ประเพณีชักพระหรือลากพระประวัติความเ

ประเพณีชักพระหรือลากพระ
ประวัติความเป็นมา
ประเพณีชักพระหรือลากพระเป็นประเพณีที่พราหมณ์ศาสตร์สนิกชนและพุทธศาสนิกชนปฏิบัติสืบต่อกันมาตั้งแต่ครั้งโบราณ สันนิฐานว่าประเพณีนี้เกิดขึ้นครั้งแรก ในประเทศอินเดียตามลัทธิศาสนาพราหมณ์ ที่นิยมนำเอาเทวารูปออกแห่แหนในโอกาสต่าง ๆ เช่น การแห่เทวารูปพระอิศวร เทวารูปพระนารายณ์ เป็นต้น
ต่อมาพุทธศาสนิกชนได้นำเอาคติความเชื่อดังกล่าวมา แล้วดัดแปลงปรับปรุงให้สอดคล้องกับความเชื่อทางพุทธศาสนา เมื่อพุทธศาสนาได้เผยแพร่ถึงภาคใต้ของประเทศไทย จึงได้นำประเพณีชักพระเข้ามาด้วย ประเพณีชักพระ มีความเป็นมาที่เล่ากันเป็นเชิงพุทธตำนานว่า หลังจากพระพุทธองค์ทรงกระทำยมกปาฏิหาริย์ปราบเดียรถีย์ ณ ป่ามะม่วง กรุงสาวัตถี แล้วได้เสร็จไปจำพรรษา ณ ดาวดึงส์เพื่อโปรดพุทธมารดา ซึ่งขณะนั้นทรงจุติเป็นมหามายาเทพ สถิตอยู่ ณ ดุสิตเทพพิภพตลอดพรรษา พระพุทธองค์ทรงประกาศพระคุณของมารดาแก่เทวสมาคมและแสดงพระอภิธรรมโปรดพุทธมารดา 7 คัมภีร์ จนพระมหามายาเทพและเทพยดา ในเทวสมาคมบรรลุโสดาบันหมด ถึงวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 อันเป็นวันสุดท้ายของพรรษา พระพุทธองค์ได้เสด็จกลับมนุษยโลกทางบันไดทิพย์ที่พระอินทร์นิมิตถวาย บันไดนี้ทอดจากภูเขาสิเนนุราชที่ตั้งสวรรค์ ชั้นดุสิตมายังประตูนครสังกัสสะ ประกอบด้วยบันไดทอง บันไดเงินและบันไดแก้ว บันไดทองนั้นสำหรับเทพยดามาส่งเสด็จอยู่เบื้องขวาของพระพุทธองค์ บันไดเงินสำหรับพรหมมาส่งเสด็จอยู่เบื้องซ้ายของพระพุทธองค์ และบันไดแก้วสำหรับพระพุทธองค์อยู่ตรงกลาง เมื่อพระพุทธองค์เสด็จมาถึงประตูนครสังกัสสะตอนเช้าตรู่ของวันแรม 1 ค่ำ เดือน 11 ซึ่งเป็นวันออกพรรษานั้น พุทธศาสนิกชนที่ทราบกำหนดการเสด็จกลับของพระพุทธองค์จากพระโมคคัลลาน ได้มารอรับเสด็จอย่างเนืองแน่นพร้อมกับเตรียมภัตตาหารไปถวายด้วย แต่เนื่องจากพุทธศาสนิกชนที่มารอรับเสด็จมีเป็นจำนวนมากจึงไม่สามารถจะเข้าไปถวายภัตตาหารถึงพระพุทธองค์ได้ทั่วทุกคน จึงจำเป็นที่ต้องเอาภัตตาหารห่อใบไม้ส่งต่อ ๆ กันเข้าไปถวายส่วนคนที่อยู่ไกลออกไปมาก ๆ จะส่งต่อ ๆ กันก็ไม่ทันใจ จึงใช้วิธีห่อภัตตาหารด้วยใบไม้โยนไปบ้าง ปาบ้าง เข้าไปถวายเป็นที่โกลาหล โดยถือว่าเป็นการถวายที่ตั้งใจด้วยความบริสุทธิ์ด้วยแรงอธิษฐานและอภินิหารแห่งพระพุทธองค์ ภัตตาหารหล่านั้นไปตกในบาตรของพระพุทธองค์ทั้งสิ้น เหตุนี้จึงเกิดประเพณี “ห่อต้ม” “ห่อปัด” ขึ้น เพื่อเป็นการแสดงถึงความปิติยินดีที่พระพุทธองค์เสด็จกลับจากดาวดึงส์ พุทธศาสนิกชน ได้อัญเชิญพระพุทธองค์ขึ้นประทับบนบุษบกที่เตรียมไว้ แล้วแห่แหนกันไปยังที่ประทับของพระพุทธองค์ ครั้นเลยพุทธกาลมาแล้วและเมื่อมีพระพุทธรูปขึ้น พุทธศาสนิกชนจึงนำเอาพระพุทธรูปยกแห่แหนสมมติแทนพระพุทธองค์ ซึ่งกระทำกันในวันแรม 1 ค่ำ เดือน 11 ของทุกปีสืบมาจนเป็นประเพณีชักพระในปัจจุบัน อันอุปมาเสมือนหนึ่งได้ร่วมรับเสด็จและร่วมถวายภัตตาหารแด่พระพุทธองค์ด้วยตนเองไม่ว่าจะห่างไกลกันด้วยเวลา และสถานที่สักเพียงใด
ประเพณีชักพระหรือลากพระ เป็นประเพณีของภาคใต้ กระทำหลังจากวันมหาปวารณาหรือวันออกพรรษา 1 วัน คือวันแรม 1 ค่ำ เดือน 11 ชาวบ้านจะช่วยกันเตรียมการหุ้มโพนซึ่งมีวิธีการที่ซับซ้อนเพื่อ ให้ได้โพนที่มีเสียงดี และมีการแข่งประกวดเสียงโพนด้วย พระภิกษุจะช่วยกันตกแต่งเรือพระบุษบก ชาวบ้านจะตกแต่งเรือพาย และมีการซ้อมพายเรือเพื่อแข่งขันทำขนมต้มเพื่อแขวนเรือพระ
ในวันลากพระ ชาวบ้านจะช่วยกันลากเรือพระออกจากวัด ถ้าเป็นการลากพระน้ำก็จะใช้เรือพายลาก ซึ่งสะดวกในการชักลาก มากกว่า ลากพระบก การลากพระบกในสมัยโบราณนิยมใช้ล้อเลื่อน จึงต้องมีคนลากมากซึ่งก็จะลากผ่านหมู่บ้าน จากวัดหนึ่งไปอีกวัดหนึ่งในปัจจุบัน ใช้รถยนต์ในการลากพระบกแทน มีการแขวนต้มบูชาพระ และเมื่อแจวเรือเข้าไปใกล้เรือพระแล้วจะใช้วิธีการ “ซัดต้ม” ไปยังเรือพระให้คนคอยรับ ซึ่งเป็นมูลเหตุให้เกิดกีฬาซัดต้มขึ้นนอกจากนี้ยังมีกิจกรรมอื่นๆ เช่น การแข่งพายเรือ การแข่ง เรือพระ การเล่นเพลงเรือโต้ตอบกันประกวดเรือในประเภทต่างๆ
ประเพณีลากพระเป็นประเพณีที่เชื่อว่าการลากพระจะช่วยให้เกิดอานิสงส์ผลบุญทำให้ฝนตกตามฤดูกาล และการทำบุญจะช่วยส่งผลบุญกุศลให้ประสบความสำเร็จ นอกจากนี้ประเพณีลากพระยังเป็นการแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างวิถีชีวิตของคนประกอบอาชีพเกษตรกรรมกับประเพณี และแสดงถึงความพร้อมใจ ที่จะทำบุญทำกุศลรวมถึงความสนุกสนานครื้นเครงในกิจกรรมต่างๆ ที่ได้ร่วมกันปฏิบัติ
พิธีกรรม
เมื่อเดือน ๙ ผ่านไป หลายวัดที่ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะร่วมประเพณีลากพระในเดือน ๑๑ ก็เริ่มเตรียมการหุ้มโพนเพื่อใช้ "คุมโพน" (ประโคมล่วงหน้า) และใช้ประโคมในวันพิธี รวมทั้งให้ชาวบ้านนำไปประชันหรือแข่งขันกับวัดอื่น ๆ การหุ้มโพนมีกรรมวิธีที่ซับซ้อนทั้งในขุดและขึงหนังตึงเต็มที่ โดยใช้เวลานานแรมเดือนบางวัดมีพิธีไสยศาสตร์ประกอบด้วย แต่ละวัดจะต้องมีโพน ๒ ใบ ให้เสียงทุ้ม ๑ ใบ เสียงแหลม ๑ ใบ วัดไหนมีโพนเสียงดีแข่งขันชนะชาวบ้านก็พลอยได้หน้าชื่นชมยินดีกันไปนานแรมปี
เมื่อใกล้วันลากพระ ประมาณ ๗ หรือ ๓ วัน ทุกวัดที่จะทำการลากพระก็จะเริ่มคุมโพน (ตีประโคม) เพื่อปลุกใจชาวบ้านให้กระตือรือร้นร่วมพิธีลากพระและอาจนำไปท้าทายแข่งขันกับวัดใกล้เคียง พร้อมกันนั้นภิกษุสามเณรและอุบาสกที่มีฝีมือทางช่างก็ช่วยกันตกแต่งเรือพระและพนมพระ (บุษบก) ซึ่งต้องทำกันสุดฝีมือ ทางช่างก็ช่วยกันตกแต่งเรือพระและพนมพระ (บุษบก) ซึ่งต้องทำกันสุดฝีมือ สำหรับอาราธนาพระพุทธรูปประดิษฐาน ถ้าลากทางน้ำเรียกว่า "เรือพระน้ำ" ซึ่งจะใช้เรือจริง ๆ มาประดิษฐ์ตกแต่งถ้าลากพระทางบกเรียกว่า "เรือพระบก" และจะใช้รถหรือล้อเลื่อนประดิษฐ์ตกแต่งให้เป็นรูปเรือ เรือพระน้ำจะใช้เรือสำปั้นหรือเรือสำหรับลากจูง ขนาดบรรทุกความจุประมาณ ๓-๕ เกวียน สมัยก่อนนิยมใช้เรือ ๒-๓ ลำ ผูกขนานกัน ปัจจุบันใช้เพียงลำเดียวเพราะหาเรือยาก
ถ้าเป็นเรือพระบก โบราณจะทำเป็นรูปเรือให้คล้ายกับเรือจริงมากที่สุด แต่ต้องพยายามให้มีน้ำน้อย จึงมักใช้ไม้ไผ่สานหรือเสื่อกระจูดมาตกแต่งตรงส่วนที่เป็นแคมเรือและหัวท้ายเรือ การตกแต่งเรือพระบกมักแต่งหัวเรือและท้ายเรือเป็นรูปพญานาค อาจทำเป็นพญานาค ๕ ตัว หรือ ๗ ตัว ใช้กระดา

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 1:

帕佛或傳統。歷史帕傳統或拖皇家傳統的佛教和婆羅門沙尼克實踐繼承自遠古時代以來。這一切發生第一次的新傳統。在印度，基於普遍的崇拜，婆羅門教帶出圖像德瓦，如濕婆神圖像圖像德瓦德瓦遊行毗瑟挐等遊行的機會。 ต่อมาพุทธศาสนิกชนได้นำเอาคติความเชื่อดังกล่าวมา แล้วดัดแปลงปรับปรุงให้สอดคล้องกับความเชื่อทางพุทธศาสนา เมื่อพุทธศาสนาได้เผยแพร่ถึงภาคใต้ของประเทศไทย จึงได้นำประเพณีชักพระเข้ามาด้วย ประเพณีชักพระ มีความเป็นมาที่เล่ากันเป็นเชิงพุทธตำนานว่า หลังจากพระพุทธองค์ทรงกระทำยมกปาฏิหาริย์ปราบเดียรถีย์ ณ ป่ามะม่วง กรุงสาวัตถี แล้วได้เสร็จไปจำพรรษา ณ ดาวดึงส์เพื่อโปรดพุทธมารดา ซึ่งขณะนั้นทรงจุติเป็นมหามายาเทพ สถิตอยู่ ณ ดุสิตเทพพิภพตลอดพรรษา พระพุทธองค์ทรงประกาศพระคุณของมารดาแก่เทวสมาคมและแสดงพระอภิธรรมโปรดพุทธมารดา 7 คัมภีร์ จนพระมหามายาเทพและเทพยดา ในเทวสมาคมบรรลุโสดาบันหมด ถึงวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 อันเป็นวันสุดท้ายของพรรษา พระพุทธองค์ได้เสด็จกลับมนุษยโลกทางบันไดทิพย์ที่พระอินทร์นิมิตถวาย บันไดนี้ทอดจากภูเขาสิเนนุราชที่ตั้งสวรรค์ ชั้นดุสิตมายังประตูนครสังกัสสะ ประกอบด้วยบันไดทอง บันไดเงินและบันไดแก้ว บันไดทองนั้นสำหรับเทพยดามาส่งเสด็จอยู่เบื้องขวาของพระพุทธองค์ บันไดเงินสำหรับพรหมมาส่งเสด็จอยู่เบื้องซ้ายของพระพุทธองค์ และบันไดแก้วสำหรับพระพุทธองค์อยู่ตรงกลาง เมื่อพระพุทธองค์เสด็จมาถึงประตูนครสังกัสสะตอนเช้าตรู่ของวันแรม 1 ค่ำ เดือน 11 ซึ่งเป็นวันออกพรรษานั้น พุทธศาสนิกชนที่ทราบกำหนดการเสด็จกลับของพระพุทธองค์จากพระโมคคัลลาน ได้มารอรับเสด็จอย่างเนืองแน่นพร้อมกับเตรียมภัตตาหารไปถวายด้วย แต่เนื่องจากพุทธศาสนิกชนที่มารอรับเสด็จมีเป็นจำนวนมากจึงไม่สามารถจะเข้าไปถวายภัตตาหารถึงพระพุทธองค์ได้ทั่วทุกคน จึงจำเป็นที่ต้องเอาภัตตาหารห่อใบไม้ส่งต่อ ๆ กันเข้าไปถวายส่วนคนที่อยู่ไกลออกไปมาก ๆ จะส่งต่อ ๆ กันก็ไม่ทันใจ จึงใช้วิธีห่อภัตตาหารด้วยใบไม้โยนไปบ้าง ปาบ้าง เข้าไปถวายเป็นที่โกลาหล โดยถือว่าเป็นการถวายที่ตั้งใจด้วยความบริสุทธิ์ด้วยแรงอธิษฐานและอภินิหารแห่งพระพุทธองค์ ภัตตาหารหล่านั้นไปตกในบาตรของพระพุทธองค์ทั้งสิ้น เหตุนี้จึงเกิดประเพณี “ห่อต้ม” “ห่อปัด” ขึ้น เพื่อเป็นการแสดงถึงความปิติยินดีที่พระพุทธองค์เสด็จกลับจากดาวดึงส์ พุทธศาสนิกชน ได้อัญเชิญพระพุทธองค์ขึ้นประทับบนบุษบกที่เตรียมไว้ แล้วแห่แหนกันไปยังที่ประทับของพระพุทธองค์ ครั้นเลยพุทธกาลมาแล้วและเมื่อมีพระพุทธรูปขึ้น พุทธศาสนิกชนจึงนำเอาพระพุทธรูปยกแห่แหนสมมติแทนพระพุทธองค์ ซึ่งกระทำกันในวันแรม 1 ค่ำ เดือน 11 ของทุกปีสืบมาจนเป็นประเพณีชักพระในปัจจุบัน อันอุปมาเสมือนหนึ่งได้ร่วมรับเสด็จและร่วมถวายภัตตาหารแด่พระพุทธองค์ด้วยตนเองไม่ว่าจะห่างไกลกันด้วยเวลา และสถานที่สักเพียงใด帕傳統或拖動"是南方的傳統執行後 pavarana 或佛教大齋節的一天是 1 月 1 日 11 人將説明對方準備總結複雜的辦法，是教科文組織世界遺產網站以獲得良好的聲音效果和教科文組織世界遺產網站，有一場比賽，與聲音的響度單位競爭。僧侶們會幫忙裝修皇家海軍 butbok。村民們裝飾的船划船和賽艇比賽一直到湯姆努力掛在他的船。對於拖動國王當地人將有助於將他的船拖出聖殿。如果它拖他的獨木舟，船，則繪製水，更輕鬆地拖的牽引國王將拖到土地他的軍隊在古代用車輪必須有把它拖，拖到村子裡來。從廟宇，才有現在的一座寺廟。二手車，反而拖他的土地。是湯姆掛佛，和船附近的他的船，然後使用方法將"嫁禍于湯姆"到他的小船，人們保持獲得這作為理由來推卸對體育湯，也有其他活動，如划船比賽嗎？上帝的小船。音樂船巡航大賽各類進行交互。傳統的拖傳統相信他出生的幸福將説明拖動的季節性降雨的效果和優點將導致成功慈善恩人。此外，傳統的阻力也說明的人，在與傳統農業的職業生活之間的關係和表示可用性表示為做慈善，分享實踐的活動中包括一個令人愉快有趣的優點。儀式9 個月旨在分享不妥協傳統的牽引在 11 個月就開始準備總結"響度單位控制"罷工與教科文組織世界文化遺產 (罷工了大張旗鼓提前)，宣傳儀式為村民們的幾種措施採取鬥爭或競爭，與其他測量。整個建築群包括在教科文組織過程中，挖掘，可寬延時間電影充滿張力。通過幾個月，有廟包含黑魔法儀式。每個度量值必須是 1 到 2 張票趕上低音高音 1 措施贏了比賽趕上一個好的聲音，它的衍生物的臉很久以前，一同歡樂 b 年。เมื่อใกล้วันลากพระ ประมาณ ๗ หรือ ๓ วัน ทุกวัดที่จะทำการลากพระก็จะเริ่มคุมโพน (ตีประโคม) เพื่อปลุกใจชาวบ้านให้กระตือรือร้นร่วมพิธีลากพระและอาจนำไปท้าทายแข่งขันกับวัดใกล้เคียง พร้อมกันนั้นภิกษุสามเณรและอุบาสกที่มีฝีมือทางช่างก็ช่วยกันตกแต่งเรือพระและพนมพระ (บุษบก) ซึ่งต้องทำกันสุดฝีมือ ทางช่างก็ช่วยกันตกแต่งเรือพระและพนมพระ (บุษบก) ซึ่งต้องทำกันสุดฝีมือ สำหรับอาราธนาพระพุทธรูปประดิษฐาน ถ้าลากทางน้ำเรียกว่า "เรือพระน้ำ" ซึ่งจะใช้เรือจริง ๆ มาประดิษฐ์ตกแต่งถ้าลากพระทางบกเรียกว่า "เรือพระบก" และจะใช้รถหรือล้อเลื่อนประดิษฐ์ตกแต่งให้เป็นรูปเรือ เรือพระน้ำจะใช้เรือสำปั้นหรือเรือสำหรับลากจูง ขนาดบรรทุกความจุประมาณ ๓-๕ เกวียน สมัยก่อนนิยมใช้เรือ ๒-๓ ลำ ผูกขนานกัน ปัจจุบันใช้เพียงลำเดียวเพราะหาเรือยาก如果它是一片古老的土地應作為一艘船，類似于實際的船，盡可能多地，但儘量保持一點經常用水竹或草席 krachut 來裝飾作為凸輪船舶和頭尾巴的直線部分。裝飾的土地往往任命的頭和尾巴像一條蛇可能是蛇 5 或 7 用於從 da。

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 2:

澤帕或拖動
的歷史
，傳統，或拖動儀式是一種傳統，婆羅門和佛教教友的科學實踐中不斷自古以來。這一傳統假設第一次出現。在印度，印度教。Teva公司廣受歡迎的冒了出來遊行，這樣的遊行神濕婆之際。毗濕奴德瓦的 等
佛教徒已經接受了這種信念。已經被轉換按照佛教的信仰。當佛教發布到泰國南部。因此，傳統的儀式帶著。澤帕 有說是佛教傳說。之後，佛Daowadung做了Imkpaฏihariis Ediirtiis抑制舍衛城的芒果樹林，先後完成了寺取悅他的母親。當時他被化身為神瑪雅人居住在地球杜斯整個神齋。佛傳聖母的寬限期，請佛教協會形而上學並給了她7聖經作為偉大的瑪雅神和神。在協會倒出來，實現開明15日農曆正月11日，本賽季的最後一天。佛陀回來樓梯人文主義神聖的願景，致力於因陀羅。樓梯從聯合國秘書長天堂山領先。杜斯特層到柵極桑伽施。包括黃金樓梯 銀和玻璃樓梯樓梯 金色的樓梯，為童話34:25到佛的權利。樓梯寄錢對佛的左邊舞會之王。對於佛在中間玻璃樓梯。當佛陀來到城市桑伽施1晚門留下的11號，這是佛教的結束齋上午。佛教徒才知道佛從Moakler卡倫時間表。在等待食物來填充有報價。但由於佛教徒等待他的有很多，不能提供食品佛有超過所有人。我們需要採取葉出食品包裹給其他人更為對方，這不是瞬間。因此，通過使用食品包裹在葉一些野生擲給我提供了一個爛攤子。該產品旨在構成純祈禱上帝的啟示的力量。狩獵是要落在食盆佛。這就是為什麼傳統的“裹煮”，“包圓”，表達了佛主的喜樂Daowadung佛佛教徒返回長大坐在涼亭準備。然後湧向佛的存在。時代說到，當佛。佛教徒拿了舉行選美承擔佛像。這是在每年的農曆正月11的最後幾天做了作為一個傳統的約會典禮。王為合資和合資招股食品佛對自己的比喻，不管它除了隨時間。而一分鐘
或拖動傳統儀式。南部的傳統 參議院後一天Pavarana作用正在減弱正月天，11個村民正準備蓋響度的過程是如此複雜。噴得到一個偉大的聲音 和賽車比賽有聲響度。僧侶將有助於裝點船佛。房子裝修船 而對於競爭力的划艇煮製成糖果培訓掛
的拖累。當地人拉船出殿。如果水用於拖動船拖曳。這是很容易拖多拖在地上，拖動古老的土地的車輪。必須是一個累贅，它是通過村繪製。從天宮一號到另一個測量電流。在拖動二手車，陸軍代替。一個懸壺崇拜 獨木舟走近船，然後使用“拍熬”的人的船舶。這對於體育迷煎劑的原因，還有其他活動，如賽車，賽艇帆船賽，音樂播放船的互動競賽船隻在不同
的傳統中，將傳統被認為是拖著他的幫助。我做了一個美德的季節性降雨。慈善事業和慈善事業，將大大影響成功。此外，拖動傳統還示農民傳統的生活方式之間的關係。並代表一個團結 給慈善機構慈善機構，包括興高采烈娛樂活動。誰執行的
儀式
持續確定拖動共同的傳統，在第11屆9多次測量開始準備覆蓋響度“控制響度”（大張旗鼓提前），並預示了儀式。以及將戰鬥或比賽與其他測量覆蓋響度是複雜的裝載和充分伸展緊身皮衣。它需要一個月的一些措施，包括一個神奇的儀式。每項措施必須是響度2低音高音1一個刀片，其中響度音質好贏的村民，將獲得歡樂幾年
當接近拖動7天或3天，所有的測量。它開始拖動控制響度（打大張旗鼓），以鼓勵他們積極參加了儀式，可能拖累與附近的寺廟競爭的挑戰。同時，僧侶和熟練的技術人員的崇拜者將有助於裝飾的船，並加入（館），由作出最熟練。雕塑不禁裝飾的船，並加入（館），由作出最熟練。邀請佛像 如果拖動稱為水的“聖水”，這實際上是人工裝飾的船，如果我拖稱為“聖地”的土地將被用於裝飾輪的汽車或船的發明。水是用來舢板船或船的牽引。約3-5旅行車以前用船的裝載能力追平2-3平行束電流僅使用單殼船，因為它可能是困難的
，如果船上岸。古代作出類似於船的船可能。但是，試圖讓一點點水。它經常被用來裝飾竹蓆或雜貨船和頭部凸輪的船尾。土地往往是裝飾船船頭和船尾一條蛇。可能是智慧的蛇，5或7。

ผลลัพธ์ (จีนดั้งเดิม) 3:

衝程的傳統或扯拽
history
衝程的傳統或扯拽brahmana ส科學和佛教徒神聖的實踐從古老土坎，基地的傳統這傳統在印度第一次發生作為文化印度教充滿活力的圖像的這樣隊伍，印度教等
的神的上帝最新佛教徒。去除信仰座右銘，根據佛教寺廟修改更新，當佛教被出版了對泰國的南部時，并且帶來了衝程的傳統與衝程的傳統。在菩薩在ว的森林看了äáé口音奇蹟溫馴的เ後然後做對寺廟在第二天堂成為取悅菩薩他的母親他将通過，當幻覺Dusit的Thep沙提傾吐多年來包括地球的解答7. 直到神話和童話故事的聖經在達到獲得了啟示的人協會必須陰曆月11是Lent返回了到人世界佛教徒的最後天，并且臺階的婦女在神Indra的魔術的，視覺提供