เรามาแชร์ประสบการณ์น่าอายที่เจอมาใน

เรามาแชร์ประสบการณ์น่าอายที่เจอมาในการพูดภาษาอังกฤษกัน.
จริงๆแล้วฉันคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องน่าอายแต่เป็นเรื่องของความกล้าหาญมากกว่า.
สำหรับฉันมีเรื่องน่าอายหลายเรื่อง,เอาเรื่องนี้แล้วกันเพราะถึงจะผ่านมา 2ปีแล้วแต่ก็ยังจำไม่ลืม.
เมื่อฉันไปกระบี่ 2ปีที่แล้วขณะที่ฉันนอนเล่นที่ริมหาด นักท่องเที่ยวเดินผ่านมามองมาที่ฉันแล้วยิ้ม,เขาเดินมาและคุยภาษาอังกฤษ ทักทายทั่วไปฉันจำได้ว่าเขาพูดว่า Hello และถามว่าชื่ออะไร มาเที่ยวทะเลสนุกไหม.
ฉันเข้าใจในสิ่งที่เขาพูดแต่ตอบกลับได้บางคำถาม.
แต่เขาไม่เข้าใจเวลาฉันพูดบ้าง ฉันอยากถามเขาหลายเรื่องแต่คิดว่าสำเนียงกับคำศัพท์ที่แปลกๆเขาคงไม่เข้าใจ,เขาเป็นกันเองและน่ารักมาก เขาพยายามฟังเวลาฉันพูด.
หลังจากนั้นฉันอยากฝึกภาษาอังกฤษอีกครั้งและฉันไม่อายแต่รู้สึกสนุกมากกว่า.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

We share the experience embarrassing seen in speaking English.
actually I think it's not as embarrassing but valor.
for I have something embarrassing things.Take this. Because even past. 2 years but still remember forget.
when I go to the sword. 2 years ago while I lie along the beach. Tourists walk look at me and smile,He walk and talk in English. Greet general I remember that he said Hello and asked that the name. Sea travel fun.
I understand what he said, but reply some questions.
.But he doesn't understand when I say. I asked him many things but I think the accent and vocabulary strange he wouldn't understand, he เป็นกันเองและ very cute. He tried to listen when I say...
.After that, I want to learn English again and I'm not ashamed, but feels more fun.
.