“แม่”
คำว่า”แม่” เป็นคำนิยามสั้น ๆ แต่ความหมายนั้นมากมายลึกซึ้ง เกินจะพรรณนา แม่เป็นผู้มีบุญคุณล้นเหลือ แม่เปรียบประดุจ ดาว ที่คอยส่งแสงเจิดจ้าคอยนำพาลูกน้อย แม่เปรียบประจ ครู คนแรกที่คอยอบรมสั่งสอนให้ได้ดี แม่เปรียบดั่ง “นางฟ้า” ที่สูงส่งในใจหนู
วันนี้เป็นวันหนึ่งที่ผู้หญิงคนหนึ่งใช้สรรพนามเรียกตนเองว่า “แม่” แม่ได้ให้กำเนิดชีวิตน้อย ๆ ได้ลืมตามาดูโลก เก้าเดือนที่แม่ปกป้องกับหนึ่งวันที่ต้องเจ็บปวด มีใครรู้บ้างว่าผู้หญิงคนที่หนูเรียนกว่า แม่ จะต้องเจ็บปวดแค่ไหน วันที่หนูเกิด เป็นวันที่แม่เจ็บแต่กลับกลายเป็นวันที่แม่มีความสุขที่สุด เมื่อได้เห็นแววตาอันใสซื่อบริสุทธิ์ของลูกน้อย ถึงวันนี้เป็นวันที่แม่เบที่สุดในชีวิตแต่เป็นวันที่ประเสริฐของอีกชีวิต หนึ่ง แต่ลูกบางคนอาจจะไม่นึกถึงวันนี้มากนัก มีใครรู้บ้างว่าชีวิตแลกด้วยชีวิต เมื่อเราเกิดมาในโลกใบนี้ แม่ก็คือ ผู้หญิงคนแรกที่คอยป้อนข้าว ป้อนน้ำ เลี้ยงดูเราจนเติบใหญ่ แม่ได้ให้การศึกษาเท่าที่จะทำได้ แม่ให้เราทุกอย่างที่เราต้องการ แม่ไม่เคยมีคำว่า”ไม่” หรือ “ไม่ให้” กับลูก บางครั้งที่แม่ดุ แม่ทำไปก็มันเกิดจากความรัก ความผูกพันและความห่วงใย ที่แม่คนหนึ่งจะมีให้ แม่ทุกคนอยากให้ลูกเติบโตเป็นคนดี ลูกเป็นความหวังของพ่อแม่ เป็นดังแก้วตาดวงใจ แม่คอยเป็นกำลังใจให้และคอยความสำเร็จของลูกว่าลูกจะประสบความสำเร็จในภาย หน้า เป็นคนดีของแม่ เป็นคนดีของสังคม และเป็นคนดีของประเทศชาติ
เราได้เกิดมาครั้งหนึ่งในชีวิต เราเคยทำให้แม่มีความสุขบ้างหรือยัง สำหรับลูกบางคนเขาไม่มีโอกาสที่จะตอบแทนพระคุณแม่ สำหรับลูกที่มีโอกาส ควรรีบทดแทนพระคุณของแม่เมื่อตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ในฐานะที่หนูเป็นลูกคนหนึ่ง หนูจะตอบแทนพระคุณแม่ให้สมกับที่แม่รัก และหนูรักแม่ตลอดไป