เมื่อตอนที่ฉันอายุได้ประมาณ10ปี.ฉัน

เมื่อตอนที่ฉันอายุได้ประมาณ10ปี.ฉันเคยได้ออกเดินทางจากบ้านต่างจังหวัดเข้ามาเรียนในกรุงเทพมหานคร.
ฉันได้เข้ามาอาศัยอยู่กับน้าของฉัน.ตอนนั้นวันเเรกที่มาฉันเคยรู้สึกเหงาคิดถึงบ้าน.
ตอนนั้นฉันได้เเต่อดทนเเละพยายามปรับตัว.เเม่ของฉันเคยบอกว่าต้องอดทนเพื่ออนาคตที่ดี.
คำพูดของเเม่ทำให้ฉันอดทนกับการเรียนในกรุงเทพจนถึงทุกวันนี้.ฉันเคยท้อเเละเคยร้องไห้หลายครั้ง
เเต่เพราะเราคือความหวังของพ่อเเม่ที่อยากให้ลูกได้เรียนในที่ดีๆฉันจึงต้องสู้เเละผ่านมันไปให้ได้.
มัธยมฉันก็เคยได้เรียนโรงเรียนดีๆมีเพื่อนดีๆเเละครูดี.
เมื่อจบมัธยมฉันเคยสอบติดมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ตอนนั้นฉันดีใจมากเเต่ฉันก็ต้องผิดหวังเพราะสอบสัมภาษณ์ไม่ผ่าน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

When I was about 10 years old I had departed from home provinces arrive in Bangkok.I've come to live with my uncle, the episode that first day. I ever feel am lonely I miss home.Now that I have, but patience and trying to adapt my mother used to say. to endure to a good future.Mother's words gave me patience to learn in Bangkok until today I've had several times crying and peach.But we are the hope of the parents who want to give the ball a good study in men and I go through it.High school, I had a good friend, good schools, students and teachers as well.At the end of high school I've ever tidomhawityalai inquiry treatise.Now, I'm very glad, but I was disappointed because the interview did not pass.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

When I was about 10 years. I've had departed from the home country to study in Bangkok.
I have to live with my aunt. It was the first day that I was lonely, homesick.
When I got up on the stand were trying to adapt. SE of I was told to be patient for a better future.
The words of mom made ​​me patience to study in Bangkok today. I've Pipe ever. cried several times
, but I am the hope of my father, who wanted their children to learn in a good fight, I were to get it through.
High school I was never good with good friends and the great teachers.
When I graduated high school with the University.
I was very happy, but I was disappointed because the interview is over.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

When I was about 10 years. I set out from home country to schools in Bangkok.
I stayed with my aunt was the first that I felt lonely miss home.
.At that time, I but patience and try to adjust. My mom said to endure for a better future.
words of mother made me endure studying in Bangkok until today. I was discouraged and cried many times!But because we are the hope of my parents that want you to learn in a good I fought and pass it along.
high school I used to have a good school with good friends and teachers.
when graduated from high school I test contact Thammasat University.
.