วันที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน คือวันท

วันที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน คือวันที่ฉันได้คุยกับคนๆหนึ่งที่ ทำให้ชีวิตของฉันมีสีสันมากขึ้น
เนื่องจาก เมื่อฉันอยู่มัธยมตอนต้นฉันอยู่ห้องเรียนที่ค่อนข้างจะเกเร เมื่อก่อนฉันเป็นคนเงียบไม่สุงสิงกับใคร แต่ใครจะไปเข้าใจฉันล่ะ ที่ฉันไม่เข้าไปพูดคุย หรือสุงสิงกับใคร มันเป็นเพราะฉันกลัวพวกเขาต่างหาก แต่พวกเขากลับคิดว่าฉันหยิ่ง ฉันจึงไม่ค่อยมีเพื่อนมากเท่าไหร่นัก
วันนั้นฉันเริ่มตีตัวออกห่างจากเพื่อนในห้อง ขณะฉันกำลังจะไปกินอาหารกลางวันคนเดียว แต่ตอนเดินออกมาจากห้องก็เจอคนๆหนึ่ง เธอชื่อเกรช เธอคือเพื่อนของเพื่อนของฉัน เราเคยทักทายกันนิดหน่อยแล้ว ฉันจึงเข้าไปทักทายเธอและชวนเธอไปกินอาหารกลางวันด้วยกัน หลังจากนั้นเราก็ไปกินอาหารกลางวันด้วยกันแทบทุกวัน ตอนเช้าเธอมาถึงโรงเรียนเช้ามาก เธอก็จะนั่งรอฉันที่ศาลาข้างโดม ซึ่งกว่าฉันจะมาถึงโรงเรียนก็เกือบจะสายอยู่แล้วแทบทุกวัน เราสนิทกันมากจนคนทั่วไป หรือแม้กระทั่งคนในครอบครัวของเราเองก็คิดว่าเราเป็นคนรักกัน เราชอบออกไปเที่ยวด้วยกัน เราชอบไปเดินเล่นด้วยกัน
จนวันหนึ่ง ตอนนั้นเราทั้งคู่อยู่มัธยมศึกษาปีที่ 3 เกรชอยากเข้า วิทยาลัยเทคนิค ใน สาขา บัญชี ฉันก็สมัครด้วยก็บอกตามตรงเลยนะไม่ชอบหรอก แต่อยากตามเพื่อนไป และเนื่องจากฉันไม่ชอบ และมันก็ไม่ใช่ตัวฉัน เลยทำให้ฉันตัดสินใจไม่ไปสอบที่ วิทยาลัยเทคนิค ฉันเลือกที่จะเรียนต่อสายสามัญ ส่วนเกรชเลือกที่จะเรียนต่อในสายอาชีพ พอเวลาไม่ตรงกัน ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนแปลงเราเริ่มห่างออกจากกัน จนแทบไม่ได้คุยกันเลย แต่จู่ๆขณะที่ฉันอยูมัธยมศึกษาปีที่ 5 เกรชก็กลับมาเรียนสายสามัญสาเหตุเพราะอะไรหรอ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ถึงแม้เราจะอยู่ใกล้กันมากขึ้น แต่เราก็ยังไม่สนิทกันเหมือนเดิมอยู่ดี ถึงแม้ ตอนนี้เราจะไม่ค่อยสนิทกันแล้ว แต่ช่วงเวลาในตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดสำหรับฉันจริงๆ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The best day of my life is when I talked to one person who makes my life more colorful. Because when I'm in high school and beginning my classroom would rather misbehave. As before, I am a quiet person who was not acquainted with, but who is going to understand how how I never talk or who have dealings with it is because I am afraid of them separately, but they think I'm arrogant, so I didn't have many friends. That day, I started to hit away from a friend in the room. While I was going to eat lunch alone, but coming out of the room, one I. Her name is Gero-fix issues. She is a friend of a friend of mine, we used to greet each other a little bit, and then. I greet her, and so invited her to eat lunch together. After that, we went to eat lunch together almost every day. The morning she came to school very morning she would sit waiting for me at the side which I Sala, to arrive at the school almost every day, almost line. We became completely resistant to common people, or even a family of our own, I think we're in love. We like to hang out together. We like to go for a walk together. Until one day. We both are junior college, fix issues into the gateway, the technique in the fields of accounting, I then apply it honestly! no I'd like to go, but friends, and because I don't like it and it's not me, I decided not to test technical college. I chose to study General excess rotlueak to study in vocational. Time does not match. Everything began to change away from until we hardly talk at all, but suddenly, when I'm touring a school and five years of ordinary school gate รชก็ come back what I don't know, the same excuse. Although we are close. But we are still not together like the original anyway. Although Now we are rarely completely you. but the time period is the best time for me to really.