นักโทษประหารกับมารดากาลครั้งหนึ่ง น

นักโทษประหารกับมารดา

กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว มีเด็กคนหนึ่งขโมยหนังสือของเพื่อนกลับมาบ้านแม่ ของเขาเห็นแทนที่จะห้ามปรามและสั่งให้
นำไปคืนกลับกล่าวชมเชยว่าลูกของตนนั้น เก่ง ทำให้เด็กคนนั้น

ได้ใจลักเล็กขโมยน้อยของผู้อื่นนำมาให้แม่อยู่เรื่อยๆ แม่ของเขาก็แสดงความพอใจทุกครั้งครั้นโตเป็นหนุ่มเขาได้เข้าไป
ขโมยของที่บ้านหลังหนึ่งและฆ่าผู้เป็นเจ้าของบ้านตาย

เมื่อเจ้าหน้าที่บ้านเมืองจับตัวได้จึงถูกตัดสินให้ประหารชีวิตขณะที่กำลัง ถูกใส ่ขื่อคาพาแหประจานไปยังลานประหาร
ผู้เป็นแม่ทราบข่าวก็ร้องไห้ฟูมฟายตีอกชนตัววิ่งตามลูกของตนพร้อมกับคร่ำ ครวญว่า

“โธ่ลูกเอ๋ย ทำไมเจ้าถึงทำผิดคิดร้ายถึงเพียงนี้”“แม่อย่าร้องไห้เลย” นักโทษผู้เป็นลูกชายกล่าวเสียงเย็นชา“ตอนที่ผมเป็นเด็กเที่ยว
ลักขโมยของผู้อื่น มาให้ ถ้าแม่ดุด่าสั่งสอนแทนที่จะชมเชยให้ท้าย วันนี้ผมจะต้องถูกประหารหรือ”


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "กวัวให้ผูก รักลูกให้ตีอยากให้ลูกให้ดีต้องอบรมสั่งสอน

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Ibu hukuman mati banduan

Pada suatu masa dahulu ada seorang kanak-kanak yang mencuri ibu kawan datang rumah. Bukannya membantah, dan memerintahkannya untuk kembali pujian
yang anak mereka membuat baik

.Kecurian kecil digalakkan orang lain yang dibawa kepada beliau setiap hari. Ibunya berpuas hati pada setiap masa dan setelah membesar sebagai seorang lelaki muda pergi
kecurian rumah dan membunuh tuan tanah sehingga mati

.Apabila pihak berkuasa ditangkap telah dihukum mati manakala kawasan telus menjadi mengumumkan kesalahan beliau mengumumkan kesalahan kering hukuman gantung
ibu mendengar menangis tanpa kawalan, mengalahkan pelari dengan anak-anak mereka dengan hum padat yang
.
"Oh, anak saya, mengapa anda membuat kesilapan, idea yang tidak baik hanya ini," "Saya Jangan menangis," kata banduan itu, yang merupakan anak teh sejuk "Apabila saya adalah seorang kanak-kanak di
.Kecurian orang lain jika ibu omelan mengenai pengajaran, bukan akhir. Hari ini saya akan dibunuh atau "


kisah ini mengajar bahawa" kanak-kanak suka untuk mengikat lembu untuk memukul bola dengan baik, saya telah mengajar
.