มวยไทย เป็นศิลปะการต่อสู้จากประเทศไ

มวยไทย เป็นศิลปะการต่อสู้จากประเทศไทย มีความโดดเด่นด้านเทคนิคการกอดต่อสู้[1][2][3][4] ซึ่งเป็นการใช้ทั้งกายและใจสำหรับการต่อสู้ที่ใช้ร่างกายเป็นอาวุธ โดยเป็นที่รู้จักว่าเป็น "นวอาวุธ" ซึ่งประกอบด้วยการโจมตีจากร่างกายทั้ง หมัด, ศอก, เข่า และเท้า หากมีการเตรียมพร้อมด้านร่างกายดี จะก่อให้เกิดนักสู้ที่มีอานุภาพอย่างมาก[5] มวยไทยได้เป็นที่แพร่หลายในระดับนานาชาติในช่วงศตวรรษที่ยี่สิบ เมื่อเหล่านักมวยไทยสามารถเป็นฝ่ายชนะนักต่อสู้ป้องกันตัวที่มีชื่อเสียงในแขนงอื่น[6] ซึ่งการแข่งขันมวยไทยในระดับอาชีพ ได้รับการดูแลโดยสภามวยไทยโลก[7][8]

ปัจจุบัน ทางสหพันธ์มวยไทยสมัครเล่นนานาชาติ (IFMA) มีแผนที่จะผลักดันกีฬามวยไทยเข้าสู่กีฬาโอลิมปิก[9][10]และใน พ.ศ. 2557 ทางองค์การสหประชาชาติได้ให้การยอมรับมวยไทยเป็นกีฬาแห่งประชาคมโลก โดยได้มีการลงนามข้อตกลงความร่วมมือกับสภามวยไทยโลก และสหพันธ์มวยไทยสมัครเล่นนานาชาติ[11]

ความหมายของคำว่า"มวย"

ชาวสยาม ใช้คำว่าไป "ตีมวย" หรือ "ต่อยมวย" ในการชกต่อยต่อสู้ "ต่อย" คือการออกอาวุธ "หมัด" ส่วนคำว่า"มวย" เป็นกิริยาการม้วนวนเป็นก้อน เช่นการ "มวยผม" การ"พันหมัด" หรือ "คาดเชือก" การกำหมัดเป็นก้อนกลมเพื่อ "ชกต่อย" จึงเป็นกริยาการใช้หมัดออกอาวุธ ที่เรียกว่า "ต่อยมวย"มีความสัมพันธ์กับคำว่า รำหมัดรำมวย ซึ่งเป็นชื่อเรียก การฝึกสมาธิเคลื่อนไหวเพื่อสร้างสุขภาพ ของ ชนเผ่าไท โดยมีลักษณะเด่นที่ การเคลื่อนไหวซึ่งมี การหมุนม้วนข้อมือและหมัด (พันหมัดพันมือ) และ การเคลื่อนที่ ที่มีจังหวะและการหมุนวนไปมา ซึ่งเป็นคำปรากฏ เรียกกันมาแต่โบราณ ตั้งแต่ก่อนตั้งอาณาจักรสุโขทัย และต่อมาในยุคต้นกรุงศรีอยุธยา (ราวปี พ.ศ. 1900) ปรากฏคำว่า ปล้ำมวย (การประลอง หรือซ้อมมวยเพื่อทดสอบฝีมือ เช่นเดียวกับ การปล้ำไก่) ตีมวย (การแข่งขันชกมวยเพื่อการพนันเอาแพ้ชนะ เช่นเดียวกับ คำว่า ตีไก่) หรืออาจมาจากลักษณะการประกอบการม้วนเชือกหรือผ้า เพื่อใช้หุ้มฝ่ามือและท่อนแขน เพื่อใช้ป้องกันอันตรายขณะต่อสู้ หรืออาจเพิ่มอันตรายในการ ชก กระแทกฟาดโดยการผสม กับ กาวแป้ง และ ผงทราย คล้ายลักษณะของ มวยผม ของ ผู้หญิงที่นิยมไว้ผมยาว (เกล้ามวย) ได้แก่ หญิงไทย/ลาวโซ่ง/หญิงล้านนาในสมัยโบราณ หรือนักมวยจีน (มุ่นผม) ซึ่งนิยมถักเป็นเปีย แล้วม้วนพันรอบคอของตนซึ่งสามารถใช้ในการต่อสู้ในบางครั้งหรือ มาจากคำภาษาบาลี ว่า "มัลละ" หมายถึง การปล้ำรัด มวยปล้ำของชาวอินเดีย

มีการต่อสู้ในลักษณะคล้ายคลึงกับ มวย ของ ชาวไทย มุสลิมในท้องถิ่นทาง ภาคใต้ ตลอดจนแหลม มลายู เรียกว่า ซีละ หรือ ปัญจสีลัต มีผู้บัญญัติศัพท์ว่า "มวยไทยพาหุยุทธ์" โดยเปรียบว่า เป็นการต่อสู้แบบรวมเอา ศิลปะการต่อสู้(Martial Art) ทุกแขนง โดยใช้อวัยวะทุกส่วนร่วมด้วยได้แก่ การใช้ ศีรษะ คาง เพื่อชน กระแทก โขก ยี ใช้ท่อนแขน ฝ่ามือ และกำปั้น จับ ล็อก บล็อก บัง เหวี่ยง ฟัด ฟาด ปิด ปัด ป้อง ฟาด ผลัก ยัน ดัน ทุบ ชก ไล่แขน ศอก เฉือน ถอง กระทุ้ง พุ่ง เสย งัด ทั้งทำลายจังหวะเมื่อเสียเปรียบและหาโอกาสเข้ากระทำเมื่อได้เปรียบ

ส่วนขา แข้ง เข่า ฝ่าเท้า ส้นเท้า ปลายเท้า ใช้ในการบัง ถีบ เตะ แตะ เกี่ยว ตวัด ฉัด ช้อน ปัด กวาด ฟาด กระแทก ทำให้บอบช้ำและเสียหลักและใช้ลำตัวในการการทุ่มทับจับหัก (มีคณะนักมวยในอดีตคือ ค่าย ส.ยกฟัด ที่นิยมใช้กันมาก) การประกอบรวมแม่แบบชุดต่อสู้รวมเรียกว่า แม่ไม้ และลูกไม้ ตามเชิงมวย หรือกลมวย

ผลลัพธ์ (จีน) 1:

泰国是从泰国拳击武术。是有技术的区别，去拥抱战役 [1] [2] [3] [4]这用于作战的身体作为一种武器用心灵与身体被称为"นวอาวุธ"，其中包含来自身体、 手肘、 膝盖和脚的整个发射攻击。如果你正在准备身体将产生巨大的思想斗争，大规模学生 [5]拳击，泰国已成为无处不在国际水平上在二十世纪。当一位拳击手可以被打败泰国战斗机保卫自己在另一个分支的 [6]在泰国，职业拳击比赛有经管世界拳击理事会，泰国 [7] [8]现在泰国拳击联合会国际业余 (IFMA) 计划把泰国推入拳击，奥运会，体育，[9] [10] 和方式联合国是 2557年 (2014 年) 接受泰国作为拳击世界社会聚光灯。与拳击，泰国和泰国拳击联合会国际业余 [11] 世界理事会签署了一项合作协定"拳"一词的含义。ชาวสยาม ใช้คำว่าไป "ตีมวย" หรือ "ต่อยมวย" ในการชกต่อยต่อสู้ "ต่อย" คือการออกอาวุธ "หมัด" ส่วนคำว่า"มวย" เป็นกิริยาการม้วนวนเป็นก้อน เช่นการ "มวยผม" การ"พันหมัด" หรือ "คาดเชือก" การกำหมัดเป็นก้อนกลมเพื่อ "ชกต่อย" จึงเป็นกริยาการใช้หมัดออกอาวุธ ที่เรียกว่า "ต่อยมวย"มีความสัมพันธ์กับคำว่า รำหมัดรำมวย ซึ่งเป็นชื่อเรียก การฝึกสมาธิเคลื่อนไหวเพื่อสร้างสุขภาพ ของ ชนเผ่าไท โดยมีลักษณะเด่นที่ การเคลื่อนไหวซึ่งมี การหมุนม้วนข้อมือและหมัด (พันหมัดพันมือ) และ การเคลื่อนที่ ที่มีจังหวะและการหมุนวนไปมา ซึ่งเป็นคำปรากฏ เรียกกันมาแต่โบราณ ตั้งแต่ก่อนตั้งอาณาจักรสุโขทัย และต่อมาในยุคต้นกรุงศรีอยุธยา (ราวปี พ.ศ. 1900) ปรากฏคำว่า ปล้ำมวย (การประลอง หรือซ้อมมวยเพื่อทดสอบฝีมือ เช่นเดียวกับ การปล้ำไก่) ตีมวย (การแข่งขันชกมวยเพื่อการพนันเอาแพ้ชนะ เช่นเดียวกับ คำว่า ตีไก่) หรืออาจมาจากลักษณะการประกอบการม้วนเชือกหรือผ้า เพื่อใช้หุ้มฝ่ามือและท่อนแขน เพื่อใช้ป้องกันอันตรายขณะต่อสู้ หรืออาจเพิ่มอันตรายในการ ชก กระแทกฟาดโดยการผสม กับ กาวแป้ง และ ผงทราย คล้ายลักษณะของ มวยผม ของ ผู้หญิงที่นิยมไว้ผมยาว (เกล้ามวย) ได้แก่ หญิงไทย/ลาวโซ่ง/หญิงล้านนาในสมัยโบราณ หรือนักมวยจีน (มุ่นผม) ซึ่งนิยมถักเป็นเปีย แล้วม้วนพันรอบคอของตนซึ่งสามารถใช้ในการต่อสู้ในบางครั้งหรือ มาจากคำภาษาบาลี ว่า "มัลละ" หมายถึง การปล้ำรัด มวยปล้ำของชาวอินเดีย类似于泰国的拳种就有一场战争。当地穆斯林方式。在南方，以及马来半岛被称为海或内的第五个颜色词是那些"泰国拳击 พาหุยุทธ์"相比之下作为战斗包括武术 (武术)每个分支的每一个器官，用的头康艺阔用来敲手手臂和拳头的诗句捕获日志块作摆动圆来抵抗压力削减保护将不停止武器对付所有的时间要推肘斜杠岩石都休息及时行乐丁字裤督促这类人使用一种伙伴关系荡起来节奏时不利和采取行动的机会。小腿、 膝盖、 脚腿高跟鞋在结束了脚使用块拂去聊聊，踢踏舞踢脚踏板，勺子圆颠簸使全面罢工伤口和醉了，和它用于防洪树干提手坏了或覆盖 (前拳击手是营地说服许多解除的一部分)。该组件包括一个模板集包括木模，称为战斗和装箱或泰拳作为复杂的机械花边。

ผลลัพธ์ (จีน) 3:

มวยไทย 泰国武术技术 独特胎盘不能打[ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ ]，是身心4 战斗使用武器被称为“新武器”。跳蚤，肘，膝盖和脚趾，如果身体好准备。战士的力量造成巨大的5 ] 泰拳是二十世纪国际广泛。由世界泰拳理事会7 ] [ ] [ 8

目前国际业余拳击联合会（IFMA ）。计划推动泰拳进入奥运会9 ]和[ ]年[ 102557通过联合国接受泰拳运动的世界通过签署合作协议 世界泰拳理事会，国际业余拳击联合会（11 ]的“太极”
ความหมาย


。泰勒说“打拳击”或“拳击”战斗战斗“打”是“跳蚤”发放武器的话“拳击”是动词的一卷。如“头饰”“千拳”或“คาดเชือก”与“打”的拳头结节