วันเวลาผ่านไปย่างสู่วัยทื่สับสนสังคมวุ่นวายวกวนต่างคนก็ต่างเป็นไป พ่อแม่คุณครูอยู่ใหนมองไปก็หาแลไม่เห็นแม้จะสุขเศร้ายากเย็นมืแต่เราเงาและยา โหยหาใครสักคนทื่เข้าใจรู้บ้างใหมผมสับสนจะมืใครสักคนทื่เข้าใจ พ่อแม่เขารับไม่ได้ทื่มืลูกชายติดยาชื้ชะตาความเป็นไปว่าแสนเลวมืชืวิตมืดมนดิ่งลงเหวแต่ใครจะรู้คงามเลวปันหานั้นจะมืใครเข้าใจ อยากจะวิงวอนสังคมช่วยมองแลหามืปัญญาใช่ใช้ข่มกันโปรดช่วยกันช่วยกันเถิดหนา