พอผมเรียนจบชั้น ป.6 แล้วมันเป็นช่วง

พอผมเรียนจบชั้น ป.6 แล้วมันเป็นช่วงเวลาที่ผมคิดและตัดสินใจว่าจะเดินต่อหรือจะหยุด เพราะฐานะครอบครัวยากจนไม่มีเงินส่งเรียน ลำพังแม่คนเดียวคงส่ง ผม และ น้อง เรียนไม่ไหวแต่สุดท้ายผมก็ตัดสินใจไปต่อ เรียนต่อที่โรงเรียนเหล่ากลางวิทยาคม เป็นโรงเรียนที่อยู่ใกล้บ้าน ผมสู้เพื่ออนาคตของตัวเองและครอบครัว โดยที่ผมทำงานรับจ้าง ส่งตัวเองเรียน เวลาเลิกเรียนมาหรือวันเสาร์อาทิตย์ ผมทำงานรับจ้างทั่วไป ทำทุกอย่างหนักเอาเบาสู้ ไม่ท้อไม่ถอย เพื่อความสุขสบาย และแบ่งเบาภาระของแม่ ถึงแม้ค่าจ้างมันจะได้มาไม่กี่บาท วันละ 5 บาท 10 บาท ผมก็ภูมิใจที่ผมได้มาด้วยแรง กำลัง ด้วยลำแข้ง และหยาดเหงื่อของตัวเอง ผมทำอย่างนี่ไปทุกวัน จนผมเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ผมคาดไม่ถึง คิดไม่ถึงเลยด้วยซ้ำ แต่ผมก็ทำได้สำเร็จด้วยความพยายาม ความอดทน ของผมเอง เป็นสิ่งที่ผมดีใจและภูมิใจในตัวผมมาก ในความคิดของผมมันเป็นบันไดก้าวที่ 2 แต่ไม่ใช่สำหรับคนอื่นที่มีเงินทองพร้อมทุกอย่าง แต่สำหรับผมลูกกำพร้า จร ๆ คนหนึ่งมาถึงจุดนี้ผมก็ภูมิใจแล้วละครับ คติประจำใจที่ผมท่องไว้ตลอดเวลาตอนนั้นคือ ท้อได้ แต่อย่าถอย ผมท่องมันมาตลอด จะล้ม จะคลาน มากี่ครั้งผมก็ผ่านมันมาได้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Enough, I graduated layers. P. 6, then it is, I think, and decide whether to continue or to stop because there is no money as a poor family to send students. Fixed sending River alone. Me and my sister to learn patience, but finally I decided to. These middle school students at a school near home, spiritual powers. I am fighting for the future of themselves and their families that I get. Send self study Time to quit school or weekend I get all hard to remove a light peach crab to SpongeBob and lighten the burden of. Although it will not pay a few baht. 5 baht and 10 baht per day, I am proud that I have come up with a strong. Being with my own lamkhaeng and to drip sweat I do this every day until I graduated high school last year, it is the 3rd what I think not unexpected at all nor. But I do have success. My own patience is something that I am very happy and proud, I. In my opinion it is a stair step 2, but not for people with money, with everything but a helpless child I came to this spot once chon I was proud, lol. The annual motto, ensuring I surf all the time it is a peach, but don't fall for it all to fall, I surf to crawl a few times I came through it.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

When I finished school in grade. 6, it was a moment that I thought, and decided to continue or to stop. Because the family was poor, no money to study. Alone, a single mother would send me and my sister, but I decided not to go further. Middle School students at these schools. The school is near the house I fight for the future of themselves and their families. I work by contract Send a self-study At school or on the weekends. I worked for General Contractors Do everything campaigned does not discourage retreat for comfort. And lighten the burden of mother Although it will not pay a few baht per day, five baht 10 baht, I am proud that I have come up with a shin and with the sweat of their own. I do this every day. Until I graduated high school three years, which is what I expect. Not even the unthinkable But I'm done with trying the patience of my own, which is why I am glad and very proud of me. In my opinion it is the second step ladder, but not for people who have money and everything. But for me, orphans wandering around one point, I was proud to go here. The motto that I surf all the time when I was discouraged, but do not recite it all to fall back to crawling a few times, I got through it.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

When I graduate high school grade6 and it was the time I think and decide whether to continue or to stop. Because the family status poor no money studying alone you alone must send me and you learn not but I finally decided to go on.As the school is near. I fight for my own future and family. And I work for hire, put himself through time, school, or on the weekends. I work for the general contractor. Do not retreat, not flood.And the burden of mother, even though it would be a few baht pay day 5 baht 10 baht. I'm proud that I can with the force is with his sweat itself. I do this every day until I graduate school students 3.Have no idea. But I succeeded with trying my patience. What I am pleased and proud of me. In my opinion, it is a step that 2 but not for someone with the money and everything.The circuit, one arrives at this point, I'm proud already. I remember all the time that motto is to do, but don't fall back. I recite it always falls to crawl. Many times I got through it.