ประวัติกำเนิด เถ้าแก่น้อย ต๊อบ อิทธ

ประวัติกำเนิด เถ้าแก่น้อย
ต๊อบ อิทธิพัทธ์ กุลพงษ์วณิชย์ เศรษฐีร้อยล้านคนนี้ ก่อนหน้านี้เขาถูกตราหน้าว่าเป็นคนไม่เอาถ่าน ไม่สนใจเรียน ชีวิตของ ต๊อบ มีแต่คำว่า "เกม" เท่านั้น โดยต๊อบเริ่มเล่นเกมออนไลน์ Everquest มาตั้งแต่ ม.4 ถึงขนาดสะสมแต้มจนรวยที่สุดในเซิร์ฟเวอร์ และกลายเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงอย่างมากในเกมดังกล่าว จนมีฝรั่งมาขอซื้อไอเท็มเด็ด ๆ ไอเท็มเจ๋ง ๆ ที่หายากในเกมจากเขา และนั่นก็เป็นการเริ่มต้นสร้างรายได้ของต๊อบ ซึ่งการซื้อขายไอเท็มเกมดังกล่าว บวกกับการที่เป็นผู้ทดสอบระบบเกมในฐานะคนเล่น ก็สร้างรายได้ให้เขาเป็นกอบเป็นกำ จนมีเงินเก็บเป็นหลักแสนบาทเลยทีเดียว
ด้วยความที่เป็นเด็กติดเกม ต๊อบ อิทธิพัทธ์ จึงเรียนจบชั้นระดับมัธยมมาได้อย่างยากลำบาก และเรียนต่อระดับอุดมศึกษาที่มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ซึ่งตอนนั้นนั่นเองเขาก็เริ่มก้าวเข้าสู่ถนนแห่งเส้นทางธุรกิจ พร้อมตั้งใจจะทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริงด้วยการมีธุรกิจเป็นของตัวเอง และในช่วงจังหวะที่เกมออนไลน์เริ่มไม่เป็นที่นิยมเหมือนเคย เขาก็หารายได้จากช่องทางอื่น ทั้งขายเครื่องเล่นวีซีดี ดูทำเลเปิดร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัย แต่ก็ไม่เป็นที่ประสบความสำเร็จ จนกระทั่งเขาได้ไปเดินงานแฟร์ช่องทางธุรกิจ ซึ่งในงานนั้นมีเฟรนไชส์จากประเทศญี่ปุ่นมาออกบู๊ท ด้วยความที่เขาเป็นคนชอบกินเกาลัดอยู่แล้วเลยสนใจธุรกิจนี้เป็นพิเศษ จึงเข้าไปสอบถามค่าเฟรนไชส์เกาลัดดังกล่าว แต่ทว่าราคาสูงเกินกำลังที่เขามี เลยขอแค่เช่าตู้คั่วเกาลัดเท่านั้น แล้วมาสร้างเฟรนไชส์เป็นของตัวเอง และเมื่อวันที่เขาต้องไปเซ็นสัญญาซื้อขายเกาลัดที่ห้างแห่งหนึ่ง ก่อนออกจากบ้านเขาได้ยินคุณพ่อพูดกับเพื่อนว่า "ลูกอั้วกำลังจะเป็นเถ้าแก่น้อยแล้ว" คำว่าเถ้าแก่น้อยที่ได้ยินตอนนั้นนั่นเองที่เป็นที่มาของชื่อ "เถ้าแก่น้อย" สาหร่ายทอดกรอบในปัจจุบัน
เศรษฐีร้อยล้าน ได้ใช้เวลาเพียงแค่ปีกว่า ๆ ขยายเฟรนไชส์เกาลัดเถ้าแก่น้อย ได้กว่า 30 สาขา และเมื่อเขาเห็นว่า เฟรนไชส์ของเขาขายได้หลายแห่งแล้ว เขาจึงคิดจะทำสินค้าอื่นเพิ่มเติม จึงลองนำอย่างอื่นมาวางขายในร้าน ไม่ว่าจะเป็น เกาลัด ลูกท้อ ลำไยอบแห้ง และสาหร่าย แต่สินค้าที่ขายดีที่สุดในตอนนั้นกลับไม่ใช่เกาลัด แต่กลายเป็นสาหร่ายทอดกรอบ ซึ่งนั่นเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้เขาอยากต่อยอดธุรกิจในการทำสาหร่ายทอดตรา "เถ้าแก่น้อย" อย่างจริงจัง
หลังจากนั้นเขาก็พยายามศึกษา หาความรู้เกี่ยวกับสาหร่าย และได้ลองผิดลองถูกอยู่หลายครั้ง โดยเริ่มจากบรรจุซองพลาสติกไปฝากตามร้านค้าต่าง ๆ แต่ก็มีอุปสรรคมากมาย ทั้งสินค้าหมดอายุไว รูปแบบแพ็กเกจจำหน่ายไม่สวย จึงทำให้เขากลับมานั่งคิดอีกครั้งว่า จะทำอย่างไรให้สินค้าเก็บไว้ได้นาน มีแพ็คเกจที่น่าสนใจ และสามารถขายในร้านสะดวกซื้ออย่าง 7-11 ได้
แต่พรสวรรค์ทางการตลาดของเขาก็ได้จุดประกายความคิดอีกครั้ง เขาได้นำกระแสเกาหลี กระแสญี่ปุ่น เป็นแรงบันดาลใจในการออกแบบ โดยอยากให้ผู้บริโภคจดจำสินค้าของ เขาได้ทันทีที่แรกเห็น เขาจึงทำโลโก้เป็นเด็กน่ายิ้ม ดูน่ารักมีความสุข อีกทั้งถือธงเพื่อให้รู้ว่า ถึงจะเป็นของกินเล่นแต่มีคุณค่าทางอาหารสูง รวมไปถึงเพิ่มรสชาติต่าง ๆ ให้หลากหลาย ตอบรับความต้องการของแต่ละคนและเมื่อเขาได้ปรับปรุงสินค้าเรียบร้อยแล้ว เขาจึงนำสาหร่ายเถ้าแก่น้อยไปเสนอแก่ 7-11 อีกครั้ง และจากนั้นก็ได้รับการติดต่อกลับมาในทันทีว่า "ภายใน 3 เดือน สินค้าคุณพร้อมจะวางขายในร้าน 7-11 จำนวน 3,000 สาขาทั่วประเทศ หรือไม่" เมื่อได้ยินดังนั้น คำถามก็ประดังประเดเข้ามาในหัวของเขาว่า เขาต้องทอดสาหร่ายกี่แผ่น ใช้คนทอดกี่คน และจะทำทันหรือไม่ ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นมีคำถามอยู่เต็มหัวไปหมด แต่เขาก็ตอบกลับ 7-11 ไปเกือบจะทันทีว่า พร้อมครับ!!!
หลังจากที่ ต๊อบ อิทธิพัทธ์ ตอบตกลงไปแล้ว เขาก็ต้องกับมานั่งกุมขมับ กับปัญหา และสิ่งที่ตามมาทั้งการสร้างโรงงาน เงินทุน แหล่งวัตถุดิบ การนำเข้าเครื่องจักรต่าง ๆ เพื่อผลิตสินค้าให้ได้มาตรฐาน พร้อมส่งขายแก่ 7-11 กว่า 3,000 สาขา ในระยะเวลาเพียง 3 เดือนเท่านั้น เขาจึงเดินหน้าด้วยการเริ่มต้นหาทุนสร้างโรงงาน โดยการไปขอกู้ยืมจากธนาคารแห่งหนึ่ง แต่ก็ได้รับการปฏิเสธกลับมา นั่นเป็นเพราะว่า ในตอนนั้นเขามีอายุเพียง 20 ปี เท่านั้น และเมื่อเขากู้เงินไม่ผ่าน เขาจึงยอมตัดใจขายธุรกิจเฟรนไชส์เกาลัดทิ้ง ซึ่งเฟรนไชน์กว่า 30 สาขาดังกล่าว สร้างรายได้ให้เขาเดือนละกว่าล้านบาทเลยทีเดียว แต่กว่าที่เขาจะตัดสินใจขายเฟรนไชส์แรกที่เขาปลุกปั้นมากับมือ ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเป็นเรื่องละเอียดอ่อนและสำคัญต่อจิตใจของเขามาก แต่เขาก็ต้องขายด้วยความเสี่ยง เพราะเขาไม่รู้เลยว่า ธุรกิจสาหร่ายนั้น จะดีเท่ากับธุรกิจเกาลัดหรือไม่
ในขณะที่ธุรกิจกำลังก้าวหน้า ต๊อบ อิทธิพัทธ์ ได้ตัดสินใจดร๊อปเรียนไว้ตอนปี 1 เพื่อนำเวลามาทำธุรกิจส่วนตัวอย่างเต็มตัว ส่วนทางด้านเงินที่ขายเฟรนไชส์เกาลัด ก็นำมาลงทุนกับสาหร่ายทั้งหมด โดยการสร้างโรงงานผลิตสาหร่ายทอด ซึ่งมีพนักงานก็คือครอบครัวของเขาทุกคน และคนงานอีกเพียงแค่ 6-7 คนเท่านั้น ทุกคนทำงานอย่างหนัก ยิ่งช่วงใกล้ส่งสินค้าให้กับทาง 7-11 ครอบครัวและคนงานของเขา แทบไม่ได้หลับได้นอน ทอดสาหร่าย และบรรจุภัณฑ์ แต่ก็สำเร็จ เขาสามารถบรรทุกสาหร่ายเถ้าแก่น้อยเต็มคัน ขับไปส่งศูนย์จำหน่าย 7-11 ได้สำเร็จ
จากนั้นเป็นต้นมา สาหร่าย "เถ้าแก่น้อย" ก็ทะยานสู่ตลาดวัยรุ่น และผู้บริโภคที่ชื่นชอบสาหร่ายทอดกรอบได้สำเร็จ ส่วน ต๊อบ ก็กลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มใหม่ไฟแรง เปลี่ยนสถานะจากเศรษฐีร้อยล้าน กลายเป็นเศรษฐีพันล้านได้อย่างสำเร็จ
ส่วนเรื่องการเรียนของ ต๊อบ อิทธิพัทธ์ นั้น ตอนนี้เขามีวุฒิการศึกษาสูงสุดเพียงแค่ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เท่านั้น ซึ่งตอนนี้เขาก็ได้ลงเรียนอีกครั้งที่ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ซึ่งแม้ว่าเขาจะเชื่อว่า ประสบการณ์ไม่ได้มาจากทฤษฎีในห้องเรียน แต่มันมาจากการลงมือปฏิบัติก็ตาม แต่ที่เขาเรียนนั่นก็เพื่ออยากจะให้พ่อแม่ได้ภูมิใจ และอยากถ่ายรูปรับปริญญาร่วมกับครอบครัวเพียงเท่านั้น

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

ประวัติของการกำเนิดของเจ้าของร้านเล็ก ๆ น้อย ๆ Top success, phat Pong, d.SC. wanit This would be a hundred million people previously he was branded as a person does not remove the charcoal. Not interested in learning The life of top, but "the game" by top online game Everquest since start. M 4 rich to come so far in a server and become very famous in such games are request to purchase items, luggage, guava, a rare in-game from cheng he, and that it is to start making money, buying and selling of top items such games plus who is testing the system in the game as a player, make money, he is a bundle of cash stored as thousands are baht.With a child addicted to games, top shelf, so phat graduated success, high school students have difficulty continuing education level and University Chamber of Commerce Thailand, which renders it he began to step into the streets with business line intended to make their own dreams as chari.Substitutes for your own business, and the online game started during the stroke is not as popular as ever. They earn from other sales channels, VCD See location opened a coffee shop in front of the University, but it was not a success until he got to the business channel, travel fair in the country in Japan came out the franchise from fren boots. That he is a person who likes to eat chestnut already past business interests. Therefore, to inquire into such a franchise chestnut But more than that, he has a high price, usually a roasted chestnut is just a service request and build your own franchise and fren when he wants to sign a contract at the Mall in chestnut, one of the trading. Before leaving the House, he heard the father say to your friends, "the ball was about to be the shop owner then ua", "shop owner then exerted the least heard that is the source of the name" little "seaweed shop owner today.เศรษฐีร้อยล้านแต่มันใช้เวลาเพียง pikwa ขยายเจ้าของร้าน fren น้อยกว่า 30 แฟรนไชส์สาขาเกาลัดและเมื่อเขาเห็นว่า fren เขาขายแฟรนไชส์จำนวนมาก. เขาคิดว่ามันจะทำให้รายการเพิ่มเติมจึงพยายามอย่างอื่นในร้านอาหาร. ไม่ว่าจะเป็นลำไยอบแห้งและลูกพีชและสาหร่ายสีน้ำตาล แต่สินค้าชั้นนำในด้านหลังไม่ได้เกาลัด แต่มันจะกลายเป็นสาหร่ายที่เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้เขาต้องการที่จะทำธุรกิจ "เจ้าของร้านน้อย" Nori ตราอย่างจริงจังAfter that, he attempted to learn to know about algae and trial and error are numerous times by starting from the plastic Pack to drop as stores, but there are many obstacles both expire speed. The format is pretty, no packets sold him back to sit and think again, what to do, keep it for a long time. There is a package that is attractive and can be sold in either a 7-11 convenience store.เขาได้นำกระแสเกาหลีกระแสญี่ปุ่นเป็นแรงบันดาลใจในการออกแบบโดยอยากให้ผู้บริโภคจดจำสินค้าของเขาได้ทันทีที่แรกเห็นเขาจึงทำโลโก้เป็นเด็กน่ายิ้มดูน่ารักมีความสุขอีกทั้งถือธงเพื่อให้รู้ว่า รวมไปถึงเพิ่มรสชาติต่าง ๆ ให้หลากหลาย 7-11 อีกครั้ง "ภายใน 3 เดือนสินค้าคุณพร้อมจะวางขายในร้าน 7-11 จำนวน 3,000 สาขาทั่วประเทศหรือไม่" เมื่อได้ยินดังนั้น เขาต้องทอดสาหร่ายกี่แผ่นใช้คนทอดกี่คนและจะทำทันหรือไม่ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นมีคำถามอยู่เต็มหัวไปหมด แต่เขาก็ตอบกลับ 7-11 ไปเกือบจะทันทีว่าพร้อมครับ !!! After baking success, phat ต๊, then he must agree with the temporal with the problem effectively and according to the entire generating plant sources for funds to import various machines. To produce goods to sell with over 3000 submitted 7-11 branches in the 3-month period only, only , but it was rejected because it is in the back, he was only 20 years old, and when he loan no more than 30 branches, which are giving you such fren , it isn't easy. But they must be sold with a risk because he did not know whether the algae business. .Top success, phat darop dear has decided it's now 1 year it invested with all the algae by creating a factory producing seaweed snack. And the other is just 6-7 people all the people work hard, the more near a 7-11 and his family didn't have fried seaweed bed and sleep, but packaging succeeds , the driver to send 7-11 distribution centers. .Accomplished from natural seaweed ชั่นั้น the "taokaenoi", the soaring market for teens top part became a new business or change status from the pressure of the young millionaire a hundred million. The top success, phat 6 only. Sukhothai thammathirat Open University, which, although he does believe that , but it comes from doing it by .

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

กำเนิดเถ้าแก่ประวัติน้อยตั้งขึ้นต๊อบอิทธิพัทธ์กุลพงษ์วณิชย์เศรษฐีร้อยล้านคนนี้ ไม่สนใจเรียนชีวิตของต๊อบมี แต่คำว่า "เกม" เท่านั้นโดยต๊อบเริ่มเล่นเกมออนไลน์ Everquest มาตั้งแต่ม. 4 จนมีฝรั่งมาขอซื้อไอเท็มเด็ด ๆ ไอเท็มเจ๋ง ๆ ที่หายากในเกมจากเขา ซึ่งการซื้อขายไอเท็มเกมดังกล่าว ก็สร้างรายได้ให้เขาเป็นกอบเป็นกำ
ต๊อบอิทธิพัทธ์ เขาก็หารายได้จากช่องทางอื่นทั้งขายเครื่องเล่นวีซีดีดูทำเลเปิดร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัย แต่ก็ไม่เป็นที่ประสบความสำเร็จ แต่ทว่าราคาสูงเกินกำลังที่เขามีเลยขอแค่เช่าตู้คั่วเกาลัดเท่านั้นแล้วมาสร้างเฟรนไชส์เป็นของตัวเอง "เถ้าแก่น้อย"
ได้ใช้เวลาเพียงแค่ปีกว่า ๆ ขยายเฟรนไชส์เกาลัดเถ้าแก่น้อยได้กว่า 30 สาขาและเมื่อเขาเห็นว่าเฟรนไชส์ของเขาขายได้หลายแห่งแล้วเขาจึงคิดจะทำสินค้าอื่นเพิ่มเติมจึงลองนำอย่างอื่นมา วางขายในร้านไม่ว่าจะเป็นเกาลัดลูกท้อลำไยอบแห้งและสาหร่าย แต่กลายเป็นสาหร่ายทอดกรอบ "เถ้าแก่น้อย"
หาความรู้เกี่ยวกับสาหร่ายและได้ลองผิดลองถูกอยู่หลายครั้ง ๆ แต่ก็มีอุปสรรคมากมายทั้งสินค้าหมดอายุไวรูปแบบแพ็กเกจจำหน่ายไม่สวย จะทำอย่างไรให้สินค้าเก็บไว้ได้นานมีแพ็คเกจที่น่าสนใจและสามารถขายในร้านสะดวกซื้ออย่าง 7-11
เขาได้นำกระแสเกาหลีกระแสญี่ปุ่นเป็นแรงบันดาลใจในการออกแบบโดยอยากให้ผู้บริโภคจดจำสินค้าของเขาได้ทันทีที่แรกเห็นเขาจึงทำโลโก้เป็นเด็กน่ายิ้มดูน่ารักมีความสุขอีกทั้งถือธงเพื่อให้รู้ว่า รวมไปถึงเพิ่มรสชาติต่าง ๆ ให้หลากหลาย 7-11 อีกครั้ง "ภายใน 3 เดือนสินค้าคุณพร้อมจะวางขายในร้าน 7-11 จำนวน 3,000 สาขาทั่วประเทศหรือไม่" เมื่อได้ยินดังนั้น เขาต้องทอดสาหร่ายกี่แผ่นใช้คนทอดกี่คนและจะทำทันหรือไม่ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นมีคำถามอยู่เต็มหัวไปหมด แต่เขาก็ตอบกลับ 7-11 ไปเกือบจะทันทีว่าพร้อมครับ !!!
หลังจากที่ต๊ อบอิทธิพัทธ์ตอบตกลงไปแล้วเขาก็ต้องกับมานั่งกุมขมับกับปัญหาและสิ่งที่ตามมาทั้งการสร้างโรงงานเงินทุนแหล่งวัตถุดิบการนำเข้าเครื่องจักรต่าง ๆ เพื่อผลิตสินค้าให้ได้มาตรฐานพร้อมส่งขายแก่กว่า 3,000 7-11 สาขาในระยะเวลาเพียง 3 เดือนเท่านั้น แต่ก็ได้รับการปฏิเสธกลับมานั่นเป็นเพราะว่าในตอนนั้นเขามีอายุเพียง 20 ปีเท่านั้นและเมื่อเขากู้เงินไม่ผ่าน ซึ่งเฟรนไชน์กว่า 30 สาขาดังกล่าว ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เขาก็ต้องขายด้วยความเสี่ยงเพราะเขาไม่รู้เลยว่าธุรกิจสาหร่ายนั้น
ต๊อบอิทธิพัทธ์ได้ตัดสินใจดร๊อปเรียนไว้ตอนปี 1 ก็นำมาลงทุนกับสาหร่ายทั้งหมดโดยการสร้างโรงงานผลิตสาหร่ายทอด และคนงานอีกเพียงแค่ 6-7 คนเท่านั้นทุกคนทำงานอย่างหนักยิ่งช่วงใกล้ส่งสินค้าให้กับทาง 7-11 ครอบครัวและคนงานของเขาแทบไม่ได้หลับได้นอนทอดสาหร่ายและบรรจุภัณฑ์ แต่ก็สำเร็จ ขับไปส่งศูนย์จำหน่าย 7-11
สำเร็จได้จากเนชั่นั้นเป็นต้นมาสาหร่าย"เถ้าแก่น้อย" ก็ทะยานสู่ตลาดวัยรุ่น ส่วนต๊อบก็กลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มใหม่ไฟแรงเปลี่ยนสถานะจากเศรษฐีร้อยล้าน
ต๊อบอิทธิพัทธ์นั้น 6 เท่านั้น มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชซึ่งแม้ว่าเขาจะเชื่อว่า แต่มันมาจากการลงมือปฏิบัติก็ตาม