เนื้อเรื่องเขาทะนาน ตั้งอยู่ชายฝั่ง

เนื้อเรื่อง
เขาทะนาน ตั้งอยู่ชายฝั่งอันดามัน ที่บ้านมะหงัง ตำบลทุ่งบุหลัง อำเภอทุ่งหว้า เนินเขาสูงชั้น มีธรรมชาติสวยงดงาม มีสำนักสงฆ์และสุเหร่า สำหรับปฏิบัติธรรมของชาวไทย และชาวไทยมุสลิมภูเขาแห่งนี้ มีตำนานเล่ากันมา มีตา ยาย ๒ คน นับถือศาสนาพุทธ ตั้งบ้านเรือนอยู่บ้านพระม่วง อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง มีลูกชายหนึ่งคนเป็นบุคคลที่ลักษณะดี อยู่มาวันหนึ่งมีเรือสำเภาของพ่อค่าต่างชาติ ได้นำสินค้ามาขายท่าเรือกันตัง ทั้งสามคนไปชมสินค้า ขณะชมอยู่นั้น นายสำเภาได้เห็นลูกชายตายายน่ารักและสงสาร ขอเป็นบุตรบุญธรรม สองตายายจึงยกให้เพราะเห็นลูกชายจะได้อยู่สุขสบายนายสำเภาขายสินค้าหมดจึงออกเรือ พร้อมบุตรบุญธรรม จำหน่ายสินค้าไปยังที่ต่าง ๆ จนร่ำรวยเป็นเศรษฐี เด็กชายที่นำมาเลี้ยงมีความสุขในกองเงินกองทองจนลืมคิดถึงสองตายาย ไม่ได้กลับบ้านมานาน เล่าเรียนหนังสือให้สมได้ดี ครั้นโตขึ้นก็แต่งงานกับลูกสาวนายสำเภา อยู่กินอย่างมีความสุข ฝ่ายภรรยาคิดถึงพ่อสามี รบเร้าให้ไปหา สามีพยายามบ่ายเบี่ยงหลายครั้ง แต่ทนรบเร้าของภรรยาไม่ไหว จึงส่งข่าวให้สองตายายทราบล่วงหน้าฝ่ายสองตายายทราบข่าวดีใจมาก บอกเพื่อนบ้าน ญาติมิตรให้ทราบจัดที่รับรอง พอใกล้ถึงเวลากลับ สองตายายฆ่าหมู ๑ ตัว เพื่อเลี้ยงรับรองครั้นถึงเวลาที่ลูกชายกลับ สองสามีภรรยานำเรือมาจอดท่าเรือกันตัง ส่งลูกเรือไปสืบดูว่า สองตายายมาหรือไม่ จึงชวนภรรยาขึ้นไปหา ลูกชายเห็นสองตายายยากจน ไม่ยอมรับว่าเป็นบิดามารดา จึงหันหลังกลับ ฝ่ายยายพยายามดึงแขนลูกไว้ ลูกชายดิ้นรนหนีไม่ได้ แม่เกิดความเสียใจมากถึงกับสาปแช่งว่า หากเป็นลูกชายของตนแล้ว ขออย่าให้ออกจากฝั่งไปได้ ขอให้มีอันเป็นไปต่าง ๆนานา แต่ไม่ลืมหมูย่างไปวางไว้ที่เรือสำเภา ขณะที่ชุมชนวุ่นวายอยู่นั้น เกิดพายุใหญ่พัดมา ทำให้เรือสำเภาแตก สิ่งของกระจัดกระจายลอยไปในทะเล ในที่สุดมีผู้เฒ่าเล่าว่า เรือสำเภากลายเป็นเกาะเภตรา สายสมอเป็นหินสายสมอ ตะบัน (ผ้าโพกหัวมุสลิม) เป็นภูเขาบัน หมูย่างเป็นเกาะสุกร เครื่องตวงสินค้าในเรือ เป็นภูเขาป้อย ภูเขาแล่ง ภูเขาทะนาน เมื่อ๗๐ปีที่ผ่านมาภิกษุรูปหนึ่งมาจากพัทลุงมาปักกลดและสร้างสำนักสงฆ์ขึ้นและสร้างรูปปั้นไว้รูปหนึ่ง

คติและแนวคิด
เป็นคติเตือนใจชนรุ่นหลัง เรื่องการกตัญญูกตัญเวที การได้ดิบได้ดีแล้วลืมบ้านเกิดเมืองนอนการเป็นลูกเนรคุณไม่รู้จักค่าน้ำนม การที่ผู้ใหญ่สาปแช่งถือเป็นเรื่องจริง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

เนื้อเรื่อง
เขาทะนานตั้งอยู่ชายฝั่งอันดามันที่บ้านมะหงังตำบลทุ่งบุหน้าอำเภอทุ่งหว้าเนินเขาสูงชั้นมีธรรมชาติสวยงดงามมีสำนักสงฆ์และสุเหร่าสำหรับปฏิบัติธรรมของชาวไทยและชาวไทยมุสลิมภูเขาแห่งนี้มีตำนานเล่ากันมามีตา ยาย 2 คนนับถือศาสนาพุทธตั้งบ้านเรือนอยู่บ้านพระม่วงอำเภอกันตังจังหวัดตรัง ได้นำสินค้ามาขายท่าเรือกันตังทั้งสามคนไปชมสินค้าขณะชมอยู่นั้น ขอเป็นบุตรบุญธรรม พร้อมบุตรบุญธรรมจำหน่ายสินค้าไปยังที่ต่าง ๆ จนร่ำรวยเป็นเศรษฐี ไม่ได้กลับบ้านมานานเล่าเรียนหนังสือให้สมได้ดี อยู่กินอย่างมีความสุขฝ่ายภรรยาคิดถึงพ่อสามีรบเร้าให้ไปหาสามีพยายามบ่ายเบี่ยงหลายครั้ง แต่ทนรบเร้าของภรรยาไม่ไหว บอกเพื่อนบ้านญาติมิตรให้ทราบจัดที่รับรองพอใกล้ถึงเวลากลับสองตายายฆ่าหมู 1 ตัว ส่งลูกเรือไปสืบดูว่าสองตายายมาหรือไม่จึงชวนภรรยาขึ้นไปหาลูกชายเห็นสองตายายยากจนไม่ยอมรับว่าเป็นบิดามารดาจึงหันหลังกลับฝ่ายยายพยายามดึงแขนลูกไว้ลูกชายดิ้นรนหนีไม่ได้ หากเป็นลูกชายของตนแล้วขออย่าให้ออกจากฝั่งไปได้ขอให้มีอันเป็นไปต่าง ๆ นานา ขณะที่ชุมชนวุ่นวายอยู่นั้นเกิดพายุใหญ่พัดมาทำให้เรือสำเภาแตกสิ่งของกระจัดกระจายลอยไปในทะเลในที่สุดมีผู้เฒ่าเล่าว่าเรือสำเภากลายเป็นเกาะเภตราสายสมอเป็นหินสายสมอตะบัน (ผ้าโพกหัวมุสลิม) เป็นภูเขา บันหมูย่างเป็นเกาะสุกรเครื่องตวงสินค้าในเรือเป็นภูเขาป้อยภูเขาแล่งภูเขาทะนาน เรื่องการกตัญญูกตัญเวที

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

เนื้อเรื่อง
เขาทะนานตั้งอยู่ชายฝั่งอันดามันที่บ้านมะหงังตำบลทุ่งบุหลังอำเภอทุ่งหว้าเนินเขาสูงชั้นมีธรรมชาติสวยงดงามมีสำนักสงฆ์และสุเหร่าสำหรับปฏิบัติธรรมของชาวไทยและชาวไทยมุสลิมภูเขาแห่งนี้มีตำนานเล่ากันมายาย๒คนนับถือศาสนาพุทธตั้งบ้านเรือนอยู่บ้านพระม่วงอำเภอกันตังจังหวัดตรังมีลูกชายหนึ่งคนเป็นบุคคลที่ลักษณะดีอยู่มาวันหนึ่งมีเรือสำเภาของพ่อค่าต่างชาติได้นำสินค้ามาขายท่าเรือกันตังขณะชมอยู่นั้นนายสำเภาได้เห็นลูกชายตายายน่ารักและสงสารขอเป็นบุตรบุญธรรมสองตายายจึงยกให้เพราะเห็นลูกชายจะได้อยู่สุขสบายนายสำเภาขายสินค้าหมดจึงออกเรือพร้อมบุตรบุญธรรมจำหน่ายสินค้าไปยังที่ต่างไม่มีเด็กชายที่นำมาเลี้ยงมีความสุขในกองเงินกองทองจนลืมคิดถึงสองตายายไม่ได้กลับบ้านมานานเล่าเรียนหนังสือให้สมได้ดีครั้นโตขึ้นก็แต่งงานกับลูกสาวนายสำเภาอยู่กินอย่างมีความสุขฝ่ายภรรยาคิดถึงพ่อสามีสามีพยายามบ่ายเบี่ยงหลายครั้งแต่ทนรบเร้าของภรรยาไม่ไหวจึงส่งข่าวให้สองตายายทราบล่วงหน้าฝ่ายสองตายายทราบข่าวดีใจมากบอกเพื่อนบ้านญาติมิตรให้ทราบจัดที่รับรองพอใกล้ถึงเวลากลับสองตายายฆ่าหมู๑ตัวสองสามีภรรยานำเรือมาจอดท่าเรือกันตังส่งลูกเรือไปสืบดูว่าสองตายายมาหรือไม่จึงชวนภรรยาขึ้นไปหาลูกชายเห็นสองตายายยากจนไม่ยอมรับว่าเป็นบิดามารดาจึงหันหลังกลับฝ่ายยายพยายามดึงแขนลูกไว้แม่เกิดความเสียใจมากถึงกับสาปแช่งว่าหากเป็นลูกชายของตนแล้วขออย่าให้ออกจากฝั่งไปได้ขอให้มีอันเป็นไปต่างๆนานาแต่ไม่ลืมหมูย่างไปวางไว้ที่เรือสำเภาขณะที่ชุมชนวุ่นวายอยู่นั้นเกิดพายุใหญ่พัดมาสิ่งของกระจัดกระจายลอยไปในทะเลในที่สุดมีผู้เฒ่าเล่าว่าเรือสำเภากลายเป็นเกาะเภตราสายสมอเป็นหินสายสมอตะบัน ( ผ้าโพกหัวมุสลิม ) เป็นภูเขาบันหมูย่างเป็นเกาะสุกรเครื่องตวงสินค้าในเรือเป็นภูเขาป้อยภูเขาทะนานเมื่อ๗๐ปีที่ผ่านมาภิกษุรูปหนึ่งมาจากพัทลุงมาปักกลดและสร้างสำนักสงฆ์ขึ้นและสร้างรูปปั้นไว้รูปหนึ่ง


เป็นคติเตือนใจชนรุ่นหลังคติและแนวคิดเรื่องการกตัญญูกตัญเวทีการได้ดิบได้ดีแล้วลืมบ้านเกิดเมืองนอนการเป็นลูกเนรคุณไม่รู้จักค่าน้ำนมการที่ผู้ใหญ่สาปแช่งถือเป็นเรื่องจริง