ขณะที่ Parasuraman และคณะ (1991) รา

ขณะที่ Parasuraman และคณะ (1991) รายงานว่าทั่วไปการวัดคุณภาพของการให้บริการสามารถวัดได้โดยวัดช่องว่าง (Gap) ระหว่างการบริการที่ลูกค้ารับรู้และการบริการที่ลูกค้าคาดหวังบนพื้นฐานของ 5 ปัจจัย โดยมีรายละเอียดแต่ละปัจจัย ดังนี้
1. ความเชื่อถือได้ (reliability) คือ ความสามารถที่จะให้บริการตามคำมั่นด้วยความถูกต้อง

2. ความสามารถตอบสนอง (responsiveness) คือ ความเต็มใจที่จะช่วยเหลือและบริการอย่างรวดเร็ว

3.ความแน่นอน (assurance) คือ การให้ความรู้ความสุภาพของพนักงานและความสามารถในการส่งมอบความไว้วางใจและความเชื่อมั่นให้กับลูกค้า

4. ความเข้าใจลูกค้า (empathy) คือ การดูแลลูกค้าของกิจการอย่างทั่วถึงเฉพาะราย

5.ลักษณะที่สัมผัสได้ (tangible) คือ แสดงลักษณะทางกายภาพของสิ่งอำนวยความสะดวก อุปกรณ์ บุคคล และวัสดุอุปกรณ์ในการติดต่อสื่อสาร

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

While Parasuraman et al (1991) reported that the general measuring quality of service can be measured by measuring the gap (Gap) between customer service awareness and service customers expect on the basis of 5 factors. The details of each factor.1. Reliability (reliability) is the ability to provide the correct word with

2. Can meet (responsiveness). Is the willingness to help and service quickly

3.Certainty (assurance) is courtesy of staff knowledge and the ability to deliver the trust and confidence to customers

4. Understanding the customers. (empathy) is the customer of the business thoroughly only

5.The touch (tangible) is shown the physical appearance of the facility, equipment, personnel, materials and equipment in communication


.