ฉันมีสุนัขชื่อโชคดี เมื่อก่อนมันเป็นหมาจรจัด นอนตามข้างถนน ไม่มีอาหารให้กินทุกมื้อ โดนรถชนบ้าง โดนคนไล่บ้าง จนมีวันนึงฉันไปเจอมันอยู่ที่หน้าบ้าน กำลังจะโดนหมาที่บ้านฉันกัดเพราะมันจะเข้ามากินอาหารที่ฉันเทไว้ให้หมาของฉันกินมันกำลังจะถูกกัดแต่ฉันห้ามไว้ทัน ฉันจึงเอาอาหารให้มันกิน ตอนนั้นมันดูหวาดกลัวคนและหมาด้วยกัน พอมันกินอิ่มมันก็เดินออกจากบ้านไป แล้วมันก็มาที่หน้าบ้านฉันทุกๆวัน และหมาที่บ้านฉันก็จะกัดมันทุกครั้งเหมือนกัน จนสุดท้ายฉันเอาโชคดีมาเลี้ยงไว้ที่บ้าน จากหมาที่คอยหวาดกลัวคน ค่อยๆปรับเข้าหาคนได้เรื่อยๆ และเข้ากับหมาที่บ้านของฉันได้ดี มันชอบวิ่งตามตอนฉันเดิน เวลาฉันรดน้ำต้นไม้ มันจะคาบสายยางตามฉัน กลายเป็นหมาขี้อ้อน ไม่หวาดกลัวเหมือนแต่ก่อน และมันยังสนิทกับหมาที่บ้านฉันอีกด้วย
ถึงแม้ว่าชีวิตของเจ้าโชคดีในตอนแรกเป็นหมาที่โชคร้ายที่สุด เพราะถูกเจ้าของมันมาปล่อยทิ้ง และเกือบเอาชีวิตไม่รอดเพราะอดข้าว แต่เดี๋ยวนี้มันเป็นหมาที่ทุกคนต่างก็หลงรักด้วยความที่มันมีนิสัย ตลก ขี้เล่น และขี้ประจบเก่ง ที่สำคัญมันฉลาดมาก มันเป็นขวัญใจของเด็กๆแถวบ้านและครอบครัวของฉัน และรวมไปถึงหมาตัวอื่นๆ ก็เป็นเพื่อนกับมัน ไม่มีใครกัดมันเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว.