วันนั้นฉันกำลังปั่นจักรยานไปตลาดซื้อของให้แม่ แล้วไปเจอลูกแมว3ตัวนอนอยู่ใต้ต้นไม้ริมถนน ฉันจึงลงจากจักรยานไปดูพวกมัน พวกมันร้องเสียงดัง เพราะว่าหิว ฉันจึงรีบไปซื้อปลา และหาน้ำมาให้พวกมันกิน. พอฉันกลับถึงบ้าน ฉันเล่าให้แม่ฟัง. แม่สงสารลูกแมวมากจึงให้ฉันไปพากลับมาที่บ้าน เย็นอีกวันผมรีบไปที่จุดเดิม แต่ไม่พบรออยู่นานมากคงคิดว่าเราไม่มีวาสนาอยู่ด้วยกัน ผมกำลังขึ้นรถจะขับกลับบ้าน หันไปเจอ นางยืนอยู่บนเนินดิน ตอนพระอาทิตย์กำลังตกดิน ผมเรียกชื่อมั่วๆว่า สาม นางวิ่งมาหาแบบไม่คิดชีวิต
ผมดีใจมากอุ้มแล้วพาไปร้านหมออาบน้ำ ฉีดยา พากลับบ้าน แม่มองหน้า แต่ไม่พูด ตอนนี้ สามเป็นสาวทำหมันแล้ว ตัวโต ตอนแรกคิดว่าพันธุ์ มินิผสม ที่ไหนได้ ตัวใหญ่ ดูแลบ้านดีมากไม่ยอมสนิทกับคนแปลกหน้า สิ่งที่หล่อนกลัวคือ การเอาขึ้นรถ เหมือนภาพเก่าๆมันหลอนนางว่าต้องถูกทอดทิ้ง