เขาไม่ได้บอกภรรยาว่าเขาตกงาน!!ทุกเช

เขาไม่ได้บอกภรรยาว่าเขาตกงาน!!
ทุกเช้า เขายังทำตัวเป็นปกติ หลังจากทานอาหารเช้าเขาก็ตรงเข้าไปหอมแก้มภรรยา
“ผมไปทำงานละนะ เย็นนี้เจอกัน”
“อย่าเถลไถลนะคุณ” ภรรยาหยอกเขาเหมือนเดิมทุกครั้ง
..........
เขาวิ่งตามให้ทันรถเมล์ จากนั้นก็เดินเบียดผู้คนเข้าไปยืนบนรถ เมื่อผ่านไป 3 ป้าย เขาก็กดออดเพื่อลงจากรถ
เขาเดินไปนั่งที่ม้านั่ง ใบหน้าของเขาหม่นหมองและกังวล ถอนหายใจเฮือกแล้วเฮือกเล่า เขามองดูห่านที่กำลังแหวกว่ายเล่นกันอยู่ในบึง
“ชีวิตของพวกนายน่าอิจฉา” เขาพึมพำออกไป
เขาผลัดเดินผลัดนั่งอยู่ในสวนจนเกือบค่ำ จากนั้นก็ลุกขึ้น ฝืนยิ้มและทำท่าทางแจ่มใสขึ้นมา
“เลิกงานแล้ว กลับบ้านได้” เขายืดตัวพร้อมกับกระชับกระเป๋าเอกสารจากนั้นก็จัดเสื้อกางเกงและเนคไทด์ให้เข้าที่เข้าทาง
..........
“ติ๊กหน่อง” เขากดออดหน้าบ้านพร้อมตะโกนออกไปว่า
“ที่รัก ผมกลับมาแล้ว”
เขาทำอย่างนี้เป็นเวลาถึง 5 วันแล้ว
วันที่ 6 ของการตกงาน เขาตัดสินใจเดินเข้าไปของานจากบริษัทรับเหมาก่อสร้างในแผนกผสมปูน ที่นี่แตกต่างจากงานบริษัทที่เขาเคยทำ มันมีทั้งฝุ่นทั้งละอองของปูน แต่เขาก็ต้องทำ เพราะไม่เช่นนั้นชีวิตต่อจากนี้ไปเขาและภรรยาจะกินอยู่อย่างไร?
..........
บ่ายวันแรกที่ทำงานที่นี่ เมื่อเขามองกระจกในห้องน้ำ เขาเหมือนคนที่ถูกถังผสมปูนหล่นทับ เนื้อตัวมอมแมมไปหมด
เมื่อถึงเวลาเลิกงาน เขารีบอาบน้ำที่บริษัทและเปลี่ยนชุดเป็นสูทเหมือนตอนที่ออกจากบ้านมา เดินออกจากบริษัทรับเหมาก่อสร้างแบบไม่เหลือเค้าคนงานผสมปูนเมื่อกลางวันที่ผ่านมา
..........
“ติ๊กหน่อง” เขากดออดหน้าบ้านพร้อมตะโกนออกไปว่า
“ที่รัก ผมกลับมาแล้ว”
ภรรยาของเขารีบวิ่งมาเปิดประตู เธอได้กลิ่นหอมของสบู่จากตัวผู้เป็นสามี
ส่วนเขา เมื่อเดินเข้าบ้าน ก็เห็นความเป็นระเบียบเรียบร้อย บ้านช่องหอมอบอวลไปด้วยดอกไม้ที่ภรรยาตัดมาจากกระถางริมระเบียงที่ซื้อมาปลูกไว้ เขารู้สึกผ่อนคลายและภูมิใจในตัวภรรยามาก แค่นี้ก็ทำให้เขาหายเหนื่อยได้ในทันที
.........
ขณะที่กำลังทานข้าว ภรรยาของเขาเอ่ยถามขึ้น
“ช่วงนี้งานที่บริษัทพ่อเป็นยังไงบ้างคะ?”
“ราบรื่นดี บริษัทเพิ่งรับเด็กสาวที่เพิ่งจบจากมหาวิทยาลัยมาทำงาน 1 คน น้องน่ารักดีนะแม่”
ภรรยาทำท่าทีโกรธขึ้นมา พร้อมกับเอื้อมมือไปจับหูของสามีและดึงเบาๆ
“อย่าเถลไถลเลยเชียวนะ”
จากนั้นทั้งคู่ก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน
“แม่เปิดน้ำอุ่นไว้ให้พ่อแล้วนะ พ่อจะอาบน้ำก่อนไหม?”
“ก่อนกลับ พ่อแวะไปว่ายน้ำกับเพื่อนที่สโมสรมา พ่ออาบมาแล้วจ้า”
............
ภรรยาเก็บจานชามไปพร้อมกับฮัมเพลงเบาๆ ไปด้วย
“เกือบไป ไม่รู้จะเก็บความลับไว้ได้อีกนานเท่าไหร่?” เขาพึมพำขึ้นมาเบาๆ พร้อมถอนหายใจโล่งอก
เขาเดินเข้าห้อง ล้างหน้าแปรงฟัน ยังไม่ทันได้อ่านหนังสือก็หลุดจากมือ เขาหลับไปด้วยความเพลียจากงานในวันนี้
.........
เขาทำงานที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างถึง 20 วัน
เย็นวันนั้น เมื่อเขากลับถึงบ้าน ตอนที่กำลังทานอาหาร ภรรยาของเขาเอ่ยขึ้นมาว่า
“พ่อไม่ต้องทำงานที่บริษัทเก่าแล้วนะ แม่ได้ข่าวว่ามีบริษัทหนึ่งกำลังขาดผู้จัดการ เขากำลังเปิดรับสมัครอยู่พอดี แม่โทรศัพท์ไปสอบถามแล้ว บริษัทเขาต้องการคนที่มีประสบการณ์อย่างพ่อเลย พรุ่งนี้พ่อลองไปสมัครดูนะ”
เขานิ่งไปครู่หนึ่ง จึงเอ่ยถามภรรยาว่า
“ทำไมอยากให้พ่อเปลี่ยนงานละแม่?”
“เปลี่ยนงานก็ดีเหมือนกันนะพ่อ พ่อจะได้มีสภาพแวดล้อมใหม่ๆ ที่ดีกว่าเดิม อีกอย่างบริษัทนี้ก็ใหญ่โตและมีความมั่นคงดีด้วย” เธอบอกกับผู้เป็นสามี
...........
วันรุ่งขึ้น เขาไปสมัครงานกับบริษัทที่ภรรยาแนะนำไว้เมื่อวาน และบริษัทก็รับเขาเข้าทำงานในตำแหน่งผู้จัดการแผนก เหมือนที่เขาเคยทำที่บริษัทเก่า
...........
บ่ายวันนั้น เขาซื้อผักและอาหารหลายอย่างกลับบ้าน เพื่อเลี้ยงฉลองกับภรรยา เขาคิด ภรรยาของเขาคงรู้ว่าเขาทำงานที่บริษัทรับเหมาก่อสร้าง เรื่องนี้แม้เขาจะไม่ได้บอก แต่คงจะปิดเธอไม่มิดเป็นแน่ ไม่งั้นเธอไม่แนะนำงานที่บริษัทนี้ให้เขามาสมัครหรอก
............
เขานึกถึงอาหารมื้อค่ำหลายสิบวันที่ผ่านมา ทุกวันจะมีเห็ดหูหนูเป็นอาหารขึ้นโต๊ะอยู่หนึ่งอย่างเสมอ ไม่ว่าจะเป็นผัดหรือต้มหรือแกงก็ตาม เพราะเห็ดหูหนูมีคุณสมบัติช่วยล้างปอด เขาทำงานอยู่กับฝุ่นมาทั้งวัน ได้กินเห็ดหูหนูผัดไข่ก็ช่วยเขาได้มาก เขาเชื่อว่าภรรยาของเขารู้เรื่องที่เขาไปทำงานที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างแล้ว แต่เธอไม่เคยเอ่ยถาม เธอกลับแอบทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเขา เธอคงกลัวว่าเขาจะไม่สบายใจ
...................
เพราะผู้ชายดีๆ คนหนึ่งต้องมีผู้หญิงดีๆ อีกคนหนึ่งคอยสนับสนุน ดูแลเอาใจใส่ ชื่นชมสรรเสริญ ปรึกษาแนะนำอยู่ข้างกาย หากปราศจากผู้หญิงดีๆ คนนั้น จะมีผู้ชายดีๆ คนนี้ได้อย่างไร?

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

เขาไม่ได้บอกภรรยาว่าเขาตกงาน!!ทุกเช้าเขายังทำตัวเป็นปกติหลังจากทานอาหารเช้าเขาก็ตรงเข้าไปหอมแก้มภรรยา"ผมไปทำงานละนะเย็นนี้เจอกัน"ภรรยาหยอกเขาเหมือนเดิมทุกครั้ง "อย่าเถลไถลนะคุณ"..........เขาก็กดออดเพื่อลงจากรถเขาวิ่งตามให้ทันรถเมล์จากนั้นก็เดินเบียดผู้คนเข้าไปยืนบนรถเมื่อผ่านไป 3 ป้ายเขาเดินไปนั่งที่ม้านั่งใบหน้าของเขาหม่นหมองและกังวลถอนหายใจเฮือกแล้วเฮือกเล่าเขามองดูห่านที่กำลังแหวกว่ายเล่นกันอยู่ในบึงเขาพึมพำออกไป "ชีวิตของพวกนายน่าอิจฉา"เขาผลัดเดินผลัดนั่งอยู่ในสวนจนเกือบค่ำจากนั้นก็ลุกขึ้นฝืนยิ้มและทำท่าทางแจ่มใสขึ้นมาเขายืดตัวพร้อมกับกระชับกระเป๋าเอกสารจากนั้นก็จัดเสื้อกางเกงและเนคไทด์ให้เข้าที่เข้าทาง "เลิกงานแล้วกลับบ้านได้"..........เขากดออดหน้าบ้านพร้อมตะโกนออกไปว่า "ติ๊กหน่อง""ที่รักผมกลับมาแล้ว"เขาทำอย่างนี้เป็นเวลาถึง 5 วันแล้ววันที่ 6 ของการตกงานเขาตัดสินใจเดินเข้าไปของานจากบริษัทรับเหมาก่อสร้างในแผนกผสมปูนที่นี่แตกต่างจากงานบริษัทที่เขาเคยทำมันมีทั้งฝุ่นทั้งละอองของปูนแต่เขาก็ต้องทำเพราะไม่เช่นนั้นชีวิตต่อจากนี้ไปเขาและภรรยาจะกินอยู่อย่างไร..........บ่ายวันแรกที่ทำงานที่นี่เมื่อเขามองกระจกในห้องน้ำเขาเหมือนคนที่ถูกถังผสมปูนหล่นทับเนื้อตัวมอมแมมไปหมดเมื่อถึงเวลาเลิกงานเขารีบอาบน้ำที่บริษัทและเปลี่ยนชุดเป็นสูทเหมือนตอนที่ออกจากบ้านมาเดินออกจากบริษัทรับเหมาก่อสร้างแบบไม่เหลือเค้าคนงานผสมปูนเมื่อกลางวันที่ผ่านมา..........เขากดออดหน้าบ้านพร้อมตะโกนออกไปว่า "ติ๊กหน่อง""ที่รักผมกลับมาแล้ว"ภรรยาของเขารีบวิ่งมาเปิดประตูเธอได้กลิ่นหอมของสบู่จากตัวผู้เป็นสามีส่วนเขาเมื่อเดินเข้าบ้านก็เห็นความเป็นระเบียบเรียบร้อยบ้านช่องหอมอบอวลไปด้วยดอกไม้ที่ภรรยาตัดมาจากกระถางริมระเบียงที่ซื้อมาปลูกไว้เขารู้สึกผ่อนคลายและภูมิใจในตัวภรรยามากแค่นี้ก็ทำให้เขาหายเหนื่อยได้ในทันที.........ขณะที่กำลังทานข้าวภรรยาของเขาเอ่ยถามขึ้น"ช่วงนี้งานที่บริษัทพ่อเป็นยังไงบ้างคะ""ราบรื่นดีบริษัทเพิ่งรับเด็กสาวที่เพิ่งจบจากมหาวิทยาลัยมาทำงาน 1 คนน้องน่ารักดีนะแม่"ภรรยาทำท่าทีโกรธขึ้นมาพร้อมกับเอื้อมมือไปจับหูของสามีและดึงเบา ๆ"อย่าเถลไถลเลยเชียวนะ"จากนั้นทั้งคู่ก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน"แม่เปิดน้ำอุ่นไว้ให้พ่อแล้วนะพ่อจะอาบน้ำก่อนไหม""ก่อนกลับพ่อแวะไปว่ายน้ำกับเพื่อนที่สโมสรมาพ่ออาบมาแล้วจ้า"............ภรรยาเก็บจานชามไปพร้อมกับฮัมเพลงเบา ๆ ไปด้วยพร้อมถอนหายใจโล่งอกเขาพึมพำขึ้นมาเบา ๆ "เกือบไปไม่รู้จะเก็บความลับไว้ได้อีกนานเท่าไหร่"เขาเดินเข้าห้องล้างหน้าแปรงฟันยังไม่ทันได้อ่านหนังสือก็หลุดจากมือเขาหลับไปด้วยความเพลียจากงานในวันนี้.........เขาทำงานที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างถึง 20 วันเย็นวันนั้นเมื่อเขากลับถึงบ้านตอนที่กำลังทานอาหารภรรยาของเขาเอ่ยขึ้นมาว่า"พ่อไม่ต้องทำงานที่บริษัทเก่าแล้วนะแม่ได้ข่าวว่ามีบริษัทหนึ่งกำลังขาดผู้จัดการเขากำลังเปิดรับสมัครอยู่พอดีแม่โทรศัพท์ไปสอบถามแล้วบริษัทเขาต้องการคนที่มีประสบการณ์อย่างพ่อเลยพรุ่งนี้พ่อลองไปสมัครดูนะ"เขานิ่งไปครู่หนึ่งจึงเอ่ยถามภรรยาว่า"ทำไมอยากให้พ่อเปลี่ยนงานละแม่"เธอบอกกับผู้เป็นสามี "เปลี่ยนงานก็ดีเหมือนกันนะพ่อพ่อจะได้มีสภาพแวดล้อมใหม่ ๆ ที่ดีกว่าเดิมอีกอย่างบริษัทนี้ก็ใหญ่โตและมีความมั่นคงดีด้วย"...........วันรุ่งขึ้นเขาไปสมัครงานกับบริษัทที่ภรรยาแนะนำไว้เมื่อวานและบริษัทก็รับเขาเข้าทำงานในตำแหน่งผู้จัดการแผนกเหมือนที่เขาเคยทำที่บริษัทเก่า...........บ่ายวันนั้นเขาซื้อผักและอาหารหลายอย่างกลับบ้านเพื่อเลี้ยงฉลองกับภรรยาเขาคิดภรรยาของเขาคงรู้ว่าเขาทำงานที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างเรื่องนี้แม้เขาจะไม่ได้บอกแต่คงจะปิดเธอไม่มิดเป็นแน่ไม่งั้นเธอไม่แนะนำงานที่บริษัทนี้ให้เขามาสมัครหรอก............เขานึกถึงอาหารมื้อค่ำหลายสิบวันที่ผ่านมา ทุกวันจะมีเห็ดหูหนูเป็นอาหารขึ้นโต๊ะอยู่หนึ่งอย่างเสมอ ไม่ว่าจะเป็นผัดหรือต้มหรือแกงก็ตาม เพราะเห็ดหูหนูมีคุณสมบัติช่วยล้างปอด เขาทำงานอยู่กับฝุ่นมาทั้งวัน ได้กินเห็ดหูหนูผัดไข่ก็ช่วยเขาได้มาก เขาเชื่อว่าภรรยาของเขารู้เรื่องที่เขาไปทำงานที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างแล้ว แต่เธอไม่เคยเอ่ยถาม เธอกลับแอบทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเขา เธอคงกลัวว่าเขาจะไม่สบายใจ...................
เพราะผู้ชายดีๆ คนหนึ่งต้องมีผู้หญิงดีๆ อีกคนหนึ่งคอยสนับสนุน ดูแลเอาใจใส่ ชื่นชมสรรเสริญ ปรึกษาแนะนำอยู่ข้างกาย หากปราศจากผู้หญิงดีๆ คนนั้น จะมีผู้ชายดีๆ คนนี้ได้อย่างไร?

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

He did not tell his wife that he lost his job!
every morning. He also acted as normal. After breakfast he's straight into the kiss his wife
"I go to work now. This evening to meet "
" don't mess around. " His wife gave him the same every time
......
.He ran with the bus, then went up people to stand on the car after 3 signs, they starve for pushing it out of the car!He went to sit on the bench. His face was sad and worried. A sigh of bipolar affective disorder. He looked at the goose is swimming in the lake. "Playing your lives to envy." he mumbled out
.