เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ฉันได้กลับบ้านไปหาพ่อกับแม่ หลังที่ไม่ได้กลับบ้านมานานพอสมควร
วันนั้นฝนตกทั้งวันเลย ฉันคิดในใจว่า พายุคงจะเข้า และวันนั้นผมก็มีเรียนด้วย ฉันจึงรู้สึกแย่กับการที่ฝนตกแบบนี้
หลังเลิกเรียน ผมมารอรถที่สถานีขนส่งผู้โดยสาร เพื่อจะกลับบ้าน ปลายทางที่ผมจะไปก็คืออำเภอศรีสัชนาลัย จุงหวัดสุโขทัย (บ้านเกิดฉันเอง) การเดินทางกลับบ้านครั้งนี้ มันเป็นการเดินทางที่ทรหดสุดๆ เพราะผมต้องตากฝนมาขึ้นรถให้ทันเวลา กว่าจะถึงบ้านก็เย็นมากแล้วแล้ว พ่อมารอรับผมที่ท่าจอดรถ ผมดีใจมากที่ได้กลับบ้าน มาเจอหน้าพ่อกับแม่และญาติพี่น้อง และผมกับครอบครัวก็รับประทานอาหารเย็นกันอย่างสนุกสนาน แม่ทำอาหารที่ผมชอบไว้มากมาย ฉันอยู่ที่บ้านช่วยพ่อกับแม่ทำงานบ้านต่างๆ รดน้ำต้นไม้ ทำกับข้าว ทำขนมไทย ได้พบปะพูดคุยกับเพื่อนๆ และญาติๆ แต่เวลาแห่งความสุขก็ผ่านไปเร็ว เพราะผมต้องกลับมาเรียน ผมอยู่บ้านได้แค่2วัน ผมก็ต้องกลับมหาวิทยาลัยแล้ว แต่การกลับบ้านครั้งนี้ผมได้กำลังใจมาเต็มเปี่ยมในการที่ต้องมาใช้ชีวิตที่มหาวิทยาลัยต่อไป