tower top. Tom is the next room was stumped by my Ara marketplace. "I was wondering today what I know of him, period."

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Chapter 2 way to employment
.When I decided to walk back to the dormitory, I was out walking passive walking ขยอง sell sides have vendors to sell evening table as Food, fruit, clothing, with a choice of many, according to 2 sidewalk.Because I want, but can't buy. With money, which has limited I you don't know how to use a few months while other tasks to do. Don't ask for risk taking money to buy better.The grocery side weighs keep shining on the way back the dormitory. When walking the stomach began to feel hungry. Going back to the boil Mama room again near. Now the hungry to Lai because today didn't eat anything.And wait for several hours until now and haven't eaten anything. Just keep going anymore, and then nose fragrance floating down the มลม. I walk a little bit found fried meatballs shop so cheaply.Walk for a while, near to the dormitory. Yeah I'm glad. I look to see uncle a beggar look ball hand I will like that. With sympathy and moving on. You couldn't put it in his mouth he will be hungry.I argue in my heart be divided meatballs uncle beggar eat or a bad guy pretending not to see and walk a little more to the dormitory. What should I do?!!And when the consciousness to be good had too and I was beautiful. Beautiful people have good heart or I'll name นางสาวจริงใจ love good? I give up the ball rest walked uncle beggar sit beside you.You look like don't believe. See I argue with yourself now. Haha got embarrassed. "You eat, I eat." Smiled at me begging the most sincere hope front must be sincere. Looks like your uncle is uncertain.I'm really. "I who have sincerity deeply replied," Yeah, I'm left ให้ลุ. I eat them. " Uncle beggar bag ball I and not wait you grab the ball eat hungrily."Where have you been? You look tired, tell you to listen. Because you have no friends, and no one wants to talk to a beggar like me. My mother is very kind, also divide the ball you eat. Thank you very much. I don't have any money."Your uncle said with smiling faces like about what happened is happened to uncle ขอทานบ่อยๆ. I saw the smile you begging realized that The size you found that heavier than there is no rice to eat, you smile, and I."Uncle, uncle so well. That smile, even in a bad situation. I want to do like me too. Now I'm unemployed. Money hardly anyone has used the burden of having to spend a lot of money. No, I don't know what to do the job. "Uncle beggar still smile and say the same comfort me. "You can get a job, but soon I will have a job and money. I believe that. "I don't understand the question to which." why, yes, I applied to everywhere, but he didn't accept it.Because I make meatballs, uncle? " I don't understand the answer which uncle begging anyway, but laugh with answers and with their own lives. "I'll be back. I stay out of you. Thanks you a lot. Listen to me. Ha ha!Bye bye. "I when saying goodbye, walk the back dormitory is not far with a good heart, up a kite tomorrow to have a job when walking at the front of the dormitory. I reached for the key in the bag to solve small leaf door.A leaflet luggage when talking to Uncle beggar see color kept it haven't read. I picked it up to see if there's anything interesting. To have a job I can apply to the company And it is true, it is a job!!!!!
my heart is very strong, with a number of payment to receive each month. I stand stunned shock in front of the dormitory regardless. After returning to consciousness of the missing money. Huh?!I read the details. It's not a comfortable job to manage the food to the boss. Set up a drive to the boss when the boss wants. And a little more work that the boss call it work well.The employer must be very rich doubt it. But when I read the last line my heart almost broken. Note, but men only. แงๆ. I missed a lot of money again. What did the mood glad now the mood is really sad."What you doing, don't go into the front hall. I lost my keys?" I looked at the woman mind male haircut guy dressed in men's clothing. If you don't know each other before think a man. Oh!!A man!!! Really! I think jump hold Tom friend next door and say, "thank you, thank you, thank you very much." I know what to do to get this job. The paid enormous.The Tom lives next door were confused with what my experience "Today I doubt you menstruation. What his"
.



.