เหลืออีกไม่ถึง 500 เมตรจะถึงเส้นชัย

เหลืออีกไม่ถึง 500 เมตรจะถึงเส้นชัย ตอนนี้ทั้งสนามเหลือเพียงผมและนักวิ่งเบอร์ 1 ที่ตีคู่กันมาและแล้วเรื่องที่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีกครั้งอีก 200 เมตรจะถึงเส้นชัยผม……ล้มลงอีกครั้ง….. ความเจ็บปวดเพื่อมมากขึ้นเป็นทวีคูณเนื่องจากความอ่อนล้าและบาดแผลที่ได้รับจากการล้มครั้งแรก ความเจ็บปวดท่วมท้นมากมายแทบขาดใจ “ทำไมเราถึงมาอยู่ตรงนี้นะ” “ทำไมผมต้องวิ่งนะ” “เหนื่อย อยากหลับตาลงแล้วนอนหลับไปตรงนี้จังเลย” “เสียงโหวกเหวกพวกนี้ดังมาจากไหนกันนะ” สติสัมปชัญญะของผมหลุดลอยออกไป ผมอยากหยุด หากหยุดวิ่งลงตรงนี้ก็จะไม่เจ็บ ไม่ต้องทนเหนื่อยล้าต่อไป ตาอันแสนหนักของผมเค่อยๆปิดลง…………………….

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Remaining less than 500 meters to the finish line. Now the whole field runners just me and the No. 1 tandem together, and then I expected it to happen again for another 200 meters to the finish line, I fell down again ..... ......Pain at an exponential due to fatigue and injuries from falling first. Overwhelming pain and Javelins "Why are we over here" "Why do I have to run," "tired."The epithets they came out of nowhere" consciousness slipping away, I would stop if I stop at this point, it would not hurt. Do not be resistant to fatigue. I had an extremely heavy eyes gently closed ......................... Bouquet

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Other than 500 meters to reach the finish line Now both the pitch and number runner, I'm only 1 hit together and then an unexpected story, it happened again, another 200 meters to reach the finish line, I fell it again ...... ..... Pain to mamak is multiple because of fatigue and injuries received from falling for the first time. Flood many thon pain almost missing. "Why do we live here?" "Why do I have to run!", "long. "This guys wokwek sound coming from?!" my sensible dropped fly out. I want to stop. If you stop the run down this straight, it won't hurt. Do not tolerate tired. One of my heavy eyes shut down khoi .........................

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

There will be no more than 500 meters to finish it now, I just left and runner beat the number 1, and then it was an unexpected thing happened again another 200 meters to the finish line ... and I fell down again. . . . . . . . .the pain, it is more because of the fatigue and multiply wound received from the first fall of the pain of an overwhelming scooped "Why do we come here." "Why do I have to run." "I'm tired."singsong voice as they came from." Mindful of each other, I'm crashing out. I wanted to stop running down here. If it stops, it will not be hurt do not need to bear the following tired eyes and a hard day's I gently closed. ... ... ... ... ... ... ... ...