เริ่มต้นสมัยราชวงศ์ซ่ง (ค.ศ. 1179-1

เริ่มต้นสมัยราชวงศ์ซ่ง (ค.ศ. 1179-1276) ทางภาคใต้ของจีนมีคณะงิ้วที่มีชื่อได้เปิดการแสดงที่มีบทพูดเป็นโคลงกลอนสลับการร้อง ใช้วงเครื่องดีดสีตีเป่าประกอบการแสดง
ทางภาคเหนือนั้น ราวช่วงต้นศตวรรษที่ 13 ในสมัยราชวงศ์หยวนเกิดรูปแบบของงิ้วขึ้นมาเรียกว่า "จ๋าจวี้" 杂剧/雜劇 โดยมักแบ่งการแสดงออกเป็น 4 องค์ โดยตัวละครเอกเท่านั้น ที่จะมีบทร้องเป็นทำนองเดียวตลอดเรื่อง ส่วนตัวประกอบอื่นอาศัยการพูดประกอบ ขณะที่อุปรากรฝ่ายเหนือเป็นที่นิยมในหมู่ขุนนางชั้นสูงเรื่องราวที่แสดงจึงมักดัดแปลงมาจากพงศาวดารหรือประวัติศาสตร์ ส่วนทางใต้นั้นผู้คนนิยมดูงิ้วที่มีเนื้อหาเป็นเรื่องเล่าพื้นบ้าน
ในศตวรรษที่ 16 บ้านเมืองเข้าสู่ความสงบ ผู้คนเริ่มมีฐานะและความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ทำให้วงการวรรณกรรมเฟื่องฟูไปด้วย ซึ่งส่งผลทำให้บทร้องอุปราการสละสลวยยิ่งขึ้น โดยนายเว่ย เหลียงฝู่ 魏良辅 /魏良輔 (1522-1573) นำนิยายพื้นบ้านดังๆเรียกว่า "คุนฉวี่" 昆曲 มาเขียนเป็นบทร้อง มีสไตล์การร้องที่อ่อนหวาน ใช้เครื่องดนตรีน้อยชิ้นส่วนใหญ่คือกลองและขลุ่ยไม้
ในศตวรรษที่ 18 เกิดอุปรากรแบบใหม่ที่กรุงปักกิ่ง ซึ่งเป็นรูปแบบของงิ้วปัจจุบัน อุปรากรดังกล่าวเป็นที่แพร่หลายนับตั้งแต่เปิดการแสดงในงานฉลองวันคล้ายวันพระราชสมภพของเฉียนหลงฮ่องเต้ (1736-1796) ในจำนวนคณะงิ้วที่เข้ามาแสดงเหล่านี้รวมถึงคณะของนายเว่ย จางเฉิน จากเสฉวน ซึ่งนำเทคนิคการแสดงงิ้งแบบใหม่ๆเข้ามาเผยแพร่ในเมืองหลวงกระทั่งปลายราชวงศ์ชิง งิ้วจึงมีลักษณะต่างๆกันออกไปหลายร้อยแบบ ทั้งในด้านการร้อง การจัดฉาก เพลง แต่ส่วนใหญ่นำเนื้อเรื่องมาจากคุนฉวี่ หรือนิยายที่เป็นที่นิยมนั่นเอง
สมัยของพระนางซูสีไทเฮา การแสดงงิ้วในเมืองจีนถือว่าได้รับความนิยมสูงสุด จนกระทั่งสิ้นสมัยของพระนาง คณะงิ้วที่เคยได้รับการอุปถัมภ์ค้ำชูจากราชสำนักและขุนนางต่างๆ ก็ต้องหันมาพึ่งตัวเองและแพร่ขยายออกไปสู่ผู้คนทั่วไปมากขึ้น

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 1:

เริ่มต้นสมัยราชวงศ์ซ่ง (ค.ศ. 1179-1276) ทางภาคใต้ของจีนมีคณะงิ้วที่มีชื่อได้เปิดการแสดงที่มีบทพูดเป็นโคลงกลอนสลับการร้อง使用表現出良好的機器作樂
。北早在元朝在13世紀，歌劇的風格被稱為“警長珏”雜劇/雜劇通常僅由主角分為4表達。有一個類似的歌詞整個故事。而北方歌劇是深受貴族階級的故事往往都改編自編年史或歷史。南部是通俗的說法，有一個敘事民間戲曲
。在16世紀，這個國家是在和平。隨著人們開始有一個更好的和福祉。做一個蓬勃發展的文壇結果，行業維權歌詞由梁傅蔚魏良輔/魏良輔（1522年至1573年）進一步細化。“許坤F”崑曲寫歌詞。甜美的演唱風格使用一些手段，主要是鼓和笛子是不是
。在18世紀在北京的新戲。這是現代戲曲的一種形式。 Opera是這樣一個普遍的，因為展現在慶祝乾隆皇帝（1736-1796）的生日的今天開幕。陳章四川，這導致了新技術來展示錢發布的首都，直到清朝末年。中國戲曲有不同的特點，以數百人。無論是在唱歌樂壇方面。或小說是足夠受歡迎
。女王在位慈溪。在中國歌劇被認為一直是最流行的。直到她的統治結束歌劇曾經一直是宮廷和貴族不同的守護神。

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 2:

宋代 (r.1179-1276年)，從開始的中國南部的部分被命名打開那裡成績單顯示 khlongklon 開關請求。使用電腦的顏色顯示，以及命中 /
。在北方，周圍的 13 世紀，開始在人民幣的王朝王朝是樹的格式稱為"使用的由男性或女性 chawi"za ju/雜劇通常分成 4 顯示元素的主角將是這份差事它沿歌詞。歌劇北分區，而是在上部類往往顯示故事改編的史冊或歷史的貴族中流行。南部的部分中，人們更願意看到內容樹民間故事
。在 16 世紀國家入和平人民有利益和福祉。使一個迴圈與蓬勃發展的文學，因此使歌詞作家，副。由梁先生魏良福偉良偉傅輔 (1522年-1573)"酒店 nachawi"昆曲來寫歌詞。看起來沒有進一步比甜哭。至少使用樂器、 的大部分作品是木制長笛和鼓
。在 18 世紀新歌劇出生于北京，自開放以來，這是當前模型的歌劇的是作為普遍展示我國香港日慶祝活動在秋天。（1736年-1796年）。張陳從四川帶來的技術來顯示傳入新把在首都出版直到清末。它是從數百個不同的外觀。雙方都聲稱自己是音樂場面。或受歡迎的小說，我
夫人王 Susithaihao 是在中國一場演出的 Phra Nang 統治結束之前被視為最受歡迎。是那過獲取福利來支撐的貴族和法院從糖嗎？

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 3:

起動ซ่ง朝代(C.B.E. 1179 - 1276。)在中國的南部擁擠與展示的名字被認為本章詩圈子開關唱歌與在展示頭髮
的音樂在北部，關於以中國歌劇形式的13世紀初元代，稱「我親愛的จวี้ 「雜劇/雜劇，經常被劃分成展示。它只是4，主演對本章是可利用的，如一種一天當歌劇在高尚的故事中時是一普遍的，展示他們從歷史編年史或南部的普及的見解經常適應，人民擁擠了內容作為一民間傳說
在和平16世紀詩歌到人民裡開始有位置，并且更好的文藝產業興旺，與叫的本章，雅語堡壘， CHI，走廊ฝู่魏良輔/魏良輔先生的結果(1522 - 1573)。「昆明， f寫章節和樣式的常春藤「昆麴稱甜小的儀器零件，鼓和長笛木頭
在18世紀有一個新的歌劇在北京，是中國歌劇歌劇潮流的形式例如用途廣泛，因為展示為慶祝國王的新生天像天許多邊境丟失了(1736 - 1796)。從四川，顯示一新的ิ้ง的技術的張晨。出版在首都和甚而結果在擁擠的皇家的，它有不同的出口幾一百兩音樂場面和可利用或者故事它是一非常普遍的
在那些日子裡她的巨人ไทเฮา彩色顯示中國歌劇在中國，世界的最普遍直到的幾天的結尾促進了在國王和貴族的房子外面中國歌劇她的才幹。