ความทรงจำในวัยเด็กของฉัน วันเปิดเทอ

ความทรงจำในวัยเด็กของฉัน วันเปิดเทอม เมื่อฉันอายุ 6 ขวบ ในตอนเช้าเสียงแรกที่ได้ยินไม่ใช่เสียงไก่ขัน แต่เป็นเสียงแม่ที่ปลุกฉันให้ตื่นไปโรงเรียน จำได้ว่าแม่ทำอาหร และเตรียมเสื้อผ้า ไว้ให้ฉัน เมื่อแต่งตัวและทานอาหารเสร็จ พ่อปั่นจักรยานไปส่งที่โรงเรียน ฉันตื่นเต้น และกลัวมาก พอถึงโรงงเรียนก็ไม่กล้าเข้าไป เห็นเด็กคนอื่นมีพ่อแม่เดินจูงมือเข้าไป แต่พ่อบอกไม่ พ่อบอกว่า ต้องเดินเข้าไปเอง สู้ๆ ฉันตัดสินใจเดินเข้าไปในโรงเรียนอย่าง กล้าหาญและเรียนอย่างมีความสุข ชึ่งเป็นความทรงจำในวัยเด็กที่ฉันประทับใจ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Childhood memories of my school days. When I aged 6 years old in the morning, the first sound you can hear the sound but not the chicken Crow is the sound that wake me up to go to school. Remember how do restaurants and clothing provided me. When I finished dressing and eating Father cycling to school. I'm excited and very afraid. Enough to make it not the courage to. See other children with their parents walked into services But the father told not Dad said that must go. Yep, go I decided to walk into the school and learning audacious happily cash easily through a childhood memories, I was impressed.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Memories of my childhood days when I was 6 years old to school in the morning, the first sound you hear is not the sound of the rooster crows. But as a mom woke me to school. I do remember Orhrn And clothing to dress and eat when I'm finished. I bike to school, I'm excited and scared enough to plant study did not dare enter. See other kids with parents walking hand in hand, but I can not say I have to say that I went, I decided to walk into the school. Courage and learn happily. Suggestible memories of childhood, I was impressed.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Memories of my childhood. Open day, when I was 6 years old. In the morning the first voice heard not crowing. But her voice to wake me up to go to school. I remember I do food and prepare clothes for me. When dress and dinner. I ride a bike to school. I was so excited and scared by the factory class couldn't in. See other children have parents walk hand in hand in, but he said no, he said, must go in fighting. I decided to walk into the school. Brave and learn happily. Which is my childhood I was impressed.