ลูกของคุณลุงเล่าให้ฟังว่า 1 เดือนสุ

ลูกของคุณลุงเล่าให้ฟังว่า 1 เดือนสุดท้ายของชีวิตต้องนอนโรงพยาบาลสามวันนอนบ้านสี่วันสลับกันไป
เวลาลูกหลานหรือเพื่อนของลูกรวมทั้งผมด้วยไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล เขามีแรงพูดติดต่อกันไม่เกิน 10 นาทีแต่10 นาทีที่พูดมีแต่เรื่องสนุกสนานเรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากคนไปเยี่ยมไข้ทุกคนพูดตรงกันว่า"คุณลุงไม่เห็นเหมือนคนป่วยเลย ตลกเหมือนเดิม" พอทุกคนกลับ ลูกหลานถามว่าทำไมคุยแต่เรื่องตลก
เขาตอบว่า "ถ้าคุยแต่เรื่องเจ็บป่วย วันหลังใครเขาจะอยากมาเยี่ยมอีก" ลุงมักจะพูดประโยคนี้กับหมอบ่อยๆว่า "ขอให้ผมกลับบ้านเถอะ ผมอยากฟังเสียงนกร้อง คุณหมอไม่รู้หรอกว่าคนคิดถึงบ้านมันเป็นอย่างไรเพราะพอเสร็จงานหมอก็กลับบ้าน" หมอได้ฟังแล้วหมดทางสู้ ยอมให้คนไข้กลับบ้านแต่กำชับให้มาตรงตามเวลานัดทุกครั้ง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Your child's uncle described how the first months of life requires a hospital stay of three days, four days, alternately, to
take their children or friends of the ball as well as I visited the hospital. He has the strength to say no more than 10 consecutive minutes, but 10 minutes, but it's fun to smiles and laughter from the patient to synchronize all say, "You is not seen as a sick uncle. Jokes like, "When anyone asks why talk to the children, but the jokes
he said. "But if you get sick One day he would like to visit again, "I always say this sentence to the doctor that often. "Let me go home today. I listen to the birds sing Doctors do not know how they were homesick, it is enough to finish the job I came back home, "the doctor had then overpowered. Allow patients to return home, but warned on time, every time.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Your uncle told me 1 last month of life need to be hospitalized days sleep home four days สลับกันไป
.When the children or your friends including me to visit the hospital. He is going on no more than 10 minutes but 10.Funny the same "when everyone back the children ask why to talk a joke!He said, "if you talk about illness. Later, who would want to visit it again. I always say this sentence with the doctor said, "let me go home I want to listen to the birds sing.The doctor listened and desperation. Let the patient home but insisted come on time every time!