นิทานอีสป เรื่อง หมีกับคนเดินทางอ้ว

นิทานอีสป เรื่อง หมีกับคนเดินทาง

อ้วนผอมเพื่อนคู่ซี้นักเดินทาง กำลังเดินคู่กันมาด้วยความสามัคคีไปตามทางในป่าและพูดคุยกันไปอย่าง สนุกสนาน..แล้วอยู่ ๆในทันทีนั้นก็มีหมีป่าตัวใหญ่ตัวหนึ่งกระโดดออกมาจากพุ่มไม้ตรงด้านหลังของทั้ง สองโดยไม่ทันรู้ตัว…เจ้าหมีป่าตัวใหญ่หมายจะทำร้ายนักเดินทางทั้งสองอย่างจงใจนั่นเอง…” โฮก..ก้าวว์ ” มันร้องคำรามแล้วก้าวย่างสามขุมเข้ามา..” จ๊าก..หมี ๆๆ ช่วยด้วย ” อ้วนผอมนักเดินทางทั้งสองพอเห็น และรู้ตัวเข้าเท่านั้นก็ร้องลั่นและต่างก็พากันวิ่งหนีโกยอ้าวออกไปข้างหน้าอย่างไม่คิดชีวิตเลยทีเดียว… ผอมนักเดินทางนั้นตัวเบาเมื่อวิ่งไปและเหลือบไปเห็นต้นไม้ต้นใหญ่ต้นหนึ่งเข้าที่ข้างทางก็ปีนหนีขึ้นไปบน ต้นไม้ต้นนั้นด้วยความเร็ว…ส่วนอ้วนนักเดินทางเพื่อนคู่ซี้นั้นตัวอ้วนและหนักเลยไม่สามารถที่จะปีน ขึ้นไปได้..

อ้วนนั้นด้วยความกลัวอย่างสุด ๆเหมือนกันจึงตะโกนบอกอ้อนวอนผอมเพี่อนคู่ซี้ให้ช่วยด้วยว่า ” ว้า..เรา ปีนขึ้นไปไม่ได้..ช่วยดึงมือเราหน่อยสิ ช่วยให้เราหนีขึ้นไปบนนั้นด้วยคนสิเพื่อน..ช่วยดึงมือเราหน่อย ” ผอมเมื่อได้ยินดังนั้นก็ตอบปฏิเสธให้เป็นพันละวันว่า ” ไม่ได้..ไม่เอา ตัวอ้วน ๆหนัก ๆอย่างเจ้า..ถ้าข้าขืน ช่วยดึงให้เดี๋ยวข้าก็พลัดตกลงไปอยู่ข้างล่างด้วยน่ะสิ…ข้ากลัวโดนหมีทำร้ายและกินเข้าไปน่ะสิวะ ..ไม่เอา ด้วยหรอก..ข้ายังไม่อยากตาย ” อ้วนให้เป็นเสียใจกับความเห็นแก่ตัวคิดเอาตัวรอดแต่คนเดียวของผอม เพื่อนคู่ซี้คนนี้มากแต่เจ้าหมีป่านั้นมันกำลังตามเข้ามาจนเกือบจะถึงตัวอยู่รอมร่อนี่แล้ว อ้วนจึงด้วยความ กลัวและไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีเลยอยู่ ๆก็ล้มตัวลงนอนคว่ำหน้าอยู่ตรงนั้นและทำเป็นสลบนอนนิ่งอยู่อย่างนั้น ด้วยเพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรที่ดีกว่านี้อีกแล้วนั่นเอง…

อ้วนนั้นเคยได้ยินคนแก่ ๆผู้มีประสบการณ์เคยบอกว่า ” เมื่อเจอหมีและจนตัวหนีไม่ทันละก็ ให้แกล้งลงนอน ทำเป็นตายนะเพราะหมีมันมีสัญชาติญาณอยู่ว่ามันจะไม่กินของที่ไม่มีชิวิตน่ะจำคำนี้เอาไว้ก็แล้วกันถ้ารักจะ เดินทางน่ะ เชื่อเถอะ.. “อ้วนนอนนึกถึงคำสอนอันนี้ขึ้นมาได้เลยนอนนิ่ง ๆแกล้งทำเป็นตายไม่กระดุกกระดิก เลยทีเดียว เจ้าหมีป่าเมื่อตามมาทันและเห็นว่าเยื่อของมันนั้นสงสัยจะตายไปแล้วก็เข้ามาดมไปตามหน้าตาม หูของเหยื่อเพื่อให้แน่ใจว่าตายแน่หรือยัง มันดมสำรวจอยู่สักพักจนมันแน่ใจว่าคงตายไปแล้วเพราะไม่เห็น กระดุกกระดิกตรงไหนเลยมันเลยถอยและเดินจากตรงนั้นไปอย่างหมดหวัง…ผอมที่อยู่บนต้นไม้เมื่อเห็นเหตุการณ์เช่นนั้นและหมีก็จากไปแล้วจึงค่อย ๆลงมาจากต้นไม้และรีบเข้าไปเขย่าอ้วนให้ลุกขึ้นและพูดว่า ” เฮ้อ..รอดไปที เจ้าหมีมันหนีไปแล้วหละ ทำไมมันถึงหนีไปก็ไม่รู้..นี่อ้วนนายคิดว่ายังไงหือ? ว่าทำไมมัน ถึงหนีไปน่ะ ”

แล้วเมื่อกี่นี้..เราเห็นหมีมันทำท่าทางเหมือนเข้าไปกระซิบอะไรที่ข้างหูนายหรือ?..มันกระซิบบอกอะไรนาย ล่ะ ?” อ้วนจึงลุกขึ้นมาแล้วพูดกับผอมว่า ” เออ..หมีมันกระซิบบอกกับเราว่า..เพื่อนที่ถึงเวลาที่กำลังเดือด ร้อนและมีอันตรายนั้นตัวเองหนีรอดได้คนเดียวก็เป็นใช้ได้นั้นน่ะ..ไม่ใช่เพื่อนจะเอามาเป็นเพื่อนผู้ร่วมเดิน ทางด้วยนั้นไม่ได้หรอก..แล้วมันยังบอกอีกด้วยว่าเพื่อนผู้ร่วมเดินทางผู้ที่เวลาที่กำลังเดือดร้อนและได้อัน ตรายแล้วช่วยกันหาทางให้พ้นอันตรายด้วยกันนั้นคือเพื่อนแท้ด้วยหละ นายว่าจริงอย่างที่มันกระซิบ บอกหรือปล่าวล่ะ แต่เราน่ะเชื่อมันแหละ..ว่าจริงอย่างที่มันกระซิบบอกจริง ๆ ” พูดจบแล้วอ้วนก็ออก เดินจากตรงนั้นและจากผอมไปในทันทีปล่อยให้ผอมยืนงงอยู่อย่างนั้นโดยไม่ทันได้คิดหาคำตอบแก้ตัว ได้แต่อย่างใด…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kisah-kisah Aesop Re: membuat orang melahirkan.Gemuk kurus teman mati pasangan lain Berjalan dengan harmoni sepanjang jalan di hutan dan berbicara dengan beberapa menyenangkan.. laeoayu sebagai memiliki salah satu pilihan terbesar beruang liar melompat dari semak-semak tepat di belakang dua tanpa menyadari keadaan... beruang pemilik hutan besar akan menyakiti kedua sana mereka disengaja.Itu sendiri menyeringai atau mengerang..... kao "mengaku Growl, dan kemudian melangkah ke tiga Khum chak.." mi... membantu. "Kurus lemak Traveller kedua dan melihat hanya satu permintaan, mengakses pengetahuan dan melepas kecepatan penuh melarikan diri bersama-sama untuk menyapu maju, tidak berpikir cukup hidup... yang kurus cahaya yang sekali berlari, dan sekilas menjadi salah satu pohon besar melihat sisi, memanjat di melarikan diri. Pohon dengan kecepatan... teman lemak terbaik, pasangan yang mati lemak dan berat, tetapi tidak mampu memanjat...Lemak adalah ketakutan yang sama sehingga kurus takonbok เพี่อน mati pasangan banding untuk membantu dengan "Wow kita tidak mendaki Momma kita menarik sedikit hari dan membantu kita untuk melarikan diri pada teman-teman orang-berorientasi... kita menarik kurus sedikit" untuk mendengar, jadi mereka berespon seperti ribuan protes hari "No.... tidak dihilangkan, saya nak uan pemilik harus menolak. Apa yang disebut "Aku sekarang Derek OK pergi di bawah ini dengan saya hari ini... aku takut untuk terluka, dan beruang makan saya siwa. Saya tidak memiliki dihapus....... aku tidak ingin mati. "Bertahan lemak sebagai penyesalan pemikiran keegoisan, tapi salah satu kurus. Seorang teman untuk mati bagi manusia ini, tetapi beberapa beruang liar lain, hal ini didasarkan pada datang hampir ke romro di sini, jadi lemak dengan rasa takut dan tidak tahu bagaimana untuk melakukannya lebih baik loeiayu mereka jatuh wajah di tempat tidur dan itu masih keluar. Mereka tidak tahu apa yang harus dilakukan lebih baik daripada ini, dan tentu saja...Instrumen ini kemudian mendengar seseorang berkata kae alami sebelumnya "ketika pertemuan beruang dan tidak melarikan diri sampai, TANU mereda mengganggu, karena memiliki yang baik adalah bahwa hal itu tidak memakan dari no-tana-jaga ini kata diperlukan, dan senang bepergian, tolong beritahu saya jika... "Lemak kasur dalam pikiran ini mengajar datang atas di kradukkradik tertentu ning tidak munafik mati. Hutan beruang pemilik untuk datang dan melihat apakah yang lapisan, tersangka mati, menurut pemerintah, menurut halaman masuk. Korban telinga untuk memastikan pemerintah segera, ini mengeksplorasi saat sampai yakin mungkin mati, karena aku tidak bisa melihat. Kradukkradik memenuhi tempat itu harus menarik dari pertandingan, dan beberapa putus asa... kurus pada pohon ketika Anda melihat peristiwa seperti itu, dan beruang pergi dari untuk dan secara bertahap turun dari pohon-pohon, dan bergegas untuk mengguncang lemak untuk bangkit dan berkata "cangkul... mungkin ini beruang yang selamat melarikan diri dan lolos untuk ambil itu mengapa tidak tahu di mana untuk memulai... atau berpikir NAI lemak? Mengapa itu sampai kepada saya."แล้วเมื่อกี่นี้..เราเห็นหมีมันทำท่าทางเหมือนเข้าไปกระซิบอะไรที่ข้างหูนายหรือ?..มันกระซิบบอกอะไรนาย ล่ะ ?” อ้วนจึงลุกขึ้นมาแล้วพูดกับผอมว่า ” เออ..หมีมันกระซิบบอกกับเราว่า..เพื่อนที่ถึงเวลาที่กำลังเดือด ร้อนและมีอันตรายนั้นตัวเองหนีรอดได้คนเดียวก็เป็นใช้ได้นั้นน่ะ..ไม่ใช่เพื่อนจะเอามาเป็นเพื่อนผู้ร่วมเดิน ทางด้วยนั้นไม่ได้หรอก..แล้วมันยังบอกอีกด้วยว่าเพื่อนผู้ร่วมเดินทางผู้ที่เวลาที่กำลังเดือดร้อนและได้อัน ตรายแล้วช่วยกันหาทางให้พ้นอันตรายด้วยกันนั้นคือเพื่อนแท้ด้วยหละ นายว่าจริงอย่างที่มันกระซิบ บอกหรือปล่าวล่ะ แต่เราน่ะเชื่อมันแหละ..ว่าจริงอย่างที่มันกระซิบบอกจริง ๆ ” พูดจบแล้วอ้วนก็ออก เดินจากตรงนั้นและจากผอมไปในทันทีปล่อยให้ผอมยืนงงอยู่อย่างนั้นโดยไม่ทันได้คิดหาคำตอบแก้ตัว ได้แต่อย่างใด…