อัมพชาดก พระพุทธเจ้าตรัสเล่าเรื่อง

อัมพชาดก
พระพุทธเจ้าตรัสเล่าเรื่อง "อัมพชาดก" ประกอบเรื่องที่พระเทวทัตคิดเป็นใหญ่และจะปกครองสังฆมณฑลแทนพระพุทธเจ้า รวมทั้งสังฆเภท (ทำให้สงฆ์แตกกัน) สร้างความแตกแยกขึ้นในพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า "มิใช่แต่ชาตินี้เท่านั้นที่เทวทัตบอกคืนอาจารย์ ชาติก่อนก็เช่นกัน" แล้วจึงทรงเล่าเรื่องอัมพชาดก ความว่า
ในอดีตกาลมีพราหมณ์หนุ่มคนหนึ่งได้เล่าเรียนมนต์เสกมะม่วงให้ออกผลได้ในชั่วพริบตาโดยอาจารย์ซึ่งเป็นจัณฑาล มีข้อแม้ว่า "มนต์นี้หาค่ามิได้ อาศัยมนต์นี้แล้วจะได้ลาภสักการะมากมาย ถ้ามีคนถามว่าเรียนมนต์นี้มาจากใคร ให้บอกตามความเป็นจริงว่าศึกษามาจากอาจารย์ผู้เป็นจัณฑาล มิฉะนั้นแล้วมนต์ก็จะเสื่อม"
พราหมณ์หนุ่มใช้มนต์เสกมะม่วงในการเลี้ยงชีพ วันหนึ่งคนรัษาพระราชอุทยานของพระเจ้ากรุงพาราณสีซื้อมะม่วงที่เกิดจากมนต์ไปถวายพระราชา พระองค์ทรงติดใจรสชาติของมะม่วง จึงให้ถามพราหมณ์หนุ่มว่าเรียนมนต์เสกมะม่วงมาจากใคร ด้วยความละอายที่จะบอกว่าอาจารย์ของตนเป็นจัณฑาล พราหมณ์หนุ่มจึงกราบทูลเป็นเท็จว่าได้เล่าเรียนมนต์มาจากทิศาปาโมกข์แห่งกรุงตักศิลา ทันทีที่พราหมณ์กล่าวเท็จ มนต์ก็เสื่อมโดยไม่รู้ตัว เมื่อพระราชารับสั่งให้เสกมะม่วงให้เสวย แม้พราหมณ์จะร่ายมนต์อย่างไร ก็ไม่ได้ผลอย่างเช่นเคย พราหมณ์หนุ่มจึงกราบทูลความจริงว่าตนได้เรียนมนต์มาจากอาจารย์จัณฑาล
เมื่อพระราชาทรงทราบความจริงก็กริ้วพราหมณ์หนุ่ม แล้วตรัสว่า "บุคคลใดรู้แจ้งธรรมจากอาจารย์ใด ไม่ว่าเป็นกษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ศูทร คนจัณฑาล อาจารย์นั้นแลเป็นคนที่ประเสริฐสุดของเขา" เมื่อตรัสแล้วพระราชาก็รับสั่งให้เฆี่ยนพราหมณ์หนุ่ม และขับไล่ออกจากพระนคร
พราหมณ์หนุ่มกลับไปยังที่อยู่ของอาจารย์จัณฑาล กราบแทบเท้าอาจารย์แล้วสารภาพความผิด และขอเรียนมนต์ใหม่ แต่อาจารย์จัณฑาลกล่าวว่า " เราประสาทมนต์แก่เจ้าโดยธรรม เจ้าก็รับเอาไปโดยธรรม ถ้าเจ้าตั้งอยู่ในธรรม มนต์ก็จะไม่เสื่อม ดูก่อนเจ้าทรามปัญญา มนต์นั้นเจ้าได้มาโดยลำบาก เป็นของหายากที่จะหาได้ในมนุษย์ในโลกนี้ เราอุตส่าห์ถ่ายทอดให้เจ้าเพื่อเป็นเครื่องมือเลี้ยงชีพ แต่เจ้ากลับทำลายด้วยการพูดเท็จ หลอกลวง เจ้าคนชั่วเอย มนต์ใดจะมีแก่เจ้า เราไม่มีวันถ่ายทอดมนต์ให้เจ้าอีกแล้ว" เมื่อกล่าวจบ อาจารย์จัณฑาลก็ขับไล่พราหมณ์หนุ่มไปให้พ้นจากบ้านของตน พราหมณ์หนุ่มออกจากบ้านอาจารย์จัณฑาลด้วยจิตใจแตกสลาย คิดว่าตนจะมีชีวิตอยู่ทำไม ตายเสียดีกว่า แล้วก็เดินทางเข้าป่า ตายอย่างคนอนาถา

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

ÍÑÁ¾ªÒ´¡¾Ãоط¸à¨éÒµÃÑÊàÅèÒàÃ×èͧ "ÍÑÁ¾ªÒ´¡" »ÃСͺàÃ×èͧ·Õè¾ÃÐà·Ç·Ñµ¤Ô´à»ç¹ãËèáÅШл¡¤ÃͧÊѧ¦Á³±Åá·¹¾Ãоط¸à¨éÒ ÃÇÁ·Ñé§Êѧ¦àÀ· (·ÓãËéʧ¦ìᵡ¡Ñ¹) ÊÃéÒ§¤ÇÒÁᵡá¡¢Öé¹ã¹¾Ãоط¸ÈÒÊ¹Ò ¾Ãоط¸à¨éÒ¨Ö§µÃÑÊÇèÒ "ÁÔãªèáµèªÒµÔ¹Õéà·èÒ¹Ñé¹·Õèà·Ç·ÑµºÍ¡¤×¹ÍÒ¨ÒÃÂì ªÒµÔ¡è͹¡çàªè¹¡Ñ¹" áÅéǨ֧·Ã§àÅèÒàÃ×èͧÍÑÁ¾ªÒ´¡ ¤ÇÒÁÇèÒã¹Í´Õµ¡ÒÅÁÕ¾ÃÒËÁ³ì˹ØèÁ¤¹Ë¹Öè§ä´éàÅèÒàÃÕ¹Á¹µìàÊ¡ÁÐÁèǧãËéÍÍ¡¼Åä´é㹪ÑèǾÃÔºµÒâ´ÂÍÒ¨ÒÃÂì«Öè§à»ç¹¨Ñ³±ÒÅ ÁÕ¢éÍáÁéÇèÒ "Á¹µì¹ÕéËÒ¤èÒÁÔä´é ÍÒÈÑÂÁ¹µì¹ÕéáÅéǨÐä´éÅÒÀÊÑ¡¡ÒÃÐÁÒ¡ÁÒ ¶éÒÁÕ¤¹¶ÒÁÇèÒàÃÕ¹Á¹µì¹ÕéÁÒ¨Ò¡ã¤Ã ãËéºÍ¡µÒÁ¤ÇÒÁà»ç¹¨ÃÔ§ÇèÒÈÖ¡ÉÒÁÒ¨Ò¡ÍÒ¨ÒÃÂì¼Ùéà»ç¹¨Ñ³±ÒÅ ÁԩйÑé¹áÅéÇÁ¹µì¡ç¨ÐàÊ×èÍÁ"¾ÃÒËÁ³ì˹ØèÁãªéÁ¹µìàÊ¡ÁÐÁèǧ㹡ÒÃàÅÕ駪վ Çѹ˹Ö觤¹ÃÑÉÒ¾ÃÐÃÒªÍØ·ÂÒ¹¢Í§¾ÃÐà¨éÒ¡Ãا¾ÒÃÒ³ÊÕ«×éÍÁÐÁèǧ·Õèà¡Ô´¨Ò¡Á¹µì件ÇÒ¾ÃÐÃÒªÒ ¾ÃÐͧ¤ì·Ã§µÔ´ã¨ÃʪҵԢͧÁÐÁèǧ ¨Ö§ãËé¶ÒÁ¾ÃÒËÁ³ì˹ØèÁÇèÒàÃÕ¹Á¹µìàÊ¡ÁÐÁèǧÁÒ¨Ò¡ã¤Ã ´éǤÇÒÁÅÐÍÒ·Õè¨ÐºÍ¡ÇèÒÍÒ¨ÒÃÂì¢Í§µ¹à»ç¹¨Ñ³±ÒÅ ¾ÃÒËÁ³ì˹ØèÁ¨Ö§¡ÃÒº·ÙÅà»ç¹à·ç¨ÇèÒä´éàÅèÒàÃÕ¹Á¹µìÁÒ¨Ò¡·ÔÈÒ»ÒâÁ¡¢ìáË觡ÃاµÑ¡ÈÔÅÒ ·Ñ¹·Õ·Õè¾ÃÒËÁ³ì¡ÅèÒÇà·ç¨ Á¹µì¡çàÊ×èÍÁâ´ÂäÁèÃÙéµÑÇ àÁ×è;ÃÐÃÒªÒÃѺÊÑè§ãËéàÊ¡ÁÐÁèǧãËéàÊÇ áÁé¾ÃÒËÁ³ì¨ÐÃèÒÂÁ¹µìÍÂèÒ§äà ¡çäÁèä´é¼ÅÍÂèÒ§àªè¹à¤Â ¾ÃÒËÁ³ì˹ØèÁ¨Ö§¡ÃÒº·ÙŤÇÒÁ¨ÃÔ§ÇèÒµ¹ä´éàÃÕ¹Á¹µìÁÒ¨Ò¡ÍÒ¨ÒÃÂì¨Ñ³±ÒÅàÁ×è;ÃÐÃҪҷç·ÃÒº¤ÇÒÁ¨ÃÔ§¡ç¡ÃÔéǾÃÒËÁ³ì˹ØèÁ áÅéǵÃÑÊÇèÒ "ºØ¤¤Åã´ÃÙéá¨é§¸ÃÃÁ¨Ò¡ÍÒ¨ÒÃÂìã´ äÁèÇèÒà»ç¹¡ÉѵÃÔÂì ¾ÃÒËÁ³ì á¾ÈÂì ÈÙ·Ã ¤¹¨Ñ³±ÒÅ ÍÒ¨ÒÃÂì¹Ñé¹áÅà»ç¹¤¹·Õè»ÃÐàÊÃÔ°ÊØ´¢Í§à¢Ò" àÁ×è͵ÃÑÊáÅéǾÃÐÃÒªÒ¡çÃѺÊÑè§ãËéà¦Õè¹¾ÃÒËÁ³ì˹ØèÁ áÅТѺäÅèÍÍ¡¨Ò¡¾Ãй¤Ãพราหมณ์หนุ่มกลับไปยังที่อยู่ของอาจารย์จัณฑาล กราบแทบเท้าอาจารย์แล้วสารภาพความผิด และขอเรียนมนต์ใหม่ แต่อาจารย์จัณฑาลกล่าวว่า " เราประสาทมนต์แก่เจ้าโดยธรรม เจ้าก็รับเอาไปโดยธรรม ถ้าเจ้าตั้งอยู่ในธรรม มนต์ก็จะไม่เสื่อม ดูก่อนเจ้าทรามปัญญา มนต์นั้นเจ้าได้มาโดยลำบาก เป็นของหายากที่จะหาได้ในมนุษย์ในโลกนี้ เราอุตส่าห์ถ่ายทอดให้เจ้าเพื่อเป็นเครื่องมือเลี้ยงชีพ แต่เจ้ากลับทำลายด้วยการพูดเท็จ หลอกลวง เจ้าคนชั่วเอย มนต์ใดจะมีแก่เจ้า เราไม่มีวันถ่ายทอดมนต์ให้เจ้าอีกแล้ว" เมื่อกล่าวจบ อาจารย์จัณฑาลก็ขับไล่พราหมณ์หนุ่มไปให้พ้นจากบ้านของตน พราหมณ์หนุ่มออกจากบ้านอาจารย์จัณฑาลด้วยจิตใจแตกสลาย คิดว่าตนจะมีชีวิตอยู่ทำไม ตายเสียดีกว่า แล้วก็เดินทางเข้าป่า ตายอย่างคนอนาถา

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Ampon Jataka
.The Buddha said narrative "allegory" assemble that Devadatta ampon thought is great and will rule the diocese instead of Buddha, as well as Brahminism. (the monks break) create a rift in Buddhism, the Buddha said.The former, too. "Then he told ampon Jataka success
.In the past the Brahmin young man learning to spell out a mango yield in the blink of an eye by the teacher, which is the condition that "untouchable. This spell invaluable. Using this spell will be lucky to worship.To tell actually study from master the untouchables. Otherwise, it will deteriorate "magic
.A young Brahmin spell cast mango in making a living. One day a man focus Royal Garden of God Varanasi buy mango caused by magic offered the king. He impressed the taste of mango.In shame to say that its professors are untouchable. A young Brahmin said unto the false that learning to spell from the peregrine falcon of city Taxila. As soon as this Brahmin lied magic alliance have unconsciously.Even Brahman cast a spell, it doesn't work as ever. The Brahmin boy told the truth that he learned from master magic untouchable
.When the emperor knew the truth, it was angry Brahmin young, said, "any person become enlightened teacher any king of Brahmin m. Database คนจัณ. ฑาล, teacher and is the nonesuch of his ".And chased out of the capital!A young Brahmin returned to the address of the master untouchable. Prostrate foot professor confessed, and can learn new magic, but teacher untouchable said, "เราประสาท magic to you by nature, you are taking the Dharma. If you are located in the Dharma.First you ram wisdom spell you the trouble. Is rare to find it in the human world. We have to convey to you as a tool for a living. But you have destroyed by lying, cheating, you bastard.We can never convey to you again "magic when she finished speaking teacher untouchable can chase young to Brahmin from their homes. A young Brahmin from Professor untouchable heart broken. Think of their lives are better off dead.Die like a homeless person.