ชื่อ "ยะโฮร์" (Johor) มาจากคำภาษาอา

ชื่อ "ยะโฮร์" (Johor) มาจากคำภาษาอาหรับว่า "เยาฮาร์" (Jauhar) ซึ่งแปลว่าอัญมณี (แต่ภาษาไทยโบราณ เรียกว่า ยี่หน) รัฐแห่งนี้สถาปนาขึ้นเมื่อราวต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 (กลางพุทธศตวรรษที่ 21) โดยราชบุตรของสุลต่านมาห์มุด ชาห์ (Sultan Mahmud Shah) หลังจากที่ทรงหลบหนีการโจมตีของพวกโปรตุเกสที่เมืองมะละกา ซึ่งต่อมาเมืองยะโฮร์ ได้ขยายอำนาจขึ้นเป็นอาณาจักรยะโฮร์ และมีอำนาจปกครองข้ามไปถึงหมู่เกาะรีเยา (Riau) เลยทีเดียว
ถึงแม้ว่าภายหลังอาณาจักรยะโฮร์พยายามทำสงครามกับพวกโปรตุเกสเพื่อยึดเมืองมะละกากลับคืน โดยตลอดระยะเวลา 130 ปี แต่ก็ยังไม่สามารถยึดกลับคืนมาได้ ดังนั้น ยะโฮร์จึงเปรียบได้กับหอกข้างแคร่ที่คอยขัดขวางการควบคุมช่องแคบมะละกาของโปรตุเกสอย่างเบ็ดเสร็จ
ประวัติศาสตร์ของยะโฮร์ตั้งแต่ช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 16 ถึงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 17 (ราวกลางพุทธศตวรรษที่ 22 - กลางพุทธศตวรรษที่ 23) จะเป็นในลักษณะของการดำเนินนโยบายการต่างประเทศกับรัฐพันธมิตรอื่นๆ ที่เป็นเครือญาติกัน รวมไปถึงการติดต่อกับชาวตะวันตก ทั้งนี้ก็เพื่อการดำรงไว้ซึ่งอำนาจทางการเมืองและเศรษฐกิจในช่องแคบมะละกา อาณาจักรยะโฮร์ จะต้องทำสงครามยืดเยื้อหลายหนกับรัฐอะเจะห์ (Acheh) ที่อยู่ทางตอนเหนือของสุมาตรากับรัฐมะละกาของพวกโปรตุเกส ทั้งนี้ก็เพื่อแย่งชิงอำนาจในการควบคุมเส้นทางการค้าที่ช่องแคบมะละกา โดยมีพันธมิตรร่วมสงครามที่สำคัญคือรัฐมาเลย์อื่น ๆ และฝรั่งชาวดัตช์
ในปี ค.ศ. 1641 (พ.ศ. 2184) ยะโฮร์ได้ร่วมมือกับพวกดัตช์ เข้าทำสงครามกับรัฐมะละกาของโปรตุเกส และสามารถเข้ายึดเมืองได้สำเร็จ และตั้งแต่ปี ค.ศ. 1660 (พ.ศ. 2203) เป็นต้นมา ยะโฮร์ได้กลายมาเป็นศูนย์กลางการค้าขายที่สำคัญของภูมิภาค ถึงแม้ว่าในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 17 ถึง คริสศตวรรษที่ 18 (กลางพุทธศตวรรษที่ 22 - พุทธศตวรรษที่ 23) ยะโฮร์ได้เริ่มเสื่อมอำนาจและมีรัฐแยกตัวออกไปบ้างก็ตาม
ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18 (ราวพุทธศตวรรษที่ 24) ชาวเผ่าบูกิส (Bugis) จากเกาะซูลาเวซี และชาวเผ่ามีนังกาเบา (Minangkabau) จากเกาะสุมาตรา ได้เข้าควบคุมอำนาจในจักรวรรดิยะโฮร์-รีเยา แต่อย่างไรก็ตาม ในช่วงต้นคริสตศตรรษที่ 19 (กลางพุทธศตวรรษที่ 24) ชาวมาเลย์กับชาวบูกิส แข่งขันกันมีอำนาจในบริเวณนี้ ต่อมาในปี ค.ศ. 1819 (พ.ศ. 2362) จักรวรรดิยะโฮร์-รีเยา ได้แยกออกเป็น 2 อาณาจักร คือ อาณาจักรยะโฮร์ ซึ่งปกครองโดยชาวเตเมงกอง (Temenggong) และรัฐสุลต่านรีเยา-ลิงกี (Sultanate of Riau-Linggi) ซึ่งปกครองโดยชาวบูกิส และจุดนี้เองที่ถือได้ว่าเป็นจุดเริ่มต้นของประวัติศาสตร์รัฐยะโฮร์ปัจจุบัน
ในปี ค.ศ. 1855 (พ.ศ. 2397) ภายใต้สนธิสัญญาที่ทำกันระหว่างอังกฤษซึ่งขณะนั้นปกครองสิงคโปร์อยู่ กับสุลต่านอาลีแห่งยะโฮร์ ทำให้พระองค์ทรงต้องยอมยกอำนาจการปกครองรัฐให้แก่ ดาโต๊ะ เตเมงกอง ดาอิง อิบราฮิม (Dato' Temenggong Daing Ibrahim) ยกเว้นพื้นที่เกซัง (Kesang area) หรือ มัวร์ (Muar) ซึ่งในที่สุดก็ได้ตกเป็นของ เตเมงกอง อิบราฮิม ในปี ค.ศ. 1877 (พ.ศ. 2420) เตเมงกอง อิบราฮิม ได้สถาปนาเมืองบันดาร์ตันจุงปุเตรี (Bandar Tanjung Puteri) ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ ขึ้นเป็นเมืองสำคัญเมืองหนึ่งของรัฐ และปัจจุบันนี้ได้กลายมาเป็นเมืองหลวงของรัฐยะโฮร์ ผู้สืบราชบัลลังก์องค์ต่อมาคือราชบุตรของพระองค์ชื่อ ดาโต๊ะ เตเมงกอง อาบู บาการ์ (Dato' Temenggong Abu Bakar)หรือ ศรีมหาราชายะโฮร์ (Seri Maharaja Johor) และต่อมาในปี ค.ศ. 1866 (พ.ศ. 2409) พระองค์ก็ได้รับสถาปนาเป็นสุลต่านแห่งรัฐยะโฮร์
สุลต่านอาบู บาการ์ แห่งรัฐยะโฮร์ (ค.ศ. 1864 - 1895 หรือ พ.ศ. 2407 - 2438) ทรงเป็นผู้พระราชทานรัฐธรรมนูญให้แก่รัฐยะโฮร์ และทรงปฏิรูประบบการบริหารราชการให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น นอกจากนี้ยังทรงสร้างพระราชวังประจำองค์สุลต่าน ซึ่งมีชื่อว่า อิสตานา เบซาร์ (Istana Besar) เนื่องจากพระองค์ทรงทำให้รัฐมีความก้าวหน้าเป็นอย่างมาก พระองค์จึงทรงพระนามอีกพระนามหนึ่งว่า "พระบิดาแห่งรัฐยะโฮร์ใหม่" และมีการสร้างอนุสาวรีย์ของพระองค์ขึ้นที่ริมฝั่งทะเล ตรงข้ามกับศาลยุติธรรม เพื่อเป็นการระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณที่ทรงมีต่อรัฐ
ความต้องการพริกไทยดำ กับสีเสียดที่เพิ่มมากขึ้นในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 (ราวพุทธศตวรรษที่ 24) ทำให้มีการเปิดพื้นที่ทำเกษตรกรรมเพิ่มมากขึ้น และเป็นเหตุให้มีแรงงานจีนอพยพเข้ามาทำงานเป็นจำนวนมาก ซึ่งถือได้ว่าเป็นรากฐานเศรษฐกิจของรัฐยะโฮร์เลยทีเดียว และในปี ค.ศ. 1914 (พ.ศ. 2457) ภายใต้ระบบผู้สำเร็จราชการของอังกฤษ ทำให้สุลต่านอิบราฮิม ผู้ครองราชบัลลังก์ต่อจากสุลต่านอาบู บาการ์ ทรงต้องจำใจยอมรับนาย ดี จึ แคมป์เบลล์ (D. G. Campbell) เข้าเป็นที่ปรึกษาราชการ นับเป็นชาวอังกฤษคนแรกที่ได้เป็นที่ปรึกษาราชการของรัฐยะโฮร์
เมืองยะโฮร์บาห์รู เป็นเมืองสุดท้ายแหลมมลายู ที่ถูกชาวญี่ปุ่นเข้ายึดครองในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 จากนั้นในปี ค.ศ. 1948 (พ.ศ. 2491) รัฐยะโฮร์ได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกของ "สหพันธรัฐมลายา" ซึ่งต่อมาได้รับเอกราชจากอังกฤษในปี ค.ศ. 1957 (พ.ศ. 2500)

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Nama "Johor" (johor) berasal dari bahasa Arab sebagai "membetulkan Heart" (Jauhar), yang diterjemahkan sebagai permata. (Tetapi di Thailand yang dipanggil Yi purba) negeri ditubuhkan pada abad ke-16 awal (abad ke-21), anak kepada Sultan Mahmud Shah.mahmud shah), selepas itu dia melarikan diri dari serangan Portugis di Melaka. Selepas itu, bandar Johor Berkembang kuasa sehingga kerajaan Johor. Dan mempunyai kuasa ke atas Kepulauan Riau (Riau) pernah
.Walaupun perang menentang United Johor ke Bahasa Portugis Melaka untuk menahan. Sepanjang 130 tahun, ia masih tidak boleh menahan, demikian.Sejarah Johor sejak abad ke-16 lewat abad ke-lewat 17 (sekitar pertengahan abad ke-22 - abad pertengahan 23) akan di jalan menjalankan dasar luar dengan keadaan rakan-rakan lain.Termasuk hubungan dengan Barat. Serta untuk mengekalkan kuasa politik dan ekonomi di Selat Melaka. Johor Kingdom Perlu dilakukan beberapa kali dengan negara-negara berperang di Aceh (Acheh).Itulah untuk merebut kuasa untuk mengawal laluan perdagangan, Selat Melaka. Kerjasama itu adalah perang besar Melayu dan Belanda Caucasian yang lain
.Pada tahun 1641 (BE 2184), Johor, telah bekerjasama dengan Belanda. Perang menentang Negeri Melaka Portugal. Dan boleh berjaya ditangkap dan sejak 1660 (dalam2203), Johor telah menjadi pusat perdagangan penting di rantau ini. Malah dalam abad ke-17 lewat abad ke-18, Christopher (Century pertengahan 22 - abad ke-23).Pada abad ke-18 awal (Century sekitar tahun ke-24) puak Bugis (Bugis) dari pulau Sulawesi. Dan suku mempunyai di Minangkabau. (Minangkabau) Sumatera Empayar mengambil alih kuasa di Johor - Riau. Walau bagaimanapun, Pada gereja awal Luar Berbahagialah 19.24) orang Melayu dan Bugis. Pihak berkuasa persaingan dalam bidang ini lewat tahun ini.AD 1819 (BE2362) Empayar Johor - Riau. Berpecah kepada dua kerajaan, Kerajaan Johor. Yang diperintah oleh Bahagian Temecula (Temenggung), dan Kesultanan Riau - Blinky (kesultanan Riau-Linggi), yang diperintah oleh Bugis.Pada tahun 1855 (dalam2397) di bawah perjanjian yang dibuat antara British, yang kemudiannya memerintah Singapura. Ali, Sultan Johor Kerana itu dia mesti menyerahkan kuasa kepada Bahagian negeri Dato Temecula David Ing Ibrahim (dato 'Temenggong Daing Ibrahim).(Kesang kawasan) atau Moore (Muar), yang akhirnya pergi ke Temecula Bahagian Ibrahim tahun ini.AD 1877 (BE2420) Temecula Bahagian Ibrahim ditubuhkan Bandar Tanjung Puteri (Bandar Tanjung Puteri), yang terletak di selatan. Adalah sebuah bandar utama di negeri ini. Dan kini telah menjadi ibu kota Johor.Bahagian Temecula Dato Abu Bakar (dato 'abu bakar Temenggong) atau Sri Maharaja Johor (seri maharaja johor) dan lewat tahun ini.Sejak 1866 (2409) itu akhirnya menjadikannya Sultan Johor, Sultan Abu Bakar
Negeri Johor (AD 1864-1895 SM atau2407 - 2438) adalah seorang Perlembagaan bagi Negeri Johor. Dan pembaharuan dalam pentadbiran awam yang lebih cekap. Beliau juga membina sebuah istana Sultan. Dipanggil Istana Besar (Istana Besar).Beliau mengambil nama nama salah. "Bapa Johor", dan telah didirikan monumen kepadanya di tepi pantai. Menentang Badan Kehakiman Untuk memperingati rahmat ilahi Maha menyatakan
.Permintaan untuk lada hitam Dengan catechu, peningkatan dalam abad ke-19 (sekitar abad ke-24) yang dibuat kawasan pertanian yang lebih terbuka. Dan itulah sebabnya mengapa pendatang buruh Cina bekerja banyak.Dan dalam tahun ini.AD 1914 (BE 2457) di bawah daerah England. Sultan Ibrahim dibuat Peraturan takhta Sultan Abu Bakar telah dipaksa untuk menerima Mr Ji, Campbell Hall (dg.Campbell) sebagai penasihat kerajaan. Adakah Britain pertama yang Penasihat bandar Johor Bahru
. Adalah bandar terakhir di Tanah Melayu Itu adalah pendudukan Jepun semasa Perang Dunia 2 dan pada tahun1948 (2491) telah menyertai sebagai ahli Johor. "Persekutuan Tanah Melayu", yang mendapat kemerdekaan daripada Britain pada tahun 1957 (BE 2500).