ความทรงจำวัยเด็กฉันเกิดและโตที่จ.ตา

ความทรงจำวัยเด็ก
ฉันเกิดและโตที่จ.ตาก ฉันอายุ 7 ขวบ ฉันไปช่วยแม่ขายก๋วยเตี๋ยว และยายของฉันขายเครื่องดื่ม ตอนนั้น ฉันจำได้ว่าลูกค้ามากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านแม่ของฉัน เยอะมากๆ รวมไปถึงมาซื้อเครื่องดื่มที่ร้านยายของฉันด้วย มีทั้งคนไทย และ คนพม่า ฉันจึงชอบขายของมาตั้งแต่เด็กๆ แม่และยายของฉันเป็นคนที่เก่งมาก ฉันดีใจที่เกิดมาในครอบครัวนี้ หลังจากที่ฉันโตขึ้น เข้าอายุ 9 ปี ที่โรงเรียนของฉันสร้างสระว่ายน้ำเสร็จ มีครูมาสอนว่ายน้ำให้ฉัน ตอนแรกฉันกลัว เพราะว่ายน้ำไม่เป็น ฉันเรียนว่ายน้ำมา 1 ปี ฉันถึงว่ายน้ำเป็น ฉันดีใจมากที่ว่ายน้ำเป็น พอฉันโตขึ้น อายุ 13 ปี พ่อและแม่ของฉันย้ายมาทำงานที่กรุงเทพมหานคร ฉันจึงได้มาเรียนที่นี่ ทำให้ฉันรู้สึกคิดถึงที่บ้านเกิดมาก คิดถึงเพื่อนที่โรงเรียนเก่า พอถึงวันเปิดเทอม วันแรก ฉันไม่รู้จักใครเลย ฉันรู้สึกอายที่ได้เจอเพื่อนใหม่ ฉันรู้สึกไม่กล้าทักทาย เพราะฉันไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไง จนมีเพื่อนกลุ่มนึง ให้ฉันเข้ากลุ่มด้วยฉันจึงมีเพื่อนน่ารัก

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Childhood memories.I was born and raised at the age of 7 years old I Tak, Chiang I go helping mom selling noodles and my grandmother sold the drink then. I remember that customers come to eat noodles that my mother's shop. Lot, including Granny bought a drink at my shop. Thailand and Myanmar are all people I like on sales. My mother and grandmother, as very skillful people I am glad that in this family after I grow up into 9 years old that my school created the pool finish. There is a teacher to teach swimming to me. At first I was afraid, because I cannot swim, swimming lessons are 1 year I swim I'm glad I grew up swimming as a 13-year-old father and my mother moved to work in Bangkok. I came here thinking about that makes me feel very hometown nostalgia old school friends to school the first day. I don't know anyone at all. I feel embarrassed to meet new friends. I feel because I don't know greetings dare to start speaking out? has let me bring the victim into a group with so I have cute friends.