ความเป็นนายของภาษาประการสุดท้ายที่จะกล่าวถึงก็คือ ท่านเป็นผู้เขียนเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย อ่านเข้าใจชัดเจน ซึ่งเป็นคุณสมบัติของผู้ที่ชำนาญภาษาโดยแท้จริง เพราะการเขียนเรื่องยากให้อ่านง่ายนั้น ทำได้ยากกว่าเขียนเรื่องง่ายให้อ่านยาก เนื่องจากคนที่ไม่ชำนาญทางภาษา จะทำได้เพียงเขียนให้ตัวเองเข้าใจอยู่ฝ่ายเดียว ไม่สามารถดูออกว่าสิ่งที่เขาสื่อสารนั้นคนอ่านเข้าใจได้หรือไม่
ดังนั้นเมื่อพวกนี้เขียนเรื่องง่าย คนอ่านก็เข้าใจยาก ยิ่งถ้าเขียนเรื่องยาก คนอ่านก็จะยิ่งเข้าใจยากหนักเข้าไปอีก ผิดกับท่านอาจารย์คึกฤทธิ์ ที่สามารถสื่อเรื่องยากๆเช่นเรื่องประวัติศาสตร์และสังคมของต่างประเทศ ไม่ว่า ถกเขมร พม่าเสียเมือง ฝรั่งศักดินา ยิว หรือฉากญี่ปุ่น ได้ออกมาเป็นเรื่องสนุกด้วยภาษาที่อ่านง่ายชัดเจน โดยยังคงสาระไว้ครบถ้วย เพราะท่านชำนาญภาษาพอจะดูออกว่าควรสื่อสารด้วยถ้อยคำอย่างใด จึงจะสื่อความหมายที่ต้องการให้ผู้คนที่หลากหลายทั้งเพศ วัย และพื้นฐานการศึกษาได้เข้าใจกันทั่วหน้า
วิธีของท่านคือเขียนด้วยภาษาที่ง่ายและชัดเจน แต่ก็ไม่ใช่ง่ายอย่างภาษาของเด็ก แต่มีความลึกอยู่ในความคิดและจินตนาการที่แฝงมาในภาษา อย่างตอนหนึ่งจากเรื่อง ถกเขมร ท่านพูดถึงนครวัด ว่า