lost in translation หนังที่อยู่ในใจ

lost in translation หนังที่อยู่ในใจของใครหลายๆคน หนังที่มีฉากจบเป็นปริศนาที่ยังคาใจมาจนทุกวันนี้ อาจจะมีบางตอนที่ดูน่าเบื่อ แต่โดยรวมแล้วหนังเรื่องนี้คือดีมาก หนังเรื่องนี้ดำเนินเรื่องด้วยตัวละครหลักอยู่ 2 คน คือ บ๊อบ แฮร์ริส และ ชาร์ล็อตต์ คนต่างชาติสองคนที่ต้องมาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ด้วยวัฒนธรรม สภาพแวดล้อมและอะไรหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นบรรยากาศ แสง สี วิถีการเป็นอยู่ของคนในโตเกียว ดูจะเป็นเรื่องยากที่ปรับตัวให้ชินได้ จึงทำให้ตัวละครทั้งคู่รู้สึกเหงา โดดเดี่ยว และเหมือนถูกทิ้ง และด้วยความเหงานี้เองทำให้คนทั้งคู่ได้มาเจอกัน เพราะด้วยเป็นคนที่มีเชื้อชาติอเมริกันเหมือนกันและความรู้สึกที่ว่าโดนทิ้ง จึงทำให้ตัวละครสองตัวนี้เข้ากันได้ดี ถึงแม้เค้าทั้งคู่จะดูอายุห่างกันแต่ด้วยช่วงเวลาที่กำลังเหงา พวกเค้าต่างมีอีกคนเข้ามาเติมเต็ม ทำให้ได้เกิดความสัมพันธ์บางอย่างขึ้นมา อาจจะเรียกได้ว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก ทำให้เป็นจุดเริ่มต้นของหนังเรื่องนี้

บ๊อบ แฮร์ริส นักแสดงหนุ่มวัยกลางคน ที่เดินทางมาถ่ายทำโฆษณาที่โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น และชาร์ล๊อตต์ หญิงสาวผู้ที่ติดตามสามีมาทำงานที่โตเกียว เนื่องจากสามีของชาร์ล๊อตต้องไปทำงานแทบทุกวัน ซึ่งทำให้ชาร์ล๊อตต้องอยู่ในห้องคนเดียว ไม่ต่างอะไรจากบ๊อบ เค้าเดินทางมาที่โตเกียวคนเดียว เป็นธรรมดาที่จะรู้สึกเหงา สิ่งที่เชื่อมโยงบ๊อบและชาร์ล๊อตไว้คือความเหงา เมื่อคนเหงากับเหงามาเจอกัน เค้าทั้งคู่ต่างไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นและทั้งคู่ต้องการที่ถูกค้นพบการมีตัวตนของตัวเองอีกครั้ง เรียกง่ายๆคือ ต้องการจะเป็นที่สนใจ จึงทำให้เกิดเรื่องราวระหว่างบ๊อบกับชาร์ล๊อตมากมาย
การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างเรียบง่าย นิ่งๆ ช้าๆ โดยยังคงดำเนินเรื่องไปด้วยตัวละครหลักแค่สองคน แต่ละฉากในหนังเรื่องนี้สื่อถึงอารมณ์ของตัวละคร ความรู้สึกที่เก็บไว้ข้างในใจของตัวละคร
ฉากที่ดูจะเป็นจุดสำคัญในหนังมีประมาณนี้ฉากแรกเริ่มต้นที่ Park hyatt เป็นโรงแรมที่ทั้งคู่พักอยู่ ด้วยความที่ถ่ายบนชั้นสูงสุดของโรงแรมทำให้เห็นบรรยากาศของย่านชินจูกุ ฉากที่สอง Ichikan เป็นร้านซูชิ ที่ตัวละครไปกิน ฉากที่สาม Shibiya ในฉากนี้ทั้งสองคนได้ไปร้องคาราโอเกะด้วยกัน ในฉากชาร์ล๊อตใส่วิกสีชมพูอาจจะเป็นเพราะต้องการดึงดูดความสนใจ ฉากที่สี่ Air คลับชื่อดังของญี่ปุ่น โดยรวมแล้วหนังเรื่องนี้จะมีฉากวนไปวนมาคือ ห้องพัก บาร์ในโรงแรม และสถานที่ท่องเที่ยวในญี่ปุ่น
สัญลักษณ์ของหนังเรื่องนี้ ส่วนของชาร์ล๊อตจะเป็นหูฟัง สังเกตุได้จากส่วนใหญ่ในฉากที่ชาร์ล๊อตจะใส่หูฟังอยู่และนั่งเงียบๆมองออกไปนอกหน้าต่าง แสดงให้เห็นว่าตัวละครตัวนี้เหงาและรู้สึกโดนทิ้ง ส่วนของบ๊อบนั้น ถ้าให้เดานั้นจะเป็นพวกแชมเปญ ไวน์ เหล้า เพราะในเรื่องบ๊อบได้มาถ่ายโฆษณาเกี่ยวกับเหล้าวิสกี้ แสดงให้เห็นว่าตัวละครตัวนี้อาจจะชอบดื่มเหล้าก็เป็นได้
มุมของหนังเรื่องนี้ประกอบไปด้วย
1. Point of view camera angle
2. Bird eye view
3. Eye Level Angle
4. Long short
5. Close up
ส่วนใหญ่ที่สังเกตุได้ชัดเจนน่าจะมี bird eye view เพราะฉากเปิดตัวมาคือถ่ายที่ชาร์ล๊อตมองผ่านหน้าต่างลงมาจากตึกสูง ทำให้เห็นบรรยากาศของกรุงโตเกียว Long short ที่ถ่ายให้เห็นถึงบรรยากาศและก็บริเวณที่ตัวละครได้ไป และก็ Close up ในหลายๆฉากของหนังเรื่องนี้จะชอบซูมหรือโฟกัสไปที่ใบหน้าของตัวละคร เพื่อที่จะได้แสดงความรู้สึกนึกคิดของตัวละครว่าบ๊อบกับชาร์ล็อตรู้สึกยังไง
การถ่ายทำส่วนใหญ่จะเน้นให้พระเอกนางเอกเด่นไม่มีใครมาอยู่ในเฟรม ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้โทนสีอุ่น สื่อถึงอารมณ์เหงา เคว้างคว้าง โดดเดี่ยว

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Lost in translation movie in many people. Movies with scenes that end the price is until today, there may be some part that looks boring. But overall, this movie was very good. This movie story, with the main characters are two men are Bob Harris and Charlotte. Two foreigners who want to come are two different houses of culture. Many environments and what Whether it's relaxing atmosphere. Light the way of the people in Tokyo are difficult to Shin. This makes both characters feel am lonely. Lonely, and the like are left with this loneliness makes people come together because they both have come across as someone who is of the same American and national feeling that hit left. Two characters, making it as well. Although both layout view life apart, but by the time interval that is am lonely. They have also added full. The relationship is something coming up may be known as a relationship that is not named as the starting point of this movie. บ๊อบ แฮร์ริส นักแสดงหนุ่มวัยกลางคน ที่เดินทางมาถ่ายทำโฆษณาที่โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น และชาร์ล๊อตต์ หญิงสาวผู้ที่ติดตามสามีมาทำงานที่โตเกียว เนื่องจากสามีของชาร์ล๊อตต้องไปทำงานแทบทุกวัน ซึ่งทำให้ชาร์ล๊อตต้องอยู่ในห้องคนเดียว ไม่ต่างอะไรจากบ๊อบ เค้าเดินทางมาที่โตเกียวคนเดียว เป็นธรรมดาที่จะรู้สึกเหงา สิ่งที่เชื่อมโยงบ๊อบและชาร์ล๊อตไว้คือความเหงา เมื่อคนเหงากับเหงามาเจอกัน เค้าทั้งคู่ต่างไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นและทั้งคู่ต้องการที่ถูกค้นพบการมีตัวตนของตัวเองอีกครั้ง เรียกง่ายๆคือ ต้องการจะเป็นที่สนใจ จึงทำให้เกิดเรื่องราวระหว่างบ๊อบกับชาร์ล๊อตมากมาย การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างเรียบง่าย นิ่งๆ ช้าๆ โดยยังคงดำเนินเรื่องไปด้วยตัวละครหลักแค่สองคน แต่ละฉากในหนังเรื่องนี้สื่อถึงอารมณ์ของตัวละคร ความรู้สึกที่เก็บไว้ข้างในใจของตัวละคร ฉากที่ดูจะเป็นจุดสำคัญในหนังมีประมาณนี้ฉากแรกเริ่มต้นที่ Park hyatt เป็นโรงแรมที่ทั้งคู่พักอยู่ ด้วยความที่ถ่ายบนชั้นสูงสุดของโรงแรมทำให้เห็นบรรยากาศของย่านชินจูกุ ฉากที่สอง Ichikan เป็นร้านซูชิ ที่ตัวละครไปกิน ฉากที่สาม Shibiya ในฉากนี้ทั้งสองคนได้ไปร้องคาราโอเกะด้วยกัน ในฉากชาร์ล๊อตใส่วิกสีชมพูอาจจะเป็นเพราะต้องการดึงดูดความสนใจ ฉากที่สี่ Air คลับชื่อดังของญี่ปุ่น โดยรวมแล้วหนังเรื่องนี้จะมีฉากวนไปวนมาคือ ห้องพัก บาร์ในโรงแรม และสถานที่ท่องเที่ยวในญี่ปุ่น สัญลักษณ์ของหนังเรื่องนี้ ส่วนของชาร์ล๊อตจะเป็นหูฟัง สังเกตุได้จากส่วนใหญ่ในฉากที่ชาร์ล๊อตจะใส่หูฟังอยู่และนั่งเงียบๆมองออกไปนอกหน้าต่าง แสดงให้เห็นว่าตัวละครตัวนี้เหงาและรู้สึกโดนทิ้ง ส่วนของบ๊อบนั้น ถ้าให้เดานั้นจะเป็นพวกแชมเปญ ไวน์ เหล้า เพราะในเรื่องบ๊อบได้มาถ่ายโฆษณาเกี่ยวกับเหล้าวิสกี้ แสดงให้เห็นว่าตัวละครตัวนี้อาจจะชอบดื่มเหล้าก็เป็นได้
มุมของหนังเรื่องนี้ประกอบไปด้วย
1. Point of view camera angle
2. Bird eye view
3. Eye Level Angle
4. Long short
5. Close up
ส่วนใหญ่ที่สังเกตุได้ชัดเจนน่าจะมี bird eye view เพราะฉากเปิดตัวมาคือถ่ายที่ชาร์ล๊อตมองผ่านหน้าต่างลงมาจากตึกสูง ทำให้เห็นบรรยากาศของกรุงโตเกียว Long short ที่ถ่ายให้เห็นถึงบรรยากาศและก็บริเวณที่ตัวละครได้ไป และก็ Close up ในหลายๆฉากของหนังเรื่องนี้จะชอบซูมหรือโฟกัสไปที่ใบหน้าของตัวละคร เพื่อที่จะได้แสดงความรู้สึกนึกคิดของตัวละครว่าบ๊อบกับชาร์ล็อตรู้สึกยังไง
การถ่ายทำส่วนใหญ่จะเน้นให้พระเอกนางเอกเด่นไม่มีใครมาอยู่ในเฟรม ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้โทนสีอุ่น สื่อถึงอารมณ์เหงา เคว้างคว้าง โดดเดี่ยว

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Lost in translation leather is on the minds of many people. The movie with the end scene is a mystery still doubtful until now. There may be some when boring. But overall this movie is very good. This movie is working with the main character's 2 each.Harris and Charlotte, and two to a foreign country, culture, environment, and a lot of things, such as the atmosphere. Light path being of people in Tokyo.The characters both feel lonely, lonely and somewhat abandoned. And with this lonely people both have met. Because a race and American the same feeling abandoned.Although both of them to see the age difference but with the lonely, They have one to fill. It was some kind of relationship. May be called the relationship is unknown.
.
.Bob Harris, the young actress middle-aged traveling film advertising in Tokyo, Japan, and Charles Scott girl who follow her husband to work in Tokyo. Because the husband of Charlotte to work almost every day.What is different from Bob. He came to Tokyo alone. Normal to feel lonely. What links the Bob and Charlotte is loneliness. When the lonely and lonely to meet.A simple call is to be interested. Thus, causing the story between Bob and Charlotte much
.Narration is simple, steady, slowly continued to run with the main character, just the two of us. Each of the scenes in this movie, convey the mood of the characters. Feeling stored inside of the character
.The scene seems to point in the movie is about this scene first started at the Park Hyatt Hotel is both live. By taking on the top floor of the hotel to see the atmosphere of Shinjuku. Second scene Ichikan เป็นร้าน character to eat sushi.Shibiya in this scene both went to sing karaoke. In the scene, Charlotte wig pink because want to attract attention. The fourth act Air famous club of Japan. Overall, this movie will be the scene around here. The room.