เรียงความเรื่องครู
หากเราจะนึกถึงใครคนหนึ่งที่นอกจากคุณพ่อ และคุณแม่ของเรา ใครคนหนึ่งที่เขา คอยดูแลเรา คอยอบรม และมอบวิชาความรู้ให้กับเรา ใครคนหนึ่งที่ยอมเหนื่อย เพื่อเราโดยที่เขา ไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนใด ๆ ใครคนนั้นคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก “ครู”
ฉันใฝ่ฝันอยากจะเป็นครูมาตั้งแต่เด็กแล้ว เพราะคิดว่าอาชีพครูเป็นอาชีพที่น่ายกย่องมากเพราะครูแต่ละคนมีใจเสียสละเพื่อส่วนรวมโดยเฉพาะครูในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ด้วยสถานการณ์ความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ทำให้ครูมีจำนวนลดลงเนื่องด้วยสาเหตุมีครูถูกยิงตายถูกระเบิด และมีครูบางส่วนที่หวาดกลัวจากเหตุการณ์ความไม่สงบแล้วก็ย้ายออกจากพื้นที่ทำให้โรงเรียนแต่ละโรงเรียนขาดครูเป็นจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้ทำให้ฉันคิดว่าฉันควรที่จะโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีใจเสียสละเพื่อสังคมบ้างไม่มากก็น้อยเท่าที่จะทำได้โดยการเลือกอาชีพครู
ครูหวังตั้งใจให้การศึกษา ส่งเสริมปัญญายอยศจิตชน สั่งสอนดรุณสร้างบุญกุศล สร้างฐานะตนเรียนรู้สิ่งควร ครูเหมือนเทียนเล่มน้อย แต่มีแสงลอยโชติ แม้รวมกันหมื่นแสนดวง ย่อมพาโลกนี้สว่าง ชีวิตครูแจ่มใส ดั่งเรือน้อยคอยรับจ้าง แท้คือเทียนส่องนำทาง สร้างคนเป็นศรีของชาติ......ด้วยรัก