วัดโบราณ สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยรัชกาลที่ 5 รูปแบบสถาปัตยกรรมเป็นศิลปะแบบไทยใหญ่ (เงี้ยว) สร้างด้วยไม้สักทองทั้งหลัง ตัวอารามเป็นทั้งโบสถ์ วิหาร และกุฎิ เบ็ดเสร็จ ตามเสาและเพดานตกแต่ด้วยกระจกสีต่างๆ ส่วนใหญ่จัดทำเป็นรูปสัตว์หิมพานต์นานาชนิด นัวเป็นศิลปะที่งดงามมลังเมลืองมาก
วัดจอมสวรรค์จัดสร้างขึ้นจากแรงศรัทธาของชาวไทยใหญ่ ซึ่งเดิมมีถิ่นฐานอยู่ในประเทศพม่า ได้เข้ามาทำการค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้าพื้นเมืองกับชาวท้องถิ่นจังหวัดแพร่ บางส่วนได้เข้าไปทำงานอยู่ในห้างอีสต์เอเซียติค ซึ่งเป็นบริษัทของชาวยุโรปที่ได้รับสัมปทานการทำไม้ในจังหวัดแพร่ จนมีฐานะมั่งคั่งร่ำรวย ด้วยความเลื่อมใสในบวรพุทธศาสนา พ่อเฒ่าคำอ่อง (ชาวเงี้ยว) ได้ร่วมมือกับพ่อฮ่อยกันตี (ต้นตระกูลเจริญกุศล) สร้่างวัดจอมสวรรค์ขึ้นในปี พ.ศ.2437 ใช้เวลาสร้างประมาณ 5 ปี จึงแล้วเสร็จ หลังจากนั้น วัดจอมสวรรค์ถูกปล่อยปละละเลย เนื่องจากเหตุการณ์เงี้ยวปล้นเมืองแพร่ วัดจึงมีสภาพทรุดโทรม พ่อฮ่อยกันตี นายฮ่อยคำมาด และแม่เฒ่าหล้า เจริญกุศล ได้บูรณะซ่อมแซมให้อยู่ในสภาพดีขึ้น ต่อมานายจอง นันตา (บิดาของแม่เตียว อักษรมินทร์) ซึ่งชาวอังกฤษเคยแต่งตั้งให้เป็น Headman มาก่อน เป็นชาวไทยใหญ่อีกคนหนึ่งที่ทำการค้าขายจนมีฐานะร่ำรวย ได้ร่วมมือกับแม่เฒ่ากุย ลูกสาวของพ่อฮ่อยกันตี ได้สร้างเสริมบูรณะเพิ่มเติม พร้อมกับได้สร้างเจดีย์ รูปแบบสถาปัตยกรรมพม่า ไว้ทางทิศตะวันออกของวัดด้วย
ของดีในวัดจอมสวรรค์มีหลายอย่าง นอกจากความงดงามของศิลปะการประดับตกแต่งกระจกตามเสาและเพดานแล้ว ยังมีคัมภีร์งาช้าง ซึ่งจารด้วยอักษรฝักขาม มีเนื้อความเกี่ยวกับกรรมวาจาจารย์ สำหรับพระบวชใหม่ ตัวคัมภีร์ทำงานจากงาช้างที่นำไปบดจนเป็นผงละเอียดผสมกับยางไม้ แล้วนำมารีดเป็นแผ่นผึ่งให้แห้งเสร็จแล้วจึงนำไปจารด้วยสีที่ได้จากยางไม้อีกครั้งหนึ่ง นับเป็นศิลปะวัตถุที่มีคุณค่ายิ่ง นอกจากนี้ยังมีพระพุทธรูปที่สานด้วยไม้ไผ่ (หลวงพ่อสาน) ซึ่งมีหน้าตักกว้าง 54 เซนติเมตร สูง 80 เซนติเมตร ปางสะดุ้งมาร ประดิษฐานอยู่ ณ อารามแห่งนี้ด้วย