รักคุณมาก รักมานานเเล้ว รักมาสี่ปีเเล้ว คุณไม่เคยได้รับรู้มันเลย เหลือเวลาอีกเเค่สองปีเท่านั้นที่ฉันควรจะรวบรวมความกล้าเเ้ล้วขอคุณถ่ายรูปสักรูปเพื่อเก็บไว้ในความทรงจำของฉัน คุณเหมือนคนบนฟ้าที่มิอาจเอื้อมถึงฉันเหมือนคนที่ไม่มีอะไรที่จะสามารถเทียบเทียมคุณได้เลยเเม้เเต่น้อย ทุกอย่างที่ฉันได้รู้จักคุณนั้นเราไม่มีอะไรเหมาะสมกันเลย คุณคือบุคคลที่ใครๆก็ต้องการ คุณคือบุคคลที่เต็มไปด้วยความสามาถด้านต่างๆ ฉันเเอบรักคุณมาอย่างนี้มันก็ดีเหมือนกันนะ อีกสองปีที่คุณจะอยู่ในโรงเรียนเเห่งนี้ฉันจะพยายามหาโอกาสเก็บภาพคุณให้ได้มากที่สุดเพราะหลังจากนี้ฉันคงอาจจะไม่ได้เจอคุณอีกก็เป็นได้ หวังว่าเราคงไ้ด้คุยกันสักครั้งฉันเเค่อยากจะทำความรู้จักคุณให้มากกว่านี้อยากให้คุณจำฉันได้อยากให้คุณรู้จักฉัน ฉันจะรักคุณตลอดไปฉันไม่มีวันลืมคุณเลย คุณรู้ไหมฉันเคยหวังว่าเราเป็นเเฟนกันเเล้วนั่งรถหรือไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยกันเชียวนะ คุณเป็นคนเเรกที่ฉันรักเเละชอบเเละนานมาก ฉันจะรอเเบบนี้ตลอดไป เเม้คุณจะมีเเฟนหรือชอบบุคคลอื่นก็ตาม ฉันถือว่ามันคือความสุขอย่างหนึ่งในชีวิต คุณรู้ไหมในวันจันทร์ที่สิบเก้าเดือนสิงหาคมพุทธศักราชสองพันห้าร้อยห้าสิบหกคุณเป็นที่สนใจของบุคคลทั้งหลายที่มาร่วมงานกีฬาสีในวันเลยนะ ฉันพยายามเก็บภาพคุณเเต่มันก็ไม่ได้ ฉันรู้สึกเสียใจนิดนึง เเละช่วงเย็นฉันเห็นคุณเดินมาเเล้วมีเด็กมาขอถ่ายภาพฉันรู้สึกหดหู่มากเลย ฉันรู้มานานสองปีเเล้วว่าคุณชอบใครว่าคุณรักใครเขาคงเป็นผู้หญิงคนเเรกเเละคนเดียวที่คุณจะรักเเละได้นั่งใกล้ชิดกับคุณ มันรู้สึกเสียใจเป็นที่สุดเลยน่ะเหมือนคุณใช้ชีวิตว่้าทั้งชีวิตคุณจะไม่มีใครอีกนอกจากเค้า