ตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน เรื่องที่น

ตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน เรื่องที่น่าอับอายของฉันมีเยอะมากๆ เพราะฉันถือว่าเป็นบุคคลที่embarrassingly.เรื่องราวที่น่าอับอายที่สุดในตอนเด็กของฉัน จากที่ฉันจำได้ในช่วงวัยเรียนประถมศึกษา ฉันเป็นเด็กที่ขยันเรียนและกลัวครูมาก เวลาคาบไหนที่ครูดุๆจะไม่กล้าขยับตัวเลยก็ว่าได้ ฉันปวดอุจจาระในตอนนั้น จึงได้อุจจาระใส่กางเกงเพราะไม่กล้าที่จะขออนุญาตคุณครูออกไปเข้าห้องน้ำ ผ่านไปไม่กี่นาทีกลิ่นเริ่มออกกระจายไปทั่วห้องจนเพื่อนที่นั่งข้างๆถามฉันว่าเป็นอะไร ฉันตอบไปว่าอุจจะราะใส่กางเกง เพื่อนจึงรีบลุกหนีจากตรงนั้น ฉันถูกเพื่อนล้อเลียนเรื่องนี้หลายวัน จากเด็กที่ตื่นเต้นที่ได้ไปโรงเรียนเปลี่ยนเป็นเด็กขี้เกียจทันที ฉันหาเรื่องป่วยทุกวันเพื่อจะได้ไม่ต้องไปโรงเรียน และอีกหนึ่งเรื่องที่ถือว่าเป็นเรื่องน่าขบขันประจำวันของฉัน ซึ้งมันเกิดจากอาการหูแว่วของตัวฉันเอง กรณีตัวอย่าง คือ ในขณะที่ฉันยืนตากผ้าอยู่ มีผู้ชายคนนึงบ้านข้างฉันตะโกนเรียกเพื่อนของเขาชื่อ"ธี" ฉันได้ยินเขาเรียกว่า "กี้" ซึ่งเป็นชื่อเล่นของฉัน ฉันจึงตะโกนตอบเขาว่า "อะไร" พวกเขาจึงเขาหัวเราะฉันเสียงดังมาก แต่ฉันก็ยังไม่รู้ตัวว่าเขาหัวเราะฉันเพราะอะไร แม่ฉันจึงบอกว่า เขาเรียกเพื่อนของเขาไม่ใช่ฉัน ฉันรู้สึกอับอายและรู้สึกขายหน้ามาก Suddenly,ฉันไม่สนใจและรีบเดินเข้าบ้านไป

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Since a child. The story of the infamous I have it because I'm considered someone who embarrassingly. most infamous stories in my children. I remember during the wairian primary school I am a diligent student and a child afraid of the time period for which teachers are not willing to move the du teachers at all. I have pain in the stools is stools wearing pants because they are not willing to permit teachers to go out into the bathroom through a few minutes the smell starts out spread all over the room, until a friend seated next to ask me what it is. How do I respond to that ut will put the short pants? So hurry away from friends. I was mocked for this many days. From the children who have to change school is excited about the kids hated it immediately. I find the story of the sick every day, so don't have to go to school, and another who is the subject of my comic. Appreciate it caused symptoms, auditory memories of myself If, for example, is a sweating while I stand there is fabric. There is a man beside me, holler House of his friend, the name "Santorini" I have heard him called a "cookie," which is my nickname, I shout, he replies, "nothing." They laugh a lot, but he's my sound, I'm still not realizing that what he is laughing because I. My mother told him to call his friend, not me. I feel very embarrassed and felt the sales page. Suddenly, I'm not interested and rushed home to stay.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Since children today The infamous' I have a lot. I assume the person is embarrassingly. The most embarrassing story in my childhood. From what I remember in elementary school. I was a diligent student and teacher is very afraid. Time period where the teacher scolded will not move, it's not. I take a shit in it The stool wearing pants because they do not dare to ask the teacher to go to the bathroom. A few minutes passed, the smell began to spread around the room until a friend sitting next to me asked what it is. My answer to that is because Oujda pants. He quickly got away from that. My friends were teasing this for many days. The kids are excited to go to school as soon as a lazy boy. I rebuffed patients will not have to go every day to school. Another matter that is considered amusing my everyday. It arises from auditory hallucination of my own case, while I was standing in clothes. A man inside the house, I called his name, "Gandhi," I heard him called "cookies", which is my nickname. I shouted to him, "What!" They laughed me very loudly. But I also know that he laughed at me because nothing. My mother said, He called his friend, not me. I was embarrassed and felt very ashamed. Suddenly, I'm not interested and walked into the house.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

From childhood until now. The infamous story is a lot. Because I consider to be a person embarrassingly.The most embarrassing stories in my childhood From what I recall in the elementary school I was a kid, studious and fear teacher very much. The time period where I scolded will not move. I shit at the time.After a few minutes the smell started out all over the room until the man sitting next to ask me what it is. I replied, high to exact pants. Friends and get away from there. I was to parody this days.I'm sick every day to do not have to go to school. And one that is considered amusing daily. To appreciate it from auditory hallucination of myself, the case is, while I stand the laundry.I hear he called "hockey", which is my nickname. I yelled, "answered and said unto them, what they he laugh at me very loudly. But I don't know that he's laughing at me because my mom said he called his friends not to me.Suddenly.I don't care and hurried into the house.